Politik di Jepun

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

 

Bangunan Diet Kebangsaan di Tokyo

Politik Jepun dilaksanakan dalam kerangka parti dominan bikameral Parlimen raja berperlembagaan. Maharaja sebagai ketua negara dan Perdana Menteri ialah ketua kerajaan dan Ketua Kabinet, yang mengarahkan Eksekutif cabang.

Kuasa legislatif terletak pada Diet Kebangsaan, yang terdiri daripada Dewan Rakyat dan Dewan Ahli Majlis. Dewan Rakyat mempunyai lapan belas jawatankuasa tetap dengan saiz antara 20 hingga 50 ahli manakala Dewan Ahli Majlis mempunyai 16 daripada 10 hingga 45 ahli. [1]Penghasilan dan pengesahan perlembagaan ini telah dilihat oleh ramai penganalisis dan ahli sejarah geopolitik sebagai hasil paksaan Amerika Syarikat ke atas Jepun selepas tamat Perang Dunia II. [2]

Kuasa kehakiman terletak pada Mahkamah Agung dan mahkamah rendah, dan kedaulatan terletak pada rakyat Jepun oleh Perlembagaan 1947, yang ditulis semasa Pendudukan Jepun terutamanya oleh pegawai Amerika dan telah menggantikan Perlembagaan Meiji sebelumnya.

Politik di Jepun dalam tempoh selepas perang sebahagian besarnya telah dikuasai oleh Parti Liberal Demokratik (LDP) yang telah berkuasa hampir berterusan sejak penubuhannya pada 1955, fenomena yang dikenali sebagai Sistem 1955.


Kerajaan[sunting | sunting sumber]

Istana Imperial di Tokyo telah menjadi kediaman utama Maharaja sejak tahun 1869.

Perkara 1 Perlembagaan Jepun (日本国憲法, Nihon-koku kenpō ) mentakrifkan Maharaja (天皇, Tennō ) [3] sebagai "simbol Negara dan perpaduan rakyat". Dia menjalankan tugas upacara dan tidak mempunyai kuasa sebenar. Kuasa politik dipegang terutamanya oleh Perdana Menteri, Kabinet, dan ahli lain yang dipilih dalam Diet Negara. Takhta Diraja digantikan oleh seorang ahli lelaki dari pihak bapa dalam Rumah Diraja seperti yang ditetapkan oleh Undang-undang Rumah Tangga Diraja .

Ketua cabang eksekutif dan ketua kerajaan, Perdana Menteri (内閣総理大臣, Naikaku Sōri-Daijin ), dilantik oleh Maharaja seperti yang diarahkan oleh Diet Negara. Anggota Kabinet (内閣, Naikaku ) dicalonkan oleh Perdana Menteri, dan juga dikehendaki menjadi orang awam. Dengan Parti Liberal Demokratik (LDP) berkuasa, sudah menjadi konvensyen bahawa Presiden parti itu berkhidmat sebagai Perdana Menteri.

Badan Perundangan[sunting | sunting sumber]

Perlembagaan Jepun menyatakan bahawa Diet Kebangsaan (国会, Kokkai ), institusi penggubal undang-undangnya, hendaklah terdiri daripada dua Dewan, iaitu Dewan Rakyat (衆議院, Shūgiin ) dan Dewan Ahli Majlis (参議院, Sangiin ). Diet hendaklah menjadi organ tertinggi kuasa negara, dan hendaklah menjadi satu-satunya organ pembuat undang-undang Negara. Kedua-dua Dewan hendaklah terdiri daripada ahli yang dipilih, wakil semua rakyat dan bilangan ahli setiap Dewan hendaklah ditetapkan oleh undang-undang. Kedua-dua dewan meluluskan undang-undang dalam bentuk yang sama untuk menjadi undang-undang.

Dewan Rakyat, yang paling berkuasa di antara kedua-duanya, memegang kuasa ke atas kerajaan, dapat memaksa peletakan jawatannya. Dewan rendah juga mempunyai kawalan muktamad terhadap kelulusan belanjawan, pengesahan perjanjian, dan pemilihan Perdana Menteri. Kuasanya ke atas dewan yang lain ialah, jika rang undang-undang diluluskan oleh dewan rakyat (Dewan Rakyat) tetapi diundi oleh dewan atasan (Dewan Majlis), keupayaan untuk mengetepikan keputusan Dewan Rakyat. Anggota dewan rakyat, hasil kuasa Perdana Menteri untuk membubarkan mereka, lebih kerap berkhidmat kurang daripada empat tahun dalam mana-mana terma tertentu.

