Diskriminasi bahasa
Diskriminasi bahasa (juga dipanggil glotofobia, linguisisme dan languagisme) ialah perlakuan orang yang tidak adil berdasarkan penggunaan bahasanya dan ciri-ciri pertuturannya, termasuk bahasa pertamanya, aksennya, saiz perbendaharaan katanya yang dianggap (sama ada penutur menggunakan perkataan yang kompleks dan pelbagai atau tidak), modalitinya, dan sintaksisnya.[1] Contohnya, penutur bahasa Occitan di Perancis akan kemungkinan diperlakukan berbeza daripada seorang penutur bahasa Perancis.[2] Berdasarkan perbezaan dalam penggunaan bahasa, seseorang boleh membentuk pertimbangan secara automatik tentang kekayaan, pendidikan, status sosial orang lain, watak atau ciri-ciri lain, yang boleh menyebabkan diskriminasi.
Nota
[sunting | sunting sumber]Rujukan
[sunting | sunting sumber]- Skutnabb-Kangas, Tove (1988), Multilingualism and the education of minority children.
- ^ "Language Discrimination - Workplace Fairness". www.workplacefairness.org (dalam bahasa Inggeris). Midwest New Media. Dicapai pada 13 Ogos 2021.
- ^ The Legal Aid Society-Employment Law Center, & the ACLU Foundation of North California (2002). Language Discrimination: Your Legal Rights. http://www.aclunc.org/library/publications/asset_upload_file489_3538.pdf Diarkibkan 4 September 2012 di Wayback Machine
Kepustakaan
[sunting | sunting sumber]- Skutnabb-Kangas et al. (eds.), Linguistic human rights: overcoming linguistic discrimination, Walter de Gruyter (1995), ISBN 3-11-014878-1.
- R. Wodak and D. Corson (eds.), Language policy and political issues in education, Springer, ISBN 0-7923-4713-7.