Pendidikan hak asasi manusia

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.


Pendidikan hak asasi manusia (HRE) mengasaskan suatu konsep pembelajaran yang bertujuan untuk mewujudkan pengetahuan, nilai, dan kecekapan dalam hak yang setiap orang memiliki. Pendidikan tersebut bermotif bagi mengajar pelajar agar mengkaji pengalaman masing-masing dari sudut pandangan yang membolehkan mereka memupuk konsep ini ke dalam membuat keputusan dan situasi harian mereka. [1] Amnesty International telah menyatakan bahawa, HRE ialah satu cara untuk memperkasakan orang, melatih mereka supaya kemahiran dan tingkah laku mereka akan menggalakkan maruah dan kesaksamaan dalam komuniti, masyarakat dan seluruh dunia mereka. [2]

" Ikhtiar Hak Ekonomi dan Sosial Negara" menekankan kepentingan Tanpa Diskriminasi dalam HRE. Kerajaan mestilah memastikan ia dilaksanakan tanpa berat sebelah dari segi kaum, jantina, warna kulit, agama, bahasa, asal kebangsaan atau sosial, pendapat politik ataupun peribadi, kelahiran, atau status. Setiap pelajar, ibu bapa dan komuniti terlibat mempunyai hak untuk mengambil bahagian dalam keputusan yang mendorong sekolah masing-masing dan hak untuk pendidikan . [3]

Sejarah[sunting | sunting sumber]

" Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat " diakui sebagai dokumen yang begitu penting dalam sejarah hak asasi manusia. Telah dinyatakan bahawa hak asasi manusia memerlukan perlindungan dan setiap orang yang berhak mempunyai sejumlah hak dan kebebasan asas tertentu melaluinya. Perkara iniidipercayai sebagai dokumen paling berpengaruh yang digunakan untuk menentukan kelayakan sebagai hak asasi manusia dan cara melaksanakan pendapat dan hak ini dalam kehidupan seharian mereka. Telah diterjemahkan ke dalam lebih daripada 500 bahasa[4] serta telah digubal oleh wakil dari berbagai-bagai negara dan wilayah dengan pengalaman undang-undang dan budaya yang berlainan. Pengisytiharan itu telah dipupuk oleh Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu pada 10 Disember 1948, menjadikan Hari Hak Asasi Manusia tahunan ini sejak itu. [5] Sehingga sekarang, kompilasi sejumlah 30 bencana itu menyatakan bahawa dokumen ini adalah, "standard pencapaian yang sama untuk semua orang dan semua negara". [6]

Pendidikan mengenai cita-cita ini telah ditangani pada tahun 1953 dengan Program Sekolah Bersekutu UNESCO, yang berfungsi sebagai "percubaan awal untuk mengajar hak asasi manusia dalam persekitaran sekolah rasmi". [7] Penekanan untuk mendidik generasi masa depan semakin berkembang pada tahun 1995 dengan permulaan Dekad Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu untuk HRE . Permohonan rasmi pertama muncul dalam bencana UNESCO 1974 "Cadangan berkenaan Pendidikan untuk Pemahaman, Kerjasama dan Keamanan Antarabangsa, dan Pendidikan yang berkaitan dengan Hak Asasi Manusia dan Kebebasan Asas." [8] Peserta-peserta Kongres Antarabangsa mengenai Pengajaran Hak Asasi Manusia akhirnya ditubuhkan pada tahun 1978 untuk mewujudkan definisi khusus tentang keperluan dalam kurikulum rasmi .Antara salah satu matlamat yang dipersetujui Kongres termasuk galakan sikap bertoleransi dengan tumpuan kepada kehormat, dengan menyediakan pengetahuan tentang hak asasi manusia dalam perkara dimensi nasional dan antarabangsa serta pelaksanaannya. Akhirnya, dengan peningkatan kesedaran hak asasi manusia yang diterjemahkan kepada hidup seharian sama ada pada espek sosial ataupun politik di peringkat nasional dan antarabangsa.

Pendidikan Hak Asasi Manusia menjadi kebimbangan antarabangsa secara rasmi selepas Persidangan Dunia mengenai Hak Asasi Manusia yang diadakan pada tahun 1993. Persidangan ini menenkankan perkara pendidikan secara rasmi ke banyak negara dan digelarkan sebagai suatu isu, 'dan akhirnya Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu diberikan pertahuan. Pada tahun 1995 pula,

PBB meluluskan Dekad bagi HRE, yang mengubah matlamat permohonan itu sekali lagi. [9] Sejak perkembangan PBB ini, penggabungan HRE ke dalam kurikulum sekolah formal telah dibangunkan dan dipelbagaikan dengan bantuan pertubuhan bukan kerajaan, pertubuhan antara kerajaan, dan individu yang berdedikasi untuk menyebarkan topik tersebut melalui pendidikan formal.

