Abu Sufyan ibni Harb: Perbezaan antara semakan
Tiada ringkasan suntingan Teg-teg: Suntingan mudah alih Suntingan web mudah alih |
|||
| Baris 3: | Baris 3: | ||
==Menentang Islam== |
==Menentang Islam== |
||
Abu Sufyan adalah ketua kaum Banu Abd Shams-suku Quraisy, yang menjadikan dia salah satu yang paling berkuasa di Mekah. Pada |
Abu Sufyan adalah ketua kaum Banu Abd Shams-suku Quraisy, yang menjadikan dia salah satu yang paling berkuasa di Mekah. Pada mgfhfhgfhgfhfgghemudiannya menerima Islam dan menjadi seorang pahlawan dan askar dalam tentera Islam. |
||
Saudara Abu Sufyan itu Musab adalah antara beberapa orang Islam yang berhijrah ke Habsyah untuk melepaskan diri dari penganiayaan di Mekah. |
Saudara Abu Sufyan itu Musab adalah antara beberapa orang Islam yang berhijrah ke Habsyah untuk melepaskan diri dari penganiayaan di Mekah. |
||
| Baris 10: | Baris 10: | ||
Selepas Muhammad dan umat Islam lain telah berhijrah ke Madinah pada tahun 622, [[Quraisy|kaum Quraisy]] merampas barang-barang mereka telah meninggalkan di belakang. Dalam tempoh masa itu, karavan diiringi oleh pengiring tentera yang berbeza-beza kekuatan. |
Selepas Muhammad dan umat Islam lain telah berhijrah ke Madinah pada tahun 622, [[Quraisy|kaum Quraisy]] merampas barang-barang mereka telah meninggalkan di belakang. Dalam tempoh masa itu, karavan diiringi oleh pengiring tentera yang berbeza-beza kekuatan. |
||
Oleh kerana hospitaliti Muhammad diterima di Madinah, penduduk Mekah yang takut pengaruh yang semakin meningkat daripada orang Islam dan dengan |
Oleh kerana hospitaliti Muhammad diterima di Madinah, penduduk [[Sghfhfgh|Mekah]] yang takut pengaruh yang semakin meningkat daripada orang Islam dan dengan |
||
itu telah contriving untuk melindungi laluan perdagangan mereka dengan |
itu telah contriving untuk melindungi laluan perdagangan mereka dengan menghapusksdfsfsfds |
||
Pada 624, Abu Sufyan adalah pemimpin yang dilantik daripada kafilah saudagar besar membawa nasib barangan Quraisy ke Syria untuk perdagangan. Kafilah itu telah diiringi oleh satu kuasa kira-kira 40 atau 50 askar. Muhammad {{saw}} telah mengetahui bahawa kafilah yang berjalan dekat dengan Madinah |
Pada 624, Abu Sufyan adalah pemimpin yang dilantik daripada kafilah saudagar besar membawa nasib barangan Quraisy ke Syria untuk perdagangan. Kafilah itu telah diiringi oleh satu kuasa kira-kira 40 atau 50 askar. Muhammad {{saw}} telah mengetahui bahawa kafilah yang berjalan dekat dengan Madinah |
||
| Baris 25: | Baris 25: | ||
Akhirnya kedua-dua pihak bersetuju untuk gencatan senjata, [[Perjanjian Hudaibiyah|Perjanjian Hudaybiyya]] pada 628, yang membenarkan umat Islam untuk membuat [[haji]] ke [[Kaabah]]. |
Akhirnya kedua-dua pihak bersetuju untuk gencatan senjata, [[Perjanjian Hudaibiyah|Perjanjian Hudaybiyya]] pada 628, yang membenarkan umat Islam untuk membuat [[haji]] ke [[Kaabah]]. |
||
==Penaklukan Islam di |
==Penaklukan Islam di Mek\dsfsf== |
||
ebaskan Makkah dari kuasa bukan Islam. Abu |
|||
Sufyan, padahal baki telah condong memihak kepada Muhammad dan kaum Quraisy tidak cukup kuat untuk menghalang orang Islam daripada menakluk bandar, mengembara ke Madinah, cuba untuk memulihkan perjanjian. Tiada persetujuan dicapai antara kedua-dua pihak dan Abu Sufyan kembali ke Makkah dengan tangan kosong. Usaha-usaha ini akhirnya memastikan bahawa penaklukan berlaku tanpa peperangan atau pertumpahan darah. Muhammad memaafkan isteri Abu Sufyan itu, Hind binti Utbah, yang telah didakwa dikunyah hati bapa saudara Nabi Muhammad {{saw}}, [[Hamzah bin Abdul Muttalib|Hamzah ibn 'Abd al-Muttalib]], ketika perang Uhud. |
