Program Erasmus

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Fail:Erasmus logo.svg
Logo Program Erasmus yang mana menunjukkan nama program iaitu Desiderius Erasmus dari Rotterdam

Program Erasmus (" E u R opean Community A ction S cheme for the M obility of U niversity S tudents" [1] ) ialah sebuah program pertukaran pelajar Kesatuan Eropah (EU) yang ditubuhkan pada tahun pada tahun 1987. [2] [3] Erasmus Plus, atau juka dikenali sebagai Erasmus+, merupakan program baharu yang menggabungkan semua skim terkini EU bagi tujuan pendidikan, latihan, belia dan sukan, yang telah dimulakan pada Januari 2014.

Pada tahun 1989, Biro Erasmus menjemput 32 bekas pelajar Erasmus untuk bermesyuarat penilaian di Ghent, Belgium . Kekurangan sokongan rakan-ke-rakan telah dipilih sebagai isu utama, tetapi ia juga merupakan penggerak di sebalik penciptaan Rangkaian Pelajar Erasmus . Organisasi ini telah menyokong para pelajar dari program Erasmus dan perjanjian dua hala lain dan bekerjasama dengan agensi kebangsaan untuk membantu para pelajar antarabangsa. Sehingga 23 Julai 2020, Rangkaian Pelajar Erasmus terdiri daripada 534 persatuan tempatan ("bahagian") di 42 buah negara dan mempunyai lebih daripada 15,000 sukarelawan dari seluruh Eropah.

Sehingga 2014, 27 tahun selepas pembentukannya, program ini telah mempromosikan mobiliti lebih daripada 3.3 juta pelajar dalam komuniti Eropah. Lebih 5,000 institusi pengajian tinggi dari 38 negara telah mengambil bahagian dalam projek itu. [4]

Program Erasmus, bersama dengan beberapa program bebas lain, telah dimasukkan ke dalam program Socrates yang ditubuhkan oleh Suruhanjaya Eropah pada tahun 1994. Program Socrates berakhir pada 31 Disember 1999 dan digantikan dengan program Socrates II pada 24 Januari 2000, yang seterusnya digantikan dengan Program Pembelajaran Sepanjang Hayat 2007–2013 pada 1 Januari 2007.

Selain mobiliti pelajar (SMS) yang lebih popular, program Erasmus + menggalakkan mobiliti guru (STA), di mana guru universiti boleh menghabiskan dalam tempoh yang singkat, sekurang-kurangnya 2 hari mengajar dan maksimum 2 bulan, mengajar sekurang-kurangnya 8 jam di universiti rakan kongsi asing. Purata dan cadangan tinggal adalah 5 hari pengajaran. [5]

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Asal usul nama[sunting | sunting sumber]

Desiderius Erasmus dari Rotterdam

Program ini dinamakan sempena ahli falsafah Belanda, ahli teologi, Humanis Renaisans, sami, dan Katolik Rom yang taat, Desiderius Erasmus dari Rotterdam, yang dipanggil "kemuliaan mahkota humanis Kristian". [1] Erasmus, bersama rakan baiknya Thomas More, menjadi salah satu tokoh utama kehidupan intelektual Eropah semasa Renaissance. Dikenali dengan sindirannya, Erasmus menggesa pembaharuan dalaman Gereja Katolik. Dia menggalakkan pemulihan tradisi Patristik Katolik terhadap apa yang dia anggap sebagai penyalahgunaan Sakramen kontemporari dan amalan kebaktian yang berlebihan tertentu. Dia terkenal bertembung dengan revolusi Protestan Martin Luther mengenai subjek kehendak bebas. ERASMUS ialah nama belakang yang bermaksud Skim Tindakan Komuniti Eropah untuk Mobiliti Pelajar Universiti . [1] Erasmus mengembara secara meluas ke seluruh Eropah dan beliau adalah perintis Republik Persuratan Eropah. Beliau adalah salah seorang cendekiawan pertama yang menggunakan teknologi pemecah laluan sebagai wahana penyebaran ideanya, iaitu jenis mudah alih dan menghabiskan banyak masanya di dalam bengkel percetakan. [6]

Idea mempromosikan pertukaran budaya, sosial dan akademik antara pelajar Eropah telah bermula pada tahun 1969, dengan Sofia Corradi Itali ( juga digelar "Mamma Erasmus"), seorang pendidik dan perunding saintifik untuk persidangan tetap rektor universiti Itali. Peranan beliau membolehkan beliau meningkatkan kesedaran tentang idea ini dan memperkenalkannya dalam bidang akademik dan institusi. [7] Projek ini dilahirkan selepas inisiatif persatuan pelajar EGEE (kini AEGEE ) yang diasaskan oleh Franck Biancheri (yang kemudiannya menjadi presiden pergerakan trans-Eropah Newropeans) yang pada 1986–1987 meyakinkan presiden Perancis François Mitterrand untuk menyokong penciptaan Erasmus program.

