Politik diaspora

Politik diaspora ialah tingkah laku politik diaspora etnik transnasional, hubungan mereka dengan tanah air etnik mereka dan negeri tuan rumah mereka, dan peranan penting mereka dalam konflik etnik . Kajian politik diaspora adalah sebahagian daripada bidang kajian diaspora yang lebih luas.

Untuk memahami politik diaspora, pertama sekali kita harus memahami konteks sejarah dan perkaitannya. Diaspora ialah komuniti transnasional yang mendefinisikan diri mereka sebagai kumpulan etnik tunggal berdasarkan identiti bersama. Diaspora terhasil daripada emigrasi dari tanah air asal . Dalam kes moden, penghijrahan ini boleh didokumentasikan berdasarkan faktor sejarah di mana diaspora tertentu berkait dengan wilayah tertentu. Persoalan mengenai wilayah tanah air kelompok etnik tertentu ialah masalah politik. Semakin tua usia sesebuah migrasi, semakin sedikit bukti yang ada untuk membuktikan peristiwa migrasi tersebut terjadi: dalam kes orang Rom, penghijrahan, tanah air, dan laluan penghijrahan masih belum ditentukan dengan tepat. Tuntutan terhadap tanah air sering kali dipolitikkan dan diperdebatkan.

Diaspora yang mengidentifikasikan diri sangat mementingkan tanah air mereka oleh kerana hubungan etnik dan budaya mereka dengan tanah air, terutamanya jika tanah air itu telah 'hilang' atau 'ditakluki'. Hal ini telah menyebabkan pertumbuhan gerakan nasionalis etnik dalam beberapa diaspora,  selalunya mengakibatkan penubuhan tanah air yang berdaulat . Namun begitu, penduduk diaspora jarang sekali kembali ke tanah air secara keseluruhan, dan komuniti diaspora yang tinggal biasanya mengekalkan ikatan emosi yang signifikan dengan tanah air, dan populasi etnik di sana.

Komuniti diaspora etnik kini diiktiraf oleh sarjana sebagai ciri "tidak terelakkan" dan "endemik" dalam sistem antarabangsa, seperti yang ditulis Yossi Shain dan Tamara Cofman Wittes, atas alasan berikut:

1. Pertama, dalam setiap negeri tuan rumah diaspora, ahli pemastautin boleh mengatur dalam negara untuk memaksimumkan pengaruh politik mereka.
2. Kedua, diaspora boleh memberikan tekanan yang ketara dalam arena politik domestik tanah airnya mengenai isu-isu utama diaspora.
3. Sejak kebelakangan ini, komuniti transnasional diaspora boleh terlibat secara langsung dengan negara pihak ketiga dan organisasi antarabangsa, yang pada dasarnya merentasi tanah air dan pemerintah kerajaan negeri.

Oleh itu, diaspora dianggap sebagai entiti politik transnasional, beroperasi bagi "pihak seluruh rakyat mereka" dan mampu bertindak secara bebas daripada mana-mana negeri individu (tanah air mereka atau negeri tuan rumah).

Lihat juga

• diaspora Afrika
• Politik diaspora di Amerika Syarikat
• Nasionalisme Golus
• Politik identiti
• Iredentisme
• pergerakan kemerdekaan Tibet
• Transnasionalisme
• Hak ke tanah air
• Hak untuk kembali
• Zionisme