Pusat Pendidikan untuk Pemahaman Antarabangsa Asia-Pasifik (APCEIU) dan Kesan Akademik Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menganjurkan sesuatu kempen, iaitu Seminar Pendidikan Kewarganegaraan Global Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu 2018 di Ibu Pejabat PBB di New York City. Seminar tersebut dapat menolong memajukan HRE atas motif penyatuan rakyat untuk membentuk konsep yang baharu, untuk menaik taraf pergerakan. [10] Peguambela untuk HRE percaya ia adalah penting kerana ia menyampaikan dan menyebarkan perbendaharaan kata hak asasi manusia dan menyediakan pelajar dengan keupayaan untuk mengambil pendekatan kritikal terhadap hak asasi manusia. [11]

Pembangunan yang semakin maju[sunting | sunting sumber]

Permintaan terhadap HRE untuk terus berkembang secara global bertambah, semenjak tahun 2022 apabila United Nations Global Compact, [12] dengan kerjasama Principles for Responsible Management Education, menjemput berbagai-bagai syarikat tertentu bagi menandatangani surat terbuka secara rasmi, yang menyeru institusi akademik untuk menggabungkan perniagaan dan hak asasi manusia sebagai subjek dalam kurikulum mereka." Ini dimulakan atas sebab kepercayaan kumpulan ini, "institusi akademik berada pada kedudukan yang baik untuk menyediakan pemimpin perniagaan masa depan untuk menguruskan kesan hak asasi manusia syarikat mereka." [13]

Pejabat Pesuruhjaya Tinggi Hak Asasi Manusia ( OHCHR ) terus menyebarkan ataupun mempromosikan HRE dengan menyokong inisiatif nasional dan tempatan bagi HRE dalam konteks Program Kerjasama Teknikalnya [14] dan melalui Projek ACT yang memberi subsidi kepada projek-projek akar umbi. [15] ACT (Projek Membantu Komuniti Bersama) merupakan gabungan antara OHCHR dan Program Pembangunan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNDP) [16] untuk menyediakan geran demi organisasi masyarakat sivil yang melaksanakan aktiviti hak asasi manusia dalam komuniti rakyat. OHCHR juga mengambil berat untuk menyelaraskan Program Dunia untuk Pendidikan Hak Asasi Manusia yang bermotifkan "menggalakkan pemahaman bersama tentang prinsip-prinsip dan metodologi asas pendidikan hak asasi manusia, bagi mengadakan rangka kerja konkrit bagi tindakan dan pengukuhan kongsian serta kerjasama dari peringkat antarabangsa. hingga ke akar umbi." Program tersebut terdapat lebih sesuai berbanding dengan program sebelumnya yang dilanjutkan selama sedekad . Ia memberi tumpuan kepada isu yang berbeza setiap beberapa tahun dan cuba mengukuhkan HRE dengan cara yang berbeza. [17]

Pendidikan[sunting | sunting sumber]

OHCHR menyediakan bahan-bahan latihan demi pendidikan hak asasi manusia dan alat sumber seperti Pangkalan Data tentang pendidikan hak asasi manusia dan Latihan terteuntu, [18] Koleksi Sumber Pendidikan dan Latihan Hak Asasi Manusia, [19] serta bahagian web yang melibatkan Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat . [4]

HRE juga merupakan pengajaran yang mula ditawarkan dalam kurikulum sekolah. Contohnya, mata pelajaran seperti Sejarah, Politik dan Kewarganegaraan menggabungkan latihan dalam hak asasi manusia tetapi terdapat juga kursus yang khusus (contohnya "Hak Asasi Manusia") yang ditawarkan sebagai sebahagian daripada program Diploma Baccalaureate Antarabangsa untuk pelajar di sekolah menengah. Demi melulus kursus, pelajar dikehendaki belajar selama dua tahun, seterusnya mengambil peperiksaan akhir dan menghasilkan kerja kursus masing-masing. Sebagai sebahagian daripada program diploma mereka, pelajar juga digalakkan memilih untuk menulis Karangan Lanjutan yang mengenalkan Hak Asasi Manusia dalam bentuk kertas penyelidikan, dalam 4000 patah perkataan. (Sukatan Pelajaran Hak Asasi Manusia IB yang melibatkan kriteria penilaian, serta panduan untuk Karangan Lanjutan Hak Asasi Manusia terdapat boleh diperolehi daripada International Baccalaureate Organization, tetapi pautan berikut adalah hanya sebahagian kecil: IB Human Rights )

Terdapat sebahagian bandar-bandar yang wujud dalam dunia ini, yang telah menerima penggunaan undang-undang perbandaran bagi merangsang HRE dengan jayanya di sekolah-sekolah awam, seperti Rancangan Perbandaran HRE bandar São Paulo (Decreto Nº 57.503, DE 6 DE Dezembro de 2016), di Brazil . [20]

Model[sunting | sunting sumber]

Model yang diwujudkan untuk membantu mengkategorikan ataupun membahagikan HRE dalam sektor pendidikan formal dan tidak formal terdapat empat. Iaitu : nilai dan kesedaran, akauntabiliti, transformasi dan sosioetika . Dengan motif membantu membimbing HRE untuk berjaya, mereka menetapkan "matlamat, kumpulan sasaran dan elemen praktikal pengaturcaraan pendidikan yang lain, seperti kandungan dan metodologi." [21]

