Pergi ke kandungan

Politik Dinasti Joseon

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Politik Dinasti Joseon (Hangul: 조선의 정치; Jawi: ‏ڤوليتيك دينستي جوسون‎‎), yang memerintah Korea dari 1392 hingga 1897, diatur oleh ideologi pemerintahan Konfusianisme Korea, suatu bentuk Neo-Konfusianisme. Perjuangan politik ialah perkara biasa di antara puak-puak pegawai-sarjana yang berlawanan. Penyingkiran sering mengakibatkan tokoh politik terkemuka dihantar ke pengasingan atau dihukum mati.

Sistem politik pada zaman ini dikuasai oleh birokrasi fahaman Konfusian. Pegawai kerajaan mempunyai 18 peringkat, mulai daripada peringkat pertama kanan (jeong-il-pum, Hangul: 정1품, Hanja: 正一品) hingga peringkat kesembilan muda (jong-gu-pum, 종9품, 從九品) berdasarkan kekananan dan kenaikan pangkat, yang dicapai melalui keputusan kerajaan berdasarkan pemeriksaan dan pengesyoran.

Kekuasaan birokrat sering menutupi kuasa pihak berkuasa pusat, termasuk raja. Bagi sebahagian besar dinasti, sistem pemeriksaan dan keseimbangan yang kompleks menghalang mana-mana bahagian pemerintah daripada memperoleh kekuasaan yang luar biasa hingga abad ke-19 ketika kuasa politik menjadi tertumpu kepada keluarga atau individu tertentu.

Kerajaan

[sunting | sunting sumber]

Raja

[sunting | sunting sumber]

Raja memerintah sepanjang hayat, tidak seperti mana-mana orang yang dilantiknya. Raja-raja Joseon ialah semua suku Jeonju Yi berketurunan Taejo, walaupun terdapat beberapa orang raja dijadikan anak angkat sebelum ditabal. Untuk senarai raja-raja Joseon, lihat Senarai raja Korea. Di bawah falsafah Konfusianisme, raja memerintah kesetiaan mutlak daripada para pegawai dan rakyatnya, tetapi para pegawai juga diharapkan untuk berusaha membimbing raja ke jalan yang benar jika raja tersilap. Bencana alam dianggap disebabkan oleh kegagalan raja, dan disebabkan itu, raja-raja Joseon sangat peka terhadap kejadian mereka.

Perkhidmatan awam

[sunting | sunting sumber]

Untuk berkhidmat dalam posisi tanggungjawab di luar tentera di Dinasti Joseon, seseorang harus mengikuti serangkaian ujian sastera gwageo dan lulus setiap satunya (biasanya empat hingga lima kali). Secara teorinya, mana-mana lelaki selain cheonmin (kelas terendah) dan anak gundik boleh mengambil peperiksaan gwageo untuk memasuki perkhidmatan awam dan dengan itu menjadi yangban (kelas bangsawan). Pada hakikatnya, hanya kelas yangban yang mempunyai masa dan wang yang banyak serta hubungan yang diperlukan untuk lulus peperiksaan gwageo ini. Di samping itu, orang-orang dari wilayah utara Hamgyeong dan Pyeongan yang dianggap melecehkan dilarang memegang jawatan untuk dinasti ini.

Pegawai akan berkhidmat dalam jawatan untuk tempoh tetap, yang berbeza dari satu tahun hingga lima tahun. Pegawai yang berjaya mungkin berkhidmat dalam puluhan jawatan dalam kerjaya mereka.

Majlis negeri

[sunting | sunting sumber]

Majlis Negeri (Uijeongbu, Hangul: 의정부, Hanja: 議 政府) ialah badan perundangan tertinggi Dinasti Joseon walaupun ia menjadi pudar setelah abad pertama pemerintahan. Ia terdiri daripada dua belas orang pegawai. Ketua Majlis Negeri (Yeonguijeong, 영의정, 領 議政), Ahli Majlis Negeri Kiri (Jwauijeong, 좌의정), dan Ahli Majlis Negeri Kanan (Uuijeong, 우의정) ialah pegawai tertinggi dalam kerajaan (peringkat pertama kanan). Mereka dibantu oleh Menteri Kiri (Jwachanseong, 좌찬성) dan Menteri Kanan (Uichangseong, 우찬성), kedua-duanya daripada peringkat pertama muda, dan tujuh pegawai berpangkat rendah. Kuasa Majlis Negeri berkadaran songsang dengan kuasa raja. Kadang-kadang ia secara langsung mengendalikan Enam Kementerian, ketua eksekutif pemerintahan Joseon, tetapi terutamanya berperanan sebagai penasihat raja-raja. Ahli majlis negeri bertugas di beberapa jawatan lain termasuk pengajar kepada putera mahkota.

Enam Kementerian

[sunting | sunting sumber]

Enam Kementerian (Yukjo, Hangul: 육조, Hanja: 六 曹) ialah badan ketua eksekutif Joseon. Setiap Menteri (Panseo, 판서) mempunyai pangkat kedua kanan (2a, pangkat tertinggi ketiga) dan dibantu oleh seorang Timbalan Menteri (Champan, 참판) peringkat kedua muda (2b, pangkat tertinggi keempat) dan seorang Setiausaha (Chamui, 참 의) peringkat 3a. Selain tiga orang pegawai Dangsanggwan (당상관, 堂上 官) ini, setiap Kementerian diketuai oleh tiga orang Jeongrang (정랑, peringkat 5a) dan tiga orang Jwarang (좌랑, peringkat 6a), menambahkan sembilan orang pegawai yang berada di kedudukan 6a atau lebih.

  • Kementerian Personel (Ijo, 이조, 吏 曹) - terutama berkaitan dengan pelantikan pegawai
  • Kementerian Percukaian (Hojo, 호조, 戶 曹) - cukai, kewangan, banci, pertanian, dan dasar tanah
  • Kementerian Istiadat (Yejo, 예조, 禮 禮) - ritual, budaya, diplomasi, gwageo
  • Kementerian Hal Ehwal Ketenteraan (Byeongjo, 병조, 兵曹) - urusan ketenteraan
  • Kementerian Hukuman (Hyeongjo, 형조, 刑 曹) - pentadbiran undang-undang, perhambaan, hukuman
  • Kementerian Kerja-kerja Awam (Gongjo, 공조, 工 曹) - industri, kerja awam, pembuatan, perlombongan

Tiga Pejabat

[sunting | sunting sumber]

Tiga Pejabat (Samsa, Hangul: 삼사, Hanja: 三 司) ialah nama kolektif untuk tiga buah pejabat yang memberikan semak dan imbang kepada raja dan pegawai. Pegawai yang bertugas di pejabat ini cenderung lebih muda dan berpangkat rendah berbanding pejabat lain tetapi menikmati keistimewaan dan prestij khas. Mereka melalui penilaian yang lebih teliti dan ketat mengenai watak moral dan latar belakang keluarga sebelum dilantik.

  • Pejabat Ketua Polis Negara (Saheonbu, 사헌부, 司 憲 府) - Ia mengawasi pentadbiran dan pegawai pemerintah di kedua-dua kerajaan pusat dan tempatan untuk rasuah atau ketidakcekapan. Ia dikendalikan oleh 30 orang pegawai termasuk Ketua Inspektor (Daesaheon, 대사헌), berkedudukan pangkat kedua muda.
  • Pejabat Penapisan (Saganwon, 사간원, 司諫 院) - Fungsi utamanya untuk berbantahan dengan raja jika ada tindakan atau dasar yang salah atau tidak betul. Ia juga mencabar dakwa pegawai yang korup dan mengeluarkan pendapat mengenai keadaan umum. Ia terdiri daripada lima orang pegawai, yang diketuai oleh Ketua Penapis (Daesagan, 대사간), yang berpangkat ketiga kanan. Fungsinya sebagai badan pengucapan yang sering bertindih dengan Pejabat Ketua Inspektor, dan kadang-kadang mereka mengemukakan petisyen bersama kepada raja.
  • Pejabat Penasihat Khas (Hongmoongwan, 홍문관, 弘文 館) - Ia mengawasi perpustakaan kerajaan dan berfungsi sebagai institusi penyelidikan untuk mempelajari falsafah Konfusianisme dan menjawab pertanyaan raja. Dianggotai oleh 21 orang pegawai, tetapi tiga orang pegawai tertinggi ialah menteri yang berkhidmat di Majlis Negeri dan ketua pejabat yang sebenarnya ialah Timbalan Ketua Sarjana (Bujehak, 부제학), yang berpangkat ketiga kanan. Para pegawainya mengambil bahagian dalam pelajaran harian yang disebut kyeongyeon (경연), iaitu mereka membincangkan falsafah Konfusianisme dengan raja. Perbincangan ini sering menimbulkan komen mengenai isu-isu politik semasa, dan pegawai-pegawai ini mempunyai pengaruh yang signifikan sebagai penasihat. (Dibentuk untuk menggantikan Dewan Sanjungan (Jiphyeonjeon, 집현전, 集賢 殿) setelah yang terakhir itu dihapuskan oleh Raja Sejo setelah enam menteri yang mati syahid.)

Samsa memberikan pemeriksaan utama mengenai kekuatan cabang pemerintahan yang lain. Ketua Polis Negara dan Ketua Umum mempunyai kuasa unik untuk memeriksa calon yang dilantik untuk semua jawatan, dan memeriksa latar belakang keluarga mereka.[1] Oleh itu, mereka berperanan menjaga integriti golongan bangsawan yangban.

Pejabat Lain

[sunting | sunting sumber]
  • Sekretariat Diraja (Seungjeongwon, 승정원, 承 政 院) - Ia berfungsi sebagai penghubung antara raja dan Enam Kementerian. Terdapat enam orang setiausaha kerajaan, satu untuk setiap kementerian, berpangkat ketiga kanan. Peranan utama mereka menyampaikan perintah raja kepada kementerian dan mengemukakan petisyen kepada raja, tetapi mereka juga memberi nasihat kepada raja dan bertugas di posisi penting lain yang dekat dengan raja.
  • Biro Ibu Kota (Hanseungbu, 한성부, 漢城 府) - Ia bertanggungjawab menguruskan ibu kota, Hanyang atau Seoul sekarang. Ia terdiri daripada sembilan orang pegawai, yang diketuai oleh Paanyoon (판윤), yang berpangkat kedua kanan dan setaraf dengan datuk bandar Seoul hari ini.
  • Biro Siasatan Diraja (Uigeumbu, 의금부, 義 禁 府) - Ia pejabat penyiasatan dan penguatkuasaan di bawah kawalan langsung raja. Ini terutama menangani pengkhianatan dan kes-kes serius lain yang bersangkutan dengan raja dan berfungsi untuk menangkap, menyiasat, memenjarakan, dan menjatuhkan hukuman terhadap para pesalah yang disyaki, yang sering menjadi pegawai pemerintah.
  • Pejabat Rekod (Chunchugwan, 춘추관, 春秋 館) - Pejabatnya menulis, menyusun, dan menyelenggara catatan kerajaan dan sejarah.
  • Seonggyungwan atau Akademi Diraja (성균관, 成 均 館) - Universiti diraja berfungsi untuk mempersiapkan pegawai kerajaan masa depan. Mereka yang lulus dalam dua peringkat pertama ujian gwageo dimasukkan ke Seonggyungwan. Ukuran kelas biasanya 200 orang pelajar, yang tinggal di balai kediaman dan mengikuti peraturan rutin dan sekolah yang ketat. Ia juga berfungsi sebagai tempat suci negara bagi para sarjana Konfusianisme Cina dan Korea. Pegawai yang bertugas ialah Daesaseong (대사성, 大 司 成), dari pangkat ketiga kanan, dan 36 orang pegawai lain termasuk pegawai dari pejabat lain yang terlibat dalam menguruskan akademi.

Kerajaan Tempatan

[sunting | sunting sumber]

Pegawai berpangkat dihantar dari pemerintah pusat. Kadang-kadang pemeriksa rahsia diraja (Amhaeng-eosa, 암행 어사) dihantar untuk melakukan perjalanan dalam penyamaran dan mengawasi pegawai wilayah. Pemeriksa rahsia pada umumnya ialah pegawai muda berpangkat rendah tetapi dikurniakan kuasa diraja untuk memecat pegawai yang korup.

  • Wilayah: (Do, 도) - Terdapat lapan buah wilayah, masing-masing dikuasai oleh seorang Gabenor (Gwanchalsa, 관찰사), posisi peringkat kedua.[2]
  • Bandar khas: Bu (부) - pejabat pentadbiran yang bertugas di lima buah bandar utama di wilayah. Setiap Bu dipimpin oleh Buyoon (부윤), yang setara dengan peringkat Gabenor.[3]
  • Jabatan: Mok (목) - Terdapat dua puluh buah mok, yang mengatur daerah besar bernama 'ju' (주). Mereka diperintah oleh Moksa (목사), dari peringkat ketiga kanan.[4]
  • Kaunti: (Gun, 군) - Terdapat lapan puluh kaunti di Joseon, masing-masing diperintah oleh Gunsu (군수), peringkat keempat muda.[5]
  • Petempatan atau komuniti: Hyeon (현) - Hyeon besar diperintah oleh Hyeongryeong (현령) peringkat kelima muda sementara hyeon yang lebih kecil diperintah oleh Hyeonggam (현감) dari peringkat keenam muda.[6]

Setiap kaunti dan hyeon diawasi oleh majistret tempatan yang dilantik oleh pemerintah pusat. Yangban dari setiap kaunti (gun) membentuk Pejabat Tempatan. Ia berinteraksi dengan pegawai tempatan, biasanya dari kelas bawahan, yang dikenali sebagai hyangni. Hyangni biasanya bertugas seumur hidup dalam jawatan keturunan. Hyangni setiap daerah mempunyai duta besar di ibu negara yang ditugaskan untuk berkomunikasi di antara mereka dan pemerintah pusat.

Puak

[sunting | sunting sumber]

Sepanjang dinasti itu, pelbagai puak wilayah dan ideologi berjuang untuk menguasai sistem politik. Pada tahun-tahun awal Joseon, ketegangan antara puak ibu kota dan puak Sarim yang berpangkalan di Yeongnam menguasai politik nasional. Seowon yang berbeza di seluruh negara, yang menggabungkan fungsi kuil Konfusianisme dengan institusi pendidikan, sering mencerminkan penjajaran puak elit tempatan. Pada abad ke-16, perpecahan di seluruh negara berlaku antara puak Timur (Dongin) dan puak Barat (Seoin), dan dalam beberapa dekad puak Timur akhirnya berpecah menjadi puak utara (Bukin) dan puak selatan yang lebih sederhana (Namin).[7] Pada abad ketujuh belas, puak Barat juga terbahagi kepada puak Tua (Noron) dan puak Pengikut (Soron).[8]

Di bawah pemerintahan Yeongjo dan Jeongjo pada abad ke-18, para raja pada umumnya meneruskan tangpyeongchaek, sebuah dasar keseimbangan yang tidak memihak kepada puak yang lain.[9] Dalam pemerintahan Jeongjo, perselisihan muncul antara puak Degil (Byeokpa) dan puak Usaha (Shipa), dua kelompok yang merentas puak-puak sebelumnya dan berbeza sikap mereka mengenai dasar kerajaan tertentu; puak Degil lebih menentang raja dan sebahagian besarnya terdiri daripada puak Tua.[10][11] Pada abad ke-19, politik Joseon berubah ketika keluarga mentua (disebut cheokga) dan bukannya puak ilmiah mendominasi takhta. Untuk sebahagian besar abad ke-19, cabang Jangdong dari suku Andong Kim menguasai pemerintahan; namun, ada selingan singkat apabila kawalan beralih ke suku Pungyang Cho.

Semasa pemerintahan Gojong, kekuasaan sebenarnya pada awalnya milik ayahnya Heungseon Daewongun, yang di satu pihak berusaha untuk mereformasi institusi negara yang korup tetapi di sisi lain pula mahu menjalankan dasar pengasingan, menentang pembukaan negara itu kepada pengaruh Barat dan Jepun. Sejak tahun 1870-an dan seterusnya, Permaisuri Min (yang dikenali selepas kematian sebagai Maharani Myeongseong) menjadi lebih dominan dan menerapkan dasar pemodenan dan pembukaan yang berhati-hati. Penguasaannya ditentang oleh golongan reaksionis dan progresif. Parti Pencerahan (juga dikenali sebagai Progresif) berusaha memodenkan negara ini mengikut acuan Barat dan Jepun. Bahkan di antara puak pemodenan yang muncul, dengan satu puak memihak kepada Kerajaan Rusia dan yang satu lagi memihak kepada Kerajaan Jepun, pada mulanya pengaruh orang Rusia paling kuat tetapi hilang dengan kekalahan mereka kepada Jepun dalam Perang Rusia-Jepun. Perebutan puak ini menyebabkan Peristiwa Imo dan Kudeta Gapsin, serta peningkatan campur tangan asing dalam urusan Korea.

Pembersihan

[sunting | sunting sumber]

Pembersihan di Dinasti Joseon sering berlaku ganas, mengakibatkan hukuman mati dan pengasingan dalaman bagi banyak anggota pihak yang kalah. Dalam beberapa kes, bahkan kubur nenek moyang mereka dicemaran. Pembersihan dilakukan secara meluas semasa pemerintahan Sukjong, ketika terjadi pertukaran puak dalam kekuasaan sebanyak empat kali, setiap kali disertai dengan serangan balas dendam atas tindakan sebelumnya.

Pemberontakan

[sunting | sunting sumber]

Pemberontakan yang paling terkenal berlaku pada abad ke-19, ketika sistem sosial Joseon mulai runtuh: pemberontakan Hong Gyeong-nae di wilayah-wilayah utara pada tahun 1811, Peristiwa Imo tahun 1882, dan pemberontakan Donghak tahun 1894–1895.

Pemberontakan sesekali juga berlaku di kalangan etnik minoriti kecil negara itu. Suku Tungus di timur laut bangkit merusuh pada tahun 1583 di bawah Nitanggae dan merampas sejumlah kota; mereka ditewaskankan oleh jeneral Shin Rip. Selepas itu, pasar didirikan di wilayah ini untuk membantu membekalkan barang keperluan kepada suku tersebut.[12] Pada tahun 1510, pedagang dan peneroka Jepun telah bangkit menentang pemberontak tempatan; ini diikuti oleh pengusiran semua orang Jepun dan penutupan pelabuhan selama dua tahun. Selepas Perang Tujuh Tahun, akses Jepun ke negara itu dibatasi dengan ketat, dan kejadian seperti itu tidak lagi terjadi.

Diplomasi

[sunting | sunting sumber]

Hubungan antarabangsa Joseon menerapkan ideal Neo-Konfusianisme Korea untuk "berkhidmat kepada yang agung" (sadae) kepada dinasti Ming Cina dan kemudian dinasti Qing Manchu.

Di tingkat yang lebih rendah, negara ini menjalin hubungan dengan pelbagai negara jiran, termasuk suku Jurchen di utara dan negara-negara Jepun dan Ryūkyū di seberang laut. Untuk tujuan ini, sekolah pentafsiran didirikan di ibu kota dan di bandar-bandar sempadan seperti Jeju dan Busan.

Dinasti Joseon mengalami dua serangan besar sebelum kehilangan kedaulatannya secara progresif pada akhir abad ke-19. Serangan tersebut ialah Perang Tujuh Tahun, pencerobohan Jepun dua peringkat yang dipimpin oleh Toyotomi Hideyoshi pada tahun 1590-an, dan pencerobohan Manchu Pertama dan Kedua pada awal abad ke-17. Walaupun serangan Jepun akhirnya ditewaskan, Joseon terpaksa menyerah kepada puak Manchu, yang kemudian menjadi Dinasti Qing.

Setelah Perjanjian Ganghwa dan pembukaan pelabuhan pada tahun 1876, pendekatan diplomatik berubah, dan pemerintah Joseon mula menjalin hubungan diplomatik dengan kedua-dua negara jiran dan Eropah.

Perjanjian Dinasti Joseon

[sunting | sunting sumber]

Sebelum tahun 1875

[sunting | sunting sumber]
Perjanjian Tahun Negara / kuasa penandatangan
Nama Inggeris Nama Korea
Perjanjian Gyehae 계해조약(癸亥條約) 1443 Tsushima (Jepun)
Perjanjian Imsin 임신조약 (壬申條約) 1512 Tsushima (Jepun)
Perjanjian Jeongmi 정미약조 (丁未約條) 1547 Tsushima (Jepun)
Perjanjian Giyu 기유약조 (己酉約條) 1609 Kesyogunan Tokugawa (Jepun)
Perjanjian Jeongmyo 정묘조약(丁卯條約) 1627 Jin Akhir (Manchu)
Perjanjian Jeongchuk 정축조약(丁丑條約) 1637 Qing (Manchu)

Selepas tahun 1875

[sunting | sunting sumber]
Perjanjian Tahun Negara penandatangan
Nama Melayu Nama Korea
Perjanjian Jepun-Korea 1876*
(Perjanjian Ganghwa) 		강화도 조약(江華島條約) 1876[13] Jepun
Perjanjian Amerika Syarikat-Korea 1882* 조미수호통상조약(朝美修好通商條約) 1882[14] Amerika Syarikat
Perjanjian Jepun-Korea 1882*
(Perjanjian Chemulpo) 		제물포 조약(濟物浦條約) 1882 Jepun
Perjanjian China-Korea 1882*
(Peraturan Komunikasi dan Perdagangan Joseon-Qing) 		조청상민수륙무역장정(朝淸商民水陸貿易章程) 1882[15] Qing (China)
Perjanjian Jerman-Korea 1883* 조독수호통상조약(朝獨修好通商條約) 1883[16] Jerman
Perjanjian Inggeris-Korea 1883* 조영수호통상조약(朝英修好通商條約) 1883[17] Inggeris
Perjanjian Rusia-Korea 1884* 조로수호통상조약(朝露修好通商條約) 1884[18] Rusia
Perjanjian Itali-Korea 1884* 조이수호통상조약(朝伊修好通商條約) 1884[19] Itali
Perjanjian Jepun-Korea 1885*
(Perjanjian Hanseong) 		한성조약(漢城條約) 1885[20] Jepun
Perjanjian Perancis-Korea 1886* 조불수호통상조약(朝佛修好通商條約) 1886[21] Perancis
Perjanjian Austria-Korea 1892* 조오수호통상조약(朝奧修好通商條約) 1892[22] Austria
Perjanjian China-Korea 1899 대한국·대청국통상조약 (大韓國大淸國通商條約) 1899 Qing (China)
Perjanjian Belgium-Korea 1901* 조벨수호통상조약(朝白修好通商條約) 1901[23] Belgium
Perjanjian Denmark-Korea 1902* 조덴수호통상조약(朝丁修好通商條約) 1902[24] Denmark
Perjanjian Jepun-Korea 1904* 한일의정서(韓日議定書) 1904[25] Jepun[26]
Protokol Jepun-Korea Ogos 1904* 제1차 한일협약 (第一次韓日協約) 1904[27] Jepun[28]
Protokol Jepun-Korea April 1905* 1905[29] Jepun[30]
Protokol Jepun-Korea Ogos 1905* 1905[31] Jepun[32]
Perjanjian Jepun-Korea 1905*
(Perjanjian Eulsa) 		제2차 한일협약 (第二次韓日協約)
을사조약(乙巳條約)) 		1905[33] Jepun[34]
Perjanjian Jepun-Korea 1907* 정미7조약(丁未七條約) 1907[35] Jepun
Perjanjian Jepun-Korea 1910* 한일병합조약(韓日倂合條約) 1910[36] Jepun

* Perjanjian berat sebelah

Catatan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Lee (1984), p. 176.
  2. ^ 관찰사 (dalam bahasa Korea). Britannica Korea. Dicapai pada 2014-03-16.
  3. ^ 부윤 (dalam bahasa Korea). Britannica Korea. Dicapai pada 2014-03-16.
  4. ^ 목사 (dalam bahasa Korea). Doopedia. Dicapai pada 2014-03-16.
  5. ^ 군수 (dalam bahasa Korea). Britannica Korea. Dicapai pada 2014-03-16.
  6. ^ 현령 (dalam bahasa Korea). Britannica Korea. Dicapai pada 2014-03-16.[pautan mati kekal]
  7. ^ 이성무 (November 12, 2007). 조선당쟁사 1 사림정치와 당쟁: 선조부조 ~ 현종조. 아름다운날. ISBN 9788989354826.
  8. ^ Ebrey, Patricia; Walthall, Ann (2013). East Asia: A Cultural, Social, and Political History, Volume II: From 1600. Cengage Learning. m/s. 255. Dicapai pada July 15, 2015.
  9. ^ Lee (1984), p. 223.
  10. ^ "벽파". 한국민족문화대백과.
  11. ^ 이성무 (November 12, 2007). 조선당쟁사 2 탕평과 세도정치: 숙종조~고종조. 아름다운날. ISBN 9788989354833.
  12. ^ Lee (1984), p. 193.
  13. ^ Korean Mission to the Conference on the Limitation of Armament, Washington, D.C., 1921-1922. (1922). [ Korea's Appeal to the Conference on Limitation of Armament, p. 33.] di Buku Google; excerpt, "Treaty Between Japan and Korea, dated February 26, 1876."
  14. ^ Korean Mission, [ p. 29.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between the United States and Korea. Treaty of Friendship, Commerce, and Navigation dated May 22, 1882."
  15. ^ Moon, Myungki. "Korea-China Treaty System in the 1880s and the Opening of Seoul: Review of the Joseon-Qing Communication and Commerce Rules," Diarkibkan 2011-10-05 di Wayback Machine Journal of Northeast Asian History, Vol. 5, No. 2 (Dec 2008), pp. 85-120.
  16. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Germany and Korea. Treaty of Amity and Commerce dated November 23, 1883."
  17. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Great Britain and Korea... dated November 26, 1883."
  18. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Korea and Russia. Treaty of Amity and Commerce dated June 25, 1884."
  19. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Korea and Italy. Treaty of Friendship and Commerce dated June 26, 1884."
  20. ^ Yi, Kwang-gyu and Joseph P. Linskey. (2003). [ Korean Traditional Culture, p. 63.] di Buku Google; excerpt, "The so-called Hanseong Treaty was concluded between Korea and Japan. Korea paid compensation for Japanese losses. Japan and China worked out the Tien-Tsin Treaty, which ensured that both Japanese and Chinese troops withdraw from Korea."
  21. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Korea and France. Treaty of Friendship, Commerce, and Navigation dated June 4, 1886."
  22. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Korea and Austria. Treaty of Amity and Commerce dated July 23, 1892."
  23. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Korea and Belgium. Treaty of Amity and Commerce dated March 23, 1901."
  24. ^ Korean Mission, [ p. 32.] di Buku Google; excerpt, "Treaty and Diplomatic Relations Between Korea and Denmark. Treaty of Friendship, Commerce, and Navigation dated July 15, 1902."
  25. ^ Korean Mission, [ p. 34.] di Buku Google; excerpt, "Treaty of Alliance Between Japan and Korea, dated February 23, 1904."
  26. ^ Note that the Korean Mission to the Conference on the Limitation of Armament in Washington, D.C., 1921-1922 identified this as "Treaty of Alliance Between Japan and Korea, dated February 23, 1904"
  27. ^ Korean Mission, [ p. 35.] di Buku Google; excerpt, "Alleged Treaty, dated August 22, 1904."
  28. ^ Note that the Korean diplomats in 1921-1922 identified this as "Alleged Treaty, dated August 22, 1904"
  29. ^ Korean Mission, [ p. 35.] di Buku Google; excerpt, "Alleged Treaty, dated April 1, 1905."
  30. ^ Note that the Korean diplomats in 1921-1922 identified this as "Alleged Treaty, dated April 1, 1905"
  31. ^ Korean Mission, [ p. 35.] di Buku Google; excerpt, "Alleged Treaty, dated August 13, 1905."
  32. ^ Note that the Korean diplomats in 1921-1922 identified this as "Alleged Treaty, dated August 13, 1905"
  33. ^ Korean Mission, [ p. 35.] di Buku Google; excerpt, "Alleged Treaty, dated November 17, 1905."
  34. ^ Note that the Korean diplomats in 1921-1922 identified this as "Alleged Treaty, dated November 17, 1905"
  35. ^ Korean Mission, [ p. 35.] di Buku Google; excerpt, "Alleged Treaty, dated July 24, 1907."
  36. ^ Korean Mission, [ p. 36.] di Buku Google; excerpt, "Alleged Treaty, dated August 20, 1910."

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
Didahului oleh
Politik Dinasti Goryeo 		Politik Dinasti Joseon
1392–1897 		Diikuti oleh:
Politik Korea Selatan
Politik Korea Utara
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Politik_Dinasti_Joseon&oldid=5271539"