Kerjasama aktif antara organisasi AEGEE serta Suruhanjaya Eropah, dan Domenico Lenarduzzi, iaitu merupakan Kementerian Pendidikan Awam, membenarkan kelulusan program Erasmus pada tahun 1987. Ia menjadi sebahagian daripada program Socrates I (1994–1999) dan Socrates II (2000–2006). Daripada tahun 2007 ia menjadi salah satu elemen Program Pembelajaran Sepanjang Hayat (2007–2013).

Pada Jun 1984, Majlis Eropah memutuskan untuk menubuhkan jawatankuasa ad-hoc warga Eropah dengan misi untuk membuat cadangan untuk meningkatkan imej Kesatuan Eropah di Fontainebleau. Setiap ahli majlis akan memilih ahli lulu mereka akan bersama-sama membentangkan satu set cadangan untuk diluluskan pada Majlis Eropah akan datang. Di bawah pengerusi Pietro Adonnino, jawatankuasa itu membentangkan dua laporan berturut-turut [8] yang telah diluluskan pada sesi Majlis di Milano pada 28–29 Jun 1985. [9] Di bawah cadangan yang telah dikemukakan dalam laporan ini adalah cadangan (yang terdapat dalam laporan kedua dari nombor 5.6: Kerjasama Universiti) bahawa menteri pendidikan dan universiti dan pertubuhan pengajian tinggi

  1. Hendaklah mewujudkan kerjasama rentas sempadan yang membolehkan para pelajar melanjutkan pelajaran mereka di sebuah pertubuhan di negara anggota selain negara mereka sendiri;
  2. Seharusnya melaksanakan, program pertukaran dan pengajian antara universiti Eropah yang komprehensif bertujuan memberi peluang ini kepada sebahagian besar populasi pelajar EU.

Cadangan ini dikemukakan oleh ahli Belgium Prosper Thuysbaert dan telah dibincangkan dan diluluskan oleh jawatankuasa.[perlu rujukan]

Cadangan Suruhanjaya Eropah 1987[sunting | sunting sumber]

Dalam waktu Program Erasmus diterima pakai pada Jun 1987, Suruhanjaya Eropah telah menyokong pertukaran pelajar perintis selama enam tahun. Ia mencadangkan Program Erasmus asal pada awal tahun 1986, tetapi reaksi daripada negara anggota ketika itu adalah berbeza: mereka yang mempunyai program pertukaran besar tersendiri (pada asasnya Perancis, Jerman dan United Kingdom) secara amnya bermusuhan[perlu rujukan] ; negara-negara yang selebihnya secara umumnya memihak. Pertukaran antara negara anggota dan Suruhanjaya Eropah merosot, dan yang kemudiannya telah menarik balik cadangan itu pada awal 1987 untuk membantah ketidakcukupan belanjawan tiga tahun sekali yang dicadangkan oleh beberapa negara anggota. [1]

Keputusan Mahkamah Keadilan Eropah[sunting | sunting sumber]

Kaedah pengundian ini, majoriti mudah, tidak diterima oleh beberapa negara anggota yang menentang, yang mencabar penerimaan keputusan di hadapan Mahkamah Keadilan Eropah . Walaupun mahkamah berpendapat bahawa pengangkatan itu cacat dari segi prosedur, ia mengekalkan intipati keputusan itu; keputusan selanjutnya, yang disesuaikan mengikut undang-undang, telah diterima pakai dengan pantas oleh Majlis Menteri . 

Penerimaan dan pertumbuhan[sunting | sunting sumber]

Program ini dibina berdasarkan perintis pertukaran pelajar 1981–1986, dan walaupun ia diterima pakai secara rasmi sejurus sebelum permulaan tahun akademik 1987–1988, ia ada kemungkinan untuk 3,244 pelajar menyertai Erasmus pada tahun pertamanya. Pada tahun 2006, lebih daripada 150,000 pelajar, atau hampir 1% daripada populasi pelajar Eropah, mengambil bahagian dalam program ini. Perkadaran lebih tinggi dalam kalangan guru universiti, di mana mobiliti guru Erasmus ialah 1.9% daripada populasi guru di Eropah, yang bersamaan. 20,877 orang.[perlu rujukan]

Daripada tahun 1987 hingga 2006, lebih 2 juta pelajar [10] mendapat manfaat daripada geran Erasmus, dan Suruhanjaya Eropah menyasarkan untuk mencapai sejumlah 3 juta penerima menjelang 2012.  Pada tahun 2004 Program Erasmus ini telah dianugerahkan Anugerah Puteri Asturias untuk Kerjasama Antarabangsa .

