Pergi ke kandungan

Kuih cang

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
(Dilencongkan daripada Zongzi)
"Bak chang" melencong ke sini. Jangan dikelirukan dengan bacang atau Bachang.
Kuih cang
肉粽
Beberapa bungkus bakcang diikat dengan benang
Nama alternatifkuih chang, kueh cang, bak chang, bakcang, rou zong, zongzi, zang, nom asom, pya htote, joong, doong
JenisKuih beras
Tempat asalChina
Kawasan/rantauKawasan penutur Cina
Asia Timur
Bahan utamaBeras pulut diisi beraneka inti dan dibungkus dengan daun buluh atau mensiang.
Keragaman/variasiLo mai gai
sunting · sunting di Wikidata
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Kuih cang,[1] kueh cang, bak chang, bakcang, atau rouzong (Cina: 肉粽; pinyin: ròuzòng; Pe̍h-ōe-jī: bah-chàng) adalah satu jenis sajian nasi tradisional Cina yang diisi dengan daging haiwan ternakan atau buruan, ikan, babi dan/atau krustasia.[2][3][4] Makanan ini dibalut daun sebelum dimasak secara direbus atau dikukus.[5]

Nama

[sunting | sunting sumber]

Apabila budaya zongzi tersebar ke wilayah-wilayah lain di Asia selama berabad-abad, makanan ini dikenali dengan pelbagai nama dalam bahasa dan budaya yang berbeza.[6]

Antaranya termasuklah phet htoke (ဖက်ထုပ်) di kawasan berbahasa Burma seperti Myanmar, nom chang di Kemboja, machang di Filipina, bacang di Indonesia, khanom chang di Laos, dan ba-chang di Thailand.

Dalam masakan Vietnam, terdapat variasi zongzi yang dikenali sebagai bánh ú tro atau bánh tro.[7]

Di Malaysia, Singapura, Indonesia dan Taiwan, makanan ini dikenali sebagai bakcang, bacang atau zang—diambil daripada istilah Hokkien Bahasa Cina: 肉粽; Pe̍h-ōe-jī: bah-chàng; secara harfiahnya "Zongzi daging", kerana Hokkien merupakan antara dialek utama yang digunakan dalam kalangan masyarakat Cina perantauan. Komuniti Baba Nyonya pula mengenali versi mereka sebagai kueh chang dalam dialek Melayu Baba mereka.[8] Di kalangan masyarakat Cina Filipina pula, ia lebih dikenali sebagai machang.

Dalam masakan Jepun, terdapat makanan yang serupa dikenali sebagai chimaki (粽), iaitu bebola pulut yang dibungkus dengan daun dan berbentuk segi tiga, empat segi, atau kon.

Di beberapa kawasan di Amerika Syarikat, khususnya di California dan Texas, zongzi dikenali secara tidak rasmi sebagai "tamale Cina" (Chinese tamales) kerana bentuk dan cara bungkusannya yang menyerupai tamale Mexico.[9][10]

Di Mauritius, zongzi (biasanya dikenali sebagai zong) masih diamalkan sebagai makanan tradisional oleh komuniti Cina Mauritian dan diaspora Cina di negara tersebut. Ia dimakan khas semasa Perayaan Duan Wu sebagai memperingati kematian Qu Yuan.[11]

[sunting | sunting sumber]
Lihat juga: Jiaolong dan Wu Zixu § Warisan

Kepercayaan yang meluas dalam kalangan masyarakat Cina ialah bahawa zongzi telah sejak zaman dahulu digunakan sebagai persembahan makanan untuk memperingati kematian Qu Yuan, seorang penyair Cina terkenal dari Negara Chu yang hidup semasa zaman Negara Berperang.[12] Qu Yuan dikenali kerana semangat patriotismenya, dan walaupun telah menasihati rajanya, usahanya tidak berhasil. Beliau kemudian membunuh diri dengan mencebur ke dalam Sungai Miluo pada tahun 278 SM.[13][a]

Rakyat amat menghargai bakat dan kesetiaan Qu Yuan. Mereka melemparkan ketulan nasi ke dalam Sungai Miluo pada setiap tahun pada tarikh kematiannya, dengan harapan agar ikan-ikan tidak memakan mayatnya, tetapi memakan nasi tersebut sebagai ganti.

