Sheng nu

Ini adalah rencana baik. Klik di sini untuk maklumat lanjut.
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Sheng nu (Cina: 剩女; pinyin: shèngnǚ; terjemahan biasa: "wanita sisa") ialah istilah menghina yang dipopularkan oleh Persekutuan Wanita Se-China yang mengklasifikasikan wanita yang masih belum berkahwin pada usia lewat dua puluhan dan seterusnya.[1][2][Kaedah wanita Asia Selatan 1] Paling menonjol digunakan di China , istilah ini juga telah digunakan dalam bahasa sehari-hari untuk merujuk kepada wanita di India , Amerika Utara , dan bahagian lain di Asia .[3][4] Istilah ini membandingkan wanita yang belum berkahwin dengan sisa makanan dan telah digunakan secara meluas dalam media arus perdana dan telah menjadi subjek beberapa siri televisyen, artikel majalah dan akhbar, dan penerbitan buku, memfokuskan pada konotasi negatif dan pemulihan positif istilah itu.[5][6] Walaupun pada mulanya disokong dan disebarkan oleh media pro-kerajaan pada tahun 2007, istilah itu akhirnya mendapat kritikan daripada akhbar terbitan kerajaan dua tahun kemudian.[7][8] Xu Xiaomin dari China Daily menyifatkan sheng nu sebagai "kuasa sosial yang harus diperhitungkan" dan yang lain berpendapat istilah itu harus diambil sebagai positif untuk bermaksud "wanita yang berjaya".[9][10] Istilah slanga, 3S atau 3S Wanita, yang bermaksud "bujang, tujuh puluhan (1970-an), dan tersekat" juga telah digunakan sebagai ganti sheng nu.[10][11]

Istilah yang setara untuk lelaki, guang gun (光棍) bermaksud dahan kosong, digunakan untuk merujuk kepada lelaki yang tidak berkahwin dan dengan itu tidak menambah 'cabang' pada salasilah keluarga .[12] Begitu juga, shengnan (剩男) atau "lelaki sisa" juga telah digunakan.[10][13][14][15] Ulama telah menyatakan bahawa istilah ini tidak seperti biasa digunakan sebagai "wanita sisa" dalam masyarakat Cina dan lelaki bujang yang mencapai umur tertentu selalunya akan dilabelkan sebagai sama ada "bujang emas"(黄金单身汉) atau "lelaki bujang berlian" (钻石王老五).[16]

Latar belakang[sunting | sunting sumber]

Nisbah jantina semasa lahir di tanah besar China, lelaki bagi setiap 100 perempuan, 1980–2010.

Sebagai tradisi lama, perkahwinan awal adalah lazim di China pada masa lalu. Sehingga tahun 2005, hanya 2% daripada wanita berumur antara 30 dan 34 adalah bujang. Sebaliknya, 10% daripada lelaki adalah bujang.[17] Dasar satu anak (Program Perancang Keluarga) China dan pengguguran selektif jantina telah membawa kepada pertumbuhan yang tidak seimbang dalam keseimbangan jantina negara.[1] Kira-kira 20 juta lebih lelaki daripada wanita telah dilahirkan sejak polisi satu anak diperkenalkan pada tahun 1979, atau 120 lelaki dilahirkan untuk setiap 100 wanita.[18][19] Menjelang 2020, China dijangka mempunyai 24 juta lebih lelaki berbanding wanita.[20] Purata global ialah 103 lelaki kepada 107 perempuan.[21]

Papan tanda kerajaan yang menyatakan: "Demi negara yang makmur, berkuasa dan keluarga bahagia, sila gunakan perancangan kelahiran."

Menurut The New York Times , Dewan Negera Republik Rakyat China (Kerajaan Rakyat Pusat) mengeluarkan "edikt" pada tahun 2007 mengenai Program Penduduk dan Perancang Keluarga (dasar satu anak) untuk menangani ketidakseimbangan jantina yang mendesak dan menyebut ia sebagai "ancaman utama kepada kestabilan sosial".[22] Majlis tersebut selanjutnya menyebut "menaik taraf kualiti penduduk (suzhi)" sebagai salah satu matlamat utamanya dan melantik Persekutuan Wanita Seluruh China , sebuah agensi negara yang ditubuhkan pada tahun 1949 untuk "melindungi hak dan kepentingan wanita" , untuk mengawasi dan menyelesaikan isu.[22]

Etimologi tepat istilah ini tidak diketahui secara konklusif, tetapi kebanyakan sumber yang boleh dipercayai menyebutnya sebagai telah memasuki arus perdana pada tahun 2006.[23] The China Daily melaporkan pada tahun 2011 bahawa Xu Wei, ketua pengarang Cosmopolitan , mencipta istilah.[24] Istilah, sheng nu, secara literal diterjemahkan kepada "wanita sisa".[19][25][26] Akhbar China Daily selanjutnya melaporkan bahawa istilah itu pada asalnya mendapat populariti di bandar Shanghai dan kemudiannya berkembang menjadi terkenal di seluruh negara.[8] Pada tahun 2007, Kementerian Pendidikan Republik Rakyat China mengeluarkan kenyataan rasmi yang mentakrifkan sheng nu sebagai mana-mana "wanita yang belum berkahwin berumur 27 tahun ke atas" dan menambahkannya pada leksikon kebangsaan.[22] Menurut beberapa sumber, kerajaan memberi mandat kepada Persekutan Wanita Seluruh China untuk menerbitkan siri artikel yang mencemarkan wanita yang belum berkahwin yang berusia lewat dua puluhan.[1][22][27]

Pada Mac 2011, Persekutuan Wanita Seluruh China menyiarkan artikel kontroversi bertajuk 'Wanita Sisa Tidak Layak Kami Simpati' sejurus selepas Hari Wanita Antarabangsa .[22] Sebuah petikan menyatakan, "Gadis-gadis cantik tidak memerlukan banyak pendidikan untuk berkahwin dengan keluarga yang kaya dan berkuasa. Tetapi gadis-gadis yang berpenampilan sederhana atau hodoh akan merasa sukar" dan "Gadis-gadis ini berharap untuk melanjutkan pelajaran mereka dengan teratur untuk meningkatkan daya saing mereka. Tragedinya, mereka tidak sedar bahawa semakin meningkat usia wanita, nilai mereka semakin berkurangan. Jadi apabila mereka mendapat MA atau PhD , mereka sudah tua — seperti mutiara yang menguning."[1] Pada asalnya sekurang-kurangnya 15 artikel tersedia di laman sesawangnya yang berkaitan dengan subjek sheng nu, yang kini telah dialih keluar, termasuk nasihat dan petua mencari jodoh.[1]