Dewan Ahli Majlis dilihat mempunyai pengaruh yang sangat lemah dan rang undang-undang dihantar ke Dewan Majlis hanya untuk diluluskan, bukan untuk dirangka. Ahli dewan rakyat dipilih untuk tempoh enam tahun dengan separuh daripada ahli dipilih setiap tiga tahun.

Adalah mungkin bagi pihak yang berlainan untuk mengawal Dewan Rakyat dan Dewan Ahli Majlis, situasi yang dirujuk sebagai "Diet berbelit", sesuatu yang menjadi lebih biasa sejak JSP mengawal dewan atasan pada tahun 1989. Begitu juga dengan sistem parlimen lain, kebanyakan perundangan yang dipertimbangkan dalam Diet Negara dicadangkan oleh kabinet. Kabinet kemudian bergantung kepada kepakaran birokrasi untuk merangka rang undang-undang sebenar.

Parti politik dan pilihan raya[sunting | sunting sumber]

Beberapa parti politik wujud di Jepun. Bagaimanapun, politik Jepun terutamanya telah dikuasai oleh Parti Liberal Demokratik (LDP) sejak 1955, dengan Parti Demokratik Jepun (DPJ) memainkan peranan penting sebagai pembangkang beberapa kali. DPJ adalah parti pemerintah dari 2009 hingga 2012 dengan LDP sebagai pembangkang.

Dewan Ahli Majlis[sunting | sunting sumber]

Dewan Rakyat[sunting | sunting sumber]

Pembuatan polisi[sunting | sunting sumber]

Walaupun persekitaran domestik dan antarabangsa yang semakin tidak menentu, pembuatan dasar mematuhi corak pasca perang yang mantap.

Proses pembuatan dasar di Jepun[sunting | sunting sumber]

Terdapat kira-kira 200 shingikai, masing-masing dilampirkan kepada kementerian; ahli mereka adalah pegawai dan individu swasta terkemuka dalam perniagaan, pendidikan dan bidang lain. Shingikai memainkan peranan yang besar dalam memudahkan komunikasi dalam kalangan mereka yang biasanya tidak bertemu.Selepas proses yang sebahagian besarnya tidak formal dalam kalangan elit di mana idea dibincangkan dan dikembangkan, beberapa langkah telah diambil untuk memulakan pembangunan dasar yang lebih formal. Proses ini sering berlaku dalam majlis musyawarah (shingikai).

Majlis perbincangan yang paling penting semasa 1980-an ialah Suruhanjaya Sementara bagi gerakan Reformasi Pentadbiran, yang ditubuhkan pada Mac 1981 oleh Perdana Menteri Suzuki Zenko. Suruhanjaya itu mempunyai 9 ahli, dibantu dalam perbincangan mereka oleh 6 penasihat, 21 "ahli pakar," dan sekitar 50 "ahli majlis" yang mewakili pelbagai kumpulan. Ketuanya, Presiden Keidanren Doko Toshio, menegaskan bahawa kerajaan bersetuju untuk mengambil serius cadangannya dan komited untuk memperbaharui struktur pentadbiran dan sistem cukai. Pada tahun 1982, suruhanjaya itu telah mencapai beberapa cadangan yang pada penghujung dekad itu telah direalisasikan. Pelaksanaan ini termasuk pembaharuan cukai, dasar untuk menghadkan pertumbuhan kerajaan, penubuhan Agensi Pengurusan dan Penyelarasan pada tahun 1984 untuk menggantikan Agensi Pengurusan Pentadbiran di Pejabat Perdana Menteri, dan penswastaan sistem kereta api dan telefon milik kerajaan.

Memandangkan kecenderungan rundingan sebenar di Jepun dijalankan secara persendirian (dalam proses pembentukan konsensus nemawashi, atau root binding), shingikai sering mewakili peringkat yang agak maju dalam penggubalan dasar di mana perbezaan yang agak kecil boleh dikikis dan akibatnya keputusan dibuat dalam bahasa yang boleh diterima oleh semua.