Qu Yuan meninggal pada tahun 278 SM, tetapi hubungan pertama antara beliau dan makanan zong hanya didokumentasikan pada abad ke-5 Masihi melalui karya Shishuo Xinyu (Cina ringkas: 世说新语; pinyin: Shìshuō Xīnyǔ, atau "Kisah-Kisah Baru Dunia").[14] Kultus masyarakat secara besar-besaran untuk memperingatinya hanya dapat dibuktikan bermula pada abad ke-6 Masihi.[15] Namun pada abad ke-6, terdapat rekod yang menunjukkan bahawa persembahan zongzi pada Perayaan Hari Kelima Bulan Kelima telah dikaitkan dengan tokoh Qu Yuan.[16]

Satu dongeng popular menyatakan bahawa selepas kematian Qu Yuan, orang ramai memperingatinya dengan membuang nasi ke dalam buluh dan melontarkannya ke sungai. Namun pada awal zaman Dinasti Han Timur (abad ke-1 M),[17][b] Qu Yuan kononnya muncul dalam mimpi kepada seorang lelaki bernama Ou Hui (Cina tradisional: 區回, 歐回), dan mengarahkannya untuk membungkus nasi dengan daun chinaberry serta mengikatnya dengan tali berwarna-warni supaya dilindungi daripada naga air (jiaolong). Namun, kisah ini hanya direkodkan dalam karya Wu Jun bertajuk Xu Qixieji (Cina tradisional: 續齊諧記) pada abad ke-6, dan tidak wujud dalam rekod Han zaman sebenar.[18][19][20]

Selain itu, Qu Yuan juga telah (melalui kepercayaan masyarakat atau cerita rakyat) dikaitkan dengan perlumbaan perahu naga yang diadakan pada Hari Kelima Bulan Kelima, seperti dicatat dalam sumber abad ke-6, Jingchu Suishiji (Cina tradisional: 荊楚歲時記).[21] Versi moden legenda ini menyatakan bahawa orang tempatan telah mengayuh perahu naga ke sungai bagi mencari mayat Qu Yuan, dan membaling ketulan nasi ke dalam air bagi mengalihkan perhatian ikan agar tidak memakan mayatnya.[22]

Sejarah

[sunting | sunting sumber]
Lihat juga: Perayaan Duan Wu

Zongzi (pulut berinti yang dibungkus) secara tradisinya dimakan semasa Perayaan Duan Wu (juga dikenali sebagai "Perayaan Lima Ganda"), iaitu pada hari kelima bulan kelima dalam kalendar lunisolar Cina. Dalam bahasa Inggeris, ia biasanya dikenali sebagai "Perayaan Perahu Naga". Perayaan ini jatuh pada akhir Mei hingga pertengahan Jun dalam kalendar antarabangsa.

Amalan memakan zongzi pada hari kelima bulan kelima atau sewaktu solstis musim panas telah direkodkan dalam sastera seawal akhir zaman Dinasti Han (abad ke-2 hingga ke-3 M).[c] Pada penghujung Dinasti Han Timur, masyarakat telah membuat zong (juga dikenali sebagai jiao shu, bermaksud "millet bertanduk") dengan membungkus beras pulut menggunakan daun Zizania latifolia (Cina tradisional: 菰; pinyin: gū) dan merebusnya dalam air abu kayu.[24] Nama jiao shu dipercayai merujuk kepada bentuknya yang seperti tanduk atau kon.[23] Penggunaan makanan ini semasa Perayaan Duan Wu direkodkan seawal karya Fengsu Tongyi (195 M).[24]

