Abu Sayyaf

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Abu Sayyaf
Terlibat dalam Konflik Moro di Filipina, Serangan Moro ke atas Malaysia, Campur tangan tentera terhadap ISIL dan
Peperangan Keganasan Sejagat

Standard Hitam ISIL, yang digunakan oleh Abu Sayyaf
Aktif 1991–2002
Ideologi Islamisme
Fundamentalisme Islam

Qutbism
Wahabi
Salafi Jihad
Salafi[1]

Pemimpin Abdurajik Abubakar Janjalani   †[2]
Khadaffy Janjalani   †[3]
Radullan Sahiron[4][5]
Isnilon Totoni Hapilon[6][7]
Mahmur Japuri  †[8]
Ibu pejabat Jolo, Sulu, Filipina
Kawasan 
operasi 		Filipina, Malaysia
Kekuatan 300+[9]
Sekutu 14K Triad[10]
al-Qaeda (dahulu)
Lawan Filipina Kerajaan Filipina[11]
Musuh lain:

Kumpulan Abu Sayyaf (Bahasa Arab: جماعة أبو سياف‎‎; Jamāʿah Abū Sayyāf, Bahasa Filipina: Grupong Abu Sayyaf) juga dikenali sebagai Al Harakat Al Islamiyya atau sepenuhnya bernama Al Hamas Harakat Al Muqawamah Al Islamiyyah,[22] merupakan kumpulan militan Islam berdasarkan di dalam dan sekitar pulau Jolo dan Basilan di bahagian barat daya Filipina, di mana lebih daripada empat dekad, kumpulan penjajah Moro telah terlibat dalam pemberontakan untuk sebuah wilayah bebas di negara ini. Kumpulan 'komando Hamas' itu dianggap sangat ganas dan senafas dengan Gerakan Perjuangan Islam di Asia Barat mahupun Tengah dan Timur seperti Briged Izzuddin Al Qassam atau Syam Al Kaff Al Aswad,[23] dan bertanggungjawab terhadap serangan pengganas terburuk Filipina, seperti pengeboman Superferry 14 pada tahun 2004, yang mengorbankan 116 orang.[24] Nama kumpulan yang berasal dari ابو Arab, Abu ("bapa") dan Sayyaf ("pedang").[25] Sehingga tahun 2012, kumpulan itu dianggarkan mempunyai antara 200 dan 400 anggota,[26] turun daripada 1,250 pada tahun 2000.[27] Mereka kebanyakannya menggunakan alat letupan diperbaharui, mortar, dan senapang automatik.

Sejak penubuhannya pada tahun 1991, Kumpulan telah menjalankan pengeboman, penculikan, pembunuhan, dan pemerasan [28] dalam apa yang mereka sifatkan sebagai perjuangan mereka untuk sebuah wilayah Islam yang merdeka di Filipina.[29] Mereka juga terlibat dalam kegiatan jenayah, termasuk penculikan, rogol, serangan seksual kanak-kanak, perkahwinan secara paksa,[30] memandu dengan tembakan, peras ugut, pengedaran dadah,[31] dan matlamat kumpulan "nampaknya telah ganti dari masa ke masa di antara objektif jenayah dan yang lebih niat ideologi"[26]

Kumpulan itu telah ditetapkan sebagai kumpulan pengganas oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, Australia [12], Kanada [13], Indonesia [14], Malaysia[15], Filipina[11], Emiriah Arab Bersatu, United Kingdom[16], dan Amerika Syarikat.[17][29] Pada tahun 2002, memerangi Abu Sayyaf menjadi misi Operasi tentera Amerika, Enduring Freedom dan sebahagian daripada Peperangan Keganasan Sejagat. [32][33] Beberapa ratus tentera Amerika Syarikat juga ditempatkan di kawasan yang terutamanya melatih pasukan tempatan dalam operasi kaunter keganasan dan kaunter gerila, tetapi, sebagai status perjanjian daya dan bawah undang-undang Filipina, mereka tidak dibenarkan untuk melibatkan diri dalam pertempuran langsung.[33]

Kumpulan itu diasaskan oleh Abdurajik Abubakar Janjalani, dan membawa selepas kematiannya pada tahun 1998 oleh adiknya Khadaffy Janjalani yang terbunuh pada tahun 2007. Pada 23 Julai 2014, pemimpin Abu Sayyaf Isnilon Totoni Hapilon bersumpah atas kesetiaan kepada Abu Bakr al-Baghdadi, pemimpin ISIL.[6] Pada bulan September 2014, kumpulan itu mula menculik orang untuk wang tebusan, atas nama ISIL.[34][35]

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Pada awal tahun 1970, Barisan Pembebasan Kebangsaan Moro (MNLF) merupakan kumpulan pemberontak Islam utama berperang di Basilan dan Mindanao di selatan Filipina.[29]

Abdurajik Abubakar Janjalani, abang Khadaffy Janjalani, telah menjadi guru dari Basilan, yang kemudiannya belajar teologi Islam dan Bahasa Arab di Libya, Syria dan Arab Saudi pada 1980-an.[36][37] Abdurajik kemudian pergi ke Afghanistan untuk melawan Kesatuan Soviet dan kerajaan Afghanistan semasa perang Soviet di Afghanistan pada 1980-an. Dalam tempoh itu, dia dikatakan telah bertemu dengan Osama bin Laden dan diberi $ 6 juta untuk menubuhkan lebih banyak kumpulan Islam dengan MNLF di selatan Filipina, yang terdiri daripada ahli-ahli MNLF [38] yang masih ada. Oleh itu, sebagai penyelesaian politik di selatan Filipina, ARMM telah ditubuhkan pada tahun 1989.

Abubakar dan adiknya yang menggantikan beliau sebagai bumiputera di Isabela City, kini salah satu bandar yang paling miskin di Filipina. Terletak di bahagian utara-barat pulau Basilan, Isabela juga ibu negeri wilayah Basilan, merentasi Selat Isabela dari Pulau Malamwi. Tetapi Isabela City yang mentadbir rantau politik Semenanjung Zamboanga utara pulau Basilan, manakala selebihnya wilayah pulau Basilan kini (sejak 1996) ditadbir sebagai sebahagian daripada Wilayah Autonomi Islam Mindanao (ARMM) ke timur.

Kepimpinan Abubakar Janjalani (1989-1998)[sunting | sunting sumber]

MNLF telah sederhana menjadi sebuah kerajaan politik ditubuhkan, ARMM. Ia telah ditubuhkan pada tahun 1989, diinstitusikan sepenuhnya oleh 1996 dan yang akhirnya menjadi kerajaan yang memerintah di selatan Mindanao.

Apabila Abdurajik Abubakar Janjalani pulang ke pulau Basilan pada tahun 1990, ia mengumpulkan ahli radikal MNLF lama yang mahu meneruskan perjuangan bersenjata untuk menubuhkan sebuah negara Islam yang merdeka dan pada tahun 1991 telah menubuhkan Abu Sayyaf.[29]

Janjalani telah menyediakan beberapa pembiayaan oleh Arab Islam, Mohammed Jamal Khalifa, yang datang ke Filipina pada 1987 atau 1988 dan merupakan ketua yayasan Pertubuhan Bantuan Islam Antarabangsa cawangan Filipina. Seorang penyeberang dari Abu Sayyaf memberitahu pihak berkuasa Filipina, "IIRO merupakan disebalik pembinaan Masjid, bangunan sekolah dan projek-projek mata pencarian lain" tetapi hanya "di kawasan ditembusi, sangat dipengaruhi dan dikawal oleh Abu Sayyaf." Menurut penyeberang yang "Hanya 10 hingga 30% daripada dana asing pergi ke bantuan dan mata pencarian projek-projek yang sah dan yang lain pergi ke operasi pengganas."[39][40][41][42] Khalifa telah berkahwin dengan seorang wanita tempatan, Alice "Jameelah" Yabo,[43]

Menjelang tahun 1995, Abu Sayyaf aktif dalam pengeboman besar-besaran dan serangan di Filipina. serangan pertama di Abu Sayyaf adalah serangan ke atas bandar Ipil di Mindanao pada April 1995. Tahun ini juga menandakan pelepasan Khadaffy Janjalani berusia 20 tahun dari Camp Crame di Manila bersama-sama dengan ahli lain bernama Jovenal Bruno.

Pada 18 Disember 1998, Abdurajik Abubakar Janjalani terbunuh dalam pertempuran dengan Polis Kebangsaan Filipina di Pulau Basilan.[44] Beliau dipercayai telah berusia 39 tahun semasa kematiannya.[37] Kematian Aburajik Abubakar Janjalani menandakan titik perubahan dalam operasi Abu Sayyaf, beralih daripada tumpuan ideologi kepada yang lebih umum penculikan, pembunuhan dan rompakan, kerana adik Khadaffy Janjalani menggantikan Abdurajak.

Oleh itu, berada di garis pembahagian sosial atau politik, Basilan, Jolo dan Sulu telah melihat beberapa pertempuran paling sengit antara tentera kerajaan dan kumpulan pemisah Islam Abu Sayyaf melalui awal 1990-an. Abu Sayyaf terutamanya beroperasi di selatan Filipina dengan ahli-ahli perjalanan ke Manila dan wilayah-wilayah lain di negara ini. Dilaporkan bahawa Abu Sayyaf telah mula berkembang ke negara jiran Malaysia dan Indonesia menjelang awal 1990-an.

Abu Sayyaf adalah salah satu yang paling kecil, tetapi kuat daripada kumpulan pemisah Islam di Filipina. Beberapa anggota Abu Sayyaf telah belajar atau bekerja di Arab Saudi dan membangunkan hubungan dengan Mujahidin semasa berlawan dan latihan dalam perang menentang pencerobohan Soviet ke atas Afghanistan.[36] Abu Sayyaf mengisytiharkan diri mereka sebagai mujahidin dan pejuang kebebasan tetapi tidak disokong oleh ramai orang di Filipina termasuk ulama yang beragama Islam.