China[sunting | sunting sumber]

Budaya dan statistik[sunting | sunting sumber]

Biro Perangkaan Kebangsaan Republik Rakyat China (NBS) dan angka banci negeri melaporkan kira-kira 1 dalam 5 wanita berumur antara 25-29 masih belum berkahwin.[1]  Sebaliknya, perkadaran lelaki yang tidak berkahwin dalam lingkungan umur itu adalah lebih tinggi, duduk sekitar 1 dalam 3.[3]  Dalam Tinjauan Perkahwinan Kebangsaan Cina 2010, dilaporkan bahawa 9 daripada 10 lelaki percaya bahawa wanita harus berkahwin sebelum mereka berumur 27 tahun.  7.4% wanita Cina antara 30 dan 34 tidak berkahwin dan peratusannya jatuh kepada 4.6% antara umur 35–39.[5]  Berbanding dengan negara jiran yang mempunyai nilai tradisional yang sama, China mempunyai kadar perkahwinan wanita yang jauh lebih tinggi.[5] Walaupun dikategorikan sebagai demografi yang "agak jarang", budaya dan tradisi sosial China telah meletakkan isu ini dalam sorotan sosial.[5]

Di bawah konteks dasar satu anak, pengguguran selektif jantina menyebabkan populasi lelaki di China melebihi wanita; lebih daripada 10% lelaki berusia lebih 50 tahun akan memilih untuk tidak berkahwin pada tahun 2044.[28]

Kajian terhadap pasangan suami isteri di China menyatakan bahawa lelaki cenderung untuk berkahwin di bawah matriks ketaksamaan pendapatan .[3]  "Terdapat pendapat bahawa lelaki berkualiti A akan mencari wanita berkualiti B, lelaki berkualiti B akan mencari wanita berkualiti C, dan lelaki berkualiti C akan mencari wanita berkualiti D," kata Huang Yuanyuan. "Orang yang tinggal ialah wanita berkualiti A dan lelaki berkualiti D. Jadi jika anda seorang wanita yang tertinggal, anda adalah kualiti A."[1]  Seorang ahli demografi Universiti North Carolina yang mengkaji ketidakseimbangan jantina China, Yong Cai, menyatakan lagi bahawa "lelaki di bahagian bawah masyarakat tersisih daripada pasaran perkahwinan, dan corak yang sama akan muncul untuk wanita di bahagian atas masyarakat".[19]

Pelakon Hong Kong Adia Chan membintangi siri televisyen drama You Are the One yang menggambarkan adik sulung yang mementingkan kerjaya.

China, dan banyak negara Asia yang lain, berkongsi sejarah panjang pandangan konservatif dan patriarki tentang perkahwinan dan struktur keluarga termasuk berkahwin pada usia muda dan hipergami .[3][29]  Tekanan daripada masyarakat dan keluarga telah menjadi sumber kritikan, rasa malu , keaiban sosial dan kebimbangan sosial bagi ramai wanita yang belum berkahwin.[3]  Chen, seorang lagi wanita yang ditemu bual oleh BBC, berkata sheng nu "takut rakan dan jiran mereka akan menganggap saya sebagai tidak normal. Dan ibu bapa saya juga akan berasa mereka benar-benar kehilangan muka, apabila rakan-rakan mereka semua sudah mempunyai cucu".[1] Sentimen yang sama telah dikongsi di kalangan wanita lain di China, terutamanya di kalangan graduan universiti baru-baru ini. Laporan CNN memetik tinjauan terhadap 900 graduan universiti wanita di 17 universiti China di mana kira-kira 70 peratus daripada mereka yang ditinjau berkata "ketakutan terbesar mereka adalah menjadi wanita 3S".[30]

Di bawah sistem patriarki di China, lelaki cenderung mengalami tekanan kewangan yang besar. Sebagai contoh, di China, kepentingan yang besar sering dikaitkan dengan pemilikan lelaki ke atas harta dan kenderaan. Ini terbukti dalam tinjauan yang mendedahkan bahawa kurang daripada 20% ibu bapa anak perempuan tidak menganggap pemilikan harta sebagai prasyarat perkahwinan.[31]  Ini mungkin menyebabkan orang ramai mempersalahkan wanita. Selain itu, imej sosial yang dipanggil "Shengnus" dicirikan oleh penyembahan kewangan, keegoan dan mementingkan diri sendiri. Selain itu, orang ramai menganggap "Shengnu" sebagai menetapkan tahap yang tinggi untuk pasangan masa depan mereka tetapi tidak mempunyai nilai yang diperlukan sebagai tradisi pada zaman dahulu.[32] Sesetengah wanita menganggap perkahwinan sebagai batu loncatan untuk meningkatkan kualiti hidup mereka. Pada salah satu rancangan TV temu janji paling popular yang disiarkan di China, seorang peserta wanita secara terang-terangan mendakwa bahawa "Saya lebih suka menangis dalam BMW daripada ketawa di atas basikal" apabila seorang peserta lelaki yang menganggur menyoalnya sama ada dia sanggup atau tidak menunggang basikal. Kenyataan ini menjadi tular serta-merta di media sosial di China, dan mendapat kritikan meluas daripada ramai wanita yang belum berkahwin.[33]

Peningkatan populariti wanita yang tidak berkahwin di China telah diiktiraf sebahagian besarnya kepada kelas menengah yang berpendidikan yang semakin meningkat.[9]  Wanita lebih bebas dan mampu hidup berdikari berbanding generasi sebelumnya.[9] Forbes melaporkan bahawa pada tahun 2013, "11 daripada 20 wanita buatan sendiri terkaya di dunia adalah orang Cina".[34]  Di samping itu, ia menyebut bahawa CEO wanita Cina membentuk 19 peratus wanita dalam pekerjaan pengurusan menjadikannya kedua tertinggi di seluruh dunia selepas Thailand .[35]  Trend yang berkembang pesat dalam hubungan seks luar perkahwinan telah lazimnya dikaji dan diperhatikan di kalangan wanita di China.[29] Pada tahun 1989, 15% wanita Cina terlibat dalam hubungan seks pranikah berbanding 2013, di mana 60-70% telah melakukannya.[29]  Profesor Chinese Academy of Social Sciences Li menyatakan bahawa ini menunjukkan peningkatan dalam jenis hubungan di kalangan generasi baharu di China.[29]