Jenis dan penyediaan zongzi juga digambarkan dalam karya Jeneral Zhou Chu (236–297) bertajuk Fengtu Ji ("Catatan Adat Tempatan").[21][25][26] Banyak sumber menganggap ini sebagai rujukan bertulis pertama mengenai zongzi.[27][28]

Semasa zaman Dinasti Jin (266–420) (Cina tradisional: 晋), zongzi telah diiktiraf sebagai makanan rasmi Perayaan Perahu Naga.[29][30] Seorang pegawai bernama Lu Xun [zh] telah menghantar zongzi yang mengandungi herba yizhiren (Bahasa Cina: 益智仁, buah pokok Alpinia oxyphylla). Jenis ini dikenali sebagai yizhi zong ("zongzi penambah kecerdasan").[29][31]

Semasa Dinasti Utara dan Selatan, zongzi telah diisi dengan bahan-bahan seperti daging, buah berangan, kurma merah (jujube), dan kacang merah, serta diberikan sebagai hadiah kepada ahli keluarga dan rakan-rakan.[29][30]

Pada abad ke-6 M (zaman Dinasti Sui ke awal Dinasti Tang), zongzi turut dikenali sebagai tong zong (筒粽), iaitu jenis yang dimasukkan ke dalam batang buluh muda dan direbus semasa solstis musim panas.[32]

Dalam zaman Dinasti Tang, bentuk zongzi menjadi lebih pelbagai termasuk bentuk kon dan berlian. Beras yang digunakan berwarna putih seperti jed.[30] Zongzi dari zaman Tang turut direkodkan dalam karya klasik Jepun, menunjukkan pengaruh besar budaya Tang ke atas Jepun.[30]

Pada zaman Dinasti Song Utara (960–1127), zongzi dirujuk dalam karya Shuowen Xinfu (説文新附) sebagai beras yang dibalut dengan daun lu (蘆, iaitu buluh atau lalang).[33] Jenis zongzi dengan buah-buahan manis juga popular semasa ini.[30] Pavilion khas yang menjual zongzi turut wujud sebagai iklan, menunjukkan betapa popularnya makanan ini pada zaman tersebut.

Dalam zaman Dinasti Yuan dan Dinasti Ming, bahan pembungkus berubah daripada daun gu (beras liar) kepada daun ruo (Cina tradisional: 箬, iaitu Indocalamus tessellatus) dan kemudian kepada daun lalang.[30] Inti pula merangkumi pes kacang, biji pain, daging khinzir, kacang walnut, kurma merah, dan sebagainya, mencerminkan lebih banyak variasi dalam jenis zongzi.

Pada zaman Dinasti Ming dan Dinasti Qing, zongzi menjadi makanan bertuah. Calon-calon yang mengambil peperiksaan empayar akan makan "zongzi pen" sebelum memasuki dewan peperiksaan. Ini kerana bentuknya yang panjang dan halus menyerupai berus menulis, dan sebutan zong menyerupai perkataan "lulus" (secara simbolik membawa tuah). Zongzi berinti daging salai (ham) turut muncul semasa Dinasti Qing.[34]

Sehingga kini, pada awal bulan lima dalam kalendar Cina, masyarakat masih menjalankan tradisi merendam beras pulut, membasuh daun dan membungkus zongzi untuk perayaan.[30]

Penerangan

[sunting | sunting sumber]
Video pembuatan zongzi di Hainan, China
Tebal daun buluh kering pra-paket untuk membuat zongzi

Bentuk zongzi berbeza-beza,[35] dari bentuk tetradron di selatan China hingga bentuk kon memanjang di utara China. Di Memorial Chiang Kai-shek di Taipei, replika plastik zongzi berbentuk segi empat tepat dipamerkan sebagai contoh jenis yang dimakan oleh Chiang Kai-shek.

Membungkus zongzi dengan kemas ialah satu kemahiran yang diturunkan melalui generasi keluarga, seperti juga resipi. Membuat zongzi secara tradisional ialah aktiviti keluarga di mana semua ahli turut membantu.