Perkembangan politik selepas perang di Jepun[sunting | sunting sumber]

Parti-parti politik telah mula bangkit hampir sejurus selepas pendudukan Berikat bermula kerana penyerahan Jepun dalam Perang Dunia II. Organisasi berhaluan kiri, seperti Parti Sosialis Jepun dan Parti Komunis Jepun, segera menubuhkan semula diri mereka, begitu juga dengan pelbagai parti konservatif. Rikken Seiyūkai lama dan Rikken Minseitō kembali sebagai Parti Liberal (Nihon Jiyūtō) dan Parti Progresif Jepun (Nihon Shimpotō) masing-masing.

Pilihan raya umum pertama selepas perang diadakan pada tahun 1946 (wanita diberi francais buat kali pertama pada tahun 1946), dan naib presiden Parti Liberal, Yoshida Shigeru (1878–1967) sebagai perdana menteri. Seterusnya, untuk pilihan raya umum 1947, pasukan anti-Yoshida meninggalkan Parti Liberal dan bergabung dengan Parti Progresif untuk menubuhkan Parti Demokrat baru (Minshutō). Perpecahan dalam barisan konservatif ini memberikan pluraliti kepada Parti Sosialis Jepun, yang dibenarkan untuk membentuk kabinet, yang berlangsung kurang dari setahun. Selepas itu, parti sosialis terus merosot dalam prestasi pilihan rayanya yang seterusnya. Selepas tempoh singkat pentadbiran Parti Demokrat, Yoshida kembali pada akhir 1948 dan terus berkhidmat sebagai perdana menteri sehingga 1954.

Selepas beberapa penyusunan semula angkatan tentera, pada tahun 1954 Pasukan Pertahanan Diri Jepun (JSDF) telah ditubuhkan di bawah pengarah awam. Realiti Perang Dingin dan perang panas di Korea berhampiran juga menyumbang dengan ketara kepada pembangunan semula ekonomi yang dipengaruhi oleh Amerika Syarikat, penindasan komunisme, dan kegelisahan buruh terancang di Jepun dalam tempoh ini.Malah sebelum Jepun memperoleh semula kedaulatan penuh, kerajaan telah mengembalikan hampir 80,000 orang kembali ke jawatan politik dan kerajaan dahulu. Perdebatan mengenai had perbelanjaan ketenteraan dan kedaulatan Maharaja berlaku, menyumbang kepada pengurangan besar dalam majoriti Parti Liberal dalam pilihan raya pertama selepas pendudukan (Oktober 1952).

Pemecahan parti yang berterusan dan penggantian kerajaan minoriti telah membawa kuasa konservatif untuk menggabungkan Parti Liberal (Jiyūtō) dengan Parti Demokratik Jepun (Nihon Minshutō), cabang daripada Parti Demokrat yang terdahulu, untuk membentuk Parti Demokratik Liberal (Jiyū-Minshutō; LDP) pada November 1955, dipanggil 1955 System. Parti ini terus memegang kuasa dari 1955 hingga 1993, kecuali untuk seketika apabila ia digantikan oleh kerajaan minoriti yang baru.

Pada Oktober 1955, kumpulan sosialis bersatu semula di bawah Parti Sosialis Jepun (JSP), yang muncul sebagai kuasa politik kedua paling berkuasa. Ia diikuti rapat dalam populariti oleh Komeito, yang diasaskan pada 1964 sebagai cabang politik Soka Gakkai (Persatuan Penciptaan Nilai), sehingga 1991, sebuah organisasi awam yang bergabung dengan mazhab Buddha Nichiren Shōshū. Komeito menekankan kepercayaan tradisional Jepun dan menarik buruh bandar, bekas penduduk luar bandar, dan wanita. Seperti Parti Sosialis Jepun, ia memihak kepada pengubahsuaian beransur-ansur dan pembubaran Pakatan Bantuan Keselamatan Bersama Jepun-Amerika Syarikat.

Perkembangan politik sejak 1990[sunting | sunting sumber]

Penguasaan LDP berterusan sehingga pilihan raya umum Dewan Rendah Diet Kebangsaan pada 18 Julai 1993, di mana LDP gagal memenangi majoriti . Gabungan parti baharu dan parti pembangkang sedia ada membentuk majoriti pemerintahan dan memilih perdana menteri baru bukan LDP, Morihiro Hosokawa (pemimpin Parti Baru Jepun), pada Ogos 1993. Objektif perundangan utama kerajaannya ialah reformasi politik, yang terdiri daripada pakej sekatan pembiayaan politik baharu dan perubahan besar dalam sistem pilihan raya. Gabungan itu berjaya meluluskan undang-undang reformasi politik penting pada Januari 1994.

