Pergi ke kandungan

Liga Juara-Juara Elit AFC

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Liga Juara-Juara Elit AFC
Ditubuhkan1967; 57 tahun yang lalu (1967) (format terkini pada 2024–25)
KawasanAsia (AFC)
Jumlah pasukan24 (peringkat liga)
Layak kePiala Kelab Dunia FIFA
Piala Antara Benua FIFA
Perlawanan berkaitanLiga Juara-Juara Dua AFC
(Tahap 2)
Liga Cabaran AFC
(Tahap 3)
Juara semasaEmiriah Arab Bersatu Al Ain (gelaran ke-2)
Kelab paling berjayaArab Saudi Al-Hilal (4 gelaran)
Laman sesawangwww.the-afc.com
Liga Juara-Juara Elit AFC 2024–25

Liga Juara-Juara Elit AFC (disingkatkan sebagai ACL Elit) ialah pertandingan kelab bola sepak benua tahunan yang dianjurkan oleh Konfederasi Bola Sepak Asia, dan dipertandingkan oleh kelab bola sepak bahagian teratas Asia. Ia adalah pertandingan kelab paling berprestij dalam bola sepak Asia, dimainkan oleh juara liga kebangsaan (dan, untuk sesetengah negara, satu atau lebih naib juara) persatuan kebangsaan mereka.[1]

Diperkenalkan pada tahun 1967 sebagai Kejohanan Kelab Asia, pertandingan itu dijenamakan semula sebagai Liga Juara-Juara AFC pada tahun 2002 berikutan penggabungan Kejohanan Kelab Asia, Piala Pemenang Piala Asia dan Piala Super Asia. Ia dijenamakan semula semula pada tahun 2024 kepada nama semasanya.

Sebanyak 24 kelab bersaing di peringkat liga pertandingan, dibahagikan kepada wilayah Timur dan Barat (masing-masing 12 pasukan). Pemenang Liga Juara-Juara Elit AFC layak ke Piala Antara Benua FIFA dan Piala Kelab Dunia FIFA.

Kelab paling berjaya dalam pertandingan itu ialah Al-Hilal dengan jumlah empat gelaran. Al Ain adalah juara semasa, setelah menewaskan Yokohama F. Marinos pada perlawanan akhir 2024.

Sejarah

[sunting | sunting sumber]

1967–1972: Kejohanan Kelab Asia

[sunting | sunting sumber]

Pertandingan ini bermula sebagai Kejohanan Kelab Asia, pertandingan ini mempunyai pelbagai format yang berbeza dengan kejohanan yang julung kali diadakan diadakan sebagai format kalah mati mudah. Kedua-dua kelab paling berjaya era ini adalah Maccabi Tel Aviv dan Hapoel Tel Aviv dari Israel. Kejohanan ini tidak diadakan selepas edisi 1971 selama empat belas tahun kerana kekurangan profesionalisme dan faedah.

1985–2002: Kembali sebagai Liga Juara-Juara Asia

[sunting | sunting sumber]

Kejohanan kelab Asia kembali pada tahun 1985 sebagai Liga Juara-Juara Asia.[2]

Pada tahun 1990, Konfederasi Bola Sepak Asia memperkenalkan Piala Pemenang Piala Asia, kejohanan untuk pemenang piala setiap negara AFC, manakala musim 1995 menyaksikan pengenalan Piala Super Asia, dengan pemenang Kejohanan Kelab Asia dan Piala Pemenang Piala Asia bermain menentang satu sama lain.

2002–2024: Liga Juara-Juara AFC

[sunting | sunting sumber]
Kashima Antlers dari Jepun dan Warriors dari Singapura semasa perlawanan peringkat kumpulan pada musim 2009 di Stadium Jalan Besar.

Musim 2002/03 menyaksikan Liga Juara-Juara Asia, Piala Pemenang Piala Asia dan Piala Super Asia bergabung untuk menjadi Liga Juara-Juara AFC. Juara Piala Super Asia dan Piala Pemenang Piala Asia akan layak ke pertandingan kelayakan dengan terbaik lapan kelab dari Asia Timur dan Barat berkembang ke peringkat Kumpulan. Pemenang pertama di bawah nama Liga Juara-Juara AFC adalah Al-Ain, yang mengalahkan BEC Tero Sasana menerusi agregat 2–1. Pada tahun 2004, 29 kelab dari empat belas negara mengambil bahagian dan jadual kejohanan telah ditukar kepada Mac–November.

Dalam peringkat kumpulan, 28 kelab dibahagikan kepada tujuh kumpulan dengan empat kumpulan mengikut asas wilayah, memisahkan kelab Asia Timur dan Asia Barat untuk mengurangkan kos perjalanan, dan kumpulan itu akan dimainkan di tempat sendiri dan tempat lawan. Tujuh juara kumpulan bersama juara bertahan layak ke suku akhir. Suku akhir, separuh akhir dan perlawanan akhir dimainkan sebagai format secara timbal balas, dengan gol tempat lawan, masa tambahan dan penalti digunakan sebagai memecah seri.

