Emmanuel Macron

Sunting pautan
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Emmanuel Macron
Macron pada 2022
Presiden Perancis ke-25
Memegang jawatan
14 Mei 2017
Perdana MenteriÉdouard Philippe
Jean Castex
Élisabeth Borne
Gabriel Attal
Didahului olehFrançois Hollande
Putera Bersama Andorra
Memegang jawatan
14 Mei 2017
Berkhidmat dengan Joan Enric Vives Sicília
Didahului olehFrançois Hollande
Presiden En Marche!
Dalam jawatan
6 April 2016 – 8 Mei 2017
Didahului olehJawatan diwujudkan
Digantikan olehCatherine Barbaroux (Pemangku)
Menteri Ekonomi, Industri dan Hal Ehwal
Dalam jawatan
26 Ogos 2014 – 30 Ogos 2016
PresidenFrançois Hollande
Didahului olehArnaud Montebourg
Digantikan olehMichel Sapin
Butiran peribadi
Lahir (1977-12-21) 21 Disember 1977 (umur 46)
Amiens, Perancis
Parti politikEn Marche!
PasanganBrigitte Trogneux
Anak-anakLaurence Macron (anak perempuan tiri) Sebastien Macron (anak lelaki tiri) Tiphaine Macron (anak perempuan tiri)
Alma materUniversiti Paris Nanterre
PekerjaanAhli politik
Tandatangan

Emmanuel Jean Michel Frederic Macron (Perancis: [emanɥɛl makʁɔ̃]; lahir 21 Disember 1977) ialah seorang ahli politik Perancis, pegawai kanan kerajaan dan bekas pegawai bank pelaburan yang berkhidmat sebagai presiden negara tersebut ke-25 dan terkini sejak 2017.

Beliau dahulunya menganggotai ahli Parti Sosialis Perancis (PS) dari 2006 hingga 2009, beliau telah dilantik sebagai Timbalan Ketua Setiausaha di bawah pemerintahan pertama François Hollande pada tahun 2012 sebelum dilantik sebagai Menteri Ekonomi, Industri dan Hal Ehwal pada tahun 2014 di bawah pemerintahan Valls Kedua di mana beliau ditolak melalui pembaharuan yang mesra perniagaan. Beliau meletakkan jawatan pada Ogos 2016 untuk melancarkan liberal bidaan sosial dalam pilihan raya presiden Perancis 2017. Pada bulan November 2016, Macron mengisytiharkan bahawa beliau akan bertanding dalam pilihan raya presiden negara tersebut tahun sama di bawah sebuah pergerakan yang ditubuhkan beliau pada April.[2][3]

Beliau diundi kali kedua mengalahkan Marine Le Pen dalam pilihan raya presiden Perancis 2022, dengan itu menjadi calon presiden Perancis pertama memenangi pemilihan semula sejak tahun 2002.[4] Beliau juga seorang Putera Bersama Andorra de officio.

Kehidupan awal[sunting | sunting sumber]

Emmanuel dilahirkan di Amiens anak kepada Françoise Macron (nama keluarga sebelumnya: Noguès), seorang doktor, dan Jean-Michel Macron, seorang profesor neurologi di Universiti Picardy.[5] Dibesarkan dalam keluarga bukan agama, beliau telah dibaptiskan sebagai seorang Roman Katolik atas permintaan sendiri pada usia 12.[1]

Beliau mendapat pendidikan kebanyakannya di Jesuites de la Providence lycée di Amiens[6] sebelum ibu bapanya menghantar beliau untuk menamatkan tahun terakhir di sekolah di elit sekolah tinggi Lycée Henri-IV di Paris. Beliau belajar Falsafah di Universiti Paris-Ouest Nanterre La Défense, mendapatkan ijazah DEA.[7]

Beliau memperolehi ijazah sarjana dalam hal ehwal awam di Sciences Po, sebelum menjalani latihan kerjaya perkhidmatan awam di École nationale d'administration (ENA) sehingga menamatkan pengajiannya pada tahun 2004.

Kerjaya profesional[sunting | sunting sumber]

Macron bekerja sebagai Inspektor Kewangan di Kementerian Ekonomi Perancis di antara tahun 2004 dan 2008. Pada tahun 2007, beliau berkhidmat sebagai Timbalan pelapor bagi Suruhanjaya untuk meningkatkan pertumbuhan ekonomi Perancis yang diketuai oleh Jacques Attali. Macron membayar € 50,000 untuk membeli sendiri daripada kontrak kerajaan pada tahun 2008, dan dibiarkan bekerja di sebuah bank pelaburan pada Rothschild & Cie Banque.[8]

Kerjaya politik[sunting | sunting sumber]

Macron sebagai Menteri Ekonomi, Industri dan Hal Ehwal pada tahun 2014

Macron adalah seorang ahli Parti Sosialis (PS) dari tahun 2006 hingga 2009.