Kepimpinan Khadaffy Janjalani (1999-2007)[sunting | sunting sumber]

Sehingga kematiannya dalam pertempuran pada 4 September 2006, Khaddafy Janjalani dianggap pemimpin nominal kumpulan dengan Angkatan Tentera Filipina. Khadaffy Janjalani berusia 23 tahun kemudian mengambil kepimpinan salah satu daripada puak Abu Sayyaf dalam perjuangan internesin.[44][45] Beliau kemudian bekerja untuk menyatukan kepimpinan beliau daripada Abu Sayyaf, menyebabkan kumpulan itu untuk hadir aktif bagi tempoh. Selepas kepimpinan Janjalani yang telah diperolehi, Abu Sayyaf memulakan strategi baru, kerana mereka meneruskan untuk mengambil tebusan.

Motif kumpulan bagi penculikan menjadi lebih kewangan daripada agama sepanjang tempoh kepimpinan Khadaffy, menurut penduduk tempatan di kawasan-kawasan yang berkaitan dengan Abu Sayyaf. Wang tebusan mungkin kaedah pembiayaan kumpulan.[38] Kumpulan itu memperluaskan operasinya ke Malaysia pada tahun 2000 apabila ia menculik warga asing dari dua pusat peranginan. Tindakan ini telah dikutuk oleh kebanyakan pemimpin dalam dunia Islam.

Isnilon Totoni Hapilon pada 2000.

Ia juga bertanggungjawab untuk penculikan dan pembunuhan terhadap lebih dari 30 warga asing dan ulama Kristian dan pekerja, termasuk Martin dan Gracia Burnham.[46][47]

Seorang komander bernama Abu Sabaya telah dibunuh pada tahun 2002 ketika cuba untuk mengelakkan daya.[48]

Galib Andang, salah seorang pemimpin kumpulan itu, telah ditangkap di Sulu pada Disember 2003.[44][46][49][50]

Satu letupan di sebuah pangkalan tentera di Jolo pada 18 Februari 2006 telah dipersalahkan ke atas Abu Sayyaf oleh Brig. General Alexander Aleo, seorang pegawai Tentera Darat.[51]

Jainal Antel Sali, Jr.

Khadaffy Janjalani didakwa di Mahkamah Daerah Amerika Syarikat bagi Daerah Columbia kerana penglibatannya dalam serangan pengganas, termasuk pengambilan tebusan oleh Abu Sayyaf dan pembunuhan, terhadap warga Amerika Syarikat dan warga asing lain di dalam dan sekitar Republik Filipina.[52]

Oleh itu, pada 24 Februari 2006, Janjalani adalah antara enam berhijrah dalam kumpulan yang kedua dan yang paling baru-baru ini berhijrah didakwa yang akan ditambah kepada Senarai Pengganas Paling Dikehendaki FBI bersama-sama dengan dua rakan-rakan ahli kumpulan Abu Sayyaf, termasuk Isnilon Totoni Hapilon dan Jainal Antel Sali, Jr.[53][54]

Pada 13 Disember 2006, ia telah melaporkan bahawa ahli Abu Sayyaf mungkin telah merancang serangan semasa sidang kemuncak ASEAN di Filipina. Kumpulan itu dilaporkan telah berlatih bersama kumpulan militan Jemaah Islamiyah. Plot dilaporkan terlibat meletupkan bom kereta di Bandar Cebu di mana sidang kemuncak itu dijadualkan untuk mengambil tempat.

Pada 27 Disember 2006, tentera Filipina melaporkan bahawa mayat Janjalani yang telah ditemui berhampiran Patikul, di Jolo di selatan Filipina dan ujian DNA telah diarahkan untuk mengesahkan penemuan itu. Dia dikatakan telah ditembak di leher dalam pertemuan dengan tentera kerajaan pada September Luba Hills, bandar Patikul di Sulu.

Terkini (2010-kini)[sunting | sunting sumber]

Dalam video yang diterbitkan pada musim panas tahun 2014, pemimpin kanan Abu Sayyaf Isnilon Hapilon dan lelaki bertopeng lain berjanji setia mereka atau "bai'ah" kepada khalifah "Negara Islam" (ISIS). "Kita berjanji akan taat kepadanya pada apa-apa yang hati kita inginkan atau tidak dan menghargai dia lebih daripada orang lain. Kami tidak akan mengambil apa-apa amir (pemimpin) selain daripada-Nya kecuali jika kita melihat kepada-Nya apa-apa perbuatan yang jelas kekufuran yang boleh dipersoalkan oleh Allah di akhirat kelak."[55] Selama beberapa tahun sebelum pesaing Negara Islam ini, Al Qaeda, mendapat sokongan daripada Abu Sayyaf "melalui pelbagai sambungan."[55] Pemerhati telah ragu-ragu sama ada ikrar akan membawa kepada Abu Sayyaf menjadi sebuah kota kara ISIS di Asia Tenggara, atau hanyalah satu cara bagi kumpulan itu untuk mengambil kesempatan daripada publisiti antarabangsa Negara Islam.[55]

Motivasi, kepercayaan dan sasaran[sunting | sunting sumber]

Gerila Islam Filipina seperti Abu Sayyaf, telah digambarkan sebagai "berakar umbi dalam kelas yang berbeza terdiri daripada rangkaian rapat bersatu dibina melalui perkahwinan keluarga penting melalui latar belakang sosio-ekonomi dan struktur keluarga," menurut Michael Buehler, pensyarah dalam politik perbandingan di Sekolah Universiti London Oriental dan Pengajian Afrika. Ini yang terjalin erat serta struktur kekeluargaan menyediakan daya tahan tetapi juga menghadkan keupayaan mereka untuk berkembang.[55] Komander Barat Mindanao Komando Leftenan Jeneral tentera Filipina Rustico Guerrero, juga menerangkan Abu Sayyaf sebagai " kumpulan tempatan yang mempunyai agenda tempatan."[55]

Dua mangsa penculikan, (Martin dan Gracia Burnham) yang telah disimpan dalam kurungan oleh ASG selama lebih setahun, "perlahan-lahan terlibat menangkap mereka dalam perbincangan teologi" dan mendapati pejuang Abu Sayyaf untuk menjadi biasa dengan Al-Quran. Mereka hanya "tidak lengkap" pengertian Islam, yang mereka lihat sebagai "satu set peraturan tingkah laku, yang akan melanggar apabila ia sesuai mereka", menurut penulis Mark Bowden. Sebagai "pahlawan suci, mereka wajar dalam penculikan, membunuh dan mencuri. Mempunyai hubungan seks dengan tawanan wanita dibenarkan oleh mereka yang mendakwa mereka sebagai "isteri ".[56]

Berbeza dengan Barisan Pembebasan Kebangsaan Moro dan Barisan Pembebasan Islam Moro, kumpulan itu tidak diiktiraf oleh Pertubuhan Kerjasama Islam, dan menurut penulis Dr Robert (Bob) Timur, dilihat sebagai "tidak lebih daripada satu operasi jenayah" sekurang-kurangnya sebelum 2001.[57]

Satu laporan Pusat Kajian Strategik dan Antarabangsa oleh Jack Fellman mencatat politik dan bukannya motivasi agama ASG. Dia menyebut kenyataan pemimpin ASG Khadaffy Janjalain bahawa saudaranya (bekas pemimpin ASG) adalah hak untuk berpecah dari MNLF lebih sederhana kerana "sehingga kini, tiada apa yang keluar" percubaan untuk mendapatkan lebih banyak autonomi bagi Moro Islam. Ini menunjukkan, Fellman percaya, ASG bahawa "hanya terkini, walaupun yang paling ganas, lelaran ketidakpuasan politik Moro yang telah wujud sejak beberapa dekad yang lalu."[58]

Sasaran[sunting | sunting sumber]

Kebanyakan mangsa Abu Sayyaf ialah warga Filipina. Walau bagaimanapun, ahli perniagaan, kelasi, polis dan pelancong Australia, British, Kanada, China, Perancis, Jerman, Indonesia dan Malaysia, telah disasarkan. Barat, terutama Amerika, telah disasarkan untuk sebab-sebab politik dan kaum. Jurucakap Abu Sayyaf telah menyatakan bahawa, "Kami telah berusaha keras untuk mendapatkan seorang rakyat Amerika kerana mereka mungkin fikir kita takut kepada mereka". Beliau menambah, "Kami mahu berjuang rakyat Amerika".[59] Pada tahun 1993, Abu Sayyaf menculik seorang penterjemah Bible Amerika di selatan Filipina. Pada tahun 2000, Abu Sayyaf ditangkap orang Islam Amerika di Jolo dan menuntut bahawa Amerika Syarikat melepaskan Sheikh Omar Abdel Rahman dan Ramzi Yousef, yang telah dipenjarakan kerana terlibat dalam pengeboman World Trade Center 1993.