Pengembangan

[sunting | sunting sumber]

Musim 2005 menyaksikan kelab Syria menyertai pertandingan itu, sekali gus meningkatkan bilangan negara yang mengambil bahagian kepada 15, dan dua tahun kemudian, berikutan perpindahan mereka ke AFC pada 2006, kelab Australia turut disertakan dalam kejohanan itu. Namun, ramai yang menyalahkan hadiah wang yang rendah ketika itu dan kos perjalanan yang mahal sebagai beberapa sebab. Liga Juara-Juara telah diperluaskan kepada 32 kelab pada 2009 dengan kemasukan terus ke sepuluh liga teratas Asia. Setiap negara menerima sehingga 4 slot, walaupun tidak lebih daripada satu pertiga daripada bilangan pasukan di bahagian teratas negara itu, dibundarkan ke bawah, bergantung pada kekuatan liga mereka, struktur liga profesional, kebolehpasaran, status kewangan, serta lain-lain kriteria yang ditetapkan oleh Jawatankuasa Pro-Liga AFC.[3] Kriteria penilaian dan kedudukan untuk persatuan yang mengambil bahagian disemak oleh AFC setiap dua tahun.[4]

Presiden FIFA Gianni Infantino dan kira-kira 100,000 yang lain menonton perlawanan Akhir Liga Juara-Juara AFC 2018 di Stadium Azadi.

Format lama menyaksikan lapan juara kumpulan dan lapan naib juara kumpulan layak ke pusingan 16, di mana juara kumpulan menjadi tuan rumah kepada naib juara kumpulan dalam siri perlawanan secara timbal balik, dipadankan secara wilayah, dengan gol di tempat lawan, masa tambahan dan penalti digunakan sebagai pemutus seri. Sekatan wilayah berterusan sehingga perlawanan akhir, walaupun kelab dari negara yang sama tidak dapat bertemu satu sama lain di suku akhir melainkan negara itu mempunyai tiga atau lebih wakil di suku akhir. Sejak 2013, perlawanan akhir juga diadakan sebagai siri perlawanan secara timbal balik, di tempat sendiri dan di tempat lawan.[5][6]

Pada 2021, peringkat kumpulan telah diperluaskan daripada 32 kepada 40 pasukan, dengan kedua-dua Wilayah Barat dan Timur mempunyai lima kumpulan empat pasukan. Peruntukan slot untuk enam ahli persatuan teratas di setiap wilayah kekal tidak berubah. 10 juara kumpulan dan 3 naib juara kumpulan teratas bagi setiap wilayah kini menjadi pilihan berdasarkan jadual gabungan untuk pusingan 16, dengan perlawanan masih bertanding di peringkat wilayah sehingga perlawanan akhir.[7]

Pada 25 Februari 2022, diumumkan bahawa Liga Juara-Juara AFC akan kembali ke jadual antara tahun (musim luruh hingga musim bunga) bermula dengan musim 2023–24. Di samping itu, peraturan "3+1" sedia ada untuk pemain asing semasa perlawanan (3 pemain asing dan 1 pemain asing Asia) telah diperluaskan kepada "5+1" (5 pemain asing dan 1 pemain asing Asia).[8]

2024–25 dan seterusnya: Liga Juara-Juara Elit AFC

[sunting | sunting sumber]

Pada 23 Disember 2022, AFC mengumumkan bahawa struktur bola sepak kelab mereka akan melalui baik pulih, dengan persaingan kelab teratas mengecil daripada 40 pasukan di peringkat utama kepada 24 pasukan, dibahagikan kepada wilayah Timur dan Barat (12 pasukan setiap satu), dengan setiap pasukan di wilayah Timur dan Barat bermain lapan pasukan lain dari wilayah mereka (empat pasukan di tempat sendiri dan empat pasukan di tempat lawan). Lapan pasukan teratas dari setiap wilayah akan mara ke peringkat kalah mati, di mana hanya pusingan 16 akan dimainkan dalam dua perlawanan, dengan semua perlawanan dari suku akhir dan seterusnya dimainkan dalam format satu perlawanan tunggal di venue berpusat.[9] Pada 14 Ogos 2023, telah disahkan bahawa format baharu akan berkuat kuasa dari musim 2024–25, dengan nama pertandingan bertukar kepada Liga Juara-Juara Elit AFC.[10] AFC juga telah mengesahkan bahawa rekod dan statistik Liga Juara-Juara AFC akan dibawa ke hadapan ke ACL Elit.[11] Pada Disember 2023, Arab Saudi telah dianugerahkan tugas tuan rumah untuk peringkat akhir untuk dua musim pertama.[12]

Format

[sunting | sunting sumber]

Kelayakan

[sunting | sunting sumber]
Peta negara AFC yang pasukannya mencapai peringkat kumpulan Liga Juara-Juara Elit AFC
  Negara ahli AFC yang pernah diwakili dalam peringkat kumpulan
  Negara ahli AFC yang belum diwakili dalam peringkat kumpulan

Sehingga kejohanan edisi 2024–25, Liga Juara-Juara Elit AFC menggunakan format peringkat liga sebanyak 24 pasukan, yang didahului dengan perlawanan kelayakan untuk pasukan yang tidak menerima penyertaan langsung ke pertandingan yang sepatutnya. Pasukan juga dibahagikan kepada zon Timur dan Barat.

