Injil dalam Islam

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

 

Sebahagian daripada siri berkaitan
Islam
Pegangan
Perundangan
Sumber
Sejarah
Budaya and masyarakat
Topik berkaitan


Injil ( Arab: إنجيل, rumi: ʾInjīl) ialah nama Arab bagi buku yang diturunkan kepada Nabi Isa (Jesus). Perkataan Injil ini diterangkan dalam al-Quran sebagai salah satu daripada empat kitab suci Islam yang diturunkan oleh Allah, selainZabur (mungkin Mazmur), Taurat (atau Torah dalam agama lain), dan Al-Quran itu sendiri.

Perkataan Injil juga digunakan dalam al-Quran, Hadis dan dokumen awal Muslim untuk merujuk kepada kedua-dua buku dan wahyu yang diturunkan oleh Tuhan kepada Nabi Isa.

Etimologi[sunting | sunting sumber]

Perkataan Arab Injil (إنجيل) seperti yang terdapat dalam teks Islam, dan kini digunakan juga oleh orang bukan Arab dan Arab bukan Islam, berasal daripada perkataan Aramaik Syria awongaleeyoon (ܐܘܢܓܠܝܘܢ) yang terdapat dalam Peshitta (terjemahan Injil bagi Syria), [1] yang berasal daripada perkataan Yunani euangelion ( Εὐαγγέλιον) [2] daripada Perjanjian Baru bahasa Yunani asal, di mana ia bermaksud "berita baik" (daripada bahasa Yunani "Εὐ αγγέλιον"; Inggeris Lama "gōdspel"; Inggeris Moden "gospel", atau "evangel" sebagai arkaisme, rujuk contoh Bahasa Sepanyol "evangelio") Perkataan Injil terdapat dua belas kali dinyatakan dalam al-Quran.[3]

Pengenalpastian[sunting | sunting sumber]

Sarjana Muslim telah menolak untuk mengenalpastikan Injil dengan Injil Perjanjian Baru. Ada yang mencadangkan Injil mungkin Injil Barnabas atau Injil Thomas.[4] Ada yang melihat Injil Kristian sebagai tafsiran Injil asal seperti yang diturunkan kepada Nabi Isa. Lazimnya, sarjana Muslim berpendapat bahawa Injil merujuk kepada teks yang kini hilang atau rosak tanpa harapan akibat penambahan riwayat oleh pengarang lain. Sebagai contoh, Abdullah Yusuf Ali menulis:

The Injil (Greek, Evangel equals Gospel) spoken of by the Qur'an is not the New Testament. It is not the four Gospels now received as canonical. It is the single Gospel which, Islam teaches, was revealed to Jesus, and which he taught. Fragments of it survive in the received canonical Gospels and in some others, of which traces survive (e.g., the Gospel of Childhood or the Nativity, the Gospel of St. Barnabas, etc.)."[5]

Beberapa ayat dalam al-Quran telah difahami oleh beberapa sarjana bukan Islam sebagai masalah kepada pandangan ini, seperti:

Dan Kami utuskan Nabi Isa Ibni Maryam mengikuti jejak langkah mereka (Nabi-nabi Bani Israil), untuk membenarkan Kitab Taurat yang diturunkan sebelumnya; dan Kami telah berikan kepadanya Kitab Injil, yang mengandungi petunjuk hidayah dan cahaya yang menerangi, sambil mengesahkan benarnya apa yang telah ada di hadapannya dari Kitab Taurat, serta menjadi petunjuk dan nasihat pengajaran bagi orang-orang yang (hendak) bertaqwa. Dan hendaklah Ahli Kitab Injil menghukum dengan apa yang telah diturunkan oleh Allah di dalamnya

— Quran, surah 5 (Al-Maidah), ayat 46, 47a[6]

Walaupun sarjana Muslim menafsirkan ayat ini sebagai Tuhan yang memberi amaran kepada orang Kristian supaya tidak menguatkuasakan undang-undang yang bertentangan dengan undang-undang yang dihantar oleh Tuhan, [7] sarjana lain melihatnya sebagai pengesahan pemeliharaan Injil Perjanjian Baru :

Thus if the Qu'ran speaks against certain Christians, it speaks in support of the Gospel, and moreover assumes that the valid Christian revelation is still at hand in its day.[8]

Gabriel Said Reynolds juga berhujah dalam kajiannya bahawa beberapa perkataan yang digunakan dalam ayat-ayat yang menunjukkan penyelewengan dimaksudkan untuk tafsiran Injil, bukannya pengubahan.[9]

Lumrah[sunting | sunting sumber]

Walau apapun perselisihan ulama, umat Islam lazimnya percaya bahawa Injil merujuk kepada Injil yang benar, yang dianugerahkan Tuhan kepada Nabi Isa. Ramai orang Islam percaya bahawa Injil diturunkan oleh Allah kepada Nabi Isa dengan cara yang setanding dengan cara al-Quran diturunkan kepada Muhammad ; seperti yang diandaikan daripada petikan dalam al-Quran yang menyatakan injil adalah wahyu yang diterima, seperti (tr. Pickthall ):

Kemudian Kami (Allah) iringi sesudah mereka: Rasul-rasul Kami silih berganti, dan Kami iringi lagi dengan Nabi Isa ibni Maryam, serta Kami berikan kepadanya: Kitab Injil; dan Kami jadikan dalam hati orang-orang yang mengikutnya perasaan belas kasihan (sesama sendiri).