Program Pembelajaran Sepanjang Hayat 2007–2013[sunting | sunting sumber]

Selepas pada tahun 2007, Program Pembelajaran Sepanjang Hayat 2007–2013 menggantikan program Socrates sebagai sebuah payung secara keseluruhan di mana program Erasmus (dan lain-lain) dikendalikan.

Erasmus Mundus[sunting | sunting sumber]

Program Erasmus Mundus merupakan program selari yang berorientasikan ke arah sebuah globalisasi pendidikan Eropah dan ia terbuka kepada bukan warganegara Eropah dengan warga Eropah yang menjadikan kes yang luar biasa.

Inisiatif rakyat untuk lebih banyak wang 2014–2020[sunting | sunting sumber]

Pada Mei 2012, [11] Fraternité 2020 telah didaftarkan sebagai Inisiatif Warga Eropah yang pertama di Eropah yang matlamatnya untuk meningkatkan belanjawan untuk program pertukaran EU seperti Erasmus atau Perkhidmatan Sukarela Eropah bermula pada 2014. Ia akhirnya mengumpul hanya 71,057 tandatangan daripada rakyat di seluruh EU daripada 1 juta tandatangan yang diperlukan menjelang 1 November 2013. [12]

Erasmus+ 2014–2020[sunting | sunting sumber]

Erasmus+ juga dikenali sebagai Erasmus Plus, telah menjadi 14.7 baharu program kerangkakerja catch-all bilion euro untuk pendidikan, latihan, belia dan sukan dari 2014 hingga 2020. [13] Program Erasmus+ telah menggabungkan semua skim EU untuk pendidikan, latihan, belia dan sukan, termasuk Program Pembelajaran Sepanjang Hayat (Erasmus, Leonardo da Vinci, Comenius, Grundtvig), Youth in Action dan lima program kerjasama antarabangsa (Erasmus Mundus, Tempus, Alfa, Edulink dan program kerjasama dengan negara perindustrian). Peraturan Erasmus+ [14] telah ditandatangani pada 11 Disember 2013. [15]

Erasmus+ juga menyediakan geran untuk pelbagai tindakan termasuk peluang untuk pelajar menjalankan penempatan kerja di luar negara serta para guru dan kakitangan pendidikan yang menghadiri kursus latihan. Projek ini dibahagikan kepada dua bahagian – pendidikan formal dan bukan formal; yang setiap satu daripadanya mempunyai tiga tindakan utama. Tindakan utama Erasmus+ adalah menyediakan peluang unik untuk para guru, guru besar, jurulatih serta kakitangan institusi pendidikan yang lain untuk menyertai kursus latihan antarabangsa di negara -negara Eropah yang berbeza. [16]

  • Kakitangan kepada institusi tersebut mestilah memohon untuk menerima geran bagi mengantar kakitangan mereka ke luar negara untuk latihan. [17]

Erasmus+ menjalankan projek di Kazakhstan, Asia Tengah yang telah berjaya membiayai 40 projek yang melibatkan 47 buah universiti di Kazach dengan lebih dennen jumlah kos lebih 35.5 juta euro. [18]

Program Erasmus+ 2021–2027[sunting | sunting sumber]

Pada 30 Mei 2018, Suruhanjaya Eropah menerima pakai cadangannya untuk program Erasmus seterusnya, dengan menggandakan jumlah belanjawan kepada 30 bilion euro bagi tempoh 2021–2027. [19] Rundingan lanjut tersebut dijangka berlaku semasa pada penggal parlimen Eropah 2019–2024, bersama Parlimen Eropah dan Majlis Eropah sebelum program akhir diterima pakai. [20] Perjanjian antara Parlimen Eropah dan Majlis Eropah telah diterima pakai dan penerbitan peraturan baharu 2021/817 yang menubuhkan program Erasmus+ baharu telah dibuat pada 28 Mei 2021. [21]

Reić, Maša (9 June 2023). "Erasmus Courses Croatia". Erasmus Courses Croatia. Publisher Name. Dicapai pada 9 June 2023. The Erasmus+ Programme 2021–2027 represents an exciting new chapter in the history of international education and cooperation. With its focus on enhanced mobility, broadened scope, digital transformation, social inclusion, and environmental sustainability, the programme holds immense potential to empower individuals, foster intercultural understanding, and address global challenges. Whether you are a student seeking an international adventure, an educator aiming to broaden your perspectives, or an institution striving for international collaboration, the Erasmus+ Programme offers a wealth of opportunities to explore, grow, and make a positive impact on the world. Embrace the journey, seize