Bilangan pasukan yang setiap persatuan menyertai Liga Juara-Juara Elit AFC ditentukan setiap tahun melalui kriteria yang ditetapkan oleh Jawatankuasa Pertandingan AFC.[13] Kriteria, yang merupakan versi pekali UEFA yang diubah suai, mengukur perkara seperti kebolehpasaran dan stadia untuk menentukan bilangan tempat tertentu yang diterima oleh persatuan. Lebih tinggi kedudukan persatuan seperti yang ditentukan oleh kriteria, lebih banyak pasukan mewakili persatuan dalam pertandingan.

Kejohanan

[sunting | sunting sumber]

Kejohanan yang sepatutnya bermula dengan peringkat liga 24 pasukan, yang dibahagikan kepada dua liga (Timur dan Barat), dengan setiap pasukan bermain menentang lapan lawan dari liga mereka (empat di tempat sendiri dan empat di tempat lawan).[14]

Lapan pasukan teratas dari setiap liga mara ke pusingan 16. Dalam fasa ini, setiap kelab akan berdepan dengan kelab lain dari wilayahnya dalam perlawanan secara timbal balik, di tempat sendiri dan tempat lawan untuk menentukan lapan kelab yang mara ke kejohanan Akhir berpusat.[14] Jika keputusan agregat kedua-dua perlawanan terikat selepas 180 minit, kelab akan bermain masa tambahan. Jika masih terikat selepas masa tambahan, keputusan seri ditentukan melalui penentuan sepakan penalti.

Perlawanan suku akhir, separuh akhir dan perlawanan akhir semuanya menampilkan gandingan merentas wilayah, dan dimainkan dalam format satu perlawanan tunggal di tempat berpusat.[14]

Pembahagian

[sunting | sunting sumber]
Maklumat selanjutnya: Kedudukan Kejohanan Kelab AFC

Pasukan dari 24 negara AFC telah mencapai peringkat kumpulan Liga Juara-Juara Elit AFC. Peruntukan pasukan mengikut negara anggota disenaraikan di bawah; tanda bintang mewakili peristiwa di mana sekurang-kurangnya satu pasukan telah disingkirkan dalam kelayakan sebelum ke peringkat kumpulan. 32 negara AFC mempunyai pasukan yang mengambil bahagian dalam kelayakan, dan negara yang tidak pernah mempunyai pasukan mencapai peringkat kumpulan tidak ditunjukkan.

Persatuan Slot
2024–25
Asia Timur
Australia Australia 1
Republik Rakyat China China 3
Jepun Jepun 3
Korea Selatan Korea Selatan 3
Malaysia Malaysia 1
Thailand Thailand 1*
Jumlah 12
Asia Barat
Iran Iran 2*
Iraq Iraq 1
Qatar Qatar 3
Arab Saudi Arab Saudi 3
Emiriah Arab Bersatu Emiriah Arab Bersatu 2*
Uzbekistan Uzbekistan 1
Jumlah 12
Jumlah
Pusingan akhir 24
Kelayakan 27