Seorang ahli perniagaan Jepun terbunuh apabila penerbangan Cebu ke Tokyo Philippine Airlines telah dibom pada 10 Disember 1994 oleh Abu Sayyaf.[60] Dan mayat seorang tebusan Korea Nwi Seong Hong, yang telah ditahan oleh Abu Sayyaf, ditemui pada tahun 2012.[61][62][63]

Jenayah[sunting | sunting sumber]

Pancung kepala[sunting | sunting sumber]

Laman utama: John Ridsdel dan Robert Hall

Penculikan[sunting | sunting sumber]

Di Filipina[sunting | sunting sumber]

Jeffrey Schilling[sunting | sunting sumber]

Jeffrey Schilling, warga Amerika dan mualaf, ditahan oleh Abu Sayyaf selama 8 bulan selepas ditangkap semasa melawat sebuah kem pengganas dengan isterinya, Ivy Osani. Abu Sayyaf menuntut wang tebusan $ 10 juta untuk dibebaskan, tetapi Schilling melarikan diri selepas lebih 7 bulan dan telah ditahan oleh Kor Marin Filipina pada 12 April 2001.[64][65]

Ramai pengulas telah mengkritik Schilling, yang telah dilaporkan berjalan ke perkemahan. Schilling mendakwa telah dijemput oleh sepupu jauh isterinya yang merupakan seorang anggota Abu Sayyaf.[66]

Martin dan Gracia Burnham[sunting | sunting sumber]

Pada 27 Mei 2001, satu serbuan Abu Sayyaf menculik kira-kira 20 orang dari Dos Palmas, sebuah resort mahal di Teluk Honda, ke utara Bandar Puerto Princesa di pulau Palawan, yang telah "dianggap benar-benar selamat". Yang paling "berharga" tebusan tiga Utara Amerika, Martin dan Gracia Burnham, pasangan mubaligh, dan Guillermo Sobero, seorang pelancong Peru-Amerika yang kemudiannya dipancung oleh Abu Sayyaf, bagi siapa Abu Sayyaf menuntut $ 1 juta dalam tebusan. Tebusan dan tebusan pengambil kemudian kembali beratus-ratus kilometer kembali di Laut Sulu wilayah Abu Sayyaf di Mindanao.[67]

Menurut penulis Mark Bowden, pemimpin serbuan itu adalah Abu Sabaya. Menurut Gracia Burnham, katanya kepada suaminya: "untuk mengenal pasti penculiknya" kepada pihak berkuasa "sebagai 'Osama bin Laden Group,' tetapi Burnham tidak biasa dengan nama tersebut dan terperangkap dengan" Abu Sayyaf. Selepas pulang ke Mindanao, Abu Sayyaf koperasi menjalankan banyak serbuan, "termasuk di sebuah ladang kelapa dipanggil Golden Harvest;. Mereka mengambil kira-kira 15 orang tawanan di sana dan kemudian menggunakan pisau bolo untuk menggodam kepala off dua lelaki Bilangan tebusan terus lemah apabila ramai yang ditebus dan dibebaskan, yang baru telah diambil dan yang lain dibunuh."[67]

Pada 7 Jun 2002, kira-kira setahun selepas serbuan itu, pasukan tentera Filipina menjalankan operasi menyelamat di mana dua daripada tiga tebusan yang ditahan, Martin Burnham dan jururawat Filipina, Ediborah Yap, telah dibunuh. Tebusan yang selebihnya telah cedera dan pengambil tebusan melarikan diri.

Pada bulan Julai 2004, Gracia Burnham memberi keterangan pada perbicaraan lapan anggota Abu Sayyaf dan mengenal pasti enam daripada suspek sebagai penculik erstwhile beliau, termasuk Alhamzer Limbong, Abdul Azan Diamla, Abu Khari Moctar, Bas Ismael, Alzen Jandul dan Dazid Baize.

"Lapan suspek duduk diam-diam dalam keterangan selama tiga jam itu, dipisahkan dari dia oleh yang grill kayu. Mereka menghadapi hukuman mati jika didapati bersalah penculikan untuk wang tebusan. Perbicaraan bermula tahun ini dan dijangka tidak akan berakhir untuk beberapa bulan."[68]

Alhamzer Limbong kemudiannya dibunuh dalam satu pemberontakan penjara.[69]

Gracia Burnham telah mendakwa bahawa pegawai-pegawai tentera Filipina telah berpakat dengan menangkap beliau, mengatakan bahawa Angkatan Tentera Filipina "tidak mengejar kita ... Masa terus berlalu, kita dapati bahawa mereka tidak pernah mengejar kita".[70]

Wartawan diculik sejak 2000[sunting | sunting sumber]

ABS-CBN Newsbreak melaporkan bahawa Abu Sayyaf menculik sekurang-kurangnya 20 wartawan sejak 2000 (wartawan kebanyakannya asing) dan kesemua mereka akhirnya dibebaskan setelah membayar wang tebusan.

Ces Drilon dan jurukamera Jimmy Encarnacion dan Angelo Valderama adalah terkini mangsa culik itu. Para wartawan ditahan adalah:

  1. Wartawan televisyen GMA-7 Susan Enriquez (April 2000, Basilan, beberapa hari);
  2. 10 wartawan asing (7 Jerman, 1 Perancis, 1 Australia dan 1 Denmark, pada Mei 2000, Jolo, selama 10 jam);
  3. Wartawan Jerman Andreas Lorenz dari majalah Der Spiegel (Julai 2000, Jolo, selama 25 hari, dia juga diculik pada Mei);
  4. Wartawan televisyen Perancis Maryse Burgot dan jurukamera Jean-Jacques Le Garrec dan juruteknik bunyi Roland Madura (Julai 2000, Jolo, selama 2 bulan);
  5. Wartawan televisyen ABS-CBN Maan Macapagal dan jurukamera Val Cuenca (Julai 2000, Jolo, selama 4 hari);
  6. Penyumbang Philippine Daily Inquirer dan wartawan Net25 Arlyn de la Cruz (Januari 2002, Zamboanga, selama 3 bulan)
  7. Wartawan televisyen GMA-7 Carlo Lorenzo dan jurukamera Gilbert Ordiales (September 2002, Jolo, selama 6 hari).[71]
Penculikan Palang Merah 2009[sunting | sunting sumber]

Pada 15 Januari 2009, Abu Sayyaf menculik perwakilan Jawatankuasa Antarabangsa Palang Merah (ICRC) dalam Patikul, wilayah Sulu, Filipina. Tiga pekerja ICRC telah selesai menjalankan kerja lapangan di wilayah Sulu, yang terletak di barat daya negara ini, apabila mereka telah diculik oleh kumpulan yang tidak diketahui, kemudian disahkan sebagai kumpulan pemimpin Abu Sayyaf Albader Parad. Parad sendiri telah dikatakan terlibat dalam penculikan itu. [72]Ketiga-tiga pekerja telah akhirnya dibebaskan. Menurut cerita CNN, Parad dilaporkan terbunuh, bersama-sama dengan lima militan lain, dalam serangan serangan oleh Filipina marin di wilayah Sulu pada Ahad, 21 Februari 2010.

Warren Rodwell[sunting | sunting sumber]
Warren Rodwell

Warren Richard Rodwell (lahir 16 Jun 1958 [73] Homebush NSW)[74] seorang bekas tentera[75] dalam Tentera Australia, dan guru universiti Bahasa Inggeris,[76] membesar di Tamworth NSW.[77] Beliau telah ditembak melalui tangan kanan apabila ditahan [78] dari rumahnya di Ipil, Zamboanga Sibugay di pulau Mindanao di selatan Filipina pada 5 Disember 2011 [79] oleh militan Abu Sayyaf (ASG). [80] Rodwell kemudian terpaksa dipotong jarinya.[81]

ASG mengancam untuk memotong kepala Rodwell [82] jika permintaan wang tebusan asal untuk $ US2 juta tidak dibayar.[83] Kedua-dua kerajaan Filipina dan Australia mempunyai dasar ketat enggan membayar wang tebusan.[84] Australia menubuhkan pasukan petugas pelbagai agensi untuk membantu pihak berkuasa Filipina, dan berhubung dengan keluarga Rodwell.[85] Berita itu telah dilaksanakan.[86] ahli politik Filipina membantu merundingkan pembebasan.[87] Selepas pembayaran $ AUD94,000[88] untuk perbelanjaan "Lembaga dan tempat" [89] oleh adik-adiknya, Rodwell dibebaskan 472 hari kemudian pada 23 Mac 2013.[90] penyandang Perdana Menteri Australia memuji kerajaan Filipina untuk mendapatkan pembebasan Rodwell. Tribute juga telah dibuat kepada pegawai Australia dari Jabatan Luar Negeri, Polis Persekutuan Australia dan Pertahanan.[91] Rodwell kemudiannya kembali ke Australia.[92]

Sebagai sebahagian daripada Hari Kepujian Australia 2015, Leftenan Tentera Australia Kolonel Paul Joseph Barta telah dianugerahkan Conspicuous Service Cross (CSC) untuk pengabdian yang luar biasa untuk bertugas sebagai Penolong Pertahanan atase Manila semasa keseluruhan Australia tindak balas kerajaan kepada Rodwell menculik untuk tebusan ( dan sebaik sahaja selepas, kehancuran akibat Taufan Haiyan). Pada majlis anugerah Hari Penubuhan Polis Persekutuan Australia 2015 di Canberra, empat belas orang ahli AFP menerima Group Citation Pesuruhjaya untuk Group Citation for Conspicuous Conduct bagi kerja mereka untuk menyokong Polis Kebangsaan Filipina dan usaha Kerajaan Australia untuk melepaskan lelaki Australia Warren Rodwell.[93]

Pada akhir tahun 15 bulan sebagai tebusan di Wilayah Autonomi Islam Mindanao, Rodwell telah kehilangan kira-kira 30 kilogram dalam berat badan kerana kebuluran,[94] Biografinya 472 Days Captive of the Abu Sayyaf - The Survival of Australian Warren Rodwell oleh penyelidik bebas Dr Robert (Bob) East telah diterbitkan oleh Cambridge Scholars Publishing, United Kingdom (2015) ISBN 1-4438-7058-7 [95] Dalam budaya popular, Blue Mountains (Sydney) band tekno Muzik Rock Mad Cowboy Disease mencipta, mempersembahkan dan mengeluarkan lagu ditulis oleh Rodwell, berdasarkan pengalaman pahit beliau; Situation Not Normal [96] dan Our Sibling Hearts.[97]

Wartawan Filipina dan Ketua Pegawai Eksekutif Rappler,[98] Maria A. Ressa menulis dengan panjang lebar mengenai kes Warren Rodwell pada tahun 2013 edisi antarabangsa beliau Imperial College Press - buku yang diterbitkan From Bin Laden to Facebook: 10 Days of Abduction, 10 Years of Terrorism ISBN 978-1-908979-53-7 [99](Rujuk Laman 265-271) perkumpulan untuk tebusan, dan media sosial (seperti, Facebook dan YouTube) telah digunakan oleh Abu Sayyaf semasa rundingan. Penulis menegaskan pada Muka Surat 270; "Media sosial adalah mengubah apa yang pernah dialog tertutup antara penculik, mangsa mereka dan kerajaan."