Istilah ini juga telah diterima oleh beberapa feminis dengan pembukaan kelab sosial 'sheng nu' .[3] Dalam temu bual dengan editor fesyen Sandra Bao oleh Pulitzer Center on Crisis Reporting , Bao menyatakan bahawa "ramai wanita bujang moden di China menikmati kemerdekaan mereka dan berasa selesa bertahan untuk lelaki yang sesuai, walaupun mereka semakin dewasa." Beliau seterusnya menjelaskan, "Kami tidak mahu membuat kompromi kerana faktor usia atau tekanan sosial".[3]

Antara tahun 2008 dan 2012, ahli sosiologi Sandy To, semasa di Universiti Cambridge , menjalankan kajian 'kaedah teori asas' di China berkenaan topik tersebut.[26]  Penyelidikan To memberi tumpuan kepada "pilihan pasangan perkahwinan" oleh wanita profesional Cina dalam bentuk tipologi empat "strategi pilihan pasangan" yang berbeza.[26]  Penemuan utama kajian mendapati bahawa bertentangan dengan kepercayaan popular bahawa wanita berpendidikan tinggi dan bujang kekal tidak berkahwin, atau tidak mahu mengambil peranan tradisional dalam perkahwinan, kerana keutamaan peribadi, sebaliknya, mereka biasanya mempunyai selera untuk berkahwin dan halangan utama mereka adalah sikap patriarki tradisional.[26] Kajian itu juga menunjukkan bahawa di negara Asia yang lain seperti Jepun , Singapura , Korea Selatan dan Taiwan , di mana wanita telah menerima pendidikan tinggi, sejajar dengan itu, purata umur perkahwinan di kalangan mereka adalah lebih tinggi.[36]  The Chinese People's Daily memetik tinjauan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu 2012 yang mendapati 74 peratus wanita di United Kingdom dan 70 peratus wanita di Jepun adalah bujang antara umur 25 dan 29 tahun.[4] The China Daily menerbitkan artikel yang memetik angka daripada Data Perkahwinan Dunia Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu 2012 yang melaporkan 38% wanita di Amerika Syarikat, dan lebih daripada 50% wanita di Britain masih belum berkahwin dalam usia 30-an.[5]

Media[sunting | sunting sumber]

Media China telah memanfaatkan perkara itu dengan rancangan televisyen, video tular , akhbar dan artikel majalah, dan pundit yang telah mengkritik hebat wanita kerana "menunggu lelaki yang mempunyai rumah yang lebih besar atau kereta yang lebih mewah".[19]  Siri televisyen komedi Will You Marry Me and My Family , yang ditayangkan di CCTV-8 , yang berkisarkan konsep utama sheng nu sebagai sebuah keluarga yang terkapai-kapai mencari calon pasangan watak utama yang berumur dalam lingkungan 30-an.[37]  Siri ini dan You Are the One ( MediaCorp Saluran 8) telah mendapat akreditasi dengan istilah penempaan seperti "ekonomi shengnu" dan seterusnya membawa subjek itu ke dalam daya tarikan dan obsesi orang ramai.[5] If You Are the One ( Televisyen Satelit Jiangsu ) ialah rancangan permainan Cina yang popular , secara longgar berdasarkan Taken Out , yang kebangkitannya telah dikreditkan dengan "obsesi negara" yang mengelilingi sheng nu.[Kaedah wanita Asia Selatan 1]  Pertunjukan antara 2010 dan 2013 adalah pertunjukan permainan yang paling banyak ditonton di China.

Media sentiasa cuba untuk menonjolkan kebimbangan orang ramai tentang perkahwinan lewat atau tidak berkahwin. Sama ada dalam rancangan realiti atau drama, orang ramai cenderung membuat jenaka di "Shengnu". Contohnya, dalam rancangan TV yang dikenali sebagai iApartment , mereka menamakan watak wanita dengan ijazah Doktor sebagai neutral jantina, membayangkan bahawa dia perlu bersikap baik dengan teman lelakinya, kerana doktor wanita sukar untuk mencari teman lelaki jika mereka putus. antara satu sama lain.[38]

Sebagai tindak balas kepada video muzik popular yang dipanggil "No Car, No House" mengenai bujang Cina berkolar biru, satu lagi video muzik yang dipanggil "No House, No Car" telah dibuat oleh sekumpulan wanita dan dimuat naik pada Hari Wanita Antarabangsa.[5]"  Video itu telah ditonton lebih 1.5 juta kali sepanjang dua hari pertama di laman video Cina Youku.[5]  Kepentingan komersial lain telah mengambil kesempatan daripada keadaan seperti peningkatan populariti "teman lelaki untuk diupah".[39]  Konsep ini juga telah bertukar menjadi siri drama televisyen popular yang dipanggil Renting a Girlfriend for Home Reunion .[39]

Topik tersebut juga telah menjadi subjek karya sastera. Novel terlaris pengarang Hong Kong, Amy Cheung , Hummingbirds Fly Backwards (三个A Cup的女人) menggambarkan keresahan tiga wanita yang belum berkahwin di ambang usia 30 tahun.[40]

Perlu diingatkan juga bahawa media berita berbahasa Inggeris Cina lebih kerap mencabar mitos "sisa" daripada mengekalkannya.[41]  Perwakilan media wanita sisa telah menunjukkan empat ideologi yang berbeza, iaitu ageisme, heteronormativiti, patriarki dan egalitarianisme.[42]  Begitu juga, media berita berbahasa Inggeris Barat telah merumuskan wacana individualisasi wanita yang menekankan kebebasan dan aktualisasi diri.[43]

Panjang umur dan akibat[sunting | sunting sumber]

Pakar telah membuat teori lanjut tentang jangka hayat istilah ini kerana Suruhanjaya Penduduk dan Perancang Keluarga Negara telah bergerak ke arah menghapuskan dasar satu anak secara berperingkat demi "dasar perancangan keluarga yang sesuai dan saintifik (dasar satu anak)" di mana had kanak-kanak mungkin ditingkatkan.[9][21]  He Feng dalam The China Daily menegaskan, "fenomena sheng nu tidak seperti gerakan feminis di Barat , di mana wanita secara sedar menuntut hak yang sama dalam pekerjaan dan berusaha untuk kemerdekaan."[Kaedah wanita Asia Selatan 1]  Sebaliknya, perubahan itu "halus" dan "mungkin beberapa dekad kemudian, akan dilihat sebagai simbolik kemajuan sosial China dan titik perubahan bagi peranan wanita dalam masyarakatnya."[Kaedah wanita Asia Selatan 1]