Rekod Kejohanan

[sunting | sunting sumber]
Era Kejohanan Kelab Asia (1967–1972)
Tahun Juara Jaringan Naib Juara Tempat
1967 Hapoel Tel Aviv Israel 2–1 Malaysia Selangor Stadium Nasional, Bangkok, Thailand
1969 Maccabi Tel Aviv Israel 1–0 Korea Selatan Yangzee Stadium Nasional, Bangkok, Thailand
1970 Esteghlal Iran 2–1 Israel Hapoel Tel Aviv Stadium Amjadieh, Tehran, Iran
1971 Maccabi Tel Aviv Israel (k/p)[a] Iraq Al-Shorta Stadium Nasional, Bangkok, Thailand
Era Liga Juara-Juara Asia (1985–2002)[15]
Tahun Juara Jaringan Naib Juara Tempat
1985–86 Daewoo Royals Korea Selatan 3–1 Arab Saudi Al-Ahli Stadium Putera Abdullah, Jeddah, Arab Saudi
1986 Furukawa Electric Jepun [b] Arab Saudi Al-Hilal Stadium Putera Faisal, Riyadh, Arab Saudi
Tahun Tuan Rumah Jaringan Pelawat Tempat Kehadiran
1987 Al-Hilal Arab Saudi (k/p) Jepun Yomiuri Stadium Faisal bin Fahd, Riyadh
Yomiuri Jepun (k/p) Arab Saudi Al-Hilal Padang Ajinomoto Nishigaoka, Tokyo
Yomiuri menjuarai edisi 1987 menerusi kemenangan percuma.[c]
1988–89 Al-Rasheed Iraq 3–2 Qatar Al-Sadd Stadium Al-Shaab, Baghdad 10,000
Al-Sadd Qatar 1–0 Iraq Al-Rasheed Stadium Jassim bin Hamad, Doha 5,000
3–3 pada agregat, Al-Sadd menang menerusi peraturan gol tempat lawan
1989–90 Nissan Jepun 1–2 Republik Rakyat China Liaoning Stadium Mitsuzawa, Yokohama
Liaoning Republik Rakyat China 1–1 Jepun Nissan Pusat Sukan Tiexi, Shenyang
Liaoning menang 3–2 pada agregat
Tahun Juara Jaringan Naib Juara Tempat
1990–91 Esteghlal Iran 2–1 Republik Rakyat China Liaoning Stadium Bangabandhu, Dhaka, Bangladesh
1991 Al-Hilal Arab Saudi 1–1 (4–3 Penalti) Iran Esteghlal Stadium Antarabangsa Khalifa, Doha, Qatar
1992–93 PAS Tehran Iran 1–0 Arab Saudi Al-Shabab Stadium Al Ahli, Manama, Bahrain
1993–94 Thai Farmers Bank Thailand 2–1 Oman Kelab Oman Stadium Suphachalasai, Bangkok, Thailand
1994–95 Thai Farmers Bank Thailand 1–0 Qatar Al-Arabi Stadium Suphachalasai, Bangkok, Thailand
1995 Seongnam Korea Selatan 1–0 Arab Saudi Al-Nassr Stadium Raja Fahd, Riyadh, Arab Saudi
1996–97 Pohang Steelers Korea Selatan 2–1 Korea Selatan Seongnam Stadium Nasional Bukit Jalil, Kuala Lumpur, Malaysia
1997–98 Pohang Steelers Korea Selatan 0–0 (6–5 Penalti) Republik Rakyat China Dalian Wanda Stadium Hong Kong, Hong Kong
1998–99 Júbilo Iwata Jepun 2–1 Iran Esteghlal Stadium Azadi, Tehran, Iran
1999–00 Al-Hilal Arab Saudi 3–2 Jepun Júbilo Iwata Stadium Raja Fahd, Riyadh, Arab Saudi
2000–01 Suwon Samsung Bluewings Korea Selatan 1–0 Jepun Júbilo Iwata Stadium Suwon, Suwon, Korea Selatan
2001–02 Suwon Samsung Bluewings Korea Selatan 0–0 (4–2 Penalti) Korea Selatan Anyang LG Cheetahs Stadium Azadi, Tehran, Iran
Era Liga Juara-Juara AFC (2002–2024)
Tahun Tuan Rumah Jaringan Pelawat Tempat Kehadiran
2002–03 Al-Ain Emiriah Arab Bersatu 2–0 Thailand BEC Tero Sasana Stadium Tahnoun Bin Mohamed, Al Ain
BEC Tero Sasana Thailand 1–0 Emiriah Arab Bersatu Al-Ain Stadium Rajamangala, Bangkok
Al-Ain menang 2–1 pada agregat
2004 Al-Ittihad Arab Saudi 1–3 Korea Selatan Seongnam Stadium Putera Abdullah, Jeddah
Seongnam Korea Selatan 0–5 Arab Saudi Al-Ittihad Kompleks Sukan Tancheon, Seongnam
Al-Ittihad menang 6–3 pada agregat
2005 Al-Ain Emiriah Arab Bersatu 1–1 Arab Saudi Al-Ittihad Stadium Tahnoun Bin Mohamed, Al Ain
Al-Ittihad Arab Saudi 4–2 Emiriah Arab Bersatu Al-Ain Stadium Putera Abdullah, Jeddah
Al-Ittihad menang 5–3 pada agregat
2006 Jeonbuk Hyundai Motors Korea Selatan 2–0 Syria Al-Karamah Stadium Piala Dunia Jeonju, Jeonju 25,830
Al-Karamah Syria 2–1 Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors Stadium Khaled bin Walid, Homs 40,000
Jeonbuk Hyundai Motors menang 3–2 pada agregat
2007 Sepahan Iran 1–1 Jepun Urawa Red Diamonds Stadium Foolad Shahr, Fuladshahr 30,000
Urawa Red Diamonds Jepun 2–0 Iran Sepahan Stadium Saitama 2002, Saitama 59,034
Urawa Red Diamonds menang 3–1 pada agregat
2008 Gamba Osaka Jepun 3–0 Australia Adelaide United Stadium Osaka Expo '70, Suita 20,639
Adelaide United Australia 0–2 Jepun Gamba Osaka Stadium Hindmarsh, Adelaide 17,000
Gamba Osaka menang 5–0 pada agregat
Tahun Juara Jaringan Naib Juara Tempat Kehadiran
2009 Pohang Steelers Korea Selatan 2–1 Arab Saudi Al-Ittihad Stadium Nasional, Tokyo 25,743
2010 Seongnam Korea Selatan 3–1 Iran Zob Ahan Stadium Nasional, Tokyo 27,308
2011 Al-Sadd Qatar 2–2 (4–2 Penalti) Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors Stadium Piala Dunia Jeonju, Jeonju 41,805
2012 Ulsan Hyundai Korea Selatan 3–0 Arab Saudi Al-Ahli Stadium Bola Sepak Ulsan Munsu, Ulsan 42,315
Tahun Tuan Rumah Jaringan Pelawat Tempat Kehadiran
2013 Seoul Korea Selatan 2–2 Republik Rakyat China Guangzhou Evergrande Stadium Piala Dunia Seoul, Seoul 55,501
Guangzhou Evergrande Republik Rakyat China 1–1 Korea Selatan Seoul Stadium Tianhe, Guangzhou 55,847
3–3 pada agregat, Guangzhou Evergrande menang menerusi peraturan gol tempat lawan
2014 Western Sydney Wanderers Australia 1–0 Arab Saudi Al Hilal Stadium Parramatta, Sydney 20,053
Al Hilal Arab Saudi 0–0 Australia Western Sydney Wanderers Stadium Antarabangsa Raja Fahd 66,225
Western Sydney Wanderers menang 1–0 pada agregat
2015 Al-Ahli Emiriah Arab Bersatu 0–0 Republik Rakyat China Guangzhou Evergrande Stadium Al-Rashid, Dubai 9,480
Guangzhou Evergrande Republik Rakyat China 1–0 Emiriah Arab Bersatu Al-Ahli Stadium Tianhe, Guangzhou 42,499
Guangzhou Evergrande menang 1–0 pada agregat
2016 Jeonbuk Hyundai Motors Korea Selatan 2–1 Emiriah Arab Bersatu Al-Ain Stadium Piala Dunia Jeonju, Jeonju 36,158
Al-Ain Emiriah Arab Bersatu 1–1 Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors Stadium Hazza Bin Zayed, Al Ain 23,239
Jeonbuk Hyundai Motors menang 3–2 pada agregat
2017 Al-Hilal Arab Saudi 1–1 Jepun Urawa Red Diamonds Stadium Antarabangsa Raja Fahd 59,136
Urawa Red Diamonds Jepun 1–0 Arab Saudi Al-Hilal Stadium Saitama 2002 57,727
Urawa Red Diamonds menang 2–1 pada agregat
2018 Kashima Antlers Jepun 2–0 Iran Persepolis Stadium Bola Sepak Kashima, Kashima 35,022
Persepolis Iran 0–0 Jepun Kashima Antlers Stadium Azadi, Tehran 100,000
Kashima Antlers menang 2–0 pada agregat
2019 Al-Hilal Arab Saudi 1–0 Jepun Urawa Red Diamonds Stadium Universiti Raja Saud, Riyadh 22,549
Urawa Red Diamonds Jepun 0–2 Arab Saudi Al-Hilal Stadium Saitama 2002, Saitama 58,109
Al-Hilal menang 3 – 0 pada agregat
Tahun Juara Jaringan Naib Juara Tempat Kehadiran
2020 Ulsan Hyundai Korea Selatan 2–1 Iran Persepolis Stadium Al Janoub, Al Wakrah 8,517
2021 Al-Hilal Arab Saudi 2–0 Korea Selatan Pohang Steelers Taman Mrsool, Riyadh 50,171
Tahun Tuan Rumah Jaringan Pelawat Tempat Kehadiran
2022 Al-Hilal Arab Saudi 1–1 Jepun Urawa Red Diamonds Stadium Antarabangsa Raja Fahd, Riyadh 50,881
Urawa Red Diamonds Jepun 1–0 Arab Saudi Al-Hilal Stadium Saitama 2002, Saitama 53,574
Urawa Red Diamonds menang 2–1 pada agregat
2023–24 Yokohama F. Marinos Jepun 2–1 Emiriah Arab Bersatu Al Ain Stadium Nissan, Yokohama 53,704[16]
Al Ain Emiriah Arab Bersatu 5–1 Jepun Yokohama F. Marinos Stadium Hazza bin Zayed, Al Ain 24,826[17]
Al Ain menang 6–3 pada agregat
Era Liga Juara-Juara Elit AFC (2024–sekarang)
Tahun Tuan Rumah Jaringan Pelawat Tempat Kehadiran
2024–25 Arab Saudi