Juga, Kolonel (rizab) dalam Angkatan Pertahanan Israel dan felo penyelidik di Institut Antarabangsa Bagi Mencegah Keganasan (ICT), Dr Shaul Shay, menganalisis keganasan penculikan Warren Rodwell dalam: Global Jihad and the Tactic of Terror Abduction: A Comprehensive Review of Islamic Terrorist Organisations. ISBN 978-1-84519-611-0 (Rujuk Bab 10) (Sussex Academic Press).[100]

Pada Januari 2015, akhbar Mindanao Examiner melaporkan penangkapan penculikan kumpulan sub-pemimpin Barahama Ali [101] dikaitkan dengan penculikan Warren Rodwell, yang telah dirampas oleh sekurang-kurangnya 5 lelaki bersenjata (menyamar sebagai anggota polis), dan akhirnya diserahkan atau dijual oleh kumpulan penculik kepada Abu Sayyaf di wilayah Basilan.[102]

Pada bulan Mei 2015, bekas pegawai Polis Kebangsaan Filipina (PNP) Jun A. Malban ditahan di Kota Kinabalu, Sabah, Malaysia bagi jenayah "Penculikan untuk Wang Tebusan" selepas Rodwell mengenal pasti beliau sebagai perunding / jurucakap Abu Sayyaf semasa tawanan. Siasatan PNP lanjut mendapati Malban adalah sepupu pemimpin Abu Sayyaf Khair Mundos dan adiknya Borhan Mundos.[103] (Kedua-dua mereka ditahan pada 2014). Pengarah Kumpulan Anti Penculikan (AKG) menyatakan bahawa penangkapan Malban ini mengakibatkan daripada penutup penyelarasan oleh PNP, National Bureau of Investigation (Filipina) dan Presiden Suruhanjaya Anti-Jenayah Terancang dengan rakan di Malaysia dan melalui Interpol.[104]

Pada bulan Ogos 2015, Edeliza Sumbahon Ulep, [105] atau Gina Perez, ditahan di Trento, Agusan del Sur semasa operasi pemburuan bersama oleh polis dan unit-unit tentera. Ulep telah ditandakan sebagai kurier tebusan penyamun Abu Sayyaf di Zamboanga Sibugay dalam penculikan Rodwell.[106]

Penculikan Pulau Samal 2015[sunting | sunting sumber]

Pada 21 September 2015, Kanada Robert Hall dan John Ridsdel, serta warga Norway Kjartan Sekkingstad, dan (teman wanita Hall) Marites Flor; seorang wanita Filipina, telah semua diculik dari sebuah kompleks peranginan mewah di pulau Filipina Samal berhampiran Davao di selatan timur Mindanao.[107] Ridsdel telah dipancung oleh Abu Sayyaf pada 25 April 2016 berikutan tarikh akhir tebusan.[108] ASG dilaporkan menuntut lebih daripada $ 8.100.000 untuk Ridsdel dan yang lain. Bekas ahli politik Kanada Bob Rae (dan kawan Ridsdel), bekerja dengan keluarga untuk cuba untuk mendapatkan pembebasan dirinya. Rae menyatakan bahawa kerajaan Kanada telah "sangat terlibat secara langsung" dalam membantu perjanjian keluarga Ridsdel dengan penculik. Walau bagaimanapun, Abu Sayyaf enggan menurunkan permintaan mereka.[109]

Pada 3 Mei 2016, video pelaksanaan Ridsdel itu dikeluarkan, bersama-sama dengan satu set baru permintaan untuk tebusan yang tinggal.[110] Penjenayah bertopeng berkata, "Nota kepada kerajaan Filipina dan kerajaan Kanada:. Pelajarannya jelas John Ridsdel telah dipancung Sekarang terdapat tiga baki tawanan di sini Jika anda berlengah-lengah sekali lagi rundingan, kami akan memotong kepala ini semua bila-bila masa.. . "[111]

Pada 15 Mei 2016, laporan media dimaklumkan bahawa warga Kanada Robert Hall telah muncul dalam video baru, mengumumkan bahawa dia dan Norway Kjartan Sekkingstad akan dipancung pada jam 3 petang pada hari Isnin 13 Jun 2016 jika wang tebusan sebanyak $ 16 juta tidak dibayar. Kedua-dua tebusan memakai baju oren, sama dengan tebusan dalam video yang dihasilkan oleh ISIL, yang Abu Sayyaf sebelum ini telah berjanji setia.[112] Tarikh akhir diluluskan. Robert Hall telah dipancung.[113]

Pada 24 Mei 2016, Abu Sayyaf membebaskan warga Filipina Marites Flor. Beliau kemudiannya diterbangkan ke Davao bertemu calon Presiden Rodrigo Duterte. Duterte berkata beliau mengarahkan rundingan dengan Abu Sayyaf. Beliau tidak mengulas lanjut.[114]

Penculikan kelasi Malaysia dan Indonesia 2016[sunting | sunting sumber]

Pada 26 Mac 2016, sepuluh kelasi Indonesia dijadikan tebusan oleh kumpulan militan Abu Sayyaf yang beroperasi di Sulu kepulauan di selatan Filipina. Sepuluh anak kapal telah diculik dari kapal tunda Brahma 12 dan Anand 12 tongkang - membawa 7,000 tan arang batu - berhampiran wilayah Tawi-Tawi selatan negara.[115] Kapal-kapal Indonesia adalah pengangkutan arang batu dari Borneo Selatan menuju ke Batangas pelabuhan apabila dirampas berhampiran perairan Sulu.

Pada 1 April 2016, empat pelaut Malaysia di atas kapal kapal tunda dari Manila diculik apabila mereka tiba berhampiran pantai Pulau Ligitan, manakala meninggalkan krew lain tanpa luka yang terdiri daripada tiga warga Myanmar dan dua warga Indonesia.[116] Pada bulan yang sama, kerajaan Indonesia menasihatkan kepada umum bahawa syarikat yang dimiliki kapal tunda Brahma 12 telah bersetuju untuk membayar wang tebusan 50 juta peso ($ 1 juta) menuntut untuk melepaskan sepuluh anak kapal Indonesia.[117] Pada 2 Mei 2016, sepuluh tebusan pelaut Indonesia telah dibebaskan oleh penculik mereka.[118] Empat lagi pelaut Indonesia telah diculik apabila dua bot tunda Indonesia dari Cebu, iaitu Henry dan Cristi dengan 10 penumpang telah diserang oleh militan Abu Sayyaf pada 15 April. Manakala lima lagi penumpang di atas kapal kapal tunda yang selamat, seorang penumpang cedera selepas ditembak tetapi kemudiannya diselamatkan oleh Agensi Penguatkuasaan Maritim Malaysia apabila mereka tiba ke dalam perairan Malaysia.[119]

Keempat-empat mereka dibebaskan pada 11 Mei dengan bantuan kerajaan Filipina. Sekumpulan warga Filipina berkenaan di Sabah menggesa calon Presiden pilihan Rodrigo Duterte untuk campur tangan untuk melepaskan empat rakyat Malaysia tebusan oleh Abu Sayyaf kerana isu itu telah tegang hubungan antara kedua-dua negara dan menjejaskan kehidupan rakyat Filipina di Sabah.[120] Empat tebusan Malaysia yang dikeluarkan pada 8 Jun lalu selepas hampir dua bulan dalam kurungan.[121]

Oleh kerana peningkatan serangan terhadap kapal asing oleh Abu Sayyaf, kerajaan Indonesia, Malaysia dan Filipina bersetuju untuk bersama-sama membuat rondaan perairan mereka pada 5 Mei 2016.[122]

Di Malaysia[sunting | sunting sumber]

Rencana utama: Serangan Moro di Malaysia
Penculikan Sipadan 2000[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Penculikan Sipadan 2000

Pada 3 Mei 2000, gerila Abu Sayyaf menduduki pulau menyelam kawsan peranginan Malaysia Sipadan dan mengambil 21 tebusan, termasuk 10 pelancong dan 11 pekerja pusat peranginan - 19 bukan warga Filipina dalam jumlah. Tebusan dibawa ke pangkalan Abu Sayyaf di Jolo, Sulu.[123]

Dua rakyat Malaysia Muslim dibebaskan tidak lama kemudian, bagaimanapun Abu Sayyaf membuat pelbagai tuntutan bagi pembebasan beberapa tahanan, termasuk pengeboman World Trade Center 1993 Ramzi Yousef dan $ 2.4 juta. Pada bulan Julai, penginjil televisyen Filipina dan 12 anak kapalnya menawarkan bantuan mereka dan pergi sebagai mediator untuk melegakan tebusan lain.[124] Mereka, tiga anak kapal televisyen Perancis dan seorang wartawan Jerman, semua melawat Abu Sayyaf di Jolo, juga telah dijadikan tebusan.[125] Kebanyakan tebusan telah dibebaskan pada bulan Ogos dan September 2000, sebahagiannya disebabkan oleh pengantaraan oleh pemimpin Libya Muammar Gaddafi dan tawaran sebanyak $ 25 juta dalam "bantuan pembangunan".[126]