1. Nilai dan kesedaran Model Nilai dan Kesedaran memberi tumpuan kepada penyebaran "pengetahuan asas tentang isu-isu hak asasi manusia dan memupuk integrasinya dalam nilai-nilai awam." Model ini merupakan suatu perkara yang biasa difikirkan atau dianggapkan oleh orang apabila hak asasi manusia melibatkan khalayak sasaran, rakyat, memahami hak asasi manusia global dan perkara yang lebih berasaskan budaya. [22] Selain itu, antara salah satu lagi cara untuk mengutarakannya ialah dengan mengatakan bahawa "model ini tertumpu pada pengetahuan tentang isu hak asasi manusia dan penyepaduannya ke dalam nilai awam." [23]

2. Akauntabiliti Model Akauntabiliti dikaitkan dengan pendekatan undang-undang dan politik terhadap hak asasi manusia di mana pelajar yang disasarkan model sudah terlibat melalui peranan profesional. Model ini digabungkan melalui latihan dan rangkaian, meliputi topik seperti kes mahkamah, kod etika, dan cara berurusan dengan media. [24] Model ini "dikaitkan dengan individu dan peranan profesionalnya" dan, "berorientasikan ke arah penyerapan HRE dalam latihan kakitangan kerajaan untuk membantu memastikan mereka menghormati hak asasi manusia dalam menjalankan tanggungjawab mereka." [25]

3. Transformasional Model pendidikan ini memberi tumpuan terhadap aspek-aspek psikologi dan sosiologi bagi hak asasi manusia. Perkara yang berkesan secara efektif ini termasuk populasi yang terdedah serta kepada mereka yang mempunyai pengalaman peribadi yang dipengaruhi oleh perkara tersebut (contohnya wanita dan minoriti). Model ini berfungsi atas motif menguatkuasakan individu, seperti mangsa penderaan dan mereka yang mengalami trauma. Model ini menjurus ke arah mengiktiraf penyalahgunaan hak asasi manusia tetapi juga setia untuk mengelakkan penyalahgunaan ini. [26] Model transformasi, "menyerlahkan pemerkasaan kumpulan yang kurang bernasib untuk menganjurkan secara kolektif, bukan semata-mata bagi menjalankan aktivisme hak asasi manusia tetapi untuk meneruskan perubahan sosial secara lebih umum." Terdapat, "lebih tepat digambarkan sebagai menggalakkan matlamat perubahan sosial, menggabungkan kedua-dua "aktivisme" termasuk tindakan kolektif dan pembangunan komuniti serta melakukan tindakan individu untuk mengurangkan pelanggaran dalam kehidupan peribadi seseorang dan persekitaran terdekat." [27]

4. Model sosioetika bagi pendidikan hak asasi manusia Munir Model ini adalah pendekatan integratif Munir Moosa Sadruddin untuk menyenangkan aplikasi HRE bagi golongan cikgu, pendidik dan pelajar. Ia terpakai kepada tetapan pendidikan formal, tidak formal dan tidak formal di negara maju, membangun dan dunia ketiga.

Menurut Munir, amalan pendidikan hak asasi manusia harus dibahagikan kepada pendidikan formal, tidak rasmi dan tidak formal. Pendidikan tidak rasmi mengelilingi sumber pembelajaran hak asasi manusia bagi golongan kanak-kanak dan wanita yang terlibat dalam masyarakat terpinggir, yang tidak mempunyai akses kepada pendidikan. Manakala, pendidikan formal dan tidak formal digelarkan sebagai satu medium pembelajaran hak asasi manusia untuk setiap orang yang mempunyai akses kepada pendidikan tetapan pendidikan tidak formal. HRE merupakan sesuatu perkara ataupun penubuhan yang penting bagi mereka yang terlibat. Melainkan jika kita memasukkan HRE ke dalam persekitaran pendidikan tidak formal, selari dengan pendidikan formal dan tidak formal, kemungkinan minda muda ini akan cenderung kepada keganasan dan radikalisasi.

HRE perlu bermula dengan menilai konteks sosiobudaya dan kehendak politik. Jadi, apakah amalan ideologi negara tertentu? Adakah terdapat sebarang penerimaan dari segi sosial terhadap semua nilai bagi HR? Seterusnya, nilai HR manakah yang sensitif ataupun tidak berapa sesuai untuk dibincangkan? Apakah pengambilan budaya terhadap nilai-nilai HR? Selanjutnya, kekangan pendidikan yang dikenakan oleh pengasas ataupun fundamentalis yang terdapat dalam dunia ini mungkin telah tidak menggalakkan pembuatdasar daripada menyebarkan nilai HR. Di samping itu, banyak negara membangun dan dunia ketiga kuat menentang undang-undang dan nilai hak asasi manusia barat dan menganggapnya sebagai senjata politik untuk merosakkan sistem nilai budaya. Oleh disebebkan itu, ia adalah wajar untuk menonjolkan konteks sosiobudaya, nilai yang boleh diterima, dan nilai yang bertembung.

Peringkat seterusnya adalah untuk memahami dengan sepenuhnya serta menilai kedinamikan persekitaran ekologi seperti penumpuan dan perbezaan hak asasi manusia. Ia menilai risiko dan peluang HRE pada pelbagai peringkat, iaitu, tahap kesejahteraan individu, komuniti dan penggubalan dasar.

Tahap setersunya merupakan peringkat yang berdasarkan perlakuan etika. Kepentingan moral-moral serta pemiliknan etika dalam diri adalah dua antara beberapa ciri yang terlibat dalam tahap ini.