Prestasi

[sunting | sunting sumber]

Prestasi Kelab

[sunting | sunting sumber]
Kelab Juara Naib Juara
Arab Saudi Al-Hilal 4 (1991, 1999–00, 2019, 2021) 5 (1986, 1987, 2014, 2017, 2022)
Korea Selatan Pohang Steelers 3 (1996–97, 1997–98, 2009) 1 (2021)
Jepun Urawa Red Diamonds 3 (2007, 2017, 2022) 1 (2019)
Iran Esteghlal 2 (1970, 1990–91) 2 (1991, 1998–99)
Korea Selatan Seongnam 2 (1995, 2010) 2 (1996–97, 2004)
Emiriah Arab Bersatu Al-Ain 2 (2002–03, 2023–24) 1 (2005)
Arab Saudi Al-Ittihad 2 (2004, 2005) 1 (2009)
Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors 2 (2006, 2016) 1 (2011)
Korea Selatan Ulsan Hyundai 2 (2012, 2020)
Qatar Al-Sadd 2 (1988–89, 2011)
Korea Selatan Suwon Samsung Bluewings 2 (2000–01, 2001–02)
Thailand Thai Farmers Bank2 2 (1993–94, 1994–95)
Israel Maccabi Tel Aviv1 2 (1969, 1971)
Republik Rakyat China Guangzhou 2 (2013, 2015)
Jepun Júbilo Iwata 1 (1998–99) 2 (1999–2000, 2000–01)
Republik Rakyat China Liaoning Whowin2 1 (1989–90) 1 (1990–91)
Israel Hapoel Tel Aviv1 1 (1967) 1 (1970)
Jepun Kashima Antlers 1 (2018)
Australia Western Sydney Wanderers 1 (2014)
Jepun Gamba Osaka 1 (2008)
Iran PAS Tehran2 1 (1992–93)
Jepun Tokyo Verdy 1 (1987)
Jepun JEF United Chiba 1 (1986)
Korea Selatan Busan IPark 1 (1985–86)
Jepun Yokohama F. Marinos 2 (1989–90, 2023–24)
Iran Persepolis 2 (2018, 2020)
Korea Selatan Seoul 2 (2001–02, 2013)
Arab Saudi Al-Ahli 2 (1985–86, 2012)
Emiriah Arab Bersatu Al-Ain 1 (2016)
Emiriah Arab Bersatu Al-Ahli 1 (2015)
Iran Zob Ahan Isfahan 1 (2010)
Australia Adelaide United 1 (2008)
Iran Sepahan 1 (2007)
Syria Al-Karamah 1 (2006)
Thailand BEC Tero Sasana 1 (2002–03)
Republik Rakyat China Dalian Shide2 1 (1997–98)
Arab Saudi Al-Nassr 1 (1995)
Qatar Al-Arabi 1 (1994–95)
Oman Kelab Oman 1 (1993–94)
Arab Saudi Al-Shabab 1 (1992–93)
Iraq Al-Rasheed2 1 (1988–89)
Iraq Al-Shorta 1 (1971)
Korea Selatan Yangzee2 1 (1969)
Malaysia Selangor 1 (1967)