Sufyan, padahal baki telah condong memihak kepada Muhammad dan kaum Quraisy tidak cukup kuat untuk menghalang orang Islam daripada menakluk bandar, mengembara ke Madinah, cuba untuk memulihkan perjanjian. Tiada persetujuan dicapai antara kedua-dua pihak dan Abu Sufyan kembali ke Makkah dengan tangan kosong. Usaha-usaha ini akhirnya memastikan bahawa penaklukan berlaku tanpa peperangan atau pertumpahan darah. Muhammad memaafkan isteri Abu Sufyan itu, Hind binti Utbah, yang telah didakwa dikunyah hati bapa saudara Nabi Muhammad {{saw}}, [[Hamzah bin Abdul Muttalib|Hamzah ibn 'Abd al-Muttalib]], ketika perang Uhud. |
||
| Baris 38: | Baris 38: | ||
Apabila Muhammad {{saw}} meninggal dunia pada tahun 632, Abu Sufyan adalah bertanggungjawab bagi Najran. |
Apabila Muhammad {{saw}} meninggal dunia pada tahun 632, Abu Sufyan adalah bertanggungjawab bagi Najran. |
||
Abu Sufyan juga berjuang di dalam peperangan Yarmouk di 636, di mana beliau kehilangan mata keduanya. Beliau memainkan peranan yang sangat penting dalam perang, sebagai naqeeb (ketua kakitangan) tentera Islam. Beliau berjuang di bawah perintah |
Abu Sufyan juga berjuang di dalam peperangan Yarmouk di 636, di mana beliau kehilangan mata keduanya. Beliau memainkan peranan yang sangat penting dalam perang, sebagai naqeeb (ketua kakitangan) tentera Islam. Beliau berjuang di bawah perintah dfsggdfhd [[Kerajaan Bani Ummaiyyah|Bani Ummaiyyah]]. |
||
Isteri Abu Sufyan bernama [[Hind binti Utbah]]. Beliau juga mempunyai seorang anak perempuan yang mengahwini Nabi Muhammad {{saw}} iaitu [[Ramlah binti Abu Sufyan]]. |
|||
Datuk kepada Abu Sufyan ialah Ummaiyyah, nama [[Kerajaan Bani Ummaiyyah]] diambil sempena namanya manakala moyang Abu Sufyan pula bernama Abd Shams. Abang kepada moyangnya pula ialah Hashim, moyang Rasulullah {{saw}}. Salah seorang daripada anak Abu Sufyan, [[Muawiyah]] mengasaskan [[Kerajaan Bani Ummaiyyah]]. |
|||
Posisi Abu Sufyan sebagai ketua Quraish menjadikannya musuh ketat Nabi Muhammad {{saw}}. Abu Sufyan menganggap Nabi Muhammad sebagai satu ancaman dan berusaha beberapa kali untuk membunuh Rasulullah {{saw}}. Anak perempuan Abu Sufyan memeluk [[Islam]] dan tidak terlepas daripada didera oleh kaum musyrikin Makkah. Selepas beberapa pertempuran di antara Muslimin [[Madinah]] dan Musyrikin Makkah terjadi, satu perjanjian iaitu [[Perjanjian Hudaibiyyah]] ditandatangani. Perjanjian ini kemudiannya dicabuli oleh sekutu kaum Quraish. Peristiwa ini menyaksikan pembukaan kota Makkah oleh tentera [[Muslim]] secara aman. Selepas peristiwa terbabit, Abu Sufyan memeluk [[agama]] [[Islam]] dengan ikhlas. |
Posisi Abu Sufyan sebagai ketua Quraish menjadikannya musuh ketat Nabi Muhammad {{saw}}. Abu Sufyan menganggap Nabi Muhammad sebagai satu ancaman dan berusaha beberapa kali untuk membunuh Rasulullah {{saw}}. Anak perempuan Abu Sufyan memeluk [[Islam]] dan tidak terlepas daripada didera oleh kaum musyrikin Makkah. Selepas beberapa pertempuran di antara Muslimin [[Madinah]] dan Musyrikin Makkah terjadi, satu perjanjian iaitu [[Perjanjian Hudaibiyyah]] ditandatangani. Perjanjian ini kemudiannya dicabuli oleh sekutu kaum Quraish. Peristiwa ini menyaksikan pembukaan kota Makkah oleh tentera [[Muslim]] secara aman. Selepas peristiwa terbabit, Abu Sufyan memeluk [[agama]] [[Islam]] dengan ikhlas. |
