Bahasa Korea Zainichi
| Korea Zainichi | |
|---|---|
| 재일한국어/재일조선어 | |
 Muzium Sejarah J-Korea, Tokyo | |
| Sebutan | sebutan bahasa Korea: [/t͡ɕeiɾ hanɡuɡo/] or [/t͡ɕeiɾ t͡ɕosono/] |
| Asli kepada | Jepun |
| Etnik | Orang Korea Zainichi |
Bentuk awal | |
| Hangul | |
| Kod bahasa | |
| ISO 639-3 | – |
| IETF | ko-JP |
Bahasa Korea Zainichi ialah varian bahasa Korea yang ditutur oleh orang Korea Zainichi (warganegara atau penduduk etnik Korea di Jepun). Pertuturan itu adalah berdasarkan dialek selatan Korea, kerana majoriti pendatang generasi pertama datang dari bahagian selatan semenanjung, termasuk Gyeonggi-do, Jeolla-do dan Jeju-do.
Disebabkan pengasingan daripada komuniti pertuturan Korea yang lain dan pengaruh bahasa Jepun, bahasa Korea Zainichi mempamerkan perbezaan yang kuat daripada bahasa Korea baku, sama ada Korea Utara atau Selatan.
Bahasa warga Zainichi[sunting | sunting sumber]
Majoriti orang Korea Zainichi menggunakan bahasa Jepun dalam pertuturan seharian mereka, walaupun dalam kalangan mereka sendiri. Bahasa Korea hanya digunakan dalam beberapa konteks sosial terhad: terhadap pendatang generasi pertama, serta dalam Chosŏn Hakkyo, (Hangul: 조선학교; Hanja: 朝鮮學校, atau Chōsen Gakkō ;朝鮮学校, "Sekolah Korea"), sekolah etnik pro-Pyongyang yang disokong oleh Chongryon.
Memandangkan kebanyakan orang Korea Zainichi mempelajari bahasa Korea sebagai bahasa kedua mereka, mereka cenderung untuk bercakap dengan loghat Jepun yang berat. Varian pertuturan ini dipanggil bahasa Korea Zainichi, nama yang, walaupun digunakan oleh orang Korea Zainichi sendiri, sering membawa konotasi kritikal.[1]
Bunyi[sunting | sunting sumber]
Vokal[sunting | sunting sumber]
Ketika mana bahasa Korea baku membezakan lapan vokal, Zainichi Korean hanya ada lima seperti dalam bahasa Jepun.
Konsonan awal[sunting | sunting sumber]
Dalam kedudukan awal suku kata, bahasa Korea standard membezakan antara konsonan biasa, beraspirasi dan tegang, seperti /k/, /kʰ/, dan /k͈/. Zainichi Korea pula hanya membezakan antara konsonan tak bersuara dan konsonan bersuara (/k/ dan /ɡ/), seperti dalam bahasa Jepun.
Korea baku Korea Zainichi Awal kata Tempat lain /k/ biasa /k/ atau /ɡ/, bergantung kepada penutur /kʰ/ berhembus /k/ /kː/ bergeminat /k͈/ tegang
Tiada geminat selepas konsonan sengau. Oleh itu 앉자, /ant͡ɕ͈a/ dalam bahasa baku, menjadi /ant͡ɕa/, berbanding /ant͡ɕːa/.
Seperti dalam tuturan Korea Utara baku, awalan /ɾ/ atau /n/ tidak pernah mengubah nilai mereka. 역사 /jəks͈a/ di Korea Selatan ialah 력사 /ɾjəks͈a/ di Korea Utara, atau /ɾjosːa/ dalam warga Korea Zainichi.
Konsonan akhir[sunting | sunting sumber]
Tujuh konsonan berlaku pada kedudukan akhir suku kata Korea baku, iaitu /p/, /t/, /k/, /m/, /n/, /ŋ/, dan /ɾ/. Dalam bahasa Korea Zainichi, bunyi tersebut dilayan secara berbeza.
Korea baku Korea Zainichi Letupan (/p/, /t/, dan /k/) Diikuti konsonan bergeminat (yakni /ɾjok/ diikuti /sa/ menjadi /ɾjosːa/) Sengauan (/m/, /n/, dan /ŋ/) /ɴ/ (seperti bahasa Jepun) Tamparan (/ɾ/) /ɾ/
Tatabahasa[sunting | sunting sumber]
Tatabahasa Korea Zainichi juga menunjukkan pengaruh Jepun.
Sesetengah partikel digunakan secara berbeza daripada versi baku. Sebagai contoh, "menunggang kereta" dinyatakan sebagai chareul tanda (차를 탄다) dalam bahasa Korea baku, yang boleh ditafsirkan sebagai "perjalanan kereta-(objek langsung)". Dalam bahasa Korea Zainichi, idea yang sama dinyatakan sebagai cha-e tanda (차에 탄다; "kereta masuk"), sama seperti kuruma ni noru dalam bahasa Jepun (車に乗る).
Standard Korea membezakan hae itda (해 있다, merujuk kepada keadaan berterusan) dan hago itda (하고 있다, merujuk kepada tindakan berterusan). Sebagai contoh, "duduk" ialah anja itda (앉아 있다), bukan ango itda (앉고 있다 ), kerana yang terakhir bermaksud "berada di tengah-tengah tindakan duduk, tetapi belum menyelesaikan tindakan itu". Zainichi Korea, bagaimanapun, tidak membezakan kedua-dua ini seperti bahasa Jepun; ia menggunakan bentuk hago itda untuk kedua-dua keadaan berterusan dan tindakan berterusan.
Sistem penulisan[sunting | sunting sumber]
Zainichi Bahasa Korea tidak biasanya ditulis; bahasa Korea baku digunakan sebagai bahasa sastera. Contohnya, seorang penceramah yang menyebut perkataan geureona (그러나; "bagaimanapun") sebagai gurona (구로나), masih akan mengeja perkataan dalam bentuk dahulu. Dengan cara yang sama, penutur Korea baku mengekalkan perbezaan grafem antara ae ㅐdan e ㅔ, walaupun mereka mungkin menyebut kedua-duanya secara serupa.
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Io, majalah terbitan Choson Sinbo, memiliki laporan bertajuk ここがヘンだよ「在日朝鮮語」 (Bahasa Korea Zainichi adalah aneh dalam gaya ini), mengkritik varian Korea ini, dan dikatakan tidak boleh disebut sebagai urimal ("bahasa kita") lagi".
Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]
- Yim Young Cheoul, 在日・在米韓国人および韓国人の言語生活の実態 ("Realiti bahasa hidup di kalangan Zainichi Korea, Korea Amerika, dan Korea"), 1993. (ISBN 4-87424-075-5)
- Shinji Sanada, Naoki Ogoshi, dan Yim Young Cheoul, 在日コリアンの言語相 ("Aspek bahasa orang Korea Zainichi"), 2005. (ISBN 4-7576-0283-9)
- Shinji Sanada dan Yim Young Cheoul, 韓国人による日本社会言語学研究 ("Kajian sosiolinguistik Jepun oleh Korea"), 2006. (ISBN 4-273-03432-8)
Pautan luar[sunting | sunting sumber]
- (dalam bahasa Jepun) 在日朝鮮語 (Bahasa Korea Zainichi)