1 Pada 1974 Israel telah disingkirkan daripada AFC kerana tekanan politik, dan menjadi ahli UEFA penuh pada 1994. Akibatnya, kelab Israel tidak lagi mengambil bahagian dalam kejohanan AFC tetapi sebaliknya dalam kejohanan UEFA.
2 Pasukan yang tidak lagi wujud.

Prestasi Negara

[sunting | sunting sumber]
Negara Juara Naib Juara Jumlah
 Korea Selatan 12 7 19
 Jepun 8 5 13
 Arab Saudi 6 10 16
 Iran 3 6 9
Republik Rakyat China China 3 2 5
 Israel 3 1 4
 Emiriah Arab Bersatu 2 3 5
 Qatar 2 1 3
 Thailand 2 1 3
 Australia 1 1 2
 Iraq 0 2 2
 Malaysia 0 1 1
 Oman 0 1 1
 Syria 0 1 1

Prestasi Wilayah

[sunting | sunting sumber]
Persekutuan (wilayah) Gelaran Jumlah
EAFF (Asia Timur) Zon Timur 23 26
AFF (Asia Tenggara) 3
WAFF (Asia Barat) Zon Barat 10 13
CAFA (Asia Tengah) 3
SAFF (Asia Selatan) 0

Nota: Kelab Israel, pemenang edisi 1967, 1969 dan 1971, tidak termasuk.

Anugerah

[sunting | sunting sumber]

Pemain Paling Bernilai

[sunting | sunting sumber]
Tahun Pemain Kelab Ruj.
1996–97 Korea Selatan An Ik-soo Korea Selatan Pohang Steelers [18]
1997–98 Arab Saudi Ahmed Al-Dokhi Arab Saudi Al Hilal [19]
1998–99 Burkina Faso Seydou Traoré Emiriah Arab Bersatu Al-Ain [20]
1999–2000 Brazil Sérgio Ricardo Arab Saudi Al Hilal [21]
2000–01 Republik Persekutuan Yugoslavia Zoltan Sabo Korea Selatan Suwon Samsung Bluewings [22]
2001–02 —
2002–03 Thailand Therdsak Chaiman Thailand BEC Tero Sasana [23]
2004 Arab Saudi Redha Tukar Arab Saudi Al-Ittihad [24]
2005 Arab Saudi Mohammed Noor Arab Saudi Al-Ittihad [25]
2006 Korea Selatan Choi Jin-cheul Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors [26]
2007 Jepun Yuichiro Nagai Jepun Urawa Red Diamonds
2008 Jepun Yasuhito Endō Jepun Gamba Osaka
2009 Korea Selatan No Byung-jun Korea Selatan Pohang Steelers [27]
2010 Australia Sasa Ognenovski Korea Selatan Seongnam Ilhwa Chunma [28]
2011 Korea Selatan Lee Dong-gook Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors [29]
2012 Korea Selatan Lee Keun-ho Korea Selatan Ulsan Hyundai [30]
2013 Brazil Muriqui Republik Rakyat China Guangzhou Evergrande [31]
2014 Australia Ante Covic Australia Western Sydney Wanderers [32]
2015 Brazil Ricardo Goulart Republik Rakyat China Guangzhou Evergrande [33]
2016 Emiriah Arab Bersatu Omar Abdulrahman Emiriah Arab Bersatu Al-Ain [34]
2017 Jepun Yōsuke Kashiwagi Jepun Urawa Red Diamonds [35]
2018 Jepun Yuma Suzuki Jepun Kashima Antlers [36]
2019 Perancis Bafétimbi Gomis Arab Saudi Al-Hilal [37]
2020 Korea Selatan Yoon Bit-garam Korea Selatan Ulsan Hyundai [38]
2021 Arab Saudi Salem Al-Dawsari Arab Saudi Al-Hilal [39]
2022 Jepun Hiroki Sakai Jepun Urawa Red Diamonds [40]
2023–24 Maghribi Soufiane Rahimi Emiriah Arab Bersatu Al Ain [41]
2024–25