||
Semakan pada 05:12, 4 Mei 2020
Sakhr ibn Harb (Bahasa Arab: صخر بن حرب), lebih dikenali sebagai Abu Sufyan' (560-650), ialah pemimpin suku Quraisy Mekah. Beliau adalah lawan yang kuat daripada Nabi Muhammad sebelum menerima Islam dan menjadi seorang pahlawan Islam kemudian dalam hidupnya. Ibunya, Safia, adalah ibu bapa dari Maymuna binti al-Harith.
| Sebahagian daripada siri berkaitan |
| Islam |
|---|
 |
Menentang Islam
Abu Sufyan adalah ketua kaum Banu Abd Shams-suku Quraisy, yang menjadikan dia salah satu yang paling berkuasa di Mekah. Pada mgfhfhgfhgfhfgghemudiannya menerima Islam dan menjadi seorang pahlawan dan askar dalam tentera Islam.
Saudara Abu Sufyan itu Musab adalah antara beberapa orang Islam yang berhijrah ke Habsyah untuk melepaskan diri dari penganiayaan di Mekah.
Konflik ketenteraan dengan Muhammad
Selepas Muhammad dan umat Islam lain telah berhijrah ke Madinah pada tahun 622, kaum Quraisy merampas barang-barang mereka telah meninggalkan di belakang. Dalam tempoh masa itu, karavan diiringi oleh pengiring tentera yang berbeza-beza kekuatan.
Oleh kerana hospitaliti Muhammad diterima di Madinah, penduduk Mekah yang takut pengaruh yang semakin meningkat daripada orang Islam dan dengan itu telah contriving untuk melindungi laluan perdagangan mereka dengan menghapusksdfsfsfds
Pada 624, Abu Sufyan adalah pemimpin yang dilantik daripada kafilah saudagar besar membawa nasib barangan Quraisy ke Syria untuk perdagangan. Kafilah itu telah diiringi oleh satu kuasa kira-kira 40 atau 50 askar. Muhammad ﷺ telah mengetahui bahawa kafilah yang berjalan dekat dengan Madinah dalam perjalanan ke Syria dan menganjurkan daya Muslim 300 lelaki untuk memintas dan memiliki semula barang-barang yang Quraisy telah mencuri dari orang-orang Islam kerana ketiadaan mereka di Mekah. Pada masa ini, ia adalah berkaitan bahawa Allah diturunkan kepada Muhammad ﷺ bahawa kaumnya kini diberi kebenaran untuk pergi selepas orang-orang yang menyeksa mereka, didorong mereka dari rumah mereka (di Mekah) dan merampas harta mereka (ada yang Quraisy memakai ini kafilah sama). Walau bagaimanapun, kontinjen Islam Muhammad berkumpul gagal memintas kafilah. Mereka tiba selepas kafilah itu telah diluluskan oleh Madinah. Abu Sufyan telah belajar daripada rancangan itu umat Islam dari pengakap beliau telah dikerahkan, dan sebagai tindak balas, dihantar menyeru seorang penyeru ke Mekah untuk menyatukan kaum Quraisy untuk senjata melawan umat Islam. Umat Islam akhirnya melibatkan tentera ini Mekah, satu kuasa kira-kira 1000 orang, di dataran Badar beberapa hari selepas mereka gagal untuk memintas kafilah. Konflik ini, peperangan Badar, akhirnya menyebabkan kemenangan Islam. Kematian pemimpin paling Quraisy dalam perang bukan sahaja meninggalkan Abu Sufyan pemimpin Mekah, tetapi juga menandakan penggenapan nubuatan al-Quran dalam ayat 30:. 2-4
Abu Sufyan berkhidmat sebagai pemimpin tentera dalam kempen Mekah terhadap Madinah, termasuk peperangan Uhud dalam 625 dan perang Khandaq di 627, tetapi dia tidak dapat mencapai kemenangan akhir.