Dari 2012 hingga 2014, beliau berkhidmat sebagai Timbalan Setiausaha Agung Élysée, peranan kanan dalam kakitangan Presiden Hollande. Beliau telah dilantik sebagai Menteri Ekonomi dan Kewangan dalam Kabinet Valls kedua pada 26 Ogos 2014, menggantikan Arnaud Montebourg. Sebagai Menteri Ekonomi, Macron adalah di barisan hadapan dalam menolak pembaharuan yang mesra perniagaan. Pada 17 Februari 2015, Valls menolak pakej undang-undang usulan Macron melalui parlimen kerana enggan menggunakan prosedur khas 49.3.[9]

Pada bulan Ogos 2015, Macron menyatakan bahawa beliau tidak lagi menganggotai PS dan kini bebas.[10]

Pilihan raya Presiden Perancis 2017[sunting | sunting sumber]

Marcon bertemu Presiden Amerika Syarikat Donald Trump pada 13 Julai 2017

Macron mengasaskan En Marche! di Amiens pada 6 April 2016. Pada 30 Ogos 2016, Macron meletak jawatan daripada kerajaan menjelang pilihan raya presiden pada tahun 2017. Pada 16 November 2016, Macron secara rasmi mengisytiharkan pencalonannya untuk jawatan presiden Perancis[2] selepas beliau membuat spekulasi. Dalam ucapan pengumuman, Macron memanggil untuk "revolusi demokratik" dan berjanji untuk "membuka sekatan Perancis".

Macron menarik kritikan tentang masa yang diambil untuk menyatakan program formal semasa kempen beliau; walaupun mengisytiharkannya pada bulan November, beliau masih tidak mengeluarkan satu set lengkap cadangan pada Februari, menarik kedua-dua serangan dari pengkritik dan kebimbangan di dalamkalangan sekutu dan penyokong. Beliau akhirnya membentangkan program formal yang mengandungi 150 muka surat pada 2 Mac, penerbitan secara online dan membincangkannya pada sidang akhbar marathon pada hari itu.[11]

Macron mengumpul pelbagai kemudahan yang ada pada penyokong, mendapatkan sokongan daripada François Bayrou dari Pergerakan Demokratik (Perancis), MEP Daniel Cohn-Bendit, calon ekologi François de Rugy yang utama di sebelah kiri, dan Ahli Parlimen Sosialis Richard Ferrand, Setiausaha Agung En Marche!.[12]

Macron layak ke pusinngan kedua pilihan raya selepas memenangi pusingan pertama pilihan raya pada 23 April 2017. Beliau memenangi pusingan kedua pilihan raya presiden pada 7 Mei mengikut anggaran keputusan,[13] membuat calon Barisan Nasional, Marine Le Pen kalah.[14] Pada umur 39, beliautelah menjadi Presiden Perancis termuda dalam sejarah Perancis dan ketua negera yang paling muda selepas zaman Napoleon.[15]

Kedudukan politik[sunting | sunting sumber]

Macron telah digambarkan oleh sesetengah pemerhati sebagai liberal sosial dan oleh orang lain sebagai seorang demokrat sosial. Semasa di Parti Sosialis Perancis, beliau menyokong sayap kanan parti itu, yang berpendirian politik telah dikaitkan dengan "cara ketiga" dari dasar-dasar yang dikemukakan oleh Bill Clinton, Tony Blair dan Gerhard Schröder.[16][17][18][19][20][21][22][23]

Dasar luar[sunting | sunting sumber]

Macron mengambarkan penjajahan Perancis di Algeria sebagai "jenayah terhadap kemanusiaan". Pada tahun 2012, Macron merupakan pemimpin termuda bagi Yayasan Perancis-Amerika, sebuah pertubuhan pro-Amerika yang ditubuhkan pada tahun 1970-an oleh dua orang ahli Majlis Hubungan Luar AS.[24][25]

Pada Januari 2017, beliau berkata Perancis memerlukan dasar yang lebih "seimbang" ke arah Syria, termasuk perbincangan dengan Bashar Assad. Pada bulan April 2017, berikutan serangan kimia di Khan Shaykhun, Macron mencadangkan campur tangan tentera mungkin berlaku terhadap rejim Assad, sebaik-baiknya di bawah naungan PBB. [26]

Beliau menyokong penerusan dasar Presiden Hollande di Israel, juga menentang gerakan BDS, dan enggan menyatakan tempat di atas pengiktirafan Negara Palestin.[27]

Mengenai hal imigresen[sunting | sunting sumber]

Tidak seperti Sosialis Perancis, termasuk bekas Perdana Menteri Manuel Valls, Macron menyokong dasar pintu terbuka kepada pendatang dan pelarian dilaksanakan oleh Angela Merkel di Jerman dan menggalakkan toleransi terhadap pendatang dan umat Islam. Macron telah melahirkan keyakinan dalam keupayaan Perancis untuk menyerap lebih banyak pendatang dan mengalu-alukan kedatangan mereka ke Eropah, yang menegaskan bahawa kemasukan akan memberi kesan ekonomi yang positif.[28]

Bagaimanapun, beliau percaya bahawa Frontex (Sempadan Eropah dan Agensi Pengawal Pantai) adalah "bukan program bercita-cita tinggi" dan menggesa lebih banyak pelaburan di pantai dan sempadan pengawal, "kerana sesiapa sahaja yang memasuki [Eropah] di Lampedusa atau di tempat lain adalah satu kebimbangan untuk semua negara Eropah ". Mengenai dasar perlindungan, beliau percaya "yang ... tempoh kajian semula patut jauh dipendekkan" dan bahawa "semua orang-orang mempunyai tuntutan gagal perlu dihantar pulang serta-merta".

Mengenai hal keselamatan dan keganasan[sunting | sunting sumber]

Macron percaya bahawa rang undang-undang reformasi yang dicadangkan pada pelucutan kewarganegaraan untuk warga Perancis yang dilahirkan dan kerakyatan disabitkan atas tuduhan keganasan bukan "penyelesaian konkrit" dan percaya bahawa "pemanjangan yang tidak berkesudahan darurat menimbulkan persoalan sah". Beliau menyokong peningkatan dalam pembiayaan keadaan agensi perisikan.[29]

Macron meminta untuk memulih kepolisan komuniti dan menganggap bahawa "pengurusan beberapa risiko utama mesti diwakilkan kepada persatuan-persatuan 'atau sektor swasta".[30]

Alam sekitar[sunting | sunting sumber]

Macron bersama dengan Setiausaha Negara Amerika Syarikat, John Kerry

Menjelang Persidangan Perubahan Iklim PBB 2015, Macron dipanggil bagi pecutan peralihan ekologi dan menyokong "keseimbangan antara imperatif ekologi dan keperluan ekonomi", satu objektif yang kerajaan Perancis bertujuan untuk mencapai dengan berjuang di "lima bidang": "inovasi","pemudahan", "pengukuhan kecekapan tenaga kita dan [...] pengurangan penggunaan bahan api fosil", daya saing tenaga "dan" tindakan di Eropah dan seluruh dunia".[31]

Kehidupan peribadi[sunting | sunting sumber]

Macron berkahwin dengan Brigitte Trogneux, yang merupakan gurunya di Sekolah Tinggi La Providence di Amiens.[32][33] Mereka pertama kali bertemu apabila beliau adalah seorang pelajar berusia 15 tahun di dalam kelas drama.[34]

Ibu bapanya pada mulanya cuba untuk memisahkan pasangan itu dengan menghantar beliau pergi ke Paris untuk menamatkan tahun akhir persekolahannya, kerana mereka merasakan mereka masih muda, tetapi pasangan itu tinggal bersama-sama selepas beliau lulus dan akhirnya berkahwin pada tahun 2007.

Mereka hidup dengan tiga kanak-kanak Trogneux daripada perkahwinannya terdahulu.[7]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b "Macron oppose une vision "généreuse" du catholicisme à celle de Fillon". L'Express. 16 April 2017. Dicapai pada 25 April 2017.
  2. ^ a b "Macron quits to clear way for French presidential bid". BBC News. 30 Ogos 2016.
  3. ^ "France's Macron joins presidential race to 'unblock France'". BBC News. 16 November 2016.
  4. ^ Spencer, Mimosa; Jabkhiro, Juliette; Foroudi, Layli (24 April 2022). "France's Macron beats Le Pen to win second term". Reuters (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 24 April 2022.
  5. ^ "Dans un livre, Anne Fulda raconte Macron côté intime" (dalam bahasa Perancis). JDD à la Une. 21 April 2017. Dicapai pada 25 April 2017.
  6. ^ "Emmanuel Macron", Gala France. Retrieved 3 March 2017
  7. ^ a b Kaplan, Renee (2 September 2014). "Who is the hot new French Economy Minister". Frenchly. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-09-09. Dicapai pada 14 April 2017.
  8. ^ "Emmanuel Macron s'explique sur ses anciens revenus de banquier". Le Point (dalam bahasa Perancis). 19 February 2017. Dicapai pada 1 February 2017.
  9. ^ Revault d'Allonnes, David (17 February 2015). "Loi Macron : comment le 49-3 a été dégainé comme un dernier recours". Le Monde (dalam bahasa Perancis). Dicapai pada 16 April 2017.
  10. ^ "Emmanuel Macron n'est plus encarté au Parti socialiste" (Perancis) Le Figaro. 28 August 2015
  11. ^ "France's Macron joins presidential race to 'unblock France'". BBC. Dicapai pada 16 November 2016.
  12. ^ "Qui sont les soutiens d'Emmanuel Macron ?". Le Monde. 28 February 2017. Dicapai pada 3 March 2017.
  13. ^ Plowright, Adam (7 May 2017). "Emmanuel Macron: a 39-year-old political prodigy". MSN.
  14. ^ "En direct, Emmanuel Macron élu président : " Je défendrai la France, ses intérêts vitaux, son image "". Le Monde. 7 May 2017. Dicapai pada 7 May 2017.
  15. ^ Schnur, Dan. "Anger underlying French elections is roiling California too". San Francisco Chronicle. Dicapai pada 7 May 2017.
  16. ^ "Macron ou la "révolution passive" des élites françaises" (dalam bahasa Perancis). Slate. 29 May 2016. Dicapai pada 1 February 2017.
  17. ^ "Valls II: social-démocrate ou social-libéral ?" (dalam bahasa Perancis). Libération. 27 August 2014. Dicapai pada 1 February 2017.
  18. ^ "Emmanuel Macron, un banquier social-libéral à Bercy" (dalam bahasa Perancis). Le Parisien. 26 August 2014. Dicapai pada 1 February 2017.
  19. ^ Pascal Jalabert. "La ligne social libérale passe par Macron". Estrepublicain.fr. Dicapai pada 1 February 2017.
  20. ^ "Macron, l'anti-Montebourg" (dalam bahasa Perancis). leJDD.fr. Dicapai pada 1 February 2017.
  21. ^ "Nommé à Bercy, l'ancien banquier Emmanuel Macron fait consensus - Le Point". Le Point. 27 August 2014. Dicapai pada 1 February 2017.
  22. ^ Biseau, Grégoire; Allemagna, Lilian (26 August 2014). "Valls et les jeunes loups hollandais". Libération. Dicapai pada 1 February 2017.
  23. ^ "Ils ont marqué 2012 : Emmanuel Macron, l'enfant prodige de l'Elysée". Tempsreel.nouvelobs.com. 28 December 2012. Dicapai pada 1 February 2017.
  24. ^ "Wikiwix's cache". Archive.wikiwix.com. Dicapai pada 1 February 2017. Cite uses generic title (bantuan)
  25. ^ "Valls and Macron have much in common...apart from their poll ratings". ft.com. 12 January 2016. Dicapai pada 8 February 2017.
  26. ^ "Emmanuel Macron loses lead in French election polls after remarks on colonial Algeria and gay marriage spark outrage". The Daily Telegraph. 18 February 2017. Dicapai pada 25 April 2017.
  27. ^ "Emmanuel Macron: "Faire de la destitution d'Assad un préalable à tout a été une erreur"" (dalam bahasa Perancis). Le Monde. 24 January 2017. Dicapai pada 1 February 2017.
  28. ^ "Macron : "L'arrivée de réfugiés est une opportunité économique"". Lefigaro.fr. Dicapai pada 1 February 2017.
  29. ^ Macron, Emmanuel (2016). Révolution. XO. m/s. 270. ISBN 9782845639669.
  30. ^ Sophie BrunnFrance Télévisions (4 October 2016). "Proportionnelle, cumul des mandats... Les pistes d'Emmanuel Macron pour améliorer "l'hygiène démocratique" en France". Francetvinfo.fr. Dicapai pada 5 February 2017.
  31. ^ Emmanuel Macron, « Construire une « alliance de Paris pour le climat » », Annales des Mines - Responsabilité et Environnement, vol. 2, no 78, 2015, p. 3
  32. ^ "Emmanuel Macron - The new French minister of the economy". Cosmopolis. 27 August 2014.
  33. ^ Serhan, Yasmeen (8 February 2017). "Emmanuel Macron's Unexpected Shot at the French Presidency". The Atlantic. Dicapai pada 8 February 2017.
  34. ^ "Brigitte Macron - Trogneux : le rôle essentiel de la femme d'Emmanuel Macron" (dalam bahasa Perancis). Dicapai pada 27 January 2017.

Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]

  • Elgie, Robert. "The election of Emmanuel Macron and the new French party system: a return to the éternel marais?." Modern & Contemporary France 26.1 (2018): 15-29.
  • Hewlett, Nick. "The phantom revolution. The presidential and parliamentary elections of 2017." Modern & Contemporary France 25.4 (2017): 377-390.
  • Nougayrède, Natalie. "France's Gamble: As America Retreats, Macron Steps up." Foreign Affairs 96 (2017): 2+
  • Tiersky, Ronald. "Macron's World: How the New President Is Remaking France." Foreign Affairs. 97 (2018): 87+.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Emmanuel_Macron&oldid=6079023"