Dengan Brexit, keputusan pihak kerajaan United Kingdom untuk tidak menyertai program Erasmus yang bermakna para pelajar UK kehilangan akses kepada program Erasmus dan pelajar EU kehilangan akses ke universiti di seluruh UK. Walaupun beberapa Konservatif seperti Suella Braverman telah mendapat manfaat daripadanya serta janji yang dibuat oleh Perdana Menteri Boris Johnson pada ketika itu bahawa "Tiada ancaman kepada skim ERASMUS." [22] [23]

Penyertaan[sunting | sunting sumber]

Lebih daripada 9 juta orang telah menyertai program Erasmus sejak ia ditubuhkan. Bilangan peserta muda telah meningkat dengan drastik semenjak 1987. Hampir 300,000 orang setahun  berbanding dengan hanya 3,244 pada tahun 1987. Sepanyol ialah negara yang telah membenarkan kebanyakan orang menyertai Erasmus dengan lebih daripada 40,000 peserta setahun, sedikit mendahului Perancis, Jerman dan Itali . Negara yang menerima paling ramai pelajar Erasmus ialah Sepanyol dengan lebih daripada 47,000 pelajar dan kemudian Jerman dengan 32,800 pelajar. [24] Pada masa ini terdapat lebih daripada 4,000 institusi tinggi yang mengambil bahagian dalam Erasmus di 37 negara. Pada 2012–13, 270,000 mengambil bahagian, destinasi paling popular ialah Sepanyol, Jerman, Itali dan Perancis. [25] Pelajar Erasmus telah mewakili 5 peratus daripada graduan Eropah pada 2012. [26]

Kajian ini telah membincangkan isu yang berkaitan dengan pemilihan ke dalam program serta wakilan peserta. Beberapa kajian juga telah menimbulkan keraguan tentang keterangkuman program ini, berdasarkan latar belakang sosio-ekonomi, tahap pengajian, ataupun prestasi akademik. Oleh itu, satu kajian menganalisis isu kewangan serta latar belakang keluarga pelajar peserta Erasmus, menunjukkan bahawa walaupun akses kepada program ini telah diperluaskan secara sederhana, masih terdapat halangan sosio-ekonomi yang penting untuk penyertaan dalam program ini. [27] Satu lagi kajian mendedahkan apa yang nampaknya merupakan pemilihan diri pelajar Erasmus yang buruk berdasarkan prestasi akademik mereka sebelum ini, dengan pelajar berprestasi tinggi kurang berkemungkinan mengambil bahagian berbanding pelajar berprestasi rendah. Bagaimanapun, kes ini berdasarkan bilangan empat ratus graduan di universiti Sepanyol sahaja. [28] Sebaliknya, satu kajian melihat secara terperinci pelajar Perancis dan Itali mendapati bahawa peramal utama penyertaan Erasmus adalah rekod akademik terdahulu pelajar, bukan pekerjaan ibu bapa mereka. [29]

Keperluan[sunting | sunting sumber]

Program Erasmus sebelum ini terhad kepada pemohon yang telah menamatkan sekurang-kurangnya satu tahun pengajian peringkat tertiari, tetapi kini juga tersedia untuk pelajar sekolah menengah.

Butiran[sunting | sunting sumber]

Kes terdahulu dipanggil Program Mobiliti Pelajar bagi Pengajian atau Student Mobility for Studies (SMS), manakala kes kedua dipanggil Mobiliti Pelajar Penempatan atau Student Mobility of Placement (SMP) [30][31]. Program Erasmus menjamin bahawa tempoh yang dihabiskan di luar negara diiktiraf oleh universiti mereka apabila mereka kembali semula ke nagera asal, selagi mereka mematuhi syarat-syarat yang telah dipersetujui sebelum ini. Switzerland telah digantung sebagai peserta dalam program Erasmus pada tahun 2015, berikutan undi popular untuk menghadkan imigresen warga EU ke Switzerland. Akibatnya, pelajar Switzerland tidak akan dapat memohon program Erasmus ini dan pelajar Eropah tidak akan dapat menghabiskan masa di universiti Switzerland di bawah program tersebut.[32]


Bahagian utama dalam program ini ialah pelajar tidak perlu membayar yuran pengajian tambahan kepada universiti yang mereka lawati. Pelajar juga boleh memohon geran daipada Erasmus untuk membantu menampung perbelanjaan tambahan untuk tinggal di luar negara. Pelajar kurang upaya boleh juga memohon geran tambahan untuk menampung perbelanjaan luar biasa.