Akhirnya kedua-dua pihak bersetuju untuk gencatan senjata, Perjanjian Hudaybiyya pada 628, yang membenarkan umat Islam untuk membuat haji ke Kaabah.
Penaklukan Islam di Mek\dsfsf
ebaskan Makkah dari kuasa bukan Islam. Abu Sufyan, padahal baki telah condong memihak kepada Muhammad dan kaum Quraisy tidak cukup kuat untuk menghalang orang Islam daripada menakluk bandar, mengembara ke Madinah, cuba untuk memulihkan perjanjian. Tiada persetujuan dicapai antara kedua-dua pihak dan Abu Sufyan kembali ke Makkah dengan tangan kosong. Usaha-usaha ini akhirnya memastikan bahawa penaklukan berlaku tanpa peperangan atau pertumpahan darah. Muhammad memaafkan isteri Abu Sufyan itu, Hind binti Utbah, yang telah didakwa dikunyah hati bapa saudara Nabi Muhammad ﷺ, Hamzah ibn 'Abd al-Muttalib, ketika perang Uhud.
Abu Sufyan berulang-alik antara Mekah dan Madinah, masih cuba untuk mencapai penyelesaian. Menurut sumber, dia mendapati bantuan Muhammad bapa saudaranya al-Abbas, walaupun sebahagian ulama menganggap bahawa sejarah bertulis di bawah pemerintahan keturunan Abbas, dinasti Abbasiyah, telah dibesar-besarkan peranan Abbas dan memandang ringan peranan Sufyan, yang merupakan moyang kepada yang musuh Abbasiyyah.
Kemudian
Selepas penaklukan Makkah, Abu Sufyan berjuang sebagai salah satu daripada komander Muhammad dalam perang berikutnya. Semasa Pengepungan Taif, beliau kehilangan mata.
Apabila Muhammad ﷺ meninggal dunia pada tahun 632, Abu Sufyan adalah bertanggungjawab bagi Najran.
Abu Sufyan juga berjuang di dalam peperangan Yarmouk di 636, di mana beliau kehilangan mata keduanya. Beliau memainkan peranan yang sangat penting dalam perang, sebagai naqeeb (ketua kakitangan) tentera Islam. Beliau berjuang di bawah perintah dfsggdfhd Bani Ummaiyyah.
Posisi Abu Sufyan sebagai ketua Quraish menjadikannya musuh ketat Nabi Muhammad ﷺ. Abu Sufyan menganggap Nabi Muhammad sebagai satu ancaman dan berusaha beberapa kali untuk membunuh Rasulullah ﷺ. Anak perempuan Abu Sufyan memeluk Islam dan tidak terlepas daripada didera oleh kaum musyrikin Makkah. Selepas beberapa pertempuran di antara Muslimin Madinah dan Musyrikin Makkah terjadi, satu perjanjian iaitu Perjanjian Hudaibiyyah ditandatangani. Perjanjian ini kemudiannya dicabuli oleh sekutu kaum Quraish. Peristiwa ini menyaksikan pembukaan kota Makkah oleh tentera Muslim secara aman. Selepas peristiwa terbabit, Abu Sufyan memeluk agama Islam dengan ikhlas.