Penjaring terbanyak

[sunting | sunting sumber]
Tahun Pemain Kelab Gol
2002–03 Republik Rakyat China Hao Haidong Republik Rakyat China Dalian Shide 9
2004 Korea Selatan Kim Do-hoon Korea Selatan Seongnam Ilhwa Chunma 9
2005 Sierra Leone Mohamed Kallon Arab Saudi Al-Ittihad 6
2006 Brazil Magno Alves Jepun Gamba Osaka 8
2007 Brazil Mota Korea Selatan Seongnam Ilhwa Chunma 7
2008 Thailand Nantawat Tansopa Thailand Krung Thai Bank 9
2009 Brazil Leandro Jepun Gamba Osaka 10
2010 Brazil Jose Mota Korea Selatan Suwon Samsung Bluewings 9
2011 Korea Selatan Lee Dong-gook Korea Selatan Jeonbuk Hyundai Motors 9
2012 Brazil Ricardo Oliveira Emiriah Arab Bersatu Al-Jazira 12
2013 Brazil Muriqui Republik Rakyat China Guangzhou Evergrande 13
2014 Ghana Asamoah Gyan Emiriah Arab Bersatu Al-Ain 12
2015 Brazil Ricardo Goulart Republik Rakyat China Guangzhou Evergrande 8
2016 Brazil Adriano Korea Selatan FC Seoul 13
2017 Syria Omar Kharbin Arab Saudi Al-Hilal 10
2018 Algeria Baghdad Bounedjah Qatar Al-Sadd 13
2019 Perancis Bafétimbi Gomis Arab Saudi Al-Hilal 11
2020 Maghribi Abderrazak Hamdallah[42] Arab Saudi Al-Nassr 7
2021 Kenya Michael Olunga[43] Qatar Al-Duhail 9
2022 Belgium Edmilson Junior[44] Qatar Al-Duhail 8
2023–24 Maghribi Soufiane Rahimi[41] Emiriah Arab Bersatu Al Ain 13
2024–25

Hadiah wang tunai

[sunting | sunting sumber]
Trofi kejohanan, digunakan sehingga 2024

Bermula dengan musim 2024–25, pengagihan hadiah wang adalah seperti berikut:[45]

Pusingan Pasukan Dompet (USD)
Setiap pasukan Jumlah
Peringkat Liga 24 $800,000 $19.2 juta
Pusingan 16 16 $200,000 $3.2 juta
Suku Akhir 8 $400,000 $3.2 juta
Separuh Akhir 4 $600,000 $2.4 juta
Perlawanan Akhir (Naib Juara) 1 $4 juta
Perlawanan Akhir (Juara) 1 $10 juta
Jumlah 24 $42 juta

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Nota

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Perlawanan akhir telah tercalar dan Maccabi diberikan kejuaraan selepas Al-Shorta enggan bermain pada perlawanan akhir atas sebab-sebab politik.
  2. ^ Kejohanan itu telah diputuskan dalam balang empat terakhir pasukan.
  3. ^ Perlawanan akhir telah tercalar dan Yomiuri telah dianugerahkan kejuaraan selepas Al-Hilal membantah pegawai perlawanan yang telah dipilih untuk perlawanan pertama dan enggan untuk mengambil bahagian dalam perlawanan akhir.