Walaupun zongzi tradisional dibalut dengan daun buluh,[36] daun lain turut digunakan di negara luar seperti daun teratai,[37] lalang,[38] jagung, pisang,[39] canna, halia hutan (shell ginger), dan pandan. Setiap jenis daun memberikan aroma dan rasa unik kepada beras pulut tersebut.

Inti zongzi berbeza mengikut kawasan, tetapi jenis beras yang digunakan hampir sentiasa beras pulut (juga dikenali sebagai "beras pulut" atau "beras manis"). Bergantung pada kawasan, beras tersebut mungkin digoreng ringan atau direndam sebelum digunakan.

Di kawasan utara China, inti biasanya terdiri daripada pes kacang merah, ubi keladi, atau ubi kayu. Zongzi utara biasanya manis dan mirip pencuci mulut.[40] Di kawasan ini, zongzi berisi kurma merah (jujube) adalah sangat popular.[30]

Sebaliknya, zongzi gaya selatan cenderung kepada rasa masin atau berempah.[40] Antara inti biasa ialah daging khinzir, telur masin, telur itik masin, daging ayam, sosis Cina, cendawan shiitake, dan keladi.[41] Kini, pelbagai variasi gaya zongzi boleh didapati di pasar-pasar tradisional dan tidak lagi terikat kepada lokasi asal di sebelah utara atau selatan Sungai Kuning.

Zongzi perlu kukus atau rebus selama beberapa jam bergantung pada cara penyediaan beras dan jenis inti. Dalam era pemprosesan makanan moden, zongzi yang telah dimasak (biasanya dalam bungkusan vakum atau sejuk beku) kini boleh didapati di pasaran.

Inti

[sunting | sunting sumber]
Zongzi yang dijual boleh dikenal pasti berdasarkan bentuk, saiz, atau warna tali.

Manis:

Masin atau berempah:

Neutral / Kedua-duanya:

Variasi

[sunting | sunting sumber]

Tanah Besar China

[sunting | sunting sumber]
Zongzi gaya selatan dan utara China
Zongzi dibuka: perut khinzir & kacang hijau (kiri), perut khinzir & kacang tanah (kanan)
  • Jiaxing zongzi (嘉興粽子): Zongzi yang terkenal di Tanah Besar China, dinamakan sempena bandar Jiaxing, Zhejiang. Biasanya berempah, digunakan beras pulut dicampur kicap, dengan inti daging khinzir, sengkuang, dan kuning telur itik masin. Terdapat juga versi manis berinti kacang hijau atau merah.
  • Jia zong (假粽): Menggunakan bebola tepung pulut (tanpa biji beras yang jelas), menutup inti seperti dalam zongzi, lebih kecil dan sangat melekat.
  • Jianshui zong (碱水粽): Juga dikenali sebagai zong air alkali, disajikan sebagai pencuci mulut. Beras pulut direndam dalam air soda/alkali sehingga berwarna kuning. Biasanya tiada inti atau dibuat manis (contohnya pes kacang). Kadang-kadang diselitkan serpihan kayu merah (Biancaea sappan) untuk warna dan aroma. Dimakan bersama gula atau sirap ringan.
  • Cantonese jung (廣東糉): Ciri selatan China, inti terdiri daripada daging perap seperti perut khinzir dan itik, bersama kacang hijau, cendawan, siput kering, dan kuning telur masin. Bersaiz kecil, depan segiempat, belakang tajam seperti mata pemahat.
  • Chiu Chou jung (潮州粽): Variasi kantonis dengan inti pes kacang merah, perut khinzir, buah dada, cendawan, dan udang kering, dibalut membentuk prisma segi tiga.[43]
  • Banlam zang (閩南粽): Di kawasan Xiamen dan Quanzhou, terkenal dengan zongzi berinti daging khinzir perap, cendawan, udang.
  • Sichuan zong (四川粽): Pedas dan ma (menggigit lidah), dengan lada Sichuan, serbuk cili, garam, dan sedikit daging khinzir. Bentuk empat bucu, dimasak dan dipanggang.
  • Beijing zong (北京粽): Bersifat manis dan biasanya dimakan sejuk. Inti lazim seperti kurma merah dan pes kacang, juga buah persendirian.[44]
  • Shanxi zong (山西粽): Gantikan beras pulut putih dengan millet kuning atau pulut kuning. Inti lazim seperti kurma merah atau kacang merah manis, tekstur kenyal dan padat.[45]