Abu Sayyaf telah membuat serbuan kedua di Pulau Pandanan berhampiran Sipadan pada 10 September dan merampas tiga lagi rakyat Malaysia.[127] Tentera Filipina telah melancarkan serangan besar pada 16 September 2000, menyelamatkan semua tebusan yang tinggal, kecuali Filipina menyelam pengajar Roland Ullah. Dia akhirnya dibebaskan pada tahun 2003.[123]

Abu Sayyaf diselaraskan dengan geng 14K Triad China dalam menjalankan penculikan.[128] 14K Triad telah dari segi ketenteraan menyokong Abu Sayyaf.[10]

Penculikan Pom Pom 2013[sunting | sunting sumber]

Pada 15 November 2013, militan Abu Sayyaf menyerbu sebuah resort di sebuah pulau Malaysia Pom Pom di Semporna, Sabah.[129][130] Dalam serangan hendap itu, warga Taiwan Chang An-wei diculik dan suaminya, Hsu Li-min, telah dibunuh.[131] Chang telah dibawa ke Kepulauan Sulu di selatan Filipina.[129] Gene Yu, kapten Amerika dan bekas Pasukan Khas Tentera Darat Amerika Syarikat memainkan peranan penting dalam rundingan, mengesan dan berusaha untuk warganegara Taiwan percuma Chang An-wei daripada militan Abu Sayyaf dengan pasukan khas Filipina dan kontraktor keselamatan swasta pada tahun 2013. Chang dibebaskan di Wilayah Sulu dan kembali ke Taiwan pada 21 Disember.[132][133][134]

Penculikan ladang ikan Kampung Air Sapang dan Singamata Resort, Pulau Baik 2014[sunting | sunting sumber]

Pada 2 April 2014, kumpulan yang dipercayai berasal dari militan Abu Sayyaf menyerbu sebuah resort di Semporna, Sabah.[135][136] Dalam serbuan itu, Gao Huayun, seorang pelancong Cina dari Shanghai dan Marcy Dayawan, seorang pekerja resort Filipina yang berada di pusat peranginan telah diculik dan dibawa ke Kepulauan Sulu.[135][137] Kedua-dua tebusan diselamatkan oleh penduduk setempat selepas kerjasama antara Malaysia dan pasukan keselamatan Filipina.[138]

Pada 6 Mei 2014, kumpulan yang terdiri daripada lima lelaki bersenjata Abu Sayyaf menyerbu sebuah ladang ikan Malaysia di Pulau Baik, Sabah dan menculik pengurus ladang ikan, selepas itu tebusan itu dibawa ke pulau Jolo.[139][140] Beliau kemudiannya dibebaskan pada Julai dengan bantuan perunding Malaysia.[141]

Pada 16 Jun 2014, dua lelaki bersenjata yang dipercayai dari kumpulan Abu Sayyaf menculik lain pengurus ladang ikan Cina dan seorang Filipina di Kampung Air Sapang, Kunak, Sabah.[142][143] Salah seorang mangsa culik, seorang pekerja ladang ikan Filipina, berjaya melarikan diri dan hilang.[144][145] Sementara itu, pengurus ladang ikan dibawa ke Jolo.[146] Beliau kemudiannya dibebaskan pada 10 Disember.[147]

Pihak berkuasa Malaysia telah mengenal pasti lima warga Filipina, yang "Muktadir bersaudara", kerana di sebalik semua kes-kes penculikan. Mereka kemudian menjual tebusan mereka kepada kumpulan Abu Sayyaf.[148]

Penculikan Restoran Ocean Seafood 2015[sunting | sunting sumber]

Pada 15 Mei 2015, empat lelaki bersenjata dari kumpulan yang berpangkalan di Sayyaf Abu diculik dua orang di sebuah resort di Sandakan, Sabah dan membawanya kepada Parang, Sulu.[149][150] Salah satu tebusan dibebaskan pada 9 November, selepas enam bulan dalam tahanan,[151] manakala yang lain, Bernard Then, telah dipancung kerana tuntutan wang tebusan tidak dipenuhi.[152][153]

Pengeboman Superferry 14[sunting | sunting sumber]

Superferry 14 adalah feri yang besar dimusnahkan oleh bom pada 27 Februari 2004, membunuh 116 orang dalam serangan pengganas terburuk di Filipina dan serangan pengganas di laut yang paling dahsyat di dunia.[24]

Pada hari itu, feri 10.192 tan belayar keluar dari Manila dengan kira-kira 900 penumpang dan anak kapal. Satu set televisyen yang penuh dengan 8 paun (4 kilogram) TNT telah diletakkan di atas kapal. 90 minit keluar dari port, bom meletup. 63 orang terbunuh serta-merta dan 53 pergi hilang dan dianggap mati.

Walaupun tuntutan dari kumpulan pengganas, letupan itu pada mulanya menyangka telah menjadi suatu kemalangan yang disebabkan oleh letupan gas. Walau bagaimanapun, selepas penyelam righted feri lima bulan selepas ia tenggelam, mereka mendapati bukti letupan bom. Seorang lelaki bernama Redendo Kain Dellosa juga mengaku menanam bom di atas kapal untuk Abu Sayyaf.

Presiden Filipina Gloria Macapagal Arroyo mengumumkan pada 11 Oktober 2004 bahawa penyiasat telah membuat kesimpulan letupan itu disebabkan oleh bom.[154] Beliau berkata, enam suspek telah ditahan berkaitan dengan pengeboman dan bahawa dalang, Khadaffy Janjalani dan Abu Sulaiman, telah terbunuh. Tetapi ASG terus menimbulkan ancaman kepada keselamatan Filipina.[155]

Penyokong dan dana[sunting | sunting sumber]

Rekrut pertama Abdurajik Abubakar Janjalani itu adalah tentera Barisan Pembebasan Kebangsaan Moro (MNLF) dan Barisan Pembebasan Islam Moro (MILF). Walau bagaimanapun, MILF dan MNLF menafikan mempunyai kaitan dengan Abu Sayyaf. Kedua-dua rasmi menjauhkan diri daripada Abu Sayyaf kerana serangan ke atas orang awam dan mengaut keuntungan yang sepatutnya. Tentera Filipina, bagaimanapun, telah mendakwa bahawa unsur-unsur kedua-dua kumpulan memberi sokongan kepada Abu Sayyaf.

Kumpulan itu pada asalnya tidak berfikir untuk menerima bantuan kewangan daripada sumber-sumber luar, tetapi laporan perisikan dari Amerika Syarikat, Indonesia dan Australia mendapati hubungan terputus-putus kepada kumpulan pengganas Jemaah Islamiyah Indonesia,[156] dan kerajaan Filipina menganggap Abu Sayyaf sebagai sebahagian daripada Jemaah Islamiyah.[44] Kerajaan juga menyatakan bahawa pembiayaan awal untuk ASG pada 1990-an datang dari al-Qaeda melalui abang ipar kepada Osama bin Laden, Mohammed Jamal Khalifa, melalui badan amal Islam di rantau ini.[44][157][158][159][160]

Pengganas Al-Qaeda Ramzi Yousef beroperasi di Filipina pada pertengahan 1990-an dan dilatih tentera Abu Sayyaf.[161] Edisi 2002 Corak Keganasan Global Jabatan Amerika Syarikat menyebut kaitan dengan al-Qaeda.

Meneruskan hubungan dengan kumpulan Islam di Timur Tengah menunjukkan bahawa al-Qaeda mungkin memberikan sokongan berterusan. [37][162][163]

Sehingga pertengahan tahun 2005, anggota Jemaah Islamiyah dilaporkan telah melatih kira-kira 60 kader Abu Sayyaf dalam pemasangan bom dan letupan.[164][165][166]

Dana[sunting | sunting sumber]

Kumpulan itu mendapat kebanyakan pembiayaan melalui tebusan dan peras ugut. [167][35] Satu laporan dianggarkan hasilnya daripada wang tebusan pada tahun 2000 sahaja di antara $ 10 dan $ 25 juta. Menurut Jabatan Negara, ia juga boleh menerima bantuan kewangan daripada dermawan Islam radikal di Timur Tengah dan Asia Selatan.

Dilaporkan bahawa Libya memudahkan pembayaran wang tebusan kepada Abu Sayyaf. Libya juga telah mencadangkan bahawa wang Libya mungkin boleh disalurkan kepada Abu Sayyaf. [168]

Agensi perisikan Rusia yang berkaitan dengan pesawat Victor Bout telah dilaporkan menyediakan Abu Sayyaf dengan senjata.[169][170]

Tindakan ketenteraan[sunting | sunting sumber]

Pihak tentera telah dipergiatkan operasi perisikan terhadap Abu Sayyaf dengan tertangkapnya seorang warga Filipina-Amerika didakwa menjual senjata haram kepada kumpulan berkaitan al-Qaeda. Pasukan keselamatan telah menahan Victor Moore Infante di Zamboanga untuk menjual senjata kepada kumpulan pelampau. Lelaki berusia 34 tahun itu telah ditandai oleh pihak berkuasa sebagai "salah satu daripada pelarian Amerika Syarikat yang paling dikehendaki."

Penahanannya dibuat rahsia dan diumumkan oleh Biro Imigresen dan Pengusiran. Infante, yang dilaporkan telah pergi ke Basilan, kubu kuat Abu Sayyaf, telah dihantar pulang ke Guam. ejen persekutuan diiringi Filipina-Amerika, yang juga suspek atau disyaki menyeludup dadah ke Filipina. Pihak berkuasa Amerika Syarikat telah mengeluarkan waran bagi penangkapan Infante di New York selepas lelaki Kastam pada Julai 2003 merampas salah satu pakej dari Oakland yang mengandungi bahagian senjata yang ditujukan kepada rumah selamat di Zamboanga City.