Peringkat keempat merupakan penilaian dalam pengetahuan am dan sikap terhadap HR. Etnografi boleh juga digunakan sebagai alternatif. Selepas melepasi fasa awal, keputusan tentang kandungan HRE harus dibuat.

Perkara yang paling penting adalah untuk meningkatkan pengetahuan kandungan tempatan tentang HRE dan menapis pengetahuan HR global yang paling sesuai dengan konteks sosiobudaya negara tersebut. Penyesuaian mungkin berhasil, tetapi semua sumber mestilah sesuai dari segi sosiobudaya (Ia harus bermula dengan lokasi tempatan dan beralih kepada arah globalisasi). Seterusnya, kemahiran dalam memperkasakan diri seperti pemikiran kritikal, membuat keputusan berasaskan sebab-sebab rasional, menganalisis situasi, kemahiran sosial dan sukarela, celik digital, membina keamanan, rundingan, dan sebagainya. Seterusnya nilai-nilai. Nilai haruslah dirundingkan dengan konteks budaya. Akhirnya, pengajaran HRE sahaja tidak memastikan dengan sepunuhnya akan wujud keamanan dan perpaduan di dunia. Ujian litmus sebenar berlaku dalam masyarakat melalui refleksi sikap dan tindakan secara mampan yang sering diabaikan. [28]

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu[sunting | sunting sumber]

Pesuruhjaya Tinggi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dengan sedia Penyebaran maklumat dan Perlindungan semua Hak Asasi Manusia tergolong sebagai penyelaras Program Pendidikan dan Maklumat Awam PBB dalam bidang hak asasi manusia. [29]

Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengisytiharkan perkara tersebut sebagai pusat kepada pencapaian hak-hak yang termaktub dalam Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat (UDHR): [30]

Now, Therefore THE GENERAL ASSEMBLY proclaims THIS UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN RIGHTS as a common standard of achievement for all peoples and all nations, to the end that every individual and every organ of society, keeping this Declaration constantly in mind, shall strive by teaching and education to promote respect for these rights and freedoms...

Perkara 26.2 UDHR menekankan peranan pendidik dalam mencapai ketertiban sosial yang dituntut oleh deklarasi berikut :

Education shall be directed to the full development of the human personality and to the strengthening of respect for human rights and fundamental freedoms. It shall promote understanding, tolerance and friendship among all nations, racial or religious groups, and shall further the activities of the United Nations for the maintenance of peace.

Bencana 29 Konvensyen Mengenai Hak Kanak-Kanak mewajibkan negara-negara bagi memastikan bahawa kanak-kanak dibolehkan untuk mengembangkan rasa hormat terhadap identiti budaya, bahasa dan nilai masing-masing dan untuk budaya, bahasa dan nilai orang lain. [31]

Kepentingan hak asasi manusia telah ditegaskan semula oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dalam Deklarasi dan Program Tindakan Vienna 1993 :

The World Conference on Human Rights reaffirms that States are duty-bound, as stipulated in the Universal Declaration of Human Rights and the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights and in other international human rights instruments, to ensure that education is aimed at strengthening the respect of human rights and fundamental freedoms.
States should strive to eradicate illiteracy and should direct education toward the full development of the human personality and to the strengtheng of respect for human rights and fundamental freedoms. The World Conference on Human Rights calls on all States and institutions to include human rights, humanitarian law, democracy and rule of law as subjects in curricula of all learning institutions in formal and non- formal settings. Human rights education should include peace, democracy, development and social justice, as set forth in international and regional human rights instruments, in order to achieve common understanding and awareness with a view to strengthening universal commitment to human rights.

Hasil daripada Deklarasi Vienna dekad dari 1995 hingga 2004 telah diisytiharkan sebagai Dekad Pendidikan Hak Asasi Manusia PBB . [32] [33]

UNESCO mempunyai tanggungjawab bagi terus menyebar pendidikan hak asasi manusia, dan merupakan penganjur utama dalam Dekad Pendidikan Hak Asasi Manusia PBB. [34] UNESCO cuba menyebarkan perkara tersebut [35]

  • Pembangunan kapasiti nasional dan tempatan untuk pendidikan hak asasi manusia, melalui kerjasamanya dalam projek dan program pembangunan di peringkat nasional dan sub-serantau.
  • Penghuraian bahan pembelajaran dan penerbitan serta terjemahan dan adaptasinya dalam bahasa kebangsaan dan tempatan.
  • Aktiviti Advokasi dan Rangkaian.

Selepas Dekad Pendidikan Hak Asasi Manusia, pada 10 Disember 2004, Perhimpunan Agung menyediakan Program Dunia untuk Pendidikan Hak Asasi Manusia, serta projek yang berterusan demi kemajuan dalam pelaksanaan program pendidikan hak asasi manusia dalam setiap sektor :

Building on the achievements of the United Nations Decade for Human Rights Education (1995-2004), the World Programme seeks to promote a common understanding of the basic principles and methodologies of human rights education, to provide a concrete framework for action and to strengthen partnerships and cooperation from the international level down to the grass roots.