Dalam artikel oleh South China Morning Post , ia menyimpulkan, "dengan tekanan yang semakin meningkat dan harapan yang semakin berkurangan untuk memenuhi kedua-dua kerjaya dan cita-cita peribadi di rumah, bagi wanita seperti Xu keinginan untuk berkemas dan pergi hanya menjadi lebih kuat dengan masa. Tanpa wanita seperti dia, bagaimanapun, tanah besar akan ditinggalkan dengan bukan sahaja ekonomi yang lebih lemah, tetapi kumpulan lelaki sisa yang kecewa yang lebih besar."[44]

Kadar perceraian di Shanghai dan Beijing , dua pusat ekonomi paling ramai penduduk di China, terus meningkat sejak 2005 dengan mencecah 30% pada 2012.[45]  Pada 2016, kadar perceraian meningkat sebanyak 8.3% dari 2015 kepada 4.2 juta.[46]  Pada masa yang sama, pada 2017, kadar perkahwinan telah menurun sejak 2013 kepada 8.3%, turun daripada paras tertinggi 9.9% pada 2013.[46]  Ini antara faktor penyumbang lain seperti temu janji dalam talian dan mobiliti orang yang meningkat telah telah dikaitkan dengan menolak purata umur perkahwinan di China kepada 27,[45]  meningkat daripada 20 pada tahun 1950, menjadikannya lebih dekat dengan trend perkahwinan global.[45]

Pergerakan Sheng Nu[sunting | sunting sumber]

Pengaruh media dalam pergerakan[sunting | sunting sumber]

Pergerakan Sheng Nu menggunakan internet dan media sebagai saluran untuk menghapuskan stigma terhadap wanita yang masih tinggal. SK-II , jenama penjagaan kulit Jepun, yang dilancarkan pada awal 1980-an, telah melancarkan kempen global yang dipanggil #changedestiny, untuk memperkasakan wanita yang terjejas oleh prasangka terhadap "wanita sisa".[47]  ​​Dalam video kempen mereka, "Pengambilalihan Pasaran Perkahwinan[48]", kisah-kisah wanita yang mengatasi cabaran untuk tidak berkahwin selepas mereka berumur 27 tahun.  Video itu termasuk temu bual daripada wanita yang tinggal. Dalam temu bual itu, Wang Xiao Qi menerangkan bagaimana ibu bapanya mendorongnya untuk berkahwin dengan berhujah bahawa "perkahwinan tidak menunggu". Dia menyangkal mereka dengan berkata, "walaupun saya tidak mempunyai separuh lagi yang penting, saya masih boleh hidup dengan hebat".[49] Iklan itu dilancarkan dengan idea untuk mengambil alih "Pasaran Perkahwinan[48]", tempat ibu bapa Cina pada dasarnya mengiklankan anak-anak sebagai potensi perkahwinan, menyenaraikan ketinggian, berat, gaji, nilai dan personaliti mereka.

Reaksi[sunting | sunting sumber]

Presiden ke-7 Republik China, Tsai Ing-wen , memenangi pilihan raya Taiwan 2016 sambil dilabel sebagai wanita sisa.

Tokoh-tokoh berkuasa China zaman moden telah menyatakan kegusaran mereka secara terbuka terhadap pergerakan feminis yang semakin meningkat dalam masyarakat mereka yang didominasi lelaki. Feng Gang, seorang ahli sosiologi terkemuka, menyiarkan di media sosial "Sejarah telah membuktikan bahawa akademik bukan domain wanita".[50]  Xu Youzhe, Ketua Pegawai Eksekutif salah sebuah syarikat perjudian paling popular di China, Duoyi Network , menyebut "Jika seorang wanita dalam hidupnya mempunyai kurang daripada dua orang anak, tidak kira betapa kerasnya dia bekerja, dia ditakdirkan untuk tidak berpuas hati".[51]  Komen-komen ini adalah sebahagian daripada banyak contoh kecaman luaran terhadap gerakan feminis yang semakin meningkat di China.

Kerajaan China juga telah dikenali untuk memerangi gerakan feminis yang semakin meningkat di China. Pada Hari Wanita Antarabangsa pada 2015, feminis di China telah ditahan kerana meningkatkan kesedaran secara terbuka tentang gangguan seksual di pengangkutan awam.[52]  Lima Wanita di Beijing juga telah ditangkap dan dihantar ke pusat tahanan oleh Biro Keselamatan Awam kerana mengedarkan pelekat feminis.[53]  Pada 2017, Women's Voices, akaun media sosial yang dikendalikan oleh feminis China yang paling terkenal, telah digantung tanpa penjelasan khusus tentang sebabnya.

Presiden wanita pertama Taiwan , Tsai Ing-Wen , berusia 59 tahun pada masa dia memegang jawatan, telah dikritik kerana menjadi presiden yang belum berkahwin dan dipanggil 'wanita sisa'. Akhbar Negara China Xinhua memalukan Tsai Ing-Wen dengan mengulas, "Sebagai seorang ahli politik wanita bujang, dia tidak mempunyai hambatan emosi cinta, tarikan 'rumah', dan tiada anak untuk dijaga."[54]

Wanita Cina telah mengambil inisiatif untuk membentuk kelab sosial di mana mereka menyokong satu sama lain atas tekanan perkahwinan dan keibuan. Sebuah artikel yang ditulis oleh The Atlantic menyatakan bahawa kumpulan sosial ini mempunyai lebih 1,000 ahli.[55]  Sandra Bao ialah pengasas bersama dan editor majalah fesyen yang membentuk kumpulan sosial yang dikenali sebagai "Leftover Attitude" di Shanghai sebagai cara untuk menyokong wanita profesional yang belum berkahwin. Dia menyatakan, "Ibu bapa menekan kami, media melabel kami, terdapat seluruh industri pencari jodoh dan orang lain di luar sana memberitahu kami bahawa menjadi bujang adalah masalah".[56]

