Pergi ke kandungan

Enam kitab hadis utama

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Enam kitab hadis utama ([الكتب السته; al-Kutub al-Sittah] Error: {{Lang-xx}}: teks mempunyai penanda italik (bantuan)) merujuk kepada koleksi hadis oleh cendekiawan Muslim yang dibukukan kira-kira 200 tahun selepas kewafatan Nabi Muhammad s.a.w. dan atas inisiatif mereka, menghimpun ''Hadis'' baginda. Himpunan ini kadangkala (silap) digelar sebagai Al-Sihah al-Sittah, yang bermaksud "enam yang sah".

Kepentingan

[sunting | sunting sumber]

Muslim Sunni melihat enam kitab hadis utama ini sebagai himpunan hadis yang terpenting. Berikut merupakan senarai kitab-kitab tersebut, mengikut aturan ketulenan[1]:

  1. Sahih Bukhari, himpunan Imam Bukhari (m. 870), mengandungi 7275 ahadith
  2. Sahih Muslim, himpunan Imam Muslim (m. 875), mengandungi 9200 ahadith
  3. Sunan al-Sughra, himpunan Imam Nasa'i (m. 915)
  4. Sunan Abu Daud, himpunan Imam Abu Daud (m. 888)
  5. Jami' at-Tirmizi, himpunan Imam Tirmidzi (m. 892)
  6. Sunan Ibnu Majah, himpunan Imam Ibnu Majah (m. 887)

Dua yang pertama, lazimnya dirujuk sebagai Dua Sahih sebagai tanda ketulenan mereka, mengandungi sekitar 7 ribu hadis semuanya, tanpa mengira yang berulang, mengikut Ibnu Hajar.[2]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. Kitab hadis
  1. ^ "Various Issues About Hadiths". Abc.se. Dicapai pada 2010-06-26.
  2. ^ al-Nukat 'Ala Kitab ibn al-Salah, oleh Ibn Hajar al-'Asqalani, jil. 1, m/s. 153, Maktabah al-Furqan, Ajman, U.A.E., edisi ke-2, 2003.