Organisasi[sunting | sunting sumber]

Pertubuhan Hak Asasi Manusia Arab merupakan suatu pertubuhan bukan melibatkan kerajaan Arab bebas yang berpangkalan di negara Tunisia. Organisasi tersebut ditubuhkan pada tahun 1989 atas inisiatif-inisiatif sebelumnya iaitu Pertubuhan Hak Asasi Manusia Arab, Kesatuan Peguam Arab, dan Liga Tunisia untuk Hak Asasi Manusia dan diberi sokongan oleh Pusat Hak Asasi Manusia Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. Institut tersebut menerima Anugerah Antarabangsa UNESCO dalam Pendidikan Hak Asasi Manusia pada tahun 1992. Matlamatnya adalah berikut : Institut Hak Asasi Manusia Arab bertujuan untuk memberi perhatian kepada budaya hak asasi manusia sivil, politik, ekonomi, sosial dan budaya, seperti yang termaktub dalam Deklarasi Hak Asasi Manusia Sejagat dan konvensyen antarabangsa, dan untuk mengukuhkan nilai demokrasi dan kewarganegaraan.

Organisasi seperti Indian Institute of Human Rights, [36] Amnesty International dan Human Rights Education Associates (HREA) [37] mengutamakan pendidikan hak asasi manusia dengan program mereka sendiri, [38] [39] dengan mempercayai "pembelajaran berkenaan hak asasi manusia merupakan langkah pertama dalam menghormati, mempromosikan dan mempertahankan hak-hak tersebut" .

Amnesty International memaksudkan Pendidikan Hak Asasi Manusia sebagai "amalan yang disengajakan, penyertaan yang bertujuan untuk memperkasakan golongan individu, kumpulan dan masyarakat melalui pempukan pengetahuan, kemahiran dan sikap selari dengan prinsip hak asasi manusia yang diiktiraf pada peringkat antarabangsa" [40] Selain itu, menerangkan matlamat Pendidikan Hak Asasi Manusia demi " memperkasakan diri sendiri dan bersama pihak lain untuk membangunkan kemahiran dan sikap yang menggalakkan kesaksamaan, maruah dan rasa hormat dalam komuniti anda, masyarakat dan seluruh dunia." [41]

Organisasi Hak Asasi Manusia bertujuan untuk melindungi hak asasi manusia pada tahap yang berbeza sesetengahnya lebih khusus untuk kawasan geografi, yang lain berdasarkan pengaruh kerajaan, yang lain berasaskan bukan untung dan pendidikan, manakala yang lain secara khusus bertujuan untuk melindungi kumpulan individu tertentu. Berikut ialah organisasi dengan penerangan ringkas mengenai matlamat, khalayak sasaran dan gabungan masing-masing.

Pejabat Pesuruhjaya Tinggi Hak Asasi Manusia (OHCHR) menyatakan bahawa setiap penyerahan sama ada serahan swasta atau serahan awam, kerajaan atau NGO dinilai dengan mengambil kira perkara berikut: kesesuaian, keberkesanan, keaslian, kemudahan penggunaan, kebolehsuaian, kemampanan, pendekatan, dan keterangkuman. Setiap satu cirinya yang telah dinyatakan diperincikan dalam artikel Pendidikan Hak Asasi Manusia dalam Sistem Sekolah Eropah, Asia Tengah dan Amerika Utara: Satu Kompendium Amalan Baik. [42]

Pusat Kajian Demokrasi dan Hak Asasi Manusia Afrika [43]

Suruhanjaya Afrika mengenai Hak Asasi Manusia dan Rakyat [44] Suruhanjaya ini perlu bersikap tanggungjawab dalam memantau perlindungan hak asasi manusia dan memastikan perlindungan dan promosi ataupun penyeberan hak-hak ini. Mereka juga dipertanggungjawabkan dengan mentafsir Piagam Afrika mengenai Hak Asasi Manusia dan Rakyat . Suruhanjaya ini terdapat terhad kepada Afrika dan negara-negara benua tersebut.

Amnesty International [45] merupakan satu organisasi hak asasi manusia yang paling besar, Amnesty International yang merangkumi 2.2 juta ahli dari lebih daripada 150 negara. Organisasi itu melibatkan penyelidikan dan tindakan bagi mencegahkan dan mengelakkan penyalahgunaan hak asasi manusia. Organisasi tersebut juga menumpukan usaha mencari keadilan atas pelanggaran yang telah dilakukan.

Suruhanjaya Hak Asasi Manusia Asia [46] Matlamat AHRC merupakan "demi melindungi dan menyebarkan kepentingan hak asasi manusia melalui pemantauan, penyiasatan, dan skongan serta pengambilan tindakan perpaduan". Suruhanjaya ini terhad kepada benua Asia dan negara-negara di dalamnya.

Dana Pertahanan Kanak-kanak mengusahakan untuk mencipta dasar dan program bagi memastikan kesaksamaan kepada golongan kanak-kanak. Organisasi tersebut berusaha bagi mengurangkan kadar kemiskinan dalam golongan kanak-kanak serta melindungi kanak-kanak daripada pendedahan penderaan dan pengabaian. Ahli CDF bertindak sebagai penyokong kepada kanak-kanak untuk membantu memastikan mereka dilayan sama rata dan mempunyai hak untuk menjaga dan didikan pada masa hadapan.