Untuk mengurangkan perbelanjaan dan meningkatkan mobiliti, kebanyakan pelajar juga telah menggunakan rangkaian penginapan yang disokong Suruhanjaya Eropah, CasaSwap, FlatClub, Erasmusinn, Eurasmus, [33] Erasmate ataupun Student Mundial, yang merupakan laman web percuma di mana para pelajar dan golongan muda boleh menyewa, menyewakan, menawarkan serta menukar penginapan – secara nasional dan antarabangsa. Faedah yang dapat diperoleh ialah para pelajar boleh berkongsi pengetahuan serta bertukar petua serta pendapat dan petunjuk antara satu sama lain sebelum dan selepas ke luar negara.

Pengalaman Erasmus[sunting | sunting sumber]

Kesan budaya[sunting | sunting sumber]

Bagi kebanyakan pelajar di Eropah, Program Erasmus merupakan program pertama mereka tinggal dan belajar di negara lain. Oleh itu, ia telah menjadi fenomena budaya  dan popular di kalangan para pelajar Eropah, seterusnya menjadi subjek filem termasuk seperti filem Perancis-Sepanyol L'Auberge espagnole, dan dokumentari Erasmus 24 7 . [34]

Program ini memupuk pembelajaran dan pemahaman tentang negara tuan rumah tersebut, dan pengalaman bersama Erasmus yang dianggap sebagai masa peserta untuk belajar serta peluang untuk bersosial dan mengalami budaya yang berbeza.

Tutor yang sering berminat kepada pelajar yang mempelajari mata pelajaran seperti politik ataupun hubungan antarabangsa menyertai Erasmus. Ia dilihat sebagai peluang yang baik untuk belajar di luar negara yang tidak mempunyai perbelanjaan untuk belajar di luar Kesatuan Eropah, kerana geran yang tersedia untuk pelajar Erasmus tidak tersedia kepada mereka yang memilih untuk meninggalkan Kesatuan untuk belajar.

Generasi Erasmus[sunting | sunting sumber]

Sesetengah ahli akademik telah membuat spekulasi bahawa bekas pelajar Erasmus akan terbukti menjadi kuasa yang kuat dalam mencipta identiti pan-Eropah . Pada tahun 2005, saintis politik Stefan Wolff, sebagai contoh, telah berhujah bahawa "Beri beliau 15, 20 atau 25 tahun, dan Eropah akan dikendalikan oleh pemimpin yang mempunyai sosialisasi yang amat berbeza daripada hari ini", merujuk kepada apa yang dipanggil ' Generasi Erasmus'. [35] Istilah ini menggambarkan golongan muda di Eropah yang menyertai program Erasmus dan diandaikan menyokong integrasi Eropah dengan lebih aktif jika dibandingkan dengan generasi tua mereka. [36] Andaian daripada anak muda Eropah, yang menikmati faedah daripada integrasi Eropah, menganggap diri mereka sebagai warga Eropah, dan oleh itu mewujudkan asas sokongan untuk integrasi Eropah selanjutnya. Walau bagaimanapun, persoalan terbangkit sama ada terdapat korelasi positif antara program  tersebut serta integrasi pro-Eropah . [37]

Menurut bekas Pesuruhjaya Eropah untuk Pendidikan, Kebudayaan, Belia dan Sukan, Tibor Navracsics, program Erasmus ini ialah menjadi alat kuasa lembut dan ia mencerminkan motivasi sebuah politik di sebalik penciptaannya, [38] termasuk tugas menghalalkan institusi Eropah. Konsep ini telah pun dibentangkan dalam projek Sofia Corradi, yang merupakan pencipta program Erasmus yang merupakan ahli pendidikan Itali. Beliau memberi perhatian khusus kepada keperluan untuk mengaktifkan pertukaran antara anak muda dari seluruh Eropah untuk menyumbang kepada pengukuhan perpaduan dan integritinya. [39]

Salah satu isu yang dibincangkan ialah sama ada penyertaan dalam program Erasmus ini membantu menjana lebih banyak perpaduan di Eropah. Kajian yang dijalankan oleh Suruhanjaya Eropah pada tahun 2010 lapas menunjukkan bahawa menyertai program Erasmus menguatkan toleransi. Isu lain ialah sama ada Erasmus membolehkan percampuran orang-orang Eropah. [40] Sebagai contoh, lebih daripada satu perempat peserta Erasmus bertemu pasangan hidup mereka dengan penyertaan mereka di dalam program Erasmus yang menggalakkan mobiliti antara negara Eropah. [41] Umberto Eco memanggilnya integrasi seksual. [42] Suruhanjaya Eropah menganggarkan bahawa program itu telah mengakibatkan kelahiran lebih 1 juta kanak-kanak, kadangkala dipanggil "Bayi Erasmus". [43]