Baru-baru ini, feminis di China menukar makna asal "wanita sisa"("剩女") kepada "wanita 'menang'" ("胜女"), tetapi mengekalkan sebutan "Shengnu". Langkah ini bertujuan untuk menekankan kemerdekaan yang diperoleh oleh wanita bujang. Malah, tidak seperti imej sosial yang dikenakan ke atas "Shengnu", kebanyakan wanita yang belum berkahwin yang tinggal di kawasan bandar tidak menghargai kekayaan sebagai satu-satunya kriteria apabila mereka mencari separuh lagi mereka, walaupun mereka tidak akan mengabaikannya sepenuhnya.[32]

Seksisme di China[sunting | sunting sumber]

Seksisme menonjol dalam bidang pekerjaan China di mana wanita sama ada dijangka memenuhi banyak piawaian masyarakat China atau tidak diberi sebarang peluang langsung berdasarkan jantina mereka. Dalam bidang yang didominasi lelaki seperti teknologi dan pembinaan, salah satu keperluan yang diperlukan untuk mendapatkan pekerjaan sebenarnya mungkin memerlukan pemohon untuk menjadi lelaki.[57]  Menurut South China Morning Post , Diskriminasi jantina sangat tertanam dalam masyarakat Cina, yang selama berabad-abad didominasi oleh Konfusianisme yang meletakkan wanita lebih rendah daripada lelaki.[58] Diskriminasi jantina juga berlaku dalam pekerjaan di mana wanita perlu menyesuaikan ciri fizikal tertentu untuk diambil bekerja. Seksisme wujud dalam sistem pekerjaan Cina. Brian Stauffer daripada Human Rights Watch menerangkan "Objektif seksual wanita—melayan wanita sebagai objek keinginan seksual semata-mata berleluasa dalam pengiklanan pekerjaan Cina. Sesetengah penyiaran pekerjaan memerlukan wanita mempunyai sifat fizikal tertentu—berkaitan dengan ketinggian, berat, suara atau penampilan muka —yang sama sekali tidak relevan dengan pelaksanaan tugas pekerjaan".[59]  Tindakan undang-undang telah diambil terhadap seksisme dalam bidang pekerjaan China. Pada 2014, seorang wanita bernama Cao Ju telah ditolak bekerja di firma tunjuk ajar swasta Juren di Beijing berdasarkan fakta bahawa dia seorang wanita. Syarikat itu membayar 30,000 yuan untuk apa yang dikenali sebagai "tuntutan diskriminasi jantina pertama China". Cao mewajarkan tindakannya dengan menyatakan bahawa "[Saya] fikir selagi orang itu mampu melakukan kerja yang diperlukan jawatan itu, jantinanya tidak penting.[60] Patriarki tradisional dan egalitarianisme moden membentuk kewanitaan Cina dalam konteks sosiobudaya Cina. [61]

Dalam budaya lain[sunting | sunting sumber]

Amerika Syarikat[sunting | sunting sumber]

Perbandingan telah dibuat dengan muka depan Newsweek 1986 dan artikel yang memaparkan bahawa "wanita yang belum berkahwin pada usia 40 tahun mempunyai peluang yang lebih baik untuk dibunuh oleh pengganas daripada mencari suami".[1][62]  Newsweek akhirnya meminta maaf atas cerita itu dan pada tahun 2010 melancarkan kajian yang mendapati 2 daripada 3 wanita yang berumur 40 tahun dan bujang pada tahun 1986 telah berkahwin sejak itu.[1][63]  Kisah ini menyebabkan "gelombang kebimbangan" dan beberapa "skeptisisme" di kalangan wanita profesional dan berpendidikan tinggi di Amerika Syarikat.[1][63] Artikel itu dipetik beberapa kali dalam filem Hollywood 1993 Sleepless In Seattle yang dilakon oleh Tom Hanks dan Meg Ryan.[1][64] The Chinese People's Daily mencatat kajian Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu , yang disebut sebelum ini, bahawa di Amerika Syarikat pada tahun 2012, hampir separuh daripada semua wanita antara 25 dan 29 adalah bujang.[4]

Istilah bujang digunakan untuk menggambarkan mana-mana wanita yang belum berkahwin yang masih bujang.[65]  Siri televisyen realiti popular Amerika The Bachelorette memanfaatkan usaha mencari jodoh yang selalunya berjaya dalam usia pertengahan hingga lewat dua puluhan dengan bujang lain yang layak.[66]

Bekas timbalan datuk bandar Los Angeles Joy Chen, seorang Cina-Amerika, menulis buku bertajuk Do Not Marry Before Age 30 (2012).[67]  Buku Chen, buku terlaris budaya pop, telah ditauliahkan dan diterbitkan oleh kerajaan China sebagai buku bantuan diri untuk wanita yang belum berkahwin.[67]  Dalam temu bual sebelumnya dengan The China Daily , dia dipetik dengan berkata, "Kita tidak sepatutnya cuba mencari 'Mr Right Now', tetapi 'Mr Right Forever ' ".  Pada tahun yang sama, Chen dinamakan "Wanita Terbaik" oleh Persekutuan Wanita Seluruh China.[67]

Negara lain[sunting | sunting sumber]

Bekas Perdana Menteri Singapura Lee Kuan Yew melawat Amerika Syarikat pada tahun 2002.

Singapura dicatatkan pernah melalui tempoh yang sama.[Kaedah wanita Asia Selatan 1]  Pada tahun 1983, Perdana Menteri Singapura ketika itu Lee Kuan Yew mencetuskan 'Debat Perkahwinan Hebat' apabila beliau menggalakkan lelaki Singapura memilih wanita berpendidikan tinggi sebagai isteri.[68]  Dia bimbang bahawa sebilangan besar wanita siswazah belum berkahwin.[69]  Beberapa bahagian penduduk, termasuk wanita siswazah, kecewa dengan pandangannya.[69]  Namun begitu, sebuah agensi pencari jodoh Unit Pembangunan Sosial (SDU)[70] telah ditubuhkan untuk menggalakkan pergaulan dalam kalangan graduan lelaki dan wanita.[71]  Dalam Skim Ibu Siswazah, Lee juga memperkenalkan insentif seperti rebat cukai , persekolahan dan keutamaan perumahan untuk ibu siswazah yang mempunyai tiga atau empat anak, sebagai pembalikan kempen perancangan keluarga 'Stop-at-Two' yang terlalu berjaya pada tahun 1960-an dan 1970-an. Menjelang akhir 1990-an, kadar kelahiran telah jatuh begitu rendah sehingga pengganti Lee Goh Chok Tong melanjutkan insentif ini kepada semua wanita yang sudah berkahwin, dan memberikan lebih banyak insentif, seperti skim 'bonus bayi'.[71]  Lee menegaskan semula kedudukan kontroversinya dalam memoir peribadinya, From Third World to First , "ramai wanita Singapura yang berpendidikan tinggi tidak berkahwin dan mempunyai anak."[Kaedah wanita Asia Selatan 1]