"Penahanan dan pengusiran beliau adalah satu lagi langkah besar dalam kempen menentang keganasan kerana orang ini diketahui telah membantu Abu Sayyaf untuk memperoleh senjata yang digunakan oleh kumpulan itu dalam melakukan kekejaman terhadap tentera dan orang awam," kata Ketua Imigresen Filipina Andrea Domingo dalam kenyataan.

Kritikan[sunting | sunting sumber]

Sheikh Yusuf al-Qaradawi di Qatar telah mengutuk penculikan dan pembunuhan yang dilakukan oleh Abu Sayyaf ke atas orang awam dan warga asing, yang menegaskan bahawa mereka bukan sebahagian daripada pertikaian di antara Abu Sayyaf dan kerajaan Filipina. Beliau menyatakan bahawa ia adalah memalukan untuk melakukan perbuatan itu atas nama agama Islam, dengan mengatakan bahawa perbuatan itu menghasilkan tindak balas terhadap Islam dan umat Islam di seluruh dunia. [171]

Pertubuhan Persidangan Islam (OIC) mengutuk penculikan Sipadan dan menawarkan bantuan untuk mendapatkan pembebasan mereka. Setiausaha Agung OIC Azeddine Laraki yang mewakili badan Islam terbesar di dunia, kepada kerajaan Filipina beliau bersedia untuk menghantar wakil untuk membantu menyelamatkan tebusan dan mengeluarkan kenyataan mengutuk pemberontak. "Setiausaha Agung telah menunjukkan bahawa operasi ini dan sebagainya ditolak oleh undang-undang Ilahi dan mereka tidak cara yang sesuai dan tidak betul untuk menyelesaikan konflik", kata kenyataan itu.[171]

Serangan yang menyumbang kepada Abu Sayyaf[sunting | sunting sumber]

Abu Sayyaf telah menjalankan pelbagai pengeboman, penculikan, pembunuhan, dan aktiviti-aktiviti peras ugut [28] dalam apa yang mereka sifatkan sebagai perjuangan mereka untuk sebuah wilayah Islam yang merdeka di Filipina.[29] Ini termasuk penculikan Sipadan 2000, penculikan Dos Palmas 2001 dan pengeboman Superferry 14 pada 2004.