Sama ada Erasmus yang memupuk rasa identiti Eropah, hasilnya adalah bercampur aduk. Beberapa kajian telah menunjukkan bahawa mereka yang mengambil bahagian dalam pertukaran Erasmus sudah mempunyai kecenderungan yang ketara untuk menjadi pro-Eropah, [44] [45] hal ini menyebabkan beberapa sarjana membuat kesimpulan bahawa program pertukaran tersebut adalah "preaching to the converted'"[46] Walau bagaimanapun, penyelidikan yang lebih baharu telah mengkritik penemuan awal sebelum ini yang mengatakan kaedah yang digunakan adalah bermasalah kerana ia agak tidak sempurna, disebabkan bergantung sepenuhnya pada pengalaman pelajar British serta skopnya adaalah terlalu kecil . Berdasarkan pada tinjauan skala yang lebih besar yang dijalankan ke atas kira-kira 1700 pelajar di enam buah negara, Mitchell mendapati bahawa 'penyertaan dalam pertukaran Erasmus adalah secara signifikan dan positif yang  berkaitan dengan perubahan dalam kedua-dua pengenalan sebagai Eropah dan pengenalan dengan Eropah'. [47] Di samping itu, ia juga telah mengemukakan bahawa kesusasteraan terdahulu mengelirukan penyebabnya dan akibat menyertai Erasmus. Hal ini kerana, kewujudan program sedemikian merupakan program yang mempunyai manfaat ketara yang disediakan oleh EU kepada bakal pelajar yang berminat untuk ke luar negara. Hal ini mungkin menyebabkan mereka melihat EU secara positif walaupun sebelum lagi menyertai Erasmus. [48]

Dalam budaya popular[sunting | sunting sumber]

Filem[sunting | sunting sumber]

Kebanyakan watak dalam filem L'Auberge Espagnole didaftarkan dalam program Erasmus dan program ini memainkan peranan utama dalam plot filem tersebut.[perlu rujukan]

Buku[sunting | sunting sumber]

Novelis Pakistan iaitu Nimra Ahmed Jannat K Patte ( Daun Syurga, "Leaves of Heaven" ) adalah berdasarkan program yang dilaluinya dengan Erasmus, di mana protagonis Haya pergi ke Universiti Sabancı, Istanbul, Turkiye melalui Erasmus Mundus, yang menandakan titik perubahan dalam hidupnya. [49]

Dalam cerita yang berlatarkan pada tahun 1997 di Slade House, pelajar program Erasmus muncul di dalam penggambaran tersebut.

Dalam novel Orang Biasa "Normal People" dan adaptasi seterusnya, Marianne telah pergi ke Sweden dengan melalui program Erasmus.

Cafébabel[sunting | sunting sumber]

Forum awam dalam talian Cafébabel telah ditubuhkan pada tahun 2001 oleh pelajar program pertukaran Erasmus, yang beribu pejabat di Paris. Forum ini berdasarkan prinsip kewartawanan penyertaan. Sehingga Jun 2020, ia mempunyai lebih 15,000 penyumbang serta pasukan editor profesional dan wartawan di beberapa Ibu negara termasuk Paris, Brussels, Rom, Madrid dan Berlin. [50] Penyumbang sukarelawan pada masa yang sama menterjemahkan forum itu kepada enam bahasa iaitu kepada bahasa - Perancis, Inggeris, Jerman, Itali, Sepanyol dan Poland . [51]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Mobiliti akademik
  • Program Comenius
  • Rangkaian Pelajar Erasmus (ESN) – organisasi pelajar Eropah bukan untung
  • Association des États Généraux des Étudiants de l'Europe (AEGEE) – organisasi pelajar Eropah bukan untung
  • Kesatuan Pelajar Eropah (ESU) – organisasi pelajar Eropah bukan untung
  • Persatuan Pelajar Perubatan Eropah (EMSA) – organisasi pelajar perubatan Eropah bukan untung
  • Pelajar Eropah Kejuruteraan dan Pengurusan Industri (ESTIEM) – organisasi pelajar Eropah bukan untung
  • Sistem Pemindahan Kredit Eropah (ECTS)
  • Kawasan Pendidikan Tinggi Eropah
  • Rangkaian Socrates untuk Latihan Penterjemah
  • Mobiliti Universiti di Asia dan Pasifik
  • Program pertukaran pelajar
  • Diplomasi awam
  • Meningkatkan Mobiliti Pelajar melalui Sokongan Dalam Talian