Kajian PBB 2012 yang dipetik oleh Chinese People's Daily melaporkan bahawa di Britain 74 peratus dan di Jepun 70 peratus daripada semua wanita antara 25 dan 29 masih bujang.[4]  Ciri serupa dalam People's Daily memfokuskan pada penerimaan konsep sheng nu daripada netizen di luar China, khususnya di Asia, khususnya Korea, Jepun, dan India .[4]  Seorang netizen Jepun menyatakan bahawa pada tahun 1980-an, istilah " kek Krismas " biasanya digunakan untuk merujuk kepada wanita yang belum berkahwin dan melebihi purata umur kebangsaan wanita yang sudah berkahwin.[4] Rujukan sebenar kepada kek Krismas ialah pepatah, "siapa mahu kek Krismas selepas 25 Disember".  Istilah yang lebih baru telah menggantikan istilah ini, merujuk kepada wanita yang belum berkahwin sebagai "barangan yang tidak terjual" ( urenokori , 売れ残り).[72]  Seorang lagi penyumbang menulis, sama seperti "sekumpulan wanita berpendidikan tinggi, bebas berumur 27+ yang memilih untuk menjalani kehidupan yang lebih bebas dan menggunakan bakat/kemahiran mereka untuk digunakan dengan baik dalam masyarakat" sedang berlaku di India .[4]  "Orang ramai mesti membuat pilihan mereka sendiri dan mesti menolak label orang lain dan gembira dengan gembira", jelasnya lagi.[4]  Sebagai alternatif, untuk lelaki di Jepun, istilah lelaki Herbivor digunakan untuk menggambarkan lelaki yang tidak berminat untuk berkahwin atau mencari teman wanita.[73][74]

The China Daily menyiarkan soalan, "Adakah 'wanita sisa' fenomena Cina yang unik?" pada ruangan pendapat mereka.[75]  Pembaca memetik pengalaman mereka sendiri secara universal menyatakan mereka juga merasakan tekanan masyarakat dan keluarga dalam usia 30-an dan 40-an untuk berkahwin.[75]  Yong Cai yang mengkaji ketidakseimbangan jantina China di University of North Carolina menyatakan, "Fenomena 'sheng nu' adalah serupa dengan trend yang telah kita lihat di seluruh dunia, di negara-negara dari Amerika Syarikat hingga Jepun disebabkan oleh penawaran pendidikan tinggi dan peningkatan pekerjaan memberi wanita lebih autonomi".[19]  Cai memetik kajian yang menunjukkan bahawa wanita kini melanggar tradisi "perkahwinan wajib" untuk mempunyai lebih sedikit anak atau berkahwin di kemudian hari.[19]

Istilah lain yang serupa dari segi tipologi yang masih digunakan dalam leksikon moden negara dan budaya lain menunjukkan konsep itu telah wujud dalam beberapa kes seawal abad ke-16. Istilah spinster digunakan untuk menggambarkan wanita yang belum berkahwin atau bujang dalam usia yang boleh berkahwin .[76]  Hanya pada tahun 2004 apabila Akta Perkongsian Awam menggantikan perkataan spinster dengan "bujang" dalam bahagian sejarah perhubungan bagi sijil perkahwinan di UK.[77]  Selepas itu, pada kemuncak Revolusi Perindustrian , istilah wanita lebihan digunakan untuk menggambarkan lebihan wanita yang belum berkahwin di Britain. Permainan kad 'pembantu rumah tua' menyaksikan orang ramai bersaing untuk mengelak daripada dilabel sebagai 'pembantu rumah tua'....iaitu wanita Tertinggal. Ia berakar umbi di Dunia Zaman Pertengahan.

Catherinette ialah label Perancis tradisional untuk wanita berumur 25 tahun ke atas yang masih belum berkahwin dengan Perayaan Saint Catherine dari Alexandria pada 25 November.[78]  Simpulan bahasa Perancis , "untuk melakukan rambut St. Catherine", yang bermaksud "untuk kekal sebagai pembantu rumah tua" juga dikaitkan dengan tradisi ini.[78]