— Quran 57:27[10]

Orang Islam menolak pandangan bahawa Nabi Isa atau mana-mana orang lain menulis Injil, sebaliknya menyatakan ia adalah daripada Allah. Ramai sarjana Muslim percaya bahawa Injil sedia ada telah mengalami perubahan, perkataan dan makna perkataan telah diputarbelitkan, dengan beberapa petikan dibuang dan yang lain ditambah. Prinsip utama Islam tentang keesaan (Tauhid) dan ketuhanan Allah yang menyeluruh bermakna pada pandangan mereka adalah mustahil bagi Nabi Isa untuk menjadi Tuhan yang menjelma semula atau Anak Tuhan, dan dakwaan sebaliknya dalam Injil kini mesti disebabkan oleh penambahan kemudian. Meskipun begitu, Injil digunakan oleh umat Islam sebagai sumber sejarah.[11] Dikatakan dalam al-Quran (tafsiran maksudnya):

(Sesudah kamu - wahai Muhammad dan pengikut-pengikutmu - mengetahui tentang kerasnya hati orang-orang Yahudi itu) maka bolehkah kamu menaruh harapan bahawa mereka akan beriman kepada seruan Islam yang kamu sampaikan itu, padahal sesungguhnya telah ada satu puak dari mereka yang mendengar Kalam Allah (Taurat), kemudian mereka mengubah dan memutarkan maksudnya sesudah mereka memahaminya, sedang mereka mengetahui (bahawa perbuatan itu salah)?

— Quran 2:75[12]

Kecelakaan besar bagi orang-orang yang menulis Kitab Taurat dengan tangan mereka (lalu mengubah Kalam Allah dengan rekaan-rekaan mereka), kemudian mereka berkata: "Ini ialah dari sisi Allah", supaya mereka dengan perbuatan itu dapat membeli keuntungan dunia yang sedikit. Maka kecelakaan besar bagi mereka disebabkan apa yang ditulis oleh tangan mereka, dan kecelakaan besar bagi mereka dari apa yang mereka usahakan itu.

— Quran 2:79[13]

Demi sesungguhnya telah kafirlah orang-orang yang berkata: "Bahawasanya Allah ialah salah satu dari tiga tuhan". Padahal tiada Tuhan (yang berhak disembah) melainkan Tuhan yang Maha Esa. Dan jika mereka tidak berhenti dari apa yang mereka katakan itu, sudah tentu orang-orang yang kafir dari antara mereka akan dikenakan azab seksa yang tidak terperi sakitnya.

— Quran 5:73[14]

Menurut hadis yang dihimpun oleh al-Bukhari :

Kaum Ahli Kitab membaca Taurat dalam bahasa Ibrani dan diterangkannya dalam bahasa Arab untuk pemeluk agama Islam. Lalu Rasulullah SAW. bersabda: "Jangan kamu benarkan Ahli Kitab itu dan jangan pula kamu dustakan, melainkan ucapkanlah: "Kami percaya kepada Allah dan apa yang diturunkan kepada kami dan apa yang diturunkan kepada kamu sampai akhir ayat." "

— Sahih al-Bukhari Book 96, Hadith 89[15]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Peshitta (Mark 1:1) - "Literal Aramaic idiomatic (Lit. Ar. id.) name: "Awon-galee-yoon," or He Reveals."
  2. ^ Muhammad in world scriptures Abdul Haque Vidyarthi - 1997 "It is derived from the Greek term evangelion which means gospel, good news and happy tidings."
  3. ^ TheLastDialogue. "The word Injil mentioned in Quran". The Last Dialogue (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2023-01-28.
  4. ^ Oliver Leaman The Qur'an: An Encyclopedia Taylor & Francis 2006 ISBN 978-0-415-32639-1 page 298
  5. ^ Ali, Abdullah Yusuf (1938). The Holy Qur-an: Text, Translation & Commentary (ed. 3rd). Kashmiri Bazar, Lahore: Shaik Muhammad Ashraf. m/s. 287.
  6. ^ "Surah Al-Maaidah". surah.my. Dicapai pada 2023-10-14.
  7. ^ Deobandi, Muhammad (1964–1969). Ma'ariful Qur'an. m/s. 176.
  8. ^ Reynolds, Gabriel Said (April–June 2010). "On the Qurʾanic Accusation of Scriptural Falsification (taḥrīf) and Christian Anti-Jewish Polemic". Journal of the American Oriental Society. 130 (2): 189–202. page 195
  9. ^ Reynolds, Gabriel Said (April–June 2010). "On the Qurʾanic Accusation of Scriptural Falsification (taḥrīf) and Christian Anti-Jewish Polemic". Journal of the American Oriental Society. 130 (2): 189–202.
  10. ^ "Surah Al-Hadiid". surah.my. Dicapai pada 2023-10-14.
  11. ^ Camilla Adang Muslim Writers on Judaism and the Hebrew Bible: From Ibn Rabban to Ibn Hazm BRILL 1996 ISBN 978-9-004-10034-3 page 251
  12. ^ "Surah Al-Baqarah". surah.my. Dicapai pada 2023-10-14.
  13. ^ "Surah Al-Baqarah". surah.my. Dicapai pada 2023-10-14.
  14. ^ "Surah Al-Maaidah". surah.my. Dicapai pada 2023-10-14.
  15. ^ "Sahih Bukhari - Koleksi 1 - No. 1978". hadis.my. Dicapai pada 2023-10-14.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Templat:Characters and names in the Quran

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Injil_dalam_Islam&oldid=5999457"