Pergi ke kandungan

Pelancongan boleh capai

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
(Dilencongkan daripada Pelancongan boleh sampai)
Pintu masuk dan tanda kerusi roda yang boleh diakses di Jejak Nehantic - Jejak Perlindungan Rhododendron

Pelancongan boleh capai (Jawi: ڤلنچوڠن بوليه چاڤاي) adalah usaha berterusan untuk memastikan destinasi, produk dan perkhidmatan pelancongan dapat diakses oleh semua orang, tanpa mengira batasan fizikal, ketidakupayaan atau umur mereka. Ia merangkumi lokasi pelancongan awam dan swasta. Istilah ini telah ditentukan oleh Darcy dan Dickson (2009, p34):

Pelancongan boleh capai membolehkan orang ramai mempunyai keperluan akses, termasuk mobiliti, penglihatan, pendengaran dan dimensi kognitif akses, berfungsi secara bebas dan dengan ekuiti dan martabat melalui penyampaian produk, perkhidmatan dan persekitaran pelancongan yang direka secara universal. Takrif ini melibatkan semua orang termasuk mereka yang melancong dengan anak-anak dalam kereta sorong bayi, orang kurang upaya dan warga emas.[1]


Keperluan khusus

[sunting | sunting sumber]

Masalah khusus yang ditemui oleh pengembara atau pelancong yang kurang upaya termasuk:

  • Akses laman sesawang yang tidak boleh diakses, atau hanya sebahagiannya boleh diakses
  • Kurangnya pindahan lapangan terbang yang boleh capai
  • Kurangnya kenderaan boleh capai untuk kerusi roda
  • Kekurangan bilik hotel yang disesuaikan dengan baik
  • Kurangnya kakitangan profesional yang mampu menangani masalah ketercapaian
  • Kekurangan maklumat yang boleh dipercayai tentang tahap ketercapaian tarikan khusus
  • Kurangnya restoran, bar dan kemudahan lain yang boleh diakses
  • Kurangnya tandas yang disesuaikan di restoran dan tempat awam
  • Jalan-jalan dan trotoar yang boleh diakses
  • Kekurangan alat bantu teknikal dan peralatan kecacatan seperti kerusi roda, kerusi salun dan pengangkat tandas
  1. ^ [1][pautan mati kekal], Darcy, S., & Dickson, T. (2009). A Whole-of-Life Approach to Tourism: The Case for Accessible Tourism Experiences. Journal of Hospitality and Tourism Management, 16(1), 32-44.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]