Pada April 1994, Perdana Menteri Hosokawa meletak jawatan. Perdana Menteri Tsutomu Hata (ketua Parti Pembaharuan Jepun) membentuk kerajaan campuran baru, kerajaan minoriti pertama Jepun dalam tempoh hampir 40 tahun. Perdana Menteri Hata meletak jawatan tidak sampai dua bulan kemudian. Perdana Menteri Tomiichi Murayama (ketua JSP) membentuk kerajaan seterusnya pada Jun 1994 dengan gabungan JSP, LDP, dan Parti Baru Sakigake yang kecil.

Perdana Menteri Murayama berkhidmat dari Jun 1994 hingga Januari 1996. Beliau digantikan oleh Perdana Menteri Ryutaro Hashimoto (presiden LDP), yang berkhidmat dari Januari 1996 hingga Julai 1998. Perdana Menteri Hashimoto mengetuai gabungan longgar tiga parti sehingga pilihan raya Dewan Tinggi Julai 1998, apabila dua parti yang lebih kecil memutuskan hubungan dengan LDP. Hashimoto meletak jawatan kerana prestasi pilihan raya yang lemah oleh LDP dalam pilihan raya Dewan Tinggi. Beliau digantikan sebagai presiden parti LDP dan perdana menteri oleh Keizō Obuchi, yang mengambil alih jawatan pada 30 Julai 1998. LDP membentuk gabungan pemerintah dengan Parti Liberal pada Januari 1999, dan Obuchi kekal sebagai perdana menteri. Gabungan LDP-Liberal berkembang untuk memasukkan Parti Komeito Baru pada Oktober 1999.

Perkembangan politik sejak tahun 2000[sunting | sunting sumber]

Perdana Menteri Obuchi diserang angin ahmar pada April 2000 dan digantikan oleh Yoshirō Mori. Selepas Parti Liberal meninggalkan gabungan itu pada April 2000, Perdana Menteri Mori mengalu-alukan kumpulan serpihan Parti Liberal, Parti Konservatif Baru, ke dalam gabungan pemerintah. Gabungan tiga parti yang terdiri daripada LDP, Komeito Baru, dan Parti Konservatif Baru mengekalkan majoritinya dalam Diet selepas pilihan raya Dewan Rendah Jun 2000.

Selepas setahun memegang jawatan di mana beliau menyaksikan peratus sokongan menjunam ke satu digit, Perdana Menteri Mori bersetuju untuk mengadakan pilihan raya awal bagi jawatan presiden LDP untuk meningkatkan peluang partinya dalam pilihan raya Dewan Tinggi Julai 2001 yang penting. Pada 24 April 2001, menunggang gelombang keinginan akar umbi untuk perubahan, ahli politik Junichiro Koizumi mengalahkan bekas Perdana Menteri Hashimoto dan penyokong parti lain atas platform reformasi ekonomi dan politik.

Koizumi telah dipilih sebagai Perdana Menteri Jepun ke-56 pada 26 April 2001. Pada 11 Oktober 2003, Perdana Menteri Koizumi membubarkan dewan rakyat dan beliau telah dipilih semula sebagai presiden LDP. Begitu juga, pada tahun itu, LDP memenangi pilihan raya umum, dengan peristiwa yang sama berlaku semasa pilihan raya Dewan Tinggi 2004 juga.

Dalam satu langkah yang jitu, pada 8 Ogos 2005, Perdana Menteri Junichiro Koizumi menggesa untuk mengadakan pilihan raya umum mengejut kepada dewan rakyat, selepas penyokong LDP dan ahli parlimen DPJ pembangkang menewaskan cadangannya untuk reformasi berskala besar dan penswastaan Japan Post, yang selain menjadi monopoli pos milik negara Jepun boleh dikatakan sebagai institusi kewangan terbesar di dunia, dengan hampir 331 trilion yen aset. Pilihan raya itu dijadualkan pada 11 September 2005, dengan LDP mencapai kemenangan besar di bawah pimpinan Junichiro Koizumi.

Tiada perdana menteri kecuali Koizumi mendapat sokongan orang ramai sejak 2006, dan LDP kurang mendapat sambutan. Pada 26 September 2006, Presiden LDP baharu Shinzo Abe telah dipilih oleh sesi khas Diet Kebangsaan untuk menggantikan Junichiro Koizumi sebagai Perdana Menteri seterusnya. Beliau adalah perdana menteri termuda Jepun selepas Perang Dunia II dan yang pertama dilahirkan selepas perang. Pada 12 September 2007, Abe mengejutkan Jepun dengan mengumumkan peletakan jawatannya. Dia digantikan oleh Yasuo Fukuda, seorang veteran LDP.

Dalam pada itu, pada 4 November 2007, ketua parti pembangkang utama, Ichirō Ozawa mengumumkan peletakan jawatannya daripada jawatan presiden parti, selepas kontroversi tawaran kepada DPJ untuk menyertai gabungan pemerintah dalam gabungan besar[4].

Pada 11 Januari 2008, Perdana Menteri Yasuo Fukuda memaksa rang undang-undang membenarkan kapal meneruskan misi mengisi minyak di Lautan Hindi bagi menyokong operasi yang diketuai AS di Afghanistan. Untuk berbuat demikian, PM Fukuda menggunakan majoriti besar LDP di Dewan Rendah untuk mengabaikan "tiada undi" sebelumnya dari Dewan Tinggi yang dikuasai pembangkang. Ini adalah kali pertama dalam 50 tahun Dewan Rendah mengundi untuk mengabaikan pendapat Dewan Tinggi. Fukuda meletak jawatan secara tiba-tiba pada 1 September 2008, hanya beberapa minggu selepas merombak kabinetnya. Ia menyebabkan pemilihan kepimpinan dalam LDP, dan pemenang, Tarō Aso (cucu Shigeru Yoshida) telah dipilih sebagai presiden LDP baharu pada 24 September 2008, beliau dilantik sebagai Perdana Menteri ke-92 selepas Dewan Rakyat mengundi memihak kepadanya dalam sesi luar biasa Diet Kebangsaan. [5]Kemudian, pada 21 Julai 2009, Perdana Menteri Aso membubarkan Dewan Rakyat dan pilihan raya umum diadakan pada 30 Ogos. [6]

Keputusan pilihan raya untuk Dewan Rakyat telah diumumkan pada 30 dan 31 Ogos 2009. DPJ parti pembangkang yang diketuai oleh Yukio Hatoyama (cucu Ichirō Hatoyama ), memenangi majoriti dengan memperoleh 308 kerusi (10 kerusi dimenangi oleh sekutunya Parti Demokratik Sosial dan Parti Baru Rakyat). Pada 16 September 2009, ketua DPJ, Hatoyama telah dipilih oleh Dewan Rakyat sebagai Perdana Menteri Jepun ke-93.

Perkembangan politik sejak 2010[sunting | sunting sumber]

Pada 2 Jun 2010, Hatoyama meletak jawatan kerana tidak memenuhi dasar-dasarnya, di dalam dan di luar negara [7] dan tidak lama kemudian, pada 8 Jun, Akihito, Maharaja Jepun secara istiadat bersumpah dengan ketua DPJ yang baru dilantik, Naoto Kan sebagai ketua ke-94. Perdana Menteri. [8] Kan mengalami kekalahan awal dalam pilihan raya Dewan Ahli Majlis Jepun 2010. Dalam perubahan politik rutin di Jepun, pemimpin baharu DPJ dan bekas menteri kewangan Kabinet Kan, Yoshihiko Noda telah dibersihkan dan dipilih oleh National Diet sebagai perdana menteri ke-95 pada 30 Ogos 2011. Beliau secara rasmi dilantik sebagai perdana menteri dalam upacara pengesahan oleh Maharaja Akihito di Istana Imperial Tokyo pada 2 September 2011. [9]

Noda membubarkan dewan rakyat pada 16 November 2012 (kerana beliau gagal mendapat sokongan di luar Diet dalam pelbagai isu domestik iaitu cukai penggunaan,tenaga nuklear) dan pilihan raya umum diadakan pada 16 Disember. Keputusannya memihak kepada LDP, yang memenangi majoriti mutlak dalam kepimpinan bekas Perdana Menteri Shinzo Abe. [10] Beliau telah dilantik sebagai Perdana Menteri Jepun ke-96 pada 26 Disember 2012. [11] Dengan keadaan politik yang berubah-ubah, pada awal November 2014, Perdana Menteri Abe meminta mandat baharu untuk Dewan Rakyat. Dalam tinjauan pendapat, kerajaan gagal memenangi kepercayaan orang ramai kerana pencapaian ekonomi yang buruk dalam dua suku berturut-turut dan mengenai pembaharuan cukai. [12]

Pilihan raya umum telah diadakan pada 14 Disember 2014, dan keputusannya memihak kepada LDP dan sekutunya New Komeito. Bersama-sama mereka berjaya memperoleh majoriti besar dengan memenangi 325 kerusi untuk Dewan Rendah. Pembangkang, DPJ, tidak mampu memberikan alternatif kepada pengundi dengan dasar dan programnya. " Abenomik", dasar fiskal bertajuk sendiri yang bercita-cita tinggi perdana menteri semasa, berjaya menarik lebih ramai pengundi dalam pilihan raya ini, ramai pengundi Jepun menyokong dasar tersebut. Shinzō Abe telah mengangkat sumpah sebagai perdana menteri ke-97 pada 24 Disember 2014 dan akan meneruskan agendanya untuk pemulihan ekonomi dan pembaharuan struktur di Jepun. [12]

Perdana Menteri Abe dipilih sekali lagi untuk penggal keempat selepas pilihan raya umum 2017 . [13] Ia adalah pilihan raya mengejut yang dipanggil oleh Perdana Menteri Shinzo Abe sendiri. [14] Pakatan pemerintah Abe memenangi majoriti jelas dengan lebih dua pertiga daripada 465 kerusi di dewan rakyat Parlimen (Dewan Rakyat).Pada Julai 2019, Jepun mengadakan pilihan raya kebangsaan. Parti Liberal Demokratik (LDP) yang memerintah Perdana Menteri Abe memenangi majoriti kerusi di dewan atasan Parlimen ( Dewan Ahli Majlis ).

Perkembangan politik sejak 2020[sunting | sunting sumber]

Pada 28 Ogos 2020 berikutan laporan kesihatan, Abe meletak jawatan, justeru mencetuskan pilihan raya untuk menggantikannya sebagai Perdana Menteri. [15] Abe ialah Perdana Menteri paling lama berkhidmat dalam sejarah politik Jepun. [16]

Selepas memenangi kepimpinan Parti Liberal Demokratik (LDP) yang memerintah, Ketua Setiausaha Kabinet Yoshihide Suga, sekutu rapat pendahulunya, telah dipilih sebagai perdana menteri Jepun ke-99 oleh Diet Kebangsaan pada 16 September 2020. [17] Beliau menjadi perdana menteri pertama yang dilantik oleh Maharaja Naruhito di Istana Imperial Tokyo. Tanggapan Suga terhadap novel coronavirus pandemik, seperti yang dikritik oleh arkitek program pelancongan GoTo kerana membantu virus itu merebak, [18] bersama-sama dengan bilangan kes yang tinggi pada April 2021 menjelang Sukan Olimpik Tokyo sejak itu telah menjejaskan persepsi pentadbirannya secara negatif. [19] Pada 2 September 2021, Suga mengumumkan bahawa beliau tidak akan dilantik semula sebagai Presiden LDP, dengan berkesan menamatkan penggalnya sebagai Perdana Menteri. [20] Pada 4 Oktober 2021, Fumio Kishida memegang jawatan sebagai perdana menteri baharu. Kishida dipilih sebagai ketua Parti Liberal Demokratik (LDP) yang memerintah minggu sebelumnya. Beliau secara rasmi disahkan sebagai perdana menteri ke-100 berikutan undian parlimen dengan pelantikan oleh Maharaja Naruhito di Istana Imperial Tokyo. [21] Pada 31 Oktober 2021, Parti Liberal Demokratik (LDP) yang memerintah memegang majoriti parti tunggalnya dalam pilihan raya umum. [22] [23]

Pada 8 Julai 2022, Bekas Perdana Menteri Shinzo Abe ditembak dan dibunuh pada perhimpunan kempen di Nara untuk pemilihan Dewan Majlis Jepun 2022. [24] Pengebumian negeri Abe telah diadakan pada 27 September di Nippon Budokan . [25]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Hubungan luar Jepun
  • Kerajaan Jepun
  • Undang-undang Jepun
  • Liberalisme di Jepun
  • Jangan lupa
  • Neoconservatism di Jepun
  • Ekstremisme politik di Jepun
  • Status politik wanita di Jepun

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  • This article incorporates text from this source, which is in the public domain. .mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit;word-wrap:break-word}.mw-parser-output .citation
  1. ^ Philip Laundy - Parliaments in the Modern World page 109
  2. ^ McNelly, Theodore (December 1952). "American Influence and Japan's No-War Constitution". Political Science Quarterly. 67 (4): 589–598. doi:10.2307/2145143. JSTOR 2145143. Dicapai pada 8 February 2022.
  3. ^ Professor Yasuhiro Okudaira notes a misnomer in the use of the word "Emperor" to describe the nation's living state symbol. In Okudaira's view, the word "Emperor" ceased to be applicable when Japan ceased to be an empire under the 1947 Constitution. "Thus, for example, the Imperial University of Tokyo became merely University of Tokyo" after World War II. He would apparently have the word tennō directly taken for English use (just as there is no common English word for "sushi". Yasuhiro Okudaira, "Forty Years of the Constitution and its Various Influences: Japanese, American, and European" in Luney and Takahashi, Japanese Constitutional Law (Univ. Tokyo Press, 1993), pp. 1–38, at 4.
  4. ^ "DPJ leader Ozawa hands in resignation over grand coalition controversy – Japan News Review". japannewsreview.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 November 2007. Dicapai pada 17 March 2018.
  5. ^ "JT". The Japan Times. Dicapai pada 17 March 2018.
  6. ^ "Critical election to come - The Japan Times". japantimes.co.jp. 22 July 2009. Dicapai pada 17 March 2018.
  7. ^ [1] Diarkibkan 5 Jun 2010 di Wayback Machine
  8. ^ "Japan's new PM Naoto Kan names cabinet". The Daily Telegraph. 8 June 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 12 January 2022. Dicapai pada 17 March 2018.
  9. ^ "JT". The Japan Times. Dicapai pada 17 March 2018.
  10. ^ http://www3.nhk.or.jp/daily/english/20121216_39.html [pautan mati]
  11. ^ http://www.japantimes.co.jp/text/nn20121226x1.html [pautan mati]
  12. ^ a b "Abe re-elected prime minister - News - NHK WORLD - English". Diarkibkan daripada yang asal pada 24 December 2014. Dicapai pada 2014-12-24.
  13. ^ "Shinzo Abe gains big victory in Japan election". Financial Times. 22 October 2017.
  14. ^ "Japan's snap election explained". BBC News. 22 October 2017.
  15. ^ "Shinzo Abe: Japan's PM resigns for health reasons". BBC News. 28 August 2020.
  16. ^ "Japanese PM Shinzo Abe resigns for health reasons". BBC News. 28 August 2020. Dicapai pada 28 August 2020.
  17. ^ "Yoshihide Suga elected Japan's new prime minister succeeding Shinzo Abe". BBC News. 16 September 2020.
  18. ^ "Japan PM Suga may curb tourism campaign to fight COVID-19 as approval rating drops". CNA (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 1 January 2021. Dicapai pada 2021-04-29.
  19. ^ "Virus surge, by-election losses put Suga's future in question". Japan Today (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2021-04-29.
  20. ^ Rich, Motoko (2021-09-03). "Japan's Prime Minister Will Step Aside After Just a Year in Office". The New York Times (dalam bahasa Inggeris). ISSN 0362-4331. Dicapai pada 2021-09-03.
  21. ^ "Fumio Kishida takes office as Japan's new Prime Minister - CNN".
  22. ^ "Japan PM Kishida, strengthened by election win, lays out broad policy plans | Reuters". Reuters.
  23. ^ "Net Official Development Assistance In 2004" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 25 January 2012. Dicapai pada 23 May 2006. (32.9 KiB), Organisation for Economic Co-operation and Development, 11 April 2005. Retrieved 14 May 2006.
  24. ^ "Shinzo Abe: Japan ex-leader assassinated while giving speech". BBC News. 8 July 2022.
  25. ^ "State funeral for Shinzo Abe held in Tokyo amid controversy". The Guardian. 27 September 2022.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Politik_di_Jepun&oldid=6140172"