Politik Korea Selatan
Politik Korea Selatan 대한민국의 정치 (Korea) | |
|---|---|
 | |
| Jenis tatanegara | Republik berperlembagaan satuan berpresiden |
| Perlembagaan | Perlembagaan Republik Korea |
| Cabang perundangan | |
| Nama | Perhimpunan Kebangsaan |
| Jenis | Sistem satu kamar |
| Tempat persidangan | Bangunan Perhimpunan Kebangsaan |
| Pegawai pengerusi | Park Byeong-seug, Speaker Perhimpunan Kebangsaan Korea |
| Cabang Eksekutif | |
| Ketua Negara dan Kerajaan | |
| Gelaran | Presiden |
| Kini | Yoon Suk-yeol |
| Pelantik | Undi popular langsung |
| Kabinet | |
| Nama | Majlis Negeri |
| Pemimpin | Presiden |
| Timbalan pemimpin | Perdana Menteri |
| Pelantik | Presiden |
| Ibu pejabat | Yongsan, Seoul |
| Kementerian | 18 |
| Cabang kehakiman | |
| Nama | Kehakiman Korea Selatan |
| Mahkamah Agung | |
| Ketua hakim | Kim Myeong-soo |
| Mahkamah Perlembagaan | |
| Ketua hakim | Yoo Nam-Seok |
.svg)
|
|---|
 Portal Korea Selatan |
Politik Korea Selatan (Jawi: ڤوليتيک كوريا سلاتن) berlaku dalam rangka republik demokratik wakil presiden, iaitu presiden ialah ketua negara, dan sistem berbilang parti. Untuk memastikan pengasingan kuasa, Kerajaan Republik Korea terdiri daripada tiga cabang: perundangan, eksekutif dan kehakiman. Kerajaan menjalankan kuasa eksekutif dan kuasa perundangan terletak pada kedua-dua kerajaan dan Perhimpunan Kebangsaan. Badan kehakiman adalah bebas daripada eksekutif dan badan perundangan dan terdiri daripada Mahkamah Agung, mahkamah rayuan dan Mahkamah Perlembagaan.
Sejak 1948, perlembagaan telah menjalani lima semakan besar, setiap satu menandakan sebuah republik baru. Republik Keenam yang semasa bermula dengan semakan perlembagaan utama terakhir yang berkuat kuasa pada tahun 1988. Sejak penubuhannya sehingga Perjuangan Demokratik Jun, sistem politik Korea Selatan beroperasi di bawah rejim autoritarian tentera, dengan kebebasan berhimpun, berpersatuan, bersuara, akhbar dan agama serta aktivisme masyarakat sivil dihadkan dengan ketat. Dalam tempoh itu, tiada pemimpin negara yang dipilih secara bebas, pembangkang politik ditindas, perbezaan pendapat tidak dibenarkan dan hak sivil disekat.
Unit Perisikan Ekonomi menilai Korea Selatan sebagai "demokrasi penuh" pada 2022.
Pemerintaahan negara[sunting | sunting sumber]
Cawangan eksekutif[sunting | sunting sumber]
Ketua negara ialah presiden, yang dipilih melalui undi popular secara langsung untuk satu penggal lima tahun[1]. Presiden ialah Panglima Angkatan Bersenjata Republik Korea dan menikmati kuasa eksekutif yang besar.
Presiden melantik perdana menteri dengan persetujuan Perhimpunan Kebangsaan, serta melantik dan mempengerusikan Majlis Negara bagi ketua menteri sebagai ketua kerajaan. Pada 12 Mac 2004, kuasa eksekutif Presiden Roh Moo-hyun ketika itu telah digantung apabila Perhimpunan mengundi untuk mendakwa beliau dan Perdana Menteri Goh Kun menjadi Pemangku Presiden. Pada 14 Mei 2004, Mahkamah Perlembagaan membatalkan keputusan pemecatan yang dibuat oleh Perhimpunan dan Roh telah dikembalikan.
Pada 10 Mei 2022, Yoon Suk-yeol menggantikan Moon Jae-in sebagai presiden Korea Selatan.[2]
Cabang perundangan[sunting | sunting sumber]
Perhimpunan Kebangsaan (국회, 國會, gukhoe) mempunyai 300 orang ahli, dipilih untuk tempoh empat tahun, 253 ahli dalam kawasan pilihan raya kerusi tunggal dan 47 ahli mengikut perwakilan berkadar. Parti Demokratik Korea yang memerintah adalah parti terbesar dalam Perhimpunan.
Cabang kehakiman[sunting | sunting sumber]
Badan kehakiman Korea Selatan bebas daripada dua cabang kerajaan yang lain, dan terdiri daripada dua mahkamah tertinggi yang berbeza. Mahkamah biasa bawahan berada di bawah Mahkamah Agung, yang hakimnya dilantik oleh presiden Korea Selatan dengan persetujuan Perhimpunan Kebangsaan. Di samping itu, Mahkamah Perlembagaan menyelia persoalan perlembagaan, sebagai satu-satunya mahkamah yang hakimnya dilantik oleh presiden Korea Selatan dengan bahagian pencalonan yang sama daripada presiden, Perhimpunan Kebangsaan dan Ketua Hakim Mahkamah Agung. Korea Selatan tidak menerima bidang kuasa ICJ wajib.
Parti politik dan pilihan raya[sunting | sunting sumber]
Korea Selatan memilih di peringkat kebangsaan seorang ketua negara, iaitu presiden, dan badan perundangan. Presiden dipilih untuk tempoh lima tahun oleh rakyat. Perhimpunan Kebangsaan (Gukhoe) mempunyai 300 orang ahli, dipilih untuk penggal empat tahun, 253 orang ahli dalam kawasan pilihan raya kerusi tunggal dan 47 orang ahli mengikut perwakilan berkadar.
Dua parti politik utama di Korea Selatan ialah Parti Demokratik Korea yang liberal (lit. "Parti Demokrat Bersama", DPK) dan Parti Kuasa Rakyat (PPP) konservatif, dahulunya Parti Masa Depan Bersatu (UFP). Kem liberal dan kem konservatif ialah kuasa dominan politik Korea Selatan pada masa ini.
Sifat politik[sunting | sunting sumber]
Sejarah politik Korea Selatan sentiasa terdedah kepada perpecahan dan bergabung dengan parti lain. Satu sebab ialah terdapat penekanan yang lebih besar di sekitar 'politik individu' dan bukannya parti; oleh itu, kesetiaan parti tidak kuat apabila berlaku perselisihan faham. Graf di bawah menggambarkan sejauh mana ketidaktentuan politik dalam tempoh 10 tahun yang lalu sahaja. Perpecahan ini diperhebat selepas skandal politik Korea Selatan 2016.
.png)
Pada Mac 2022, Yoon Suk-yeol, calon pembangkang konservatif People Power Party, memenangi pilihan raya rapat ke atas calon Parti Demokrat Lee Jae-myung dengan margin paling sempit pernah. Pada 10 Mei 2022, Yoon telah mengangkat sumpah sebagai presiden baharu Korea Selatan. [3]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ "Korea, South". The World Factbook. Central Intelligence Agency. Dicapai pada 30 May 2017.
- ^ "Yoon Suk-yeol sworn in as South Korea's new president". koreatimes (dalam bahasa Inggeris). 10 May 2022.
- ^ "Who is South Korea's new president Yoon Suk-yeol?". France 24 (dalam bahasa Inggeris). 10 May 2022.