Di Rusia , perkahwinan adalah sebahagian besar budaya negara , dengan 30 tahun adalah usia di mana seorang wanita dianggap sebagai " pembantu rumah tua ".[79]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d e f g h i j k l Magistad, Mary Kay (20 Februari 2013). "BBC News - China's 'leftover women', unmarried at 27". BBC News. Beijing. Dicapai pada 29 March 2013.
  2. ^ Sebag-Montefiore, Clarissa (21 Ogos 2012). "Romance With Chinese Characteristics". The New York Times. Dicapai pada 24 Disember 2013.
  3. ^ a b c d e f g Lee, Deborah Jian; Sushima Subramanian (17 Oktober 2011). "China's Educated Women Can't Find Eligible Men". Pulitzer Center on Crisis Reporting. China. Dicapai pada 31 Januari 2019.
  4. ^ a b c d e f g h HuangJin; Chen Lidan (26 Februari 2013). "zh:中国"剩女"现象引热议 国外网友称欲学中文来中国" [Fenomena 'Wanita Sisa' China membangkitkan perdebatan hangat di Barat]. People's Daily (dalam bahasa Cina). Diarkibkan daripada yang asal pada 2 Jun 2013. Dicapai pada 23 April 2013.
  5. ^ a b c d e f g h Ng, Valerie; Nilsson, Erik (12 Februari 2012). "Much ado about shengnu". The China Daily. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 April 2014. Dicapai pada 16 April 2014.
  6. ^ Yu, Yating (2021). "Metaphorical representations of "leftover women": between traditional patriarchy and modern egalitarianism". Social Semiotics. 31 (2). m/s. 248–265. doi:10.1080/10350330.2019.1625515. S2CID 210576930.
  7. ^ Magistad, Mary Kay (21 Februari 2013). "The over-27s China calls 'leftover women'". Dicapai pada 2 Oktober 2019.
  8. ^ a b "Why women choose to stay out of wedlock". chinadaily.com.cn. Dicapai pada 2 Oktober 2019.
  9. ^ a b c d Pratten, Nyima (19 Mac 2013). "Don't pity China's 'leftover women', they've got more going for them than you realise". The Independent. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  10. ^ a b c Schott, Ben (15 Mac 2010). "Leftover Ladies & 3S Women". The New York Times. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  11. ^ Yao, Joanne (13 Ogos 2010). "Love letters: The A, B, C and D of finding 'the one' in Shanghai". CNN. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  12. ^ "Asian demography: The flight from marriage". The Economist. Seoul dan Taipei. 20 Ogos 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 September 2018. Dicapai pada 18 April 2013.
  13. ^ Lin Qi (24 April 2010). "The Dating game by Jiangsu TV". China Daily. Dicapai pada 10 Julai 2017.
  14. ^ di Francesco Pietrobelli (20 June 2017). "it:Amore con appuntamento: delirio occidentale a Chinatown". L'Intellettuale Dissidente (dalam bahasa Itali). Dicapai pada 10 Julai 2017.
  15. ^ Yu, Yating; Nartey, Mark. "Constructing the myth of protest masculinity in the Chinese English-language news media: A critical discourse analysis of the representations of 'leftover men'". Gender and Language. 15. m/s. 184–206. doi:10.1558/genl.18823.
  16. ^ Jiang, Quanbao; Feldman, Marcus W.; Li, Shuzhuo (2014). "Marriage Squeeze, Never-Married Proportion, and Mean Age at First Marriage in China". Population Research and Policy Review. 33 (2): 189–204. doi:10.1007/s11113-013-9283-8. ISSN 0167-5923. JSTOR 43671595. PMC 3948615. PMID 24634556.
  17. ^ Ji, Y. (2015). "Between tradition and modernity: "leftover" women in shanghai". Journal of Marriage and Family. 77 (5). m/s. 1057–1073.
  18. ^ 花勇军 (23 Februari 2013). "英国网民热议中国"剩女"： 结婚越早离婚率越高_雅虎资讯". Yahoo! News. Radio Antarabangsa China. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 Jun 2013. Dicapai pada 23 April 2013.
  19. ^ a b c d e f Subramanian, Sushima; Lee, Deborad Jian (19 Oktober 2011). "For China's Educated Single Ladies, Finding Love Is Often a Struggle". The Atlantic. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  20. ^ "China's Bachelors: When Men Outnumber Women". Pulitzer Center on Crisis Reporting. 17 Oktober 2011.
  21. ^ a b Wee, Sui-Lee; Li, Hui (21 Januari 2013). "In China, signs that one-child policy may be coming to an end". Reuters. Jiuquan, China. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  22. ^ a b c d e Fincher, Leta Hong (12 Oktober 2012). "OP-ED CONTRIBUTOR; China's 'Leftover' Women". The New York Times. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  23. ^ To, Sandy (2015). "China's Leftover Women: Late Marriage among Professional Women and its Consequences". Routledge. ISBN 9781317934189.
  24. ^ Tian, Gan (13 Mac 2011). "A woman's way". China Daily. Dicapai pada 7 April 2013.
  25. ^ Sorcha Pollak (8 February 2013). "Chinese Relatives Pressuring You to Marry? Try a Rent-a-Boyfriend". TIME. Dicapai pada 12 Mac 2015.
  26. ^ a b c d To, Sandy (28 Februari 2013). "China's "leftovers" are rejects in a man's world". University of Cambridge. Dicapai pada 23 April 2013.
  27. ^ "China stigmatises educated single women as 'leftovers'". The Independent. 25 Februari 2013. Dicapai pada 7 April 2013.
  28. ^ Jiang, Q.; Feldman, M.; Li, S. (2014). "Marriage Squeeze, Never-Married Proportion, and Mean Age at First Marriage in China". Population Research and Policy Review. 33 (2). m/s. 189–204. doi:10.1007/s11113-013-9283-8. JSTOR 43671595. PMC 3948615. PMID 24634556.
  29. ^ a b c d Larson, Christina (23 August 2012). "China's 'Leftover Ladies' Are Anything But". Bloomberg Businessweek. China. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  30. ^ "Shanghai women's biggest fear: Life without a man". CNN. 25 Ogos 2010. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  31. ^ Zhang, C.; An, G.; Yu, X. (2012). "What Drives China's House Prices: Marriage or Money?". China & World Economy. 20 (4): 19–36. doi:10.1111/j.1749-124X.2012.01293.x. S2CID 155080567.
  32. ^ a b Gaetano, A. M. (2017). "China's 'Leftover Women': Myths and Realities". Handbook on the Family and Marriage in China. Cheltenham: Edward Elgar.
  33. ^ Chen, S. (2017). "Disciplining Desiring Subjects through the Remodeling of Masculinity". A Case Study of a Chinese Reality Dating Show. 43. Modern China. m/s. 95–120. doi:10.1177/0097700416648278.
  34. ^ "Leftover women are 'yellowed pearls'". The Times of India. 21 Oktober 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 15 Disember 2013. Dicapai pada 30 Mac 2013. URL Alternatif
  35. ^ Keenlyside, Sarah; Wang, Lily (30 Julai 2012). "You Do Not Want To Be A Single Lady Over 28 in China". Business Insider. Dicapai pada 30 Mac 2013.
  36. ^ 者 俞陶然; 邬思蓓 (7 Mac 2013). "港大博士发表论文 称甲男配乙女观念催生剩女_雅虎资讯". Yahoo! News. Beijing. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 Jun 2013. Dicapai pada 23 April 2013.
  37. ^ "大女当看《大女当嫁》"大女"称谓取代剩女". ent.qq.com (dalam bahasa Cina). 7 April 2010. Dicapai pada 13 Februari 2019.
  38. ^ Hannah Feldshuh (2018). "Gender, media, and myth-making". constructing China's leftover women, Asian Journal of Communication. 28. m/s. 38–54. doi:10.1080/01292986.2017.1339721.
  39. ^ a b Hatton, Celia (6 Februari 2013). "Boyfriends for hire to beat China's wedding pressure". BBC News. Beijing. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  40. ^ "I Used to Have You in My Life". Xinhua, diterjemahkan dan disunting oleh All-China Women's Federation. 14 Mei 2014. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  41. ^ Yu, Yating (2022). "Perpetuating and/or resisting the "leftover" myth? The use of (de)legitimation strategies in the Chinese English-language news media". Feminist Media Studies. 22 (3): 714–731. doi:10.1080/14680777.2020.1837909. S2CID 226320162.
  42. ^ Yu, Yating. "Media representations of "leftover women" in China". A corpus-assisted critical discourse analysis. Gender and Language. 13. m/s. 369–395. doi:10.1558/genl.36223. S2CID 210375401.
  43. ^ Yu, Yating; Tian, Felicia F. (6 Februari 2022). "Leftover or Individualised? Representations of Chinese Single Womanhood in Western English-language News Media". Asian Studies Review: 1–17. doi:10.1080/10357823.2021.2023095. ISSN 1035-7823.
  44. ^ "A good man is hard to find: China's 'leftover women' look for love abroad". South China Morning Post. 27 April 2014. Dicapai pada 12 Mac 2015.
  45. ^ a b c Michelle FlorCruz (13 Februari 2015). "Dating Culture in China: Beijing's Single 'Leftover' Women And 'Bare Branch' Men Consider Forgoing Marriage". International Business Times. Dicapai pada 21 April 2015.
  46. ^ a b Huifeng, He (13 Mei 2018). "The feminist author who is changing China's perception of its 'leftover women'". South China Morning Post. Dicapai pada 31 Oktober 2018.
  47. ^ "A Skin Care Brand Bravely Stood Up for China's 'Leftover' Women Unmarried After 25 - Adweek". adweek.com. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  48. ^ a b SK-II (6 April 2016), SK-II: Marriage Market Takeover (Please turn on subtitle), dicapai pada 29 November 2018
  49. ^ "We're single, but not 'leftovers'". Dicapai pada 29 November 2018.
  50. ^ Tone, Sixth (24 Oktober 2017). "Sociologist Refuses to Apologize for Sexist Social Media Posts". Sixth Tone. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  51. ^ "China Needs to Stop the Growing Gender Gap". Human Rights Watch. 5 November 2017. Dicapai pada 27 November 2018.
  52. ^ "On International Women's Day, China Muffles Women's Voices". Human Rights Watch. 7 Mac 2017. Dicapai pada 27 November 2018.
  53. ^ Maizi, Li (8 Mac 2017). "I went to jail for handing out feminist stickers in China | Li Maizi". the Guardian. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  54. ^ Ma, Alexandra (25 Mei 2016). "China Shames Taiwan's New Female President For Being Single". Huffington Post. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  55. ^ Lee, Sushma Subramanian; Deborah Jian (19 Oktober 2011). "For China's Educated Single Ladies, Finding Love Is Often a Struggle". The Atlantic. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  56. ^ Times, Los Angeles. "China's 'leftover women' face pressure to marry". Richmond Times-Dispatch. Dicapai pada 29 November 2018.
  57. ^ Steinfeld, Jemimah. "Gender discrimination rife in Chinese workforce". CNN. Dicapai pada 27 November 2018.
  58. ^ "Beauty is in the eye of the employer in China". South China Morning Post. Dicapai pada 29 November 2018.
  59. ^ ""Only Men Need Apply" | Gender Discrimination in Job Advertisements in China". Human Rights Watch. 23 April 2018. Dicapai pada 29 November 2018.
  60. ^ Branigan, Tania (28 Januari 2014). "China: woman settles in first gender discrimination lawsuit". the Guardian. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  61. ^ Yu, Yating (2021). "Metaphorical representations of "leftover women": between traditional patriarchy and modern egalitarianism". Social Semiotics. 31 (2): 248–265. doi:10.1080/10350330.2019.1625515. S2CID 210576930.
  62. ^ "China investing big in convincing 'leftover women' to get married". Public Radio International. 28 Januari 2013. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  63. ^ a b Newsweek Staff (5 Julai 2006). "Marriage by the Numbers". Newsweek. Dicapai pada 10 Mei 2014.
  64. ^ Dr. Karl S. Kruszelnicki (4 September 2008). "Marriage statistics not without a hitch". ABC News. Dicapai pada 20 Mei 2014.
  65. ^ "bachelorette" dalam Canadian Oxford Dictionary, Edisi Kedua, Oxford University Press, 2004.
  66. ^ "The Bachelorette Summary". StarPulse.com. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  67. ^ a b c James, Susan Donaldson (11 Julai 2013). "China's 'Leftover Women' Desperate to Find Mr. Right". ABC News. Dicapai pada 10 Mei 2014.
  68. ^ Lee, Kuan Yew (2000). From Third World to First. HarperCollins Publishers, Inc. m/s. 136. ISBN 978-0-06-019776-6.
  69. ^ a b Lee, Kuan Yew (2000). From Third World to First. HarperCollins Publishers, Inc. m/s. 140. ISBN 978-0-06-019776-6.
  70. ^ Lee, Kuan Yew (2000). From Third World to First. HarperCollins Publishers, Inc. m/s. 138. ISBN 978-0-06-019776-6.
  71. ^ a b Jacobson, Mark (Januari 2010). "The Singapore Solution". National Geographic. Dicapai pada 26 Disember 2009.
  72. ^ Donald Richie (28 Januari 2007). "Why apologize profusely as a woman, when you can insult like a man?". The Japan Times.
  73. ^ Yang, Jeff (23 Mac 2011). "After the end of the world". San Francisco Chronicle. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  74. ^ McCurry, Justin (27 Disember 2009). "Japan's 'grass eaters' turn their backs on macho ways". the Guardian. Dicapai pada 27 Januari 2019.
  75. ^ a b "Are 'leftover women' a unique Chinese phenomenon?". The China Daily. 16 Februari 2015. Dicapai pada 12 Mac 2015.
  76. ^ "Spinster". Merriam-Webster's Revised Unabridged Dictionary (1913 + 1828). Diarkibkan daripada yang asal pada 22 Februari 2014. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  77. ^ "R.I.P Bachelors and Spinsters". BBC. 14 September 2004. Dicapai pada 11 Julai 2015.
  78. ^ a b Basye, Ali (25 November 2010). "Happy St. Catherine's Day, Patron Saint of Milliners!". On This Day in Fashion. Dicapai pada 29 Mac 2013.
  79. ^ Sullivan, Kevin (12 November 2010). "Blissful Coexistence?; U.S. Men Seek Mail-Order Brides in Russia". The Washington Post.


Ralat petik: Tag <ref> untuk kumpulan "Kaedah wanita Asia Selatan" ada tetapi tag <references group="Kaedah wanita Asia Selatan"/> yang sepadan tidak disertakan

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Sheng_nu&oldid=6122423"