Pesuruhjaya Hak Asasi Manusia, Majlis Eropah [47] Suruhanjaya itu merupakan suatu institusi bebas, yang mendorongkan kesedaran hak asasi manusia dalam 47 Negara Anggota Majlis Eropah. Memandangkan ia terdapat bidang kebimbangan yang luas, motifnya adalah demi menggalakkan pembaharuan dan ia memerlukan "inisiatif yang lebih luas berdasarkan maklumat yang boleh dipercayai mengenai pelanggaran hak asasi manusia" dan bukannya bertindak atas aduan individu.

Ombudsman Kesatuan Eropah [48] merupakan suatu organisasi yang dicipta untuk menyiasat rungutan mengenai kesalahtadbiran yang biasanya wujud bersama institusi dan badan European Union.

Menghadapi Sejarah dan Diri Kita [49] Organisasi modul yang boleh diakses secara dalam talian. Organisasi ini dibangunkan oleh AS ini bertujuan untuk menyediakan maklumat yang menyiasat "cara masyarakat membina semula, membaiki dan menyedarkan keadilan dan keselamatan kepada rakyat mereka selepas konflik dan pembunuhan orang ramai". Memandangkan topik yang dibimbangkan oleh organisasi ini, lebih matang dan sensitif daripada yang perkara lain, program ini dibina demi pelajar pada peringkat menengah, sekolah menengah dan peringkat universiti. Modul ini telah secara khusus mereka bentuk programnya berdasarkan empat kajian kes. Kajian kes tersebut melibatkan Jerman, Rwanda, Ireland Utara dan Afrika Selatan. Sumber ini telah membantu dalam mengkaji bagaimana individu, organisasi serta kerajaan memupuk "kestabilan, keselamatan, perdamaian, kewujudan bersama dan keadilan", yang kesemuanya diterangkan dengan lebih terperinci di laman web organisasi berikut : www.facinghistory.org .

Majlis Hak Asasi Manusia Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Majlis ini melibatkan sebanyaki 47 negeri dengan tanggungjawab menyebarkan kepentingan dan melindungi hak asasi manusia pada peringkat antarabangsa. Majlis tersebut mempunyai jawatankuasa Penasihat spesifik yang menilai dan merantau setiap situasi, serta Prosedur Aduan yang digariskan yang mesti diikuti agar individu atau organisasi membawa pelanggaran kepada perhatian majlis.

Human Rights Watch [50] adalah salah satu antara organisasi-organisasi global, Human Rights Watch. Human Rights Watch melibatlkan hak asasi manusia dengan menyiasat tuntutan, meminta pendera bertanggungjawab terhadap tindakan mereka sambil memantau dan mencabar kerajaan untuk memastikan bahawa mereka menggunakan kuasa mereka untuk menamatkan amalan penderaan dengan cekap.

Pusat Keamanan dan Hak Asasi Manusia John Humphrey Pusat John Humphrey bertujuan demi memberi kesedaran tentang prinsip Deklarasi Keamanan Sejagat dan Hak Asasi Manusia melalui pendidikan hak asasi manusia. Organisasi ini mewujudkan kurikulum, latihan, bekerjasama dengan kanak-kanak dan belia, serta memupuk wacana awam tentang perkara hak asasi manusia dan kepentingannya.

National Association for the Advancement of Color People ( NAACP ) [51] "Misi NAACP bertindak bagi memastikan kualiti politik yang tinggi, pendidikan yang cekap, sosial dan ekonomi hak semua orang terjaga dan untuk menghapuskan kebencian kaum dan diskriminasi kaum ".

Jawatankuasa Antara-Afrika mengenai Amalan Tradisional yang Menjejaskan Kesihatan Wanita dan Kanak-kanak [43]

Pusat Bantuan Guaman Namibia [43]

People in Need [52] People in Need mengisytiharkan projek yang dikenali sebagai One World in Schools: Human Rights Documentary Films yang mana mereka menyediakan guru ataupun cikgu bersama filem, melebihi 260 daripadanya tersedia, serta alat multimedia lain bagi membantu dalam pendidikan mereka tentang hak asasi manusia segala dunia. Tujuan video ini adalah untuk mengajar pelajar, khususnya pelajar sekolah rendah dan menengah di Republik Czech, nilai-nilai toleransi dan hormat-menghormati melalui rangsangan audio-visual.

Pejabat Institusi Demokrasi dan Hak Asasi Manusia Pertubuhan Keselamatan dan Kerjasama di Eropah (OSCE) [53] OSCE terdiri daripada sebanyak 56 negeri dari negara yang mengambil kesertaan di benua Eropah, benua Asia Tengah dan benua Amerika Utara. Perkara yang terpenting OSCE termasuk kebebasan pergerakan dan keagamaan. Mereka secara khusus memantau pencegahan penyeksaan dan pemerdagangan manusia.

Pejabat Pesuruhjaya Tinggi Hak Asasi Manusia Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu [54] bukan seperti organisasi-organisasi lain, pejabat tersebut tidak terhad kepada kawasan geografi tertentu, sebaliknya bertujuan untuk melindungi semua hak asasi manusia bagi setiap golongan. Organisasi ini menyatakan dalam pernyataan tujuaannya ia berfungsi demi "membantu menguasakan orang ramai demi kesedaran untuk hak mereka sendiri" banding organisasi lain yang menyatakan bahawa mereka ingin mempromosikan pengetahuan dll.

Pejabat Pesuruhjaya Tinggi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu bagi Pelarian [55] mempunyai sasaran khas pelarian yang diharapkan dapat dilindungi daripada pencabulan hak sendiri. Mereka bermatlamat bagi memastikan sesiapa yang boleh mendapat perlindungan yang selamat di suatu tempat sambil kekal mempunyai pilihan untuk pulang ke rumah, berintegrasi di tempat baharu atau menetap di lokasi ketiga.

Pusat Simon Wiesenthal merupakan organisasi hak asasi manusia yang mengutamakan perhatian kepada komuniti Yahudi antarabangsa. Pusat ini menekankan anti-Semitisme termasuk keganasan yang berkaitan dengan perkara tersebut.. Bekerjasama dengan Israel dan bekerjasama rapat dengan komuniti agama Yahudi, Pusat ini mempertahankan atau melindungi keselamatan orang Yahudi di seluruh dunia, dan berfungsi bagi mendidik orang lain tentang sejarah Yahudi termasuk tetapi terhad kepada Holocaust.

Tostan merupakan suatu organisasi yang bersifat bukan untuk pada peringkat antarabangsa yang beribu pejabat di Dakar, negara Senegal, beroperasi di enam negara di seluruh benua Afrika Barat. Misi Tostan berdasarkan penguatan komuniti Afrika bagi membawa pembangunan mampan dan transformasi sosial secara positif yang berdasarkan penghormatan terhadap hak asasi manusia.. Kerja Tostan ialah Program Pemerkasaan Komuniti (CEP) selama 30 bulan, yang mengisytiharkan pendidikan hak asasi manusia yang mengambil bahagian dalam bahasa tempatan kepada golongan orang dewasa dan golongan remaja yang tidak menghadiri sekolah formal, terutamanya di kawasan terpencil.

Pertubuhan Pendidikan, Saintifik dan Kebudayaan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNESCO) "Matlamat UNESCO adalah untuk membina keamanan dalam minda manusia". Organisasi itu berharap untuk bertindak sebagai pemangkin untuk "tindakan serantau, kebangsaan, dan antarabangsa dalam hak asasi manusia".

Biro Demokrasi, Hak Asasi Manusia dan Buruh Jabatan Negara AS Terhad di Amerika Syarikat, Jabatan itu berusaha untuk mengambil tindakan terhadap penyalahgunaan hak asasi manusia. Walaupun mereka tidak terlibat secara khusus dengan penyiasatan, mereka adalah penguatkuasa dan telah bekerjasama dengan banyak organisasi lain yang komited untuk melindungi hak asasi manusia.

Kegunaan pada abad ke-21[sunting | sunting sumber]

  • Sebagai strategi untuk pembangunan (Clarence Dias)
  • Sebagai pemerkasaan (Garth Meintjes)
  • Sebagai cara perubahan untuk hak wanita (Dorota Gierycz)
  • Sebagai calon undang-undang dan untuk penguatkuasaan undang-undang (Edy Kaufman) [56]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ "WHAT is human rights education?". www.theadvocatesforhumanrights.org. Dicapai pada 2018-06-22.
  2. ^ "Human Rights Education". www.amnesty.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  3. ^ "Join NESRI in supporting people's movements for human rights". www.nesri.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  4. ^ a b "Universal Declaration of Human Rights". www.un.org (dalam bahasa Inggeris). 2015-10-06. Dicapai pada 2018-06-22. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "auto" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  5. ^ "Humanrightseducation.info".
  6. ^ "Universal Declaration of Human Rights". United Nations.
  7. ^ "Human Rights Education History". K12academics. 6 February 2014.
  8. ^ "UNESCO.org". Recommendation concerning Education for International Understanding, Co-operation and Peace and Education relating to Human Rights and Fundamental Freedoms.
  9. ^ "United Nations Decade for Human Rights Education : resolution / adopted by the General Assembly". United Nations Digital Library.
  10. ^ OmarHernandez (2018-05-09). "2018 United Nations Global Citizenship Education Seminar". academicimpact.un.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  11. ^ "From Citizenship to Human Rights to Human Rights Education", Making Human Rights Intelligible Towards a Sociology of Human Rights, Hart Publishing, 2013, doi:10.5040/9781472566461.ch-009, ISBN 9781849463959
  12. ^ "Make Human Rights Part of Management Education | UN Global Compact". www.unglobalcompact.org. Dicapai pada 2018-06-22.
  13. ^ "Principles for Responsible Management Education (PRME) - Center for Responsible Business | Berkeley-Haas". responsiblebusiness.haas.berkeley.edu (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  14. ^ "OHCHR | Technical Cooperation Homepage". www.ohchr.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  15. ^ "OHCHR | ACT Project overview". www.ohchr.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  16. ^ "United Nations Development Programme (UNDP) | United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization". www.unesco.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  17. ^ "OHCHR | World Programme for Human Rights Education (2005-ongoing)". www.ohchr.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  18. ^ "Database on human rights education and training". hre.ohchr.org. Dicapai pada 2018-06-22.
  19. ^ "OHCHR | Resource Collection on Human Rights Education Training". www.ohchr.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2018-06-22.
  20. ^ "Innovation for Strengthening Public Policies on Human Rights Education for the City of São Paulo". UNESCO. 5 October 2021.
  21. ^ Tibbitts, Felisa (2017). "Revisiting 'Emerging Models of Human Rights Education'". International Journal of Human Rights Education. 1 (1). doi:10.9783/9780812293890-005.
  22. ^ "Understanding what we do: emerging models for HRE by Felisa Tibbitts International Review of Education volume 48, numbers 3-4, pgs 159-171"
  23. ^ Dikovic, Marina; Letina, Alena. "INTEGRATION OF VALUES AND AWARENESS MODEL OF HUMAN RIGHTS EDUCATION IN PRIMARY SCHOOL CURRICULA". ResearchGate.
  24. ^ "Understanding what we do: emerging models for HRE by Felisa Tibbitts International Review of Education volume 48, numbers 3-4, pgs 159-171"
  25. ^ Tibbitts, Felisa. "Revisiting 'Emerging Models of Human Rights Education'".
  26. ^ "Understanding what we do: emerging models for HRE by Felisa Tibbitts International Review of Education Volume 48, numbers 3-4, pgs 159-171"
  27. ^ Tibbitts, Felisa. "Revisiting 'Emerging Models of Human Rights Education'".
  28. ^ "Munir Moosa Sadruddin - My Global Models". sites.google.com (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2021-11-26.
  29. ^ "A/RES/48/141. High Commissioner for the promotion and protection of all human rights". www.un.org. Dicapai pada 2018-06-22.
  30. ^ "Universal Declaration of Human Rights". United Nations General Assembly. 10 December 1948. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 December 2014. Following this historic act the Assembly called upon all Member countries to publicize the text of the Declaration and "to cause it to be disseminated, displayed, read and expounded principally in schools and other educational institutions, without distinction based on the political status of countries or territories.
  31. ^ Murphy, Ruane (2003)
  32. ^ General Assembly resolution 49/184 of 23 December 1994
  33. ^ "UN Decade of Human Rights Education". United Nations High Commissioner for Human Rights. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 December 2007.
  34. ^ "UN Decade for Human Rights Education". UNESCO. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 September 2005. UNESCO is called upon “…to play a central role in the design, implementation and evaluation of projects under the Plan of Action of the UN Decade for Human Rights Education", considering the Organization’s “…long experience in education, educational methodology and human rights and through its network of UNESCO schools, clubs, human rights Chairs and National Commissions".
  35. ^ "UNESCO's Strategy and Action". Diarkibkan daripada yang asal pada 28 September 2005.
  36. ^ "INDIAN INSTITUTE OF HUMAN RIGHTS, NEW DELHI". www.rightsedu.net. Dicapai pada 7 October 2018.
  37. ^ "HREA - The global human rights education and training centre". www.hrea.org. Dicapai pada 7 October 2018.
  38. ^ "HREA Programmes". Human Rights Education Associates (HREA).
  39. ^ Murphy, Ruane (2003) "Human Rights Education is becoming an essential ingredient to all societies in the world in order to encourage respect and tolerance to those around us and build good citizens for the future."
  40. ^ "Human Rights Education". Amnesty International.
  41. ^ "Amnesty International - Human Rights Education". Amnesty International. Dicapai pada 5 February 2019.
  42. ^ "Human Rights Education in the School Systems of Europe, Central Asia, and North America: a Compendium of Good Practice. Warsaw, Poland: OSCE Office for Democratic Institutions and Human Rights (ODIHR), 2009. PDF."
  43. ^ a b c "Welch, Claude E. Protecting Human Rights in Africa: Roles and Strategies of Non-governmental Organizations. Philadelphia: University of Pennsylvania, 1995. PDF."
  44. ^ "African Commission on Human and Peoples' Rights". www.achpr.org. Dicapai pada 7 October 2018.
  45. ^ "Amnesty International Home". www.amnesty.org. Dicapai pada 7 October 2018.
  46. ^ "Asian Human Rights Commission". www.ahrchk.net. Dicapai pada 7 October 2018.
  47. ^ "Council of Europe". www.coe.int. Dicapai pada 7 October 2018.
  48. ^ "European Ombudsman". www.ombudsman.europa.eu. Dicapai pada 7 October 2018.
  49. ^ "Facing History and Ourselves". Facing History and Ourselves. Dicapai pada 7 October 2018.
  50. ^ "Human Rights Watch". Human Rights Watch. Dicapai pada 7 October 2018.
  51. ^ "NAACP - Home". NAACP. Dicapai pada 7 October 2018.
  52. ^ tísni, Člověk v. "Help with us". Dicapai pada 7 October 2018.
  53. ^ "OSCE Office for Democratic Institutions and Human Rights - OSCE". www.osce.org. Dicapai pada 7 October 2018.
  54. ^ "OHCHR | Home".
  55. ^ Refugees, United Nations High Commissioner for. "UNHCR - The UN Refugee Agency". www.unhcr.org. Dicapai pada 7 October 2018.
  56. ^ "Andreopoulos, George J., and Richard Pierre Claude. Human Rights Education for the Twenty-first Century. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania, 1997. PDF."

Sumber[sunting | sunting sumber]

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Pendidikan_hak_asasi_manusia&oldid=6140125"