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Stanford University: "Abu Sayyaf Group" retrieved 17 August 2015
  2. ^ killed, 8 December 1998
  3. ^ Killed, 4 September 2006
  4. ^ "rewardsforjustice.net". Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-02-25. Dicapai pada 2016-06-22.CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  5. ^ "FBI — RADDULAN SAHIRON". FBI. Dicapai pada 13 November 2014.
  6. ^ a b "Senior Abu Sayyaf leader swears oath to ISIS". Rappler. Dicapai pada 18 July 2015.
  7. ^ David Von Drehle (26 February 2015). "What Comes After the War on ISIS". TIME.com. Dicapai pada 18 July 2015.
  8. ^ "Abu Sayyaf sub-leader killed in Sulu encounter". InterAksyon.com. Dicapai pada 18 July 2015.
  9. ^ "US To Dissolve Anti-Terror Group, JSOTF-P, In Philippines After 10 Years Of Fighting Abu Sayyaf". Sneha Shankar. Dicapai pada 2 January 2015.
  10. ^ a b Miani 2011, p. 74.
  11. ^ a b "Abu Sayyaf declared as terrorist organization in Philippines". Iran Daily. 10 September 2015. Dicapai pada 20 November 2015.
  12. ^ a b "Australian National Security, Terrorist organisations, Abu Sayyaf Group". Australian Government. 12 July 2013. Dicapai pada 30 November 2015.
  13. ^ a b "Currently listed entities". Public Safety Canada. Dicapai pada 31 March 2016.
  14. ^ a b Febrianto (29 March 2016). "Indonesia Tak Boleh Tunduk Terhadap Terorisme Abus Sayyaf!". Rima News. Dicapai pada 30 March 2016.
  15. ^ a b "Hunt down the killers, CM tells Manila". Daily Express. 19 November 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 20 November 2015. Dicapai pada 20 November 2015. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  16. ^ a b "Proscribed terrorist organisations" (PDF). Government of the United Kingdom. 18 March 2016. Dicapai pada 31 March 2016.
  17. ^ a b Joel Locsin (20 June 2015). "US govt lists NPA, Abu Sayyaf, JI among foreign terrorist organizations in PHL". GMA News. Dicapai pada 20 November 2015.
  18. ^ "Filipino pirates attack Vietnamese fishermen near Banggi". The Borneo Post. Dantri. 16 October 2014. Dicapai pada 3 April 2016.
  19. ^ Stephanie Lee (16 October 2014). "Abu Sayyaf suspected of shooting fishing boat". The Star. Dicapai pada 3 April 2016.
  20. ^ "3 killed in Abu Sayyaf, MNLF clash in Sulu". Philippines News Agency. Sun Star. 20 February 2016. Dicapai pada 3 April 2016.
  21. ^ "3 Abu Sayyaf bandits killed in clash with MILF in Basilan". Philippines News Agency. Interaksyon. 25 March 2016. Dicapai pada 3 April 2016.
  22. ^ Rommel Banlaoi. "Al Harakatul Al Islamiyah: Essays on the Abdu Sayyaf Group" (PDF).
  23. ^ Feldman, Jack. "Abu Sayyaf" (PDF). Center for Strategic and International Studies. Dicapai pada 16 May 2015.
  24. ^ a b Rommel C. Banlaoi. "Maritime Terrorism in Southeast Asia: The Abu Sayyaf Threat".
  25. ^ FBI Updates Most Wanted Terrorists and Seeking Information – War on Terrorism Lists, FBI national Press Release, 24 February 2006 Diarkibkan 2010-08-30 di Wayback Machine
  26. ^ a b "ABU SAYYAF GROUP (ASG)". US Department of State.
  27. ^ East, Robert (2013). Terror Truncated: The Decline of the Abu Sayyaf Group from the Crucial Year 2002. Cambridge Scholars Publishing. m/s. 3. Dicapai pada 17 May 2015.
  28. ^ a b Rommel C. Banlaoi. "Abu Sayyaf Group: From Mere Banditry to Genuine Terrorism".
  29. ^ a b c d e "Abu Sayyaf Group (ASG)". MIPT Terrorism Knowledge Base. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-08-27. Dicapai pada 20 September 2006. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  30. ^ Barbara Mae Dacanay (21 April 2002). "Abducted nurse marries Abu Sayyaf leader". Gulf News. Dicapai pada 3 April 2016.
  31. ^ Martin, Gus (2012). Understanding Terrorism: Challenges, Perspectives, and Issues. Sage Publications. m/s. 319.
  32. ^ "Flashpoint, No bungle in the jungle". armedforcesjournal.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 October 2007. Dicapai pada 1 November 2007. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  33. ^ a b [https://web.archive.org/web/20091002030114/http://www.gmanews.tv/sto ry/173383/2-us-navy-men-1-marine-killed-in-sulu-land-mine-blast "2 US Navy men, 1 Marine killed in Sulu land mine blast"] Check |archiveurl= value (bantuan). GMA News. 29 September 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 October 2009. Dicapai pada 29 September 2009. Two US Navy personnel and one Philippine Marine soldier were killed when a land mine exploded along a road in Indanan, Sulu Tuesday morning, an official said. The American fatalities were members of the US Navy construction brigade, Armed Forces of the Philippines (AFP) spokesman Lt. Col. Romeo Brawner Jr. told GMANews.TV in a telephone interview. He did not disclose the identities of all three casualties. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan); line feed character in |archiveurl= at position 69 (bantuan) and
    Al Pessin (29 September 2009). "Pentagon Says Troops Killed in Philippines Hit by Roadside Bomb". Voice of America. Dicapai pada 12 January 2011. and
    "Troops killed in Philippines blast". Al Jazeera. 29 September 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 October 2009. Dicapai pada 29 September 2009. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan) and
    Jim Gomez (29 September 2009). "2 US troops killed in Philippines blast". CBS News. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 February 2011. Dicapai pada 12 January 2011. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  34. ^ Philip Oltermann. "Islamists in Philippines threaten to kill German hostages". the Guardian. Dicapai pada 18 July 2015.
  35. ^ a b Sherwell, Philip (23 May 2016). "How Abu Sayyaf makes a business of beheadings as Islamist terror gang releases 'final message' hostage video". The Telegraph. Dicapai pada 14 June 2016.
  36. ^ a b "Abu Sayyaf History". U.S. Pacific Command. 21 September 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 January 2009. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  37. ^ a b c "Who are the Abu Sayyaf". London: BBC. 30 December 2000.
  38. ^ a b "Funding Terrorism in Southeast Asia: The Financial Network of Al Qaeda and Jemaah Islamiyah" (PDF). The National Bureau of Asian Research. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 27 September 2006. Dicapai pada 20 September 2006. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  39. ^ Zachary Abuza, “Funding Terrorism in Southeast Asia: The Financial Network of Al Qaeda and Jemaah Islamiyah,” The National Bureau of Asian Research 14, no. 5 (December 2003): 176.
  40. ^ "National Commission on Terrorist Attacks upon the United States". 9 July 2003. Dicapai pada 19 June 2012. MR. GUNARATNA: Sir, Mohammad Jamal Khalifa ... arrived in the Philippines in 1988 and he became the first director, the founding director, of the International Islamic Relief Organization of Saudi Arabia.
  41. ^ Giraldo, Jeanne K.; Trinkunas, Harold A. Terrorism Financing and State Responses: A Comparative Perspective. Sanford University Press. m/s. 120. Dicapai pada 13 May 2015.
  42. ^ "Complete 911 Timeline. Mohammed Jamal Khalifa". History Commons. Dicapai pada 13 May 2015.
  43. ^ Abuza, Zachary (September 2005). Balik-Terrorism: The Return of the Abu Sayyaf (PDF). Carlisle PA: Strategic Studies Institute, US Army War College. m/s. 47. ISBN 1-58487-208-X. Dicapai pada 19 June 2012. Based on IIRO documents at the PSEC, Khalifa was one of five incorporators who signed the documents of registration; another was Khalifa's wife, Alice 'Jameelah' Yabo.
  44. ^ a b c d e Elegant, Simon (30 August 2004). "The Return of Abu Sayyaf". Time Asia Magazine. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-08-19. Dicapai pada 2016-07-02.
  45. ^ "Fresh fighting in S Philippines". London: BBC. 7 September 2006.
  46. ^ a b "Manilla captures senior Abu Sayyaf". CNN. 7 December 2003.
  47. ^ "Ex-hostage describes jungle ordeal". CNN. 9 May 2003.
  48. ^ "Prominent Abu Sayyaf Commander Believed Dead". Institute for Counter-Terrorism. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 January 2006. Dicapai pada 20 September 2006.
  49. ^ "Profiles of dead Abu Sayyaf leaders". London: BBC. 15 March 2005.
  50. ^ "Bloody end to Manila jail break". London: BBC. 15 March 2005.
  51. ^ "Blast at US Philippines army base". London: BBC. 18 February 2006.
  52. ^ "US indicts Abu Sayyaf leaders". London: BBC. 23 July 2002.
  53. ^ "FBI puts al-Zarqawi high on its list". CNN. 24 February 2006.
  54. ^ "Tiahrt responds to the Abu Sayyaf terrorist indictments". United States House of Representatives. Diarkibkan daripada yang asal pada 10 September 2006. Dicapai pada 20 September 2006.
  55. ^ a b c d e FlorCruz, Michelle (25 September 2014). "Philippine Terror Group Abu Sayyaf May Be Using ISIS Link For Own Agenda". International Business Times. Dicapai pada 16 May 2015.
  56. ^ Bowden, Mark (1 March 2007). "Jihadists in Paradise". The Atlantic.
  57. ^ East, Robert (17 May 2015). Terror Truncated: The Decline of the Abu Sayyaf Group from the Crucial Year 2002. Cambridge Scholars Publishing. m/s. 2. Dicapai pada 17 May 2015.
  58. ^ Fellman, Jack. "Abu Sayyaf Group" (PDF). Center for Strategic International Studies. m/s. 4. Dicapai pada 17 May 2015.
  59. ^ "Engine trouble and kidnappings". sailingtotem.com. 25 June 2014. Dicapai pada 16 May 2015.
  60. ^ Bale, Jeffrey M. "The Abu Sayyaf Group in its Philippine and International Contexts". m/s. 50.
  61. ^ "Korean kidnap victim found dead in Jolo - The Philippine Examiner". The Philippine Examiner.
  62. ^ "Abu Sayyaf's Korean hostage found dead in Sulu". philstar.com.
  63. ^ "Kidnapped Korean found dead in Sulu". philstar.com.
  64. ^ "US Hostage Freed in Philippines". CBS News. 12 April 2001.
  65. ^ "Larry Thompson, Deputy Attorney General (Live Transcript)". CNN International. 23 July 2002.
  66. ^ Chip Johnson (14 April 2001). "What Was Schilling Thinking? Oblivious Oakland Man Sets Himself Up". San Francisco Chronicle.
  67. ^ a b "Manhunt" by Mark Bowden, The Atlantic, March 2007, p.54 (15)
  68. ^ "Burham identifies former Abu Captors" (PDF). Dicapai pada 3 April 2012.
  69. ^ "Philippines Brace for Retaliation" 15 March 2005, Associated Press.
  70. ^ In the Presence of My Enemies. Google Books. Dicapai pada 3 April 2012.
  71. ^ "Abu Sayyaf abducted 20 journalists since 2000". Rp3.abs-cbnnews.com. Dicapai pada 6 February 2013.
  72. ^ Alipala, Julie (17 January 2009). "3 Red Cross kidnap victims alive, safe". Dicapai pada 31 March 2009.
  73. ^ "Freed Australian Philippines hostage Warren Rodwell wants a new wife News Limited Online". News.com Online. 16 June 2013. Dicapai pada 28 December 2014.
  74. ^ "Aussie Warren Rodwell holds no hope for his release in the Philippines - The Australian Online". The Australian Online December 28, 2012. 28 December 2012. Dicapai pada 28 December 2014.
  75. ^ "Warren Rodwell begs for life after being kidnapped by Philippines rebels - Daily Mail Online". Mail Online. London. 5 January 2012. Dicapai pada 13 November 2014.
  76. ^ "Cambridge Scholars Publishing. 472 Days Captive of the Abu Sayyaf". Dicapai pada 18 July 2015.
  77. ^ "Relief after release of former Tamworth man Warren Rodwell". The Northern Daily Leader 23 March 2013. Dicapai pada 24 February 2015.
  78. ^ Whaley, Floyd (23 March 2013). "Kidnapped Australian Is Freed in Southern Philippines". The New York Times.
  79. ^ "Hostage survivor Warren Rodwell tells of hunger, sickness during 472 days held captive by Muslim militants". Dicapai pada 13 November 2014.
  80. ^ "BBC News - Abu Sayyaf release Australian hostage Warren Rodwell". BBC News. Dicapai pada 13 November 2014.