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d "What's in a name? History of the Erasmus Programme". Diarkibkan daripada yang asal pada 4 April 2013.
  2. ^ Council decision, OJ L 166, 25 June 1987
  3. ^ "EUR-Lex - 31987D0327 - DE - EUR-Lex". Diarkibkan daripada yang asal pada 17 October 2017. Dicapai pada 17 October 2017.
  4. ^ "Higher education institutions holding an ECHE - 2021-2027".
  5. ^ https://erasmus-plus.ec.europa.eu/opportunities/opportunities-for-individuals/staff-teaching/higher-education-teaching-staff%7Ctitle=Higher Education (teaching staff)
  6. ^ Huizinga, Johan (1924). Erasmus and the Age of Reformation. London: Phaidon Press, Ltd.
  7. ^ "Sofia Corradi, "Mamma Erasmus"". Diarkibkan daripada yang asal pada 25 May 2021. Dicapai pada 17 September 2019.
  8. ^ L'impact du Comité Adonnino (1984-1986): Rapprocher les Communautés Européennes des Citoyens, Nathalie Tousignant, Etudes Internationales, vol. 36, 1 maart 2005, Erudit
  9. ^ Session du Conseil Européen, Milan 28 et 29 juin 1985, Conclusions des Sessions du Conseil Européen (1975-1990), 240-245.
  10. ^ Ec.europa.eu Diarkibkan 11 Disember 2008 di Wayback Machine, Table: Erasmus student mobility (number of outgoing students): 1987/88-2006/07
  11. ^ "Open initiatives - European Citizens' Initiative - European Commission". ec.europa.eu. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 July 2014.
  12. ^ Simona Pronckutė (1 November 2013). "European Citizens Initiatives – one year of challenges". EuropeanPublicAffairs.eu. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 May 2014. Dicapai pada 20 August 2014.
  13. ^ "Green light for Erasmus+: More than 4 million to get EU grants for skills and employability". European Commission. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 January 2015. Dicapai pada 30 December 2014.
  14. ^ Regulation (EU) No 1288/2013 of the European Parliament and of the Council of 11 December 2013 establishing 'Erasmus+': the Union programme for education, training, youth and sport and repealing Decisions No 1719/2006/EC, No 1720/2006/EC and No 1298/2008/EC Text with EEA relevance Diarkibkan 4 Mac 2014 di Wayback Machine
  15. ^ "Procedure File: 2011/0371(COD) - Legislative Observatory - European Parliament". www.europarl.europa.eu. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 June 2017.
  16. ^ Anonymous (7 October 2016). "How to read the Programme Guide". Erasmus+ - European Commission (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 5 December 2019.
  17. ^ "Erasmus Plus Funding for Teacher Training Courses | Erasmus+ KA1". TEACHER TRAINING. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 November 2017. Dicapai pada 4 November 2017.
  18. ^ "Kazakh universities take part in European projects: Erasmus+ Projects Fair opened at the Eurasian National University". eeas.europa.eu.
  19. ^ "Commission adopts proposal for the next Erasmus programme 2021–2027". European Commission. 30 May 2018. Dicapai pada 8 December 2018.
  20. ^ Benakis, Theodoros (28 March 2019). "Erasmus+ 2021–2027: Budget tripled for the 2021–2027 period". European Interest (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 24 June 2019.
  21. ^ "EUR-Lex - 32021R0817 - EN - EUR-Lex". eur-lex.europa.eu (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2022-01-16.
  22. ^ "Prime minister denies threat to Erasmus scheme".
  23. ^ Adams, Richard (2020-12-24). "UK students lose Erasmus membership in Brexit deal". The Guardian (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0261-3077. Dicapai pada 2020-12-27.
  24. ^ "Spain: The most popular Erasmus destination".
  25. ^ "Press release--Another record-breaking year for Erasmus". Diarkibkan daripada yang asal pada 20 September 2014.
  26. ^ "Erasmus students as a proportion of graduates in 2012, page 35" (PDF). Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada 5 March 2016.
  27. ^ Otero, Manuel Souto (12 February 2008). "The Socio-Economic Background of Erasmus Students: A Trend Towards Wider Inclusion?" (PDF). International Review of Education (dalam bahasa Inggeris). 54 (2): 135–154. Bibcode:2008IREdu..54..135O. doi:10.1007/s11159-007-9081-9. ISSN 0020-8566.
  28. ^ Varela, Diego (5 May 2016). "Grade uncertainty and the adverse selection of Erasmus students: a Spanish experience". Journal of Contemporary European Research (dalam bahasa Inggeris). 12 (2). doi:10.30950/jcer.v12i2.697. ISSN 1815-347X. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 May 2016.