Taiwan

[sunting | sunting sumber]
  • Zongzi Taiwan berbeza berdasarkan cara memasak:
    • Utara Taiwan (北部粽): dibalut daun buluh Phyllostachys makinoi, kemudian dikukus.
    • Selatan Taiwan (南部粽): dibalut daun Bambusa oldhamii, kemudian direbus.
  • Inti pula dibahagikan mengikut tabiat pemakanan:
    • Vegetarian: dibuat dengan kacang tanah kering.
    • Daging: menggunakan daging khinzir segar, ayam, itik, kuning telur telur itik masin, cendawan, udang kering, atau daun bawang goreng.[41]

Jepun

[sunting | sunting sumber]
  • Chimaki Jepun sangat serupa dengan versi Cina – dibalut daun bambu Sasa, tetapi mungkin berlainan inti. Dibahagikan kepada jenis manis dan masin.[46]
  • Chimaki istimewa untuk Hari Kanak-kanak (Children's Day, 5 Mei), dengan bentuk kon memanjang.

Mauritius

[sunting | sunting sumber]
  • Zong manis: dibuat daripada nasi kosong (tanpa inti), dimakan bersama kacang tanah tumbuk dan gula.
  • Zong masin: mengandungi daging, kacang dan inti lain dalam nasi.