  81. ^ "Warren Rodwell tells of how he survived as a hostage in the Philippines - News Corp Online". News.com.au Online. 11 October 2014. Dicapai pada 23 December 2014.
  82. ^ "Hours from being beheaded, hostage Warren Rodwell is coming home to Australia". The Daily Telegraph March 24, 2013. Dicapai pada 26 February 2015.
  83. ^ Portal:Current events/2012 January 5
  84. ^ "Abu Sayyaf bandits free Aussie for P7M". Global Nation Inquirer March 24, 2013. Dicapai pada 24 February 2015.
  85. ^ "Kidnappers send photos showing Rodwell still alive". Sydney Morning Herald January 3, 2012. Dicapai pada 24 February 2015.
  86. ^ "Kidnap blackout unwise: expert". Sydney Morning Herald December 12, 2011. Dicapai pada 24 February 2015.
  87. ^ "Kidnapped Australian Warren Rodwell freed by Philippines terrorists after 15 months". Sydney Morning Herald 23 March 2013. Dicapai pada 21 February 2015.
  88. ^ "Freed hostage Warren Rodwell says he is overwhelmed and grateful for support". NewsComAu. 26 March 2013. Dicapai pada 18 July 2015.
  89. ^ "Kidnapped Australian Warren Rodwell freed by Philippines terrorists after 15 months,". Sydney Morning Herald 23 March 2013. Dicapai pada 21 February 2015.
  90. ^ "Video - msn Australia, with Outlook.com, Skype, and news". Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-08-26. Dicapai pada 13 November 2014.
  91. ^ "Philippines militants free Warren Rodwell". The Australian 23 March 2013. 23 March 2013. Dicapai pada 19 March 2015.
  92. ^ "Released hostage Warren Rodwell to return home". The Daily Telegraph 25 March 2013. Dicapai pada 26 February 2015.
  93. ^ "Media Release: AFP members recognised for bravery and excellence". Australian Federal Police 27 March 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-04-06. Dicapai pada 7 April 2015.
  94. ^ Australian Government Department of Foreign Affairs and Trade. "Warren Rodwell". Dicapai pada 13 November 2014.
  95. ^ "472 Days Captive of the Abu Sayyaf - The Survival of Australian Warren Rodwell". Dicapai pada 8 December 2014.
  96. ^ "Abducted but not by Mad Cowboy Disease". Mint Magazine. Dicapai pada 17 October 2015.
  97. ^ "OUR SIBLING HEARTS (Warren Rodwell)". Taable Note. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-07-14. Dicapai pada 7 May 2016.
  98. ^ "ABOUT RAPPLER". Rappler.
  99. ^ "From Bin Laden to Facebook: 10 Days of Abduction, 10 Years of Terrorism". Dicapai pada 16 November 2015.
  100. ^ "Global Jihad and the Tactic of Terror Abduction : A Comprehensive Review of Islamic Terrorist Organizations". Dicapai pada 23 January 2016.
  101. ^ "Officials seek negotiator for talks with kidnappers". The Sydney Morning Herald. Dicapai pada 18 July 2015.
  102. ^ "Mindanao Examiner - Warren Rodwell kidnapper arrested in Zamboanga province". Dicapai pada 20 January 2015.
  103. ^ "Media Release: NBI files charges vs Abu bandits for Gensan bombing". ABS-CBNnews.com 17 April 2015. Dicapai pada 16 August 2015.
  104. ^ "Media Release: EX-COP ARRESTED IN MALAYSIA FOR KIDNAPPING OF AUSTRALIAN NATIONAL". APNP-AKG Press Release 18 May 2015. Dicapai pada 19 May 2015.
  105. ^ "Suspect in 2012 Aussie kidnapping in Ipil nabbed". Zamboanga Times 14 Aug 2015. Dicapai pada 16 August 2015.
  106. ^ "Abu Sayyafs' ransom courier falls". Sun Star Zamboanga 13 Aug 2015. Dicapai pada 16 August 2015.
  107. ^ http://www.ctvnews.ca/world/pm-outraged-by-killing-of-canadian-in-philippines-1.2873288,
  108. ^ "Family devastated after John Ridsdel killed by captors in Philippines". 25 April 2016. Dicapai pada 25 April 2016.
  109. ^ http://news.nationalpost.com/news/canada/canadian-government-was-very-directly-involved-in-negotiating-for-john-ridsdel-bob-rae-says
  110. ^ http://www.zerocensorship.com/t/uncensored-philippines-news/261818-isis-affiliate-abu-sayyaf-beheading-execution-of-canadian-john-ridsdel-in-the-philippines-video
  111. ^ http://news.nationalpost.com/news/world/we-will-behead-this-all-anytime-full-transcript-of-new-abu-sayyaf-video-showing-three-hostages
  112. ^ http://news.nationalpost.com/news/canada/canadian-hostage-dies-on-june-13-unless-16-million-ransom-paid-filipino-terrorist-group-abu-sayyaf-says
  113. ^ http://www.abc.net.au/news/2016-06-14/canada-government-believes-abu-sayyaf-hostage-has-been-killed/7507028
  114. ^ http://cnnphilippines.com/regional/2016/06/24/Abu-Sayyaf-frees-Filipina-hostage.html
  115. ^ Ray Sanchez (March 29, 2016). "10 Indonesian sailors kidnapped in the Philippines". CNN.
  116. ^ Nancy Lai; Margaret Ringgit (3 April 2016). "Four Sarawakians kidnapped". The Borneo Post. Dicapai pada 3 April 2016.
  117. ^ Aiswarya Lakshmi (April 20, 2016). "Ship Owner to Pay Ransom for Indonesian Hostages". MarineLink.com.
  118. ^ Tim Hume and Kathy Quiano (May 2, 2016). "10 Indonesian hostages released by Islamist militant group, president says". CNN.
  119. ^ Arief Setyadi (16 April 2016). "Kapal Indonesia Kembali Dibajak, 4 WNI Diculik & 1 Ditembak". Okezone. Dicapai pada 16 April 2016.
  120. ^ "Filipinos in Sabah urge Duterte: Help free hostages". Daily Express. 13 May 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 May 2016. Dicapai pada 13 May 2016. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  121. ^ "4 Malaysians released by Abu Sayyaf: Philippine military". Channel NewsAsia. 8 June 2016. Dicapai pada 15 June 2016.
  122. ^ AFP (May 5, 2016). "Indonesia and neighbours agree to patrol waters after kidnappings". Yahoo News.
  123. ^ a b "Abu Sayyaf kidnappings, bombings and other attacks". GMA News. 23 August 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 April 2010. Dicapai pada 22 March 2010. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  124. ^ "jmcim.org". Dicapai pada 13 November 2014.
  125. ^ FREEMAN WASHINGTON (10 September 2000). "Abu Sayyaf Muslim rebels raped Sipadan dive tourist hostages". cdnn.info. Dicapai pada 23 March 2010.
  126. ^ "BBC news.uk". BBC News. 28 August 2000. Dicapai pada 3 April 2012.
  127. ^ "Sipadan Timeline". cdnn.info. Dicapai pada 3 April 2012.
  128. ^ "Note : August 10, 2000, Philippine Daily Inquirer, Source says some groups took cuts on P9-M payoff, by Donna S. Cueto,". Dicapai pada 18 July 2015.
  129. ^ a b "Pom Pom Island: Tourist killed, wife kidnapped". Emirates 24/7. 16 November 2013. Dicapai pada 6 April 2014.
  130. ^ "Militant group Abu Sayyaf behind Taiwanese woman's kidnapping". Want China Times. 22 December 2013. Dicapai pada 6 April 2014.
  131. ^ "Kidnapping victim thanks helper for securing release". Focus Taiwan. Dicapai pada 7 June 2014.
  132. ^ "Abducted Taiwanese woman Evelyn Chang found in Southern Philippines". South China Morning Post. Dicapai pada 7 June 2014.
  133. ^ Lewis, Leo (5 April 2014). "Snatched Tourist Faces Torment in Jungle". The Times of London. Dicapai pada 7 June 2014.
  134. ^ Farik Zolkepli (20 December 2013). "Semporna kidnap: Rescued - Taiwanese tourist kidnapped from Pom Pom island resort (Update)". The Star. Dicapai pada 6 April 2014.
  135. ^ a b Muguntan Vanar (4 April 2014). "Semporna resort kidnap: Abductors also involved in Pom-Pom and Sipadan incidents, says Esscom chief". The Star. Dicapai pada 6 April 2014.
  136. ^ "Abu Sayyaf men abduct 2 in Malaysia–officials". Philippine Daily Inquirer. 3 April 2014. Dicapai pada 6 April 2014.
  137. ^ Muguntan Vanar (3 April 2014). "Two abducted from resort off Semporna". The Star. Dicapai pada 6 April 2014.
  138. ^ "Women abducted from Malaysian resort released". Al Jazeera English. 31 May 2014. Dicapai pada 31 May 2014.
  139. ^ "Another abduction in Sabah". Free Malaysia Today. 6 May 2014. Dicapai pada 31 May 2014.
  140. ^ Muguntan Vanar; Stephanie Lee (8 May 2014). "Officials get reports that Chinese national has been taken to Jolo". The Star. Dicapai pada 31 May 2014.
  141. ^ Ruben Sario; Stephanie Lee (11 July 2014). "Malaysian negotiators rescue fish farm manager from Abu Sayyaf gunmen". The Star. Dicapai pada 12 July 2014.
  142. ^ Charles Ramendran and Bernard Cheah (16 June 2014). "Two more kidnapped in Sabah". The Sun. Dicapai pada 17 June 2014.
  143. ^ "Kunak kidnap: "Don't disturb my wife. I will follow you"". Bernama. The Star. 16 June 2014. Dicapai pada 17 June 2014.
  144. ^ "Fish farm worker manages to escape armed kidnappers in Sabah". The Star/Asia News Network. The Straits Times. 16 June 2014. Dicapai pada 17 June 2014.
  145. ^ "Hostage who escaped sought". Daily Express. 18 June 2014. Dicapai pada 21 June 2014.
  146. ^ "Kidnappers contact fish breeder's wife". The Star. 20 June 2014. Dicapai pada 21 June 2014.
  147. ^ "Fish breeder released by Abu Sayyaf". The Sun. 10 December 2014. Dicapai pada 11 December 2014.
  148. ^ PK Katharason; Muguntan Vanar; Ruben Sario; Stephanie Lee; Philip Golingai (22 June 2014). "Muktadir kin - mastermind behind kidnaps?". The Star. Dicapai pada 22 June 2014.
  149. ^ "Kidnapping incident in Sabah recurs". The Borneo Post. 16 May 2015. Dicapai pada 16 May 2015.
  150. ^ "Police: Abu Sayyaf linked to Sabah kidnap". GMA News. 15 May 2015. Dicapai pada 16 May 2015.
  151. ^ "Sabah hostage released by Abu Sayyaf gunmen". The Star/Asia News Network. Philippine Daily Inquirer. 9 November 2015. Dicapai pada 9 November 2015.
  152. ^ Muguntan Vanar; Stephanie Lee (17 November 2015). "Malaysian hostage Bernard Then beheaded". The Star. Dicapai pada 18 November 2015.
  153. ^ "Demand for higher ransom led to beheading". The Star. 17 November 2015. Dicapai pada 18 November 2015.
  154. ^ Rommel C. Banlaoi. "Abu Sayyaf Group: Threat of Maritime Piracy and Terrorism". Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-09-27. Dicapai pada 2021-08-14.
  155. ^ Banlaoi, Rommel (2010). Philippine Security in the Age of Terror. New York and London: CRC Press Taylor and Francis. m/s. 1–358. ISBN 978-1-4398-1550-2.
  156. ^ "Ferry bomb terror suspect held in Manila". CNN. 30 August 2008.
  157. ^ "Air raids hit Philippines rebels". London: BBC. 20 November 2004.
  158. ^ "AsiaWeek: 08.31.1999". AsiaWeek. 31 August 1999.
  159. ^ "The Abu Sayyaf-Al Qaeda Connection-Abu Sayyaf Terrorist Group Alleged to Have Links to Al Qaeda". abc News International. Dicapai pada 20 December 2001.
  160. ^ "Abu Sayyaf survives US-backed Philippine crackdown". Philippine Daily Inquirer. Dicapai pada 11 November 2009.
  161. ^ Banlaoi, Rommel (2004). War on Terrorism in Southeast Asia. Quezon City: Rex Book Store. m/s. 1–235. ISBN 971-23-4031-7.
  162. ^ "Gunfight in philippine bomber hunt". CNN. 10 August 2003.
  163. ^ "Bin Laden Funds Abu Sayyaf Through Muslim Relief Group". Philippine Daily Inquirer. 9 August 2000.
  164. ^ Mogato, Manny, "Philippine rebels linking up with foreign jihadist." Reuters News, 21 August 2005.
  165. ^ Del Puerto, Luige A. "PNP [Philippine National Police]: Alliance of JI, RP terrorists strong." Philippines Daily Inquirer (internet version), 20 November 2005
  166. ^ Vaughn, Bruce (2009). Terrorism in Southeast Asia. DIANE Publishing. m/s. 17. Dicapai pada 17 May 2015.
  167. ^ Rommel C. Banlaoi. "The Sources of Abu Sayyaf's Resilience in the Southern Philippines".
  168. ^ Niksch, Larry (25 January 2002). "Abu Sayyaf: Target of Philippine-U.S. Anti-Terrorism Cooperation" (PDF). CRS Report for Congress. Federation of American Scientists.
  169. ^ The deadly convenience of Victor Bout. ISN Eth Zurich. 24 June 2008
  170. ^ Background: the life of Viktor Bout. The Guardian. 6 March 2009
  171. ^ a b Bob East (10 May 2000). "The Abu Sayyaf in the Archipelago: Discrediting Islam. Abetting USA Foreign Policy" (PDF). Hartford Web Publishing. m/s. 196 (7/15). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 3 April 2016. Dicapai pada 3 April 2016. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Abu_Sayyaf&oldid=6035565"