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "AFC Champions League: The drama, the glory..." the-AFC.com (dalam bahasa Inggeris). 17 February 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 June 2021. Dicapai pada 2021-07-12.
  2. ^ "History of the Asian Club Championship". Asian Football. 9 April 1997. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 April 1997. Dicapai pada 5 November 2021.
  3. ^ "Asian Football Confederation" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 5 Februari 2009. Dicapai pada 26 Mei 2008.
  4. ^ "Criteria for Participation in AFC Club Competitions" (PDF). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 18 August 2012. Dicapai pada 5 January 2010.
  5. ^ "ACL base widened from 2014". AFC. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 June 2013. Dicapai pada 26 January 2022.
  6. ^ "AFC Slots". Diarkibkan daripada yang asal pada 3 December 2013. Dicapai pada 4 July 2014.
  7. ^ "AFC to invest in new era of national team and club competitions". AFC. 26 October 2019. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 February 2020. Dicapai pada 26 October 2019.
  8. ^ "AFC Executive Committee unveils dynamic enhancements to the AFC Club Competitions". the-AFC.com (dalam bahasa Inggeris). Asian Football Confederation. 25 February 2022. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 March 2022. Dicapai pada 25 February 2022.
  9. ^ "AFC Competitions Committee recommends strategic reforms to elevate Asian club football". AFC. 23 December 2022. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 December 2022. Dicapai pada 24 December 2022.
  10. ^ "AFC Executive Committee approves biggest prize purse in Asian club football history from 2024/25; announces AFC Women's Champions League". AFC. 14 August 2023. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 October 2023. Dicapai pada 14 August 2023.
  11. ^ "Pivotal reforms approved by AFC Competitions Committee". AFC. 24 May 2024. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 May 2024. Dicapai pada 24 May 2024.
  12. ^ "Saudi Arabia to host AFC Champions League Elite – Final Stage". AFC. 1 December 2023. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 February 2024. Dicapai pada 18 December 2023.
  13. ^ "AFC ExCo okays ACL slots, format". the-afc.com. Asian Football Confederation. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 December 2013. Dicapai pada 4 July 2014.
  14. ^ a b c "Explained: Asia's new $23m Champions League format as Mariners, Sydney FC chase big payday". A-Leagues (dalam bahasa Inggeris). 19 June 2024. Dicapai pada 24 June 2024.
  15. ^ "AFC Champions League Official Programme". AFC.com.
  16. ^ "Yokohama F. Marinos – Al Ain FC 2:1 (AFC Champions League 2023/2024, Final)". worldfootball.net (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 27 May 2024.
  17. ^ "Al Ain FC – Yokohama F. Marinos 5:1 (AFC Champions League 2023/2024, Final)". worldfootball.net (dalam bahasa Inggeris). 26 May 2024. Dicapai pada 27 May 2024.
  18. ^ "1996 ASIAN CLUB CHAMPIONSHIP". Asian Football Confederation. 7 July 1997. Diarkibkan daripada yang asal pada 1997-07-07.
  19. ^ "الدوخي أفضل لاعب في البطولة". al-jazirah.com (dalam bahasa Arab). Diarkibkan daripada yang asal pada 2 September 2021. Dicapai pada 2 September 2021.
  20. ^ "Asian Club Championship 18th Edition 1998/99". Asian Football Confederation. 22 April 1999. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 April 1999.
  21. ^ "مالي الدنيا وشاغل الناس خطف الكأس". al-jazirah.com (dalam bahasa Arab). 24 April 2000. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 September 2021. Dicapai pada 2 September 2021.
  22. ^ "수원 삼성, 아시아클럽축구 평정". The Chosun Ilbo (dalam bahasa Korea). 27 May 2001. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 June 2021. Dicapai pada 14 September 2021.
  23. ^ "AFC Champions League – MVP Memories: Therdsak Chaiman". the-afc.com. Asian Football Confederation. 11 October 2020. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 October 2023. Dicapai pada 19 December 2020.
  24. ^ "Shandong Luneng suffer 7–2 blow at Champions League". China Daily. 22 September 2005. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 October 2023. Dicapai pada 20 December 2020.
  25. ^ "Preparation was vital for MVP Noor". Asian Football Confederation. 5 November 2005. Diarkibkan daripada yang asal pada 2005-11-07.
  26. ^ "전북 현대 AFC 챔피언스리그 우승". Yonhap News Agency (dalam bahasa Korea). 9 November 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 September 2021. Dicapai pada 2 September 2021.
  27. ^ "Triple treat for Steelers". AFC. Asian Football Confederation. 7 November 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada 15 September 2018. Dicapai pada 7 November 2009.
  28. ^ "Ognenovski crowned AFC player of the year". FIFA. 24 November 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 December 2010. Dicapai pada 5 January 2013.
  29. ^ "Double delight for Lee". The-AFC.com. Asian Football Confederation. 5 November 2011. Dicapai pada 5 November 2011.
  30. ^ "Livewire Lee name MVP". AFC. 10 November 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 17 November 2012.
  31. ^ "Triple delight for Muriqui". AFC. 10 November 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 November 2013.
  32. ^ "Custodian Covic named Most Valuable Player". AFC. 2 November 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 October 2021. Dicapai pada 30 March 2022.
  33. ^ "Hotshot Goulart adds awards to ACL title success". AFC. 22 November 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 November 2015. Dicapai pada 30 March 2022.
  34. ^ "Omar Abdulrahman lands AFC Champions League 2016 MVP award". AFC. 27 November 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 December 2016. Dicapai pada 6 November 2016.
  35. ^ "Yosuke Kashiwagi clinches AFC Champions League MVP Award". AFC. 25 November 2017. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 December 2017. Dicapai pada 25 November 2017.
  36. ^ "Yuma Suzuki of Kashima named 2018 MVP". AFC. 10 November 2018. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 February 2024. Dicapai pada 30 March 2022.
  37. ^ "Al Hilal's Gomis wins MVP, Top Scorer awards". Asian Football Confederation. 24 November 2019. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 January 2020. Dicapai pada 24 November 2019.
  38. ^ "Ulsan Hyundai's Yoon Bit-garam named 2020 AFC Champions League MVP". the-afc.com. Asian Football Confederation. 19 December 2020. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 January 2021. Dicapai pada 19 December 2020.
  39. ^ "Al-Hilal reign in Asia after tale of two Al-Dawsaris in AFC Champions League triumph". Arab News. 24 November 2021. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 December 2021. Dicapai pada 24 November 2021.
  40. ^ "Urawa's Hiroki Sakai crowned Most Valuable Player". the-afc.com. Asian Football Confederation. 6 May 2023. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 June 2023. Dicapai pada 6 May 2023.
  41. ^ a b "Al Ain's Rahimi wins MVP, Top Scorer awards". the-afc.com. Asian Football Confederation. 25 May 2024. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 May 2024. Dicapai pada 27 May 2024.
  42. ^ "Al Nassr's Abderrazak Hamdallah wins 2020 AFC Champions League Top Scorer award". the-afc.com. Asian Football Confederation. 19 December 2020. Diarkibkan daripada yang asal pada 17 April 2021. Dicapai pada 19 December 2020.
  43. ^ "Kenya's Michael Olunga wins AFC Champions League Golden Boot". The East African (dalam bahasa Inggeris). 24 November 2021. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 May 2023. Dicapai pada 24 November 2021.
  44. ^ "Al Duhail's Edmilson Junior scoops Top Scorer Award". the-afc.com (dalam bahasa Inggeris). Asian Football Confederation. 6 May 2023. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 June 2023. Dicapai pada 6 May 2023.
  45. ^ The AFC Hub (19 June 2024). AFC Champions League Elite™ 2024/25. Dicapai pada 20 June 2024 – melalui YouTube.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Liga_Juara-Juara_Elit_AFC&oldid=6292460"