Malaysia dan Singapura

[sunting | sunting sumber]
  • Nyonya Chang on sale in Singapore.
    Nyonya Chang dijual di Singapura.
    Nyonya chang (娘惹粽): Khusus kepada Peranakan-Malaysia/Singapura – seakan zongzi selatan, dibalut daun pandan selain daun buluh. Intinya campuran daging khinzir cincang, buah betik masin (winter melon), rempah, dan kadangkala kacang tanah panggang. Sebahagian nasi diwarnakan biru menggunakan bunga telang untuk estetika.[47]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Wan Ramli Wan Mohamad (2006). Adat resam masyarakat Malaysia. Jabatan Kebudayaan dan Kesenian Negara Kementerian Kebudayaan, Kesenian dan Warisan Malaysia. m/s. 56. ISBN 923-41984-8-5 Check |isbn= value: checksum (bantuan).
  2. ^ Kilpatrick, Ryan (29 Mei 2017). "Four Things to Know about The Dragon Boat Festival". Time (dalam bahasa Inggeris).
  3. ^ (Inggeris) "Nyonya Chang" di "HuangKitchen.com"
  4. ^ (Inggeris) "Rice Dumpling" di "ChineseAmericanFamily.com"
  5. ^ Roufs, T.G.; Roufs, K.S. (2014). Sweet Treats around the World: An Encyclopedia of Food and Culture. ABC-CLIO. m/s. 81. ISBN 978-1-61069-221-2. Dicapai pada 5 November 2016.
  6. ^ "Sweet and savory: Zongzi beyond your expectation". China Daily. 2018-06-18. Dicapai pada 2021-10-13.
  7. ^ Avieli, Nir (2012). Rice Talks: Food and Community in a Vietnamese Town. Indiana University Press. m/s. 223. ISBN 978-0-253-35707-6.
  8. ^ Gwee, William Thian Hock (2006). "kueh chang". Baba Malay Dictionary: The First Comprehensive Compendium of Straits Chinese Terms and Expressions. Tuttle Publishing. m/s. 113. ISBN 978-0-8048-3778-1.
  9. ^ "'Chinese tamales' tastily fete culture". October 14, 2013.
  10. ^ "Grandma Hsiang's Chinese Tamales - LUCKYRICE". luckyrice.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-05-27.
  11. ^ "LE DRAGON BOAT FESTIVAL : Une fête qui réunit toutes les communautés, selon Mike Wong". Le Mauricien (dalam bahasa Perancis). 2014-06-08. Dicapai pada 2021-04-25.
  12. ^ Hawkes (1985), m/s. 64–66.
  13. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama zhang2018
  14. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama ma1999
  15. ^ Chittick (2010), m/s. 111: "tiada bukti bahawa beliau disembah atau dikenali secara meluas dalam budaya masyarakat sebelum abad ke-6 M".
  16. ^ Wu Jun [zh] (Cina tradisional: 呉均; Wade-Giles: Wu chün, meninggal 520), dalam Xu Qixieji. Lihat juga di bawah.
  17. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama smithsonianmag2009-05-14
  18. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama cmlc36
  19. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama chan2009
  20. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama gujin_tushu_jicheng-bk51-xqjj
  21. ^ a b c Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama jingchu-suishiji
  22. ^ The origin of tsungtsu Diarkibkan 15 Mei 2007 di Wayback Machine
  23. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama dong
  24. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama gujin_tushu_jicheng-bk51-fsty
  25. ^ Hsu (2004), m/s. 39–40.
  26. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama chinese_ausp
  27. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama li2018
  28. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama wu2007
  29. ^ a b c Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama xinhuanet
  30. ^ a b c d e f g h Wei, Liming (2011). Chinese festivals (ed. Updated). Cambridge: Cambridge University Press. m/s. 38–39. ISBN 978-0-521-18659-9.
  31. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama dict-bencaogangmu-3
  32. ^ Jingchu Suishiji 《荊楚歲時記》 (abad ke-6), di bawah tajuk "Solstis Musim Panas".[21]
  33. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama mingpa2020-06-25
  34. ^ "Asal usul zongzi sempena Perayaan Duanwu". news.youth.cn.
  35. ^ a b c d Schmidt, A.; Fieldhouse, P. (2007). The World Religions Cookbook. Greenwood Press. m/s. 27–28. ISBN 978-0-313-33504-4. Dicapai pada 5 November 2016.
  36. ^ Thurman, Jim (9 Jun 2016). "Where to Find Chinese Zongzi, the Sweet Pork-Filled Tamales Wrapped in Bamboo". L.A. Weekly. Dicapai pada 5 November 2016.
  37. ^ a b c d e Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Liao 2014 p. 68
  38. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Jing 2000 p. 105
  39. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Mayhew Miller English 2002 p. 121
  40. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Gong 2007 p. 13
  41. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Stepanchuk
  42. ^ a b Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Stepanchuk Wong 1991 p. 47
  43. ^ "北方粽／南方粽／廣東粽／潮州粽 有何分別？". 恆香老餅家 Hang Heung Cake Shop. Dicapai pada 2021-06-14.
  44. ^ "不同地区的粽子,你了解多少?". www.sohu.com.
  45. ^ Chen, Yi; Yao, Yuan; Gu, Zhengbiao; Peng, Yuhui; Cheng, Li; Li, Zhaofeng; Li, Caiming; Chen, Zhaogui; Hong, Yan (2022-11-01). "Effects of different waxy rice varieties and their starch on the taste quality of zongzi". Journal of Cereal Science. 108: 103571. doi:10.1016/j.jcs.2022.103571.
  46. ^ Ung, Judy (2019-04-27). "Facts About Japanese Chimaki". The Spruce Eats. Dicapai pada 2021-10-13.
  47. ^ "Nyonya Rice Dumplings Recipe (Zong Zi) 娘惹粽子". Huang Kitchen. 2015-06-17.


Ralat petik: Tag <ref> wujud untuk kumpulan bernama "lower-alpha", tetapi tiada tag <references group="lower-alpha"/> yang berpadanan disertakan

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Kuih_cang&oldid=6578307"