  29. ^ Di Pietro, Giorgio (20 August 2008). "Who Studies Abroad? Evidence from France and Italy". European Journal of Education (dalam bahasa Inggeris). 43 (3): 389–398. doi:10.1111/j.1465-3435.2008.00355.x. ISSN 1465-3435.
  30. ^ IUZ, Admin. "Erasmus+ | Outgoing | International Office | TU Chemnitz". www.tu-chemnitz.de. Dicapai pada 2 August 2019.
  31. ^ "What administration do I have to do before departure? – ISBI". associatie.kuleuven.be. Diarkibkan daripada yang asal pada 12 May 2019. Dicapai pada 2 August 2019.
  32. ^ "Swiss students out of Erasmus program starting in 2015". Diarkibkan daripada yang asal pada 3 April 2015. Dicapai pada 30 December 2014.
  33. ^ "Student rooms and accommodation, internships and erasmus guides". Diarkibkan daripada yang asal pada 5 November 2014. Dicapai pada 30 December 2014.
  34. ^ "Erasmus 24_7 Official Website". Diarkibkan daripada yang asal pada 4 May 2014.
  35. ^ Bennhold, Katrin (26 April 2005). "Quietly sprouting: A European identity". The New York Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 27 July 2017. Dicapai pada 24 January 2019.
  36. ^ Iain Wilson, What should we Expect of ‘Erasmus Generations’, Journal of Common Market Studies, Vol.49, No.5, p.1114
  37. ^ Feyen, B. The Making of a Success Story: the Creation of the programme in the Historical Context. in B. Feyen & Krzaklewska (eds.), The Erasmus Phenomenon-Symbol of a New European Generation?(p.22)
  38. ^ "Europe's 'soft power': EU Commissioner Tibor Navracsics on European identity". France 24. 18 December 2017. Dicapai pada 13 May 2019.
  39. ^ Corradi, Sofia (2015). Student mobility in higher education Erasmus and Erasmus plus. Rome: Laboratorio di educazione permanente, Dipartimento di scienze della formazione, Università degli Studi Statale Roma tre. m/s. 19–21. ISBN 9788890527326.
  40. ^ "In the spotlight: Erasmus+ brings people together". European Commission. Dicapai pada 13 May 2019.
  41. ^ European Commission (2014). The Erasmus impact study: effects of mobility on the skills and employability of students and the internationalisation of higher education institutions (PDF). European Union. m/s. 14, 70. ISBN 978-92-79-38380-9.
  42. ^ Riotta, Gianni. "Umberto Eco: 'It's culture, not war, that cements European identity'".
  43. ^ "'You Wouldn't Exist Without Europe': The Erasmus Baby Phenomenon". University Times.
  44. ^ Wilson, I. (2011). "What Should we Expect of 'Erasmus Generations'?" (PDF). JCMS: Journal of Common Market Studies. 49 (5): 1113–1140. doi:10.1111/j.1468-5965.2010.02158.x. |hdl-access= requires |hdl= (bantuan)
  45. ^ Sigalas, Emmanuel (2010). "Cross-border mobility and European identity: The effectiveness of intergroup contact during the ERASMUS year abroad". European Union Politics (dalam bahasa Inggeris). 11 (2): 241–265. doi:10.1177/1465116510363656. ISSN 1465-1165.
  46. ^ Kuhn, Theresa (2012). "Why Educational Exchange Programmes Miss Their Mark: Cross-Border Mobility, Education and European Identity*: Why educational exchange programmes miss their mark". JCMS: Journal of Common Market Studies (dalam bahasa Inggeris). 50 (6): 994–1010. doi:10.1111/j.1468-5965.2012.02286.x.
  47. ^ Mitchell, Kristine (2015). "Rethinking the 'Erasmus Effect' on European Identity: Rethinking the 'Erasmus effect' on European identity". JCMS: Journal of Common Market Studies (dalam bahasa Inggeris). 53 (2): 330–348. doi:10.1111/jcms.12152.
  48. ^ Hoogenboom, Alexander (2017). Balancing student mobility rights and national higher education : autonomy in the European Union. Leiden. m/s. 72–75. ISBN 978-90-04-34445-7. OCLC 995162537.
  49. ^ "Online novels by Nimra Ahmed". Diarkibkan daripada yang asal pada 31 August 2015.
  50. ^ "Cafébabel. About us". Cafébabel. Dicapai pada 25 June 2020.
  51. ^ "Cafébabel, the first European media". European Commission. 16 July 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 September 2015. Dicapai pada 24 September 2015.

Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]

  • Benjamin Feyen/Ewa Krzaklewska (eds. ): "Fenomena ERASMUS - Simbol Generasi Baharu Eropah?" Penerbitan Peter Lang, 2013,ISBN 978-3-631-62719-8

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Program_Erasmus&oldid=6140133"