Senarai penyakit anjing

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Rencana utama: Kesihatan anjing

Senarai penyakit anjing ialah pilihan penyakit dan keadaan lain yang dijumpai pada anjing yang terus dikemas kini. Sesetengah penyakit ini adalah unik terhadap anjing atau spesies berkait rapat, sementara yang lain dijumpai pada haiwan lain, termasuk manusia. Bukan semua rencana disenaraikan di sini mengandungi maklumat tertentu tentang anjing. Rencana dengan maklumat bukan anjing ditanda dengan asterisk (*).

Jangkitan haiwan[sunting | sunting sumber]

  • Penyakit anjing gila (rabies, hidrofobia) ialah penyakit virus membawa kematian yang boleh menjejaskan mana-mana mamalia, sungguhpun hubungan anjing dengan manusia menjadikan rabies anjing kerisauan zoonosis. Pemvaksinan anjing untuk penyakit anjing gila biasanya diwajibkan oleh undang-undang. Lihat rencana kesihatan anjing untuk maklumat tentang penyakit ini pada anjing.[1]
  • Parvovirus anjing ialah jangkitan perut usus yang kadang-kadang membawa kematian yang terutamanya menjejaskan anak anjing. Penyakit ini berlaku di seluruh dunia.[2]
  • Koronavirus anjing ialah penyakit perut usus yang biasanya tidak bergejala atau dengan tanda klinkal ringan. Tandanya adalah lebih teruk pada anak anjing.[3]
  • Distemper anjing ialah penyakit berjangkit yang kerap membawa kematian yang terutamanya mempunyai tanda pernafasan dan neurologi.[4]
  • Influenza anjing ialah penyakit pernafasan berjangkit yang baru-baru ini muncul. Sehingga 80 peratus anjing yang terjangkit akan mempunyai gejala, tetapi kadar mortaliti hanya 5 sehingga 8 peratus.[5]
  • Radang hati anjing berjangkit ialah penyakit hati berjangkit dan kadang-kadang membawa kematian.[6]
  • Herpesvirus anjing ialah penyakit berjangkit yang merupakan sebab biasa kematian pada anak anjing berumur kurang daripada tiga minggu.[7]
  • Rabies palsu ialah penyakit berjangkit yang terutamanya menjejaskan babi, tetapi boleh juga menyebabkan penyakit membawa kematian pada anjing dengan tanda serupa dengan penyakit anjing gila.[8]
  • Virus minit anjing ialah penyakit berjangkit yang boleh menyebabkan tanda pernafasan dan perut usus pada anak anjing muda.[9]

Jangkitan bakteria[sunting | sunting sumber]

Jangkitan kulat[sunting | sunting sumber]

  • Blastomikosis* ialah penyakit kulat yang disebabkan oleh Blastomyces dermatitidis yang menjejaskan kedua-dua anjing dan anjing. Anjing adalah cenderung untuk dijangkiti sepuluh kali ganda lebih daripada manusia. Penyakit ini pada anjing boleh menjejaskan mata, otak, paru-paru, kulit, atau tulang.[15]
  • Histoplasmosis* ialah penyakit kulat yang disebabkan oleh Histoplasma capsulatum yang menjejaskan kedua-dua anjing dan manusia. Penyakit ini pada anjing biasanya menjejaskan paru-paru dan usus kecil.[16]
  • Koksidioidomikosis* ialah penyakit kulat yang disebabkan oleh Coccidioides immitis atau Coccidioides posadasii yang menjejaskan pelbagai spesies, termasuk anjing. Pada anjing, tanda penyakit paru-paru termasuk batuk, demam, penurunan berat, anoreksia, dan ketidakbermayaan. Penyakit selerak berlaku apabila kulat telah tersebar di luar paru-paru dan mungkin termasuk tanda klinikal termasuk ketempangan, nyeri, sawan, radang uvea hadapan, dan pembengkakan setempat.[17] Diagnosis Demam Lembah mungkin termasuk berbilang ujian, termasuk serologi dan radiologi. Menurut satu kajian dijalankan di kawasan Tucson dan Phoenix, 28% anjing akan teruji positif untuk keterdedahan terhadap kulat menjelang umur dua tahun, tetapi hanya 6% anjing akan sakit dengan penyakit klinikal.[18] Ada peningkatan risiko jangkitan berkaitan dengan amaun masa diluangkan di luar, ruang rayau lebih besar dicapai oleh anjing, dan umur meningkat.[19]
  • Kriptokokosis* ialah penyakit kulat yang disebabkan oleh Cryptococcus neoformans yang menjejaskan kedua-dua anjing dan manusia. Penyakit ini ialah penyakit jarang pada anjing, dengan kucing tujuh hingga sepuluh kali ganda lebih cenderung untuk terjangkit. Penyakit ini pada anjing boleh menjejaskan paru-paru dan kulit, tetapi lebih biasanya mata dan sistem saraf pusat.[20]
  • Kurap ialah penyakit kulit kurap yang pada anjing disebabkan oleh Microsporum canis (70%), Microsporum gypseum (20%), dan Trichophyton mentagrophytes (10%). Tanda tipikal pada anjing termasuk keguguran bulu dan kulit bersisik.[21]
  • Sporotrikosis ialah penyakit kulat disebabkan oleh Sporothrix schenckii yang menjejaskan kedua-dua anjing dan manusia. Penyakit ini ialah penyakit jarang pada anjing, dengan jangkitan kucing dan kuda adalah lebih banyak dalam perubatan veterinar. Penyakit ini pada anjing biasanya luka kulit kepadal dan trunkus bernodul.[22]
  • Aspergilosis* ialah penyakit kulat yang pada anjing disebabkan terutamanya oleh Aspergillus fumigatus. Jangitan biasanya berada di dalam rongga hidung. Tanda tipikal pada anjing termasuk bersin, lelehan hidung, perdarahan dari hidung, dan pengulseran hidung.[23]
  • Pitiosis ialah penyakit yang disebabkan oleh kulat air daripada genus Pythium, P. insidiosum. Penyakit ini terutamanya berlaku pada anjing dan kuda, tetapi juga boleh menjejaskan manusia. Pada anjing penyakit ini menjejaskan sistem perut usus dan nodus limfa, dan jarang-jarang kulit.[24]
  • Mukormikosis ialah satu koleksi penyakit kulit pada anjing termasuk pitiosis, zigomikosis, dan lagenidiosis yang menjejaskan salur perut usus dan kulit.[6]

Jangkitan protozoon[sunting | sunting sumber]

Parasit[sunting | sunting sumber]

Gangguan rangka dan otot[sunting | sunting sumber]

  • Osteoartritis*, juga dikenali sebagai radang sendi merosot, ialah keadaan biasa pada anjing bercirikan kemerosotan rawan sendi pada sendi anggota. Keadaan ini boleh menyebabkan kesakitan dan ketempangan yang sangat. Pilihan rawatan termasuk ubat seperti ubat anti-radang bukan steroid, kortikosteroid, dan pengubah suai bendalir sendi seperti glikosaminoglikan. Rawatan lain termasuk pembedahan, urut, demah hangat, kiropraktik, dan akupunktur.[35]
  • Displasia pinggul ialah penyakit keturunan pada anjing yang bercirikan perkembangan tidak normal asetabulum dan kepala tulang paha. Penyakit ini lebih biasa pada baka besar.[6]
  • Displasia siku ialah keadaan yang lebih biasa ditemui pada baka besar. Keadaan ini menggabungkan beberapa keadaan siku berlainan keturunan, termasuk radang rawan tulang kondil tengah humerus, perpecahan proses tulang hasta koronoid tengah.[6]
  • Tempurung lutut terkehel ialah kehelan tengah atau sisi tempurung lutut. Keadaan ini sangat disyaki diwarisi, tetapi juga boleh disebabkan oleh trauma.[36] Keadaan ini lebih biasa pada baka anjing lebih kecil [1]
  • Radang rawan tulang disekan (OCD) ialah perpisahan rawan sendi tidak matang daripada tulang bawah. Keadaan ini disebabkan oleh osteokondrosis, yang bercirikan penulangan endokondral tidak normal rawan epifisis. Keadaan ini paling biasa dilihat pada stifel, siku, bahu, dan keting.[37]
  • Panosteitis ialah penyakit biasa berasal usul yang tidak diketahui yang menyebabkan kesakitan dan ketempangan kaki berubah-ubah pada anjing baka sederhana dan besar. Penyakit ini menjejaskan tulang panjang anggota belakang dan hadapan.[38]
  • Sindrom Legg-Calvé-Perthes, juga dikenali sebagai penyakit Perthes atau nekrosis asepsis kepala tulang paha, bercirikan kecacatan kepala tulang paha dan kesakitan pinggul. Penyakit ini berlaku pada anak anjing baka kecil.[6]
  • Sakit belakang* pada anjing, terutamanya pada baka berbelakang panjang, seperti anjing pemburu basset dan dachshund, biasanya disebabkan oleh penyakit cakera antara ruas tulang belakang. Penyakit ini disebabkan oleh kemerosotan dan tonjol cakera dan pemampatan saraf tunjang. Penyakit ini paling biasa berlaku di kawasan serviks dan torakolumbar. Tanda teasuk sakit belakang, kelemahan anggota belakang, dan kelumpuhan.[39]
  • Anomali ruas tulang belakang kongenital, termasuk ruas tulang belakang kupu-kupu, bongkah, dan peralihan, dan hemivertebra, ialah koleksi pencanggaan tulang belakang pada haiwan. Kebanyakannya tidak ketara secara klinikal, tetapi boleh menyebabkan pemampatan saraf tunjang dengan mencacatkan terusan ruas tulang belakang atau menyebabkan ketidakstabilan.[6]
  • Sakit tulang tengkorak-rahang bawah ialah penyakit keturunan pada terier putih Tanah Tinggi Barat dan juga berlaku pada baka terier lain. Penyakit ini ialah penyakit berkembang pada anak anjing menyebabkan perubahan tulang berlebihan pada rahang bawah dan tengkorak. Tanda termasuk kesakitan pada bukaan mulut.[40]
  • Sakit tulang hipertrofi ialah penyakit tulang sekunder kepada penyakit di dalam paru-paru. Penyakit ini bercirikan pembentukan tulang baharu di luar tulang panjang.[6]
  • Osteodistrofi hipertrofi ialah penyakit tulang pada anjing baka besar cepat membesar. Tanda termasuk bengkak metafisis (bahagian tulang bersebelahan dengan sendi), kesakitan, kemurungan, kehilangan selera, dan demam. Penyakit ini biasanya dwisisi pada tulang anggota.[41]
  • Spondilosis*, juga dikenali sebagai spondilosis deformans pada anjing, ialah pertumbuhan osteofit pada permukaan hadapan dan sisi jasad ruas tulang belakang. Ini biasanya merupakan jumpaan kebetulan pada radiograf dan jarang menyebabkan gejala.[39]
  • Radang otot pengunyahan (MMM) ialah penyakit keradangan pada anjing menjejaskan otot rahang. Tanda termasuk bengkak otot rahang dan kesakitan pada bukaan mulut. Dalam MMM kronik ada atrofi otot rahang, dan parut otot pengunyahan kerana fibrosis mungkin menyebabkan ketidakbolehan untuk membuka mulut (trismus).[6]

Kardiovaskular dan peredaran[sunting | sunting sumber]

  • Gangguan platelet
    • Penyakit von Willebrand* ialah penyakit biasa keturunan dijumpai pada kedua-dua anjing dan manusia. Penyakit ini bercirikan kekurangan protein dipanggil faktor von Willebrand, yang terlibat dalam pembekuan darah. Penyakit ini boleh ubah daripada ringan kepada parah, bergantung pada jumlah faktor von Willebrand hadir pada anjing itu. Tanda termasuk perdarahan spontan dan perdarahan berlebihan ikutan pembedahan, kecederaan, atau semasa kitaran estrus.[42]
    • Trombositopenia* ialah keadaan biasa pada anjing bercirikan bilangan platelet rendah. Platelet digunakan dalam pembekuan darah, maka anjing dengan keadaan ini mungkin mempunyai perdarahan spontan atau perdarahan berpanjangan ikutan pembedahan, kecederaan, atau semasa kitaran estrus. Sebab termasuk sesetengah jangkitan riketsia seperti erlikiosis, barah seperti hemangiosarkoma, atau penyakit berperantara imun.[43]
    • Trombositosis* ialah keadaan bercirtikan platelet berlebihan. Kebanyakan kes berciri fisiologi (disebabkan oleh senaman) atau tindak balas (sekunder terhadap sesetengah barah, kehilangan darah, atau ubat tertentu). Keadaan ini jarang disebabkan oleh gangguan sumsum tulang primer. Dalam kes terakhir ini, platelet mungkin tidak berfungsi dengan normal, menyebabkan darah tidak membeku dengan betul.[44]
  • Anemia hemolisis* ialah sejenis anemia jana semula dijumpai pada anjing bercirikan pemusnahan sel darah merah. Jenis paling penting ialah anemia hemolisis berperantara imun, yang boleh merupakan penyakit primer atau sekunder kepada barah, jangkitan, ubat, atau pemvaksinan. Antibodi hadir pada permukaan sel, membawa kepada lisis dan anemia parah. Sebab lain luka hemolisis termasuk hipofosfatemia, keterdedahan kepada toksin seperti plumbum, jangkitan seperti erlikiosis atau babesiosis, dan jarang-jarang, isoeritrolisis neonatal.[45] Keadaan tingkah laku, pika, terutamanya apabila melibatkan pemakanan habuk konkrit, turap jubin, atau pasir, boleh merupakan tanda anemia hemolisis, menandakan keperluan bilangan darah lengkap untuk menyiasat diagnosis yang mungkin.[46][47]
  • Penyakit jantung
    • Penyakit injap mitra (miksomatosis) merosot* ialah sebab biasa kegagalan jantung kongestif pada anjing, terutamanya anjing kecil dan lebih tua.[48] Dedaun injap menjadi tebal dan nodul, membawa kepada pemuntahan injap mitra dan beban lebih isi padu bahagian kiri jantung. Cavalier King Charles spaniel dan dachshund mempunyai bentuk keturunan penyakit ini.[49]
    • Kardiomiopati terdilat (DCM) ialah penyakit otot jantung yang menyebabkan penurunan kekecutan miokardium. Ventrikel kiri menggantikan penyakit ini dengan lebih membesar (hipertrofi eksentrik atau lebih beban isi padu; juga dikenali sebagai pendilatan). Atrium kiri juga terdilat apabila penyakit ini parah. Penyakit ini terlihat pada baka anjing besar seperti boxer, anjing Denmark besar, dan pincer Dobermann. Penyakit ini biasanya bersifat idiopati, tetapi juga boleh disebabkan oleh kekurangan taurina pada cocker spaniel Amerika atau penggunaan doksorubisina. Satu mutasi pada gen, yang mengekodkan piruvat dehidrogenase kinase 4, berkaitan dengan DCM pada pincer Dobermann di Amerika Syarikat.[50] Kardiomiopati terdilat biasanya akhirnya menyebabkan kegagalan jantung kongestif. Pemfibrilan atrium adalah kerap pada anjing baka besar dengan DCM. Pincer Dobermann lebih kerap menghidap aritimia ventrikel (contohnya, kompleks ventrikel pramatang; takikardia ventrikel) yang mencenderungkannya kepada kematian tiba-tiba (iaitu pemfibrilan ventrikel).[49]
    • Kegagalan jantung kongestif* ialah hasil mana-mana penyakit jantung parah dan amat yang paling kerap menyebabkan sembap paru-paru (bendalir di dalam paru-paru), efusi pleura (bendalir di sekitar paru-paru), dan/atau asites (bendalir di dalam abdomen). Ini boleh disebabkan oleh dua penyakit di atas, kecacatan jantung kongenital seperti duktus arteriosus paten, hipertensi paru-paru, penyakit cacing jantung (Dirofilaria immitis), atau efusi perikardium. Tanda-tanda bergantung pada sisi jantung yang terjejas. Kegagalan jantung sebelah kiri menyebabkan kesukaran pernafasan dan/atau pernafasan cepat dan kadang-kadang batuk daripada pertambahan bendalir di dalam paru-paru (sembap paru-paru) dan pitam. Kegagalan jantung sebelah kanan menyebabkan hati besar (kongesi) dan pertambahan bendalir di dalam abdomen (asites), tidak kerap bendalir di sekitar paru-paru (efusi pleura), atau, jarang-jarang, sembap sisi.[51]
    • Sindrom sinus sakit* paling biasa terlihat pada schnauzer kecil betina. Sindrom ini bercirikan disfungsi nodus sinoatrium dan mungkin termasuk penyakit nodus atrioventrikel dan sekatan cabang berkas. Jumpaan elektrokardiogram termasuk bradikardia sinus, sinus terhenti, sekatan jantung sinoatrium, dan takikardia atrium. Tanda klinikal utama ialah pengsan (sinkope).[49]
    • Pelbagai kecacatan jantung
      • Stenosis aorta subinjap* (stenosis subaorta; SAS) ialah penyakit kongenital pada anjing bercirikan sumbatan salur aliran keluar ventrikel kiri oleh sebab gelang atau terowong tisu berserat yang diskret yang serta-merta di bawah injap aorta. Penyakit ini diwarisi pada anjing Newfoundland, dan juga dijumpai pada anjing pengutip keemasan, anjing Rottweil, boxer, buldog, anjing gembala Jerman, dan anjing Samoyed. Tanda termasuklah desir jantung sistole basal kiri, denyutan tulang paha lemah, pengsan dan tiada toleransi senaman. Anjing-anjing dengan SAS parah adalah cenderung untuk tiba-tiba mati.[49]
      • Stenosis paru-paru* ialah penyakit jantung kongenital pada anjing bercirikan sumbatan salur aliran keluar ventrikel kanan. Yang paling biasa ialah penyempitan berlaku di injap paru-paru tetapi ini juga boleh terjadi di bawah injap (subinjap) atau di atas injap (suprainjap). Baka paling biasa terjejas termasuk terier, buldog, schnauzer kecil, anjing Chihuahua, anjing Samoyed, beagle, anjing Kees, mastif, dan bulmastif. Tanda-tanda mungkin termasuk tiada toleransi senaman, tetap kerap ada hanya desir jantung.[49]
      • Kecacatan septum ventrikel* ialah lubang di bahagian di antara ventrikel jantung (septum antara ventrikel). Kecacatan ini ialah penyakit jantung kongenital pada anjing. Biasanya tiada tanda pada anjing kecuali desir jantung. Walau bagaimanapun, kecacatan besar boleh menyebabkan kegagalan jantung atau hipertensi paru-paru yang membawa kepada pirau kanan ke kiri.[49]
      • Kecacatan septum atrium* (ASD) ialah lubang di bahagian di antara atrium jantung (kebuk-kebuk atasan jantung). Keadaan ini ialah keabnormalan tidak kerap pada anjing. Kebanyakan adalah tidak ketara secara klinikal, tetapi kecacatan besar boleh menyebabkan kegagalan jantung kanan dan tiada toleransi senaman. Pudel piawai ialah baka paling kerap yang didiagnosis dengan ASD di Amerika Syarikat.[49]
      • Tetralogi Fallot* ialah kecacatan jantung kongenital pada anjing yang termasuk empat kecacatan berlainan: stenosis paru-paru, kecacatan septum ventrikel, hipertrofi ventrikel kanan, dan aorta menunggang. Anjing Kees dan buldog terdedah. Tanda termasuk sianosis dan tiada toleransi senaman. Polisitemia kerap hadir dan, jika parah, perlu dikawal dengan flebotomi atau dadah untuk menindas pengeluaran sel darah merah.[49]
      • Salur arteriosus paten* ialah salah satu kecacatan jantung kongenital paling biasa pada anjing di seluruh dunia. Kecacatan ini diwarisi pada pudel mainan dan kecil, dan biasa terlihat pada anjing gembala Jerman, anjing Pomerania, bichon frisé, dan anjing Malta. Tanda termasuk desir jantung berterusan, denyutan tulang paha berikat (kuat), takipnea (kadar pernafasan meningkat), dispnea (pernafasan sukar), dan tiada toleransi senaman.[49]
      • Displasia injap jantung (termasuk displasia injap mitra dan trikuspid) ialah keabnormalan jantung kongenital pada anjing. Displasia injap mitra dan trikuspid - juga dikenali sebagai injap atrioventrikel (AV) - boleh muncul sebagai injap menebal, memendek, atau melekuk. Korda tendinea juga biasanya abnormal.[49]
      • Kor triatriatum*, terutamanya kor triatriatum kanan, berlaku pada anjing dan bercirikan pembahagian berserat atrium kanan kepada dua kebuk, biasanya dengan satu lubang di antara kedua-duanya. Ini menyebabkan kegagalan jantung kanan (asites). Keadaan ini boleh dirawat dengan valvuloplasti belon atau silang alik pembedahan.[52]
  • Efusi perikardium* ialah pengumpulan bendalir di dalam perikardium. Ini biasanya serosanguinus (bendalir berdarah). Penumpukan serosanguinus boleh disebabkan oleh barah, biasanya hemangiosarkoma atau tumor dasar jantung, radang perikardium idiopati. Sebab-sebab jarang termasuklah trauma, gangguan pembekuan darah, dan ruptur atrium kiri. Penumpukan serum adalah jarang dan disebabkan oleh kegagalan jantung, hernia diafragm peritoneoperikardium, uremia, sista perikardium, atau hipoalbuminemia. Jarang-jarang efusi perikardium boleh disebabkan oleh jangkitan dan terdiri daripada nanah. Ekokardiogram patut dilakukan sebelum penyaliran bendalir itu, jika mungkin, untuk mengenal pasti sebabnya (contohnya, tumor). Penyaliran bendalir itu (perikardiosentesis) melegakan tanda-tanda klinikal dan, dalam kes radang perikardium idiopati, boleh menjadi kuratif.[49]
  • Hipertegangan paru-paru* ialah tekanan tinggi di dalam arteri paru-paru. Pada anjing tekanan ini boleh disebabkan oleh penyakit cacing jantung, tromboembolisme paru-paru, atau hipoksemia kronik (oksigen rendah). Keadaan ini boleh menyebabkan penyakit jantung sebelah kanan (kor pulmonale). Tanda termasuk kesukaran pernafasan, sianosis, dan tiada toleransi senaman.[49]
  • Sindrom neutrofil terperangkap* ialah penyakit resesif autosom yang menyebabkan neutrofil matang tidak boleh berpindah dari sumsum tulang ke dalam darah. Anak anjing terjejas menghidap jangkitan kronik dan kegagalan mandiri. Gejala lain boleh termasuk tumbesaran terbantut dan penampilan muka keferetan.[53] Penyakit ini adalah biasa pada collie sempadan.[54]

Sistem saraf[sunting | sunting sumber]

Mata[sunting | sunting sumber]

Telinga[sunting | sunting sumber]

  • Jangkitan telinga adalah biasa pada anjing, terutamnya baka dengan telinga tergantung, seperti beagle, dan anjing dengan terusan telinga sempit, seperti cocker spaniel. Faktor pendedah lain termasuk alahan, parasit telinga dan hipotiroidisme.[72]
  • Kepekakan* pada anjing boleh merupakan sama ada perolehan atau kongenital. Faktor pendedah untuk kepekakan perolehan ermasuk jangkitan kronik, penggunaan ubat tertentu, dan yang paling biasa, perubahan berkaitan dengan umur di dalam koklea. Kepekakan kongenital boleh berasal usul genetik, terlihat kadang-kadang pada anjing dengan bulu merle atau putih, atau disebabkan oleh kerosakan in utero daripada jangkitan atau toksin.[73]
  • Radang kulit serangan lalat berlaku di hujung dan lipatan telinga pada anjing. Ini disebabkan oleh gigitan lalat kandang, Stomoxys calcitrans.[74]

Kulit[sunting | sunting sumber]

  • Alahan*
    • Atopi* ialah alahan terhadap bahan dengan yang dengannya anjing tidak semestinya bersentuh secara terus. Ini ialah hiperkepekaan jenis I terhadap bahan yang disedut atau diserap melalui kulit. Sehingga 10 peratus anjing terjejas.[75] Alahan ini adalah biasa pada anjing, terutamanya terlihat pada baka seperti anjing pengutip Labrador, anjing pengutip keemasan, dan shih tzu. Gejala paling biasa ialah kegatalan. Kawasan terjejas termasuk bahagian bawah, muka, kaki, dan telinga.[76]
    • Radang kulit alahan pinjal ialah penyakit kulit paling biasa anjing di Amerika Syarikat. Penyakit ini disebabkan oleh kepekaan terhadap air liur pinjal.[77]
    • Alahan makanan* pada anjing biasanya dinyatakan sebagai kegatalan, terutamanya pada muka, tapak anggota, dan bahagian bawah. Pengujian kulit telah dibuktikan tidak boleh diharapkan, dan ujian pemakanan hipoalergenik biasanya digunakan untuk diagnosis.[78]
  • Displasia folikel ialah penyakit genetik anjing menyebabkan kebotakan, atau keguguran bulu. Ini disebabkan oleh folikel bulu yang tidak berfungsi dengan betul kerana ketidaknormalan struktur.[33]
  • Sinus dermoid, keadaan kulit genetik autosom pada anjing. Keadaan ini boleh kelihatan sebagai gumpal tunggal atau pelbagai di garis tengah dorsal.[33]
Granuloma jilat daripada penjilatan berlebihan.
  • Granuloma jilat, juga dikenali sebagai radang kulit jilat hujung, ialah gangguan kulit pada anjing disebabkan oleh desakan untuk menjilat bahagian bawah kaki. Luka daripada penjilatan berlebihan ialah plak menebal, kukuh dan bujur.[33]
  • Pemfigus ialah penyakit kulit autoimun tidak biasa. Bentuk paling biasa pada anjing ialah pemfigus foliaseus, yang menjadi nyata sebagai penghakisan dan pengerakan kulit dan persimpangan mukokutaneus. Pemfigus vulgaris adalah lebih jarang dan menjadi nyata sebagai luka kelepuhan pada mulut dan persimpangan mukokutaneus. Pemfigoid berbula paling biasa terlihat pada anjing Dobermann dan collie dan kelihatan seperti luka kelecuran lipatan paha.[79]
  • Radang kelenjar minyak ialah penyakit kulit autoimun tidak biasa paling biasa dijumpai pada anjing Akita dan pudel piawai.[80]
  • Sindrom kerapuhan kulit, juga dikenali sebagai sindrom seperti Ehlers-Danlos, ialah keadaan jarang pada anjing bercirikan kekenyalan kulit meningkat dan pemulihan luka lemah. Kelihatannya ada asas genetik untuk penyakit ini.[81]
  • Lupus eritematosus anjing ialah penyakit autoimun tidak biasa kulit pada anjing. Penyakit ini tidak berkembang menjadi lupus eritematosus sistemik pada anjing. Gejala awal paling biasa ialah penyisikan dan kehilangan pigmen pada hidung.[33]
  • Cekikan anak anjing atau selulitis juvenil ialah penyakit beretiologi tidak diketahui yang menjejaskan anak anjing.

Barah[sunting | sunting sumber]

Tingkah laku[sunting | sunting sumber]

Persekitaran[sunting | sunting sumber]

  • Kepekaan terhadap anaestesia boleh berlaku pada mana-mana baka, tetapi anjing pemburu penglihatan merupakan baka paling dicatatkan mempunyai kebimbangan anestesia. Anjing pemburu penglihatan diketahui mempunyai masa pemulihan berpanjangan daripada tiobarbiturat bertindak sekejap ultra seperti tiopental.[85]
  • Selaran haba boleh berlaku pada anjing, terutamanya baka bermuka rata seperti buldog atau pada baka besar. Baka, kekurangan air, senaman, dan suhu persekitaran tinggi mendedahkan anjing terhadap selaran haba. Tanda termasuk pemuntahan, cirit-birit, keruntuhan, kesukaran pernafasan, dan suhu badan mendekati 42 °C kepada 43 °C. Rawatan termasuk penyejukan anjing dengan tuala basah dan kipas, terapi bendalir intravena, dan penjagaan penyokongan lain.[86] Sekiranya suhu anjing mula menurun kepada sekitar 40 °C, hentikan proses penyejukan. Sebaik badan anjing mungkin menyejuk, suhunya boleh cepat menurun dan sangat menyejukkannya boleh mewujudkan masalah lain. Benarkan anjing itu hanya beberapa jilat air sehingga suhunya mula menurun kepada paras lebih normal. Jangan benarkan anjing menelan kuantiti air yang besar. Sekiranya anjing mencungap dengan lebih-lebih dan kemudian meminum air yang banyak, ia akan menelan jumlah udara yang besar dengan air dan ini boleh menyebabkan kes sama mengancam nyawa kembung di dalam perutnya.[87]
  • Ekor musang dan rumput pepulut boleh menembusi pelapik mulut atau kulit dan berpindah, menyebabkan abses dan penyaliran salur.[88]

Penyakit endokrin[sunting | sunting sumber]

Yang ditunjukkan di sini ialah kelenjar pituitari: (akromegali, satu bentuk penyakit Cushing, satu bentuk diabetes insipidus, penyakit Addison atipikal), ovari untuk betina: (kencing manis sekunder, kencing manis sementara), kelenjar ginjal: (satu bentuk penyakit Cushing, penyakit Addision tipikal), kelenjar tiroid: (hipotiroidisme), dan pankreas: (diabetes melitus).
  • Kencing manis pada anjing ialah jenis 1, atau kencing manis bergantung pada insulin: kekurangan pengeluaran insulin kerana pemusnahan sel beta pankreas.[89][90][91] Penyelidikan kini menyatakan tiada bukti kencing manis jenis 2 pada anjing.[92] Antara sebab kencing manis pada anjing ialah penyakit autoimun atau radang pankreas parah.[93] Bentuk kencing manis yang mungkin tidak kekal, bergantung pada jumlah kerosakan sel beta pankreas endokrin,[94] ialah kencing manis sementara dan sekunder. Sesetengah sebab kencing manis sementara dan sekunder ialah sindrom Cushing, glukokortikoid, progestin atau penggunaan steroid lain, dan hormon kebuntingan atau kitaran puncak. Dalam kes ini, pembetulan isu perubatan primer mungkin bererti kekembalian kepada status tidak berkencing manis.[93][95][96] Tanda biasa termasuk penurunan berat, peningkatan peminuman dan kencing, dan katarak. Rawatan melibatkan dos insulin dua kali sehari (terapi penggantian)[97] dan penggunaan pemakanan berserat dan berkarbohidrat kompleks tinggi.[98] Ubat kencing manis mulut tidak boleh digunakan untuk anjing kerana tiada yang boleh membaiki atau mengatasi kerosakan kekal terhadap sel beta pankreas.[90][99][100][101]
  • Penyakit tiroid, termasuk:
    • Hipertiroidisme* adalah jarang pada anjing. Sebab paling biasa ialah karsinoma tiroid, tumor malignan. Tanda termasuk penurunan berat, peningkatan selera, dan pembesaran kelenjar tiroid.[102]
    • Hipotiroidisme ialah penyakit endokrin paling biasa pada anjing. Penyakit ini disebabkan oleh pemusnahan autoimun (radang tiroid limfosit) atau atropi idiopati kelenjar tiroid.[103] Kedua-dua sebab ini bertanggungjawab atas 95% kes hipotiroidisme pada anjing.[104] Tanda termasuk penurunan selera, peningkatan berat, keguguran bulu, kulit/bulu kering, kulit sejuk sekiranya disentuh, jangkitan kulit berulang-ulang, dan ketidakbermayaan. Anjing mungkin juga mencari tempat hangat untuk ia baring di situ. Gejala hipotiroidisme berkongsi dengan banyak keadaan perubatan lain; penyakit ini mungkin bukan fikiran pertama apabila diagnosis dibuat.[105] Gejala mungkin tidak muncul selepas 75% atau lebih kelenjar tidak berfungsi. Dalam kurang daripada 10% kes hipotiroidisme, masalah ini bukan dengan kelenjar tiroid sendiri, tetapi dengan kelenjar pituitari di dalam otak. Kelenjar pituitari menghasilkan hormon perangsang tiroid (TSH);[106] tanpa hormon ini untuk memberikan isyarat kepada kelenjar tiroid untuk menghasilkan hormon tiroidnya, kelenjar tiroid kekal tidak aktif.[104] Rawatan adalah dengan penambahan hormon tiroid mulut.[107][108] Kekurangan iodin yang cukup dalam pemakanan boleh menghasilkan sebentuk hipotiroidisme; tanpa jumlah betul, kelenjar tiroi gagal menghasilkan hormon tiroid dengan cukup.[104] Koma miksedema ialah aspek penyakit ini yang jarang tetapi serius sehingga merupakan kecemasan perubatan.[109]
  • Penyakit Addison, juga dikenali sebagai hipoadrenokortisisme,[110] ialah pengurangan penghasilan glukokortikoid dan mineralokortikoid oleh kelenjar adrenal. Ada lebih kebiasaan dengan glukokortkoid, seperti kortisol; mineralkortikoid mengawal jumlah potasium, garam dan air di dalam badan.[111][112][113] Penyakit ini paling biasa disebabkan oleh pemusnahan tisu adrenal, mungkin oleh penyakit autoimun. Tanda termasuk peningkatan peminuman dan kencing, pemuntahan, cirit-birit, keruntuhan, penggeletaran dan penurunan berat; kadang-kadang sebab atau gejala tidak terutamanya spesifik.[114][115] Oleh sebab ini, kadang-kadang keadaan ini dirujuk sebagai "Mimik Besar" atau "Pengajuk Besar".[112][116] Mana-mana gejala penyakit mungkin tidak terlihat sehingga korteks adrenal 90% tidak berfungsi.[117] Penyakit Addison boleh berlaku apabila penggunaan steroid terhenti dengan mendadak; semasa penggunaannya, sistem kelenjar adrenal tidak berfungsi pada 100%. Sistem ini mengesan tahap cukup hormon ini di dalam badan dan tidak memberikan isyarat untuk penghasilannya. Penirusan perubatan secara beransur-ansur membolehkannya untuk pulang kepada penghasilan penuh selepas penghentian.[115][117] Kira-kira 35% pesakit penyakit Addison anjing tidak didiagnos sehingga mengalami krisis Addison, yang muncul dengan keluar merupakan kejutan "klasik" dan merupakan kecemasan perubatan.[109][117] Hiperkalemia[111] boleh berkembang dan menyebabkan bradikardia parah. Hanya pesakit penyakit Addison tipikal mempunyai risiko krisis Addison kerana kekurangan mineralokortikoid.[115] Rawatan adalah dengan penambahan mineralokortikoid di dalam pil harian atau suntikan bulanan. Bentuk atipikal dan bentuk disebabkan oleh sarak steroid mendadak tidak memerlukan mineralokortikoid.[115] Glukokortikoid biasanya ditambah dengan prednison mulut.[118][119]
  • Sindrom Cushing, juga dikenali sebagai hiperadrenokortisisme, ialah keadaan bercirikan peningkatan glukokortikoid dirembeskan oleh kelenjar adrenal. Kira-kira 85 peratus kes disebabkan oleh tumor di dalam kelenjar pituitari, sementara 15 peratus disebabkan oleh tumor adrenal. Kelenjar pituitari menghasilkan hormon yang memberikan isyarat kepada kelenjar asrenal untuk menghasilkan kortisol; tumor boleh menyebabkannya menghasilkan hormon perangsang adrenal sungguhpun apabila tidak diperlukan.[120][121] Tanda termasuk pengingkatan selera, peningkatan peminuman dan kencing, penampilan perut buncit, kelemahan otot, dan ketidakbermayaan.[120] Penyakit Cushing boleh disebabkan oleh penggunaan berlebihan ubat steroid; dalam sesetengah kes, penghentian ubat adalah cukup untuk menyelesaikan masalah.[120] Diagnosis boleh menjadi susah kerana tiada ujian dengan kepekaan dan kekhususan tinggi.[122] Rawatan termasuk mitotana, trilostana,[123][124] ketokonazola, atau selegilina.[125][126] Pembedahan digunakan dalam sesetengah kes tumor adrenal.[127]
  • Diabetes insipidus* pada anjing dan kucing boleh bersifat pusat, disebabkan oleh kekurangan hormon antidiuresis (ADH), atau nefrogen, disebabkan oleh kekurangan gerak balas ginjal terhadap ADH. Kedua-dua bentuk adalah tidak biasa. Diabetes insipidus pusat (CDI) biasanya bersifat idiopati, tetapi boleh juga disebabkan oleh trauma kepala[128] atau tumor otak. Diabetes insipidus nefrogen (NDI) boleh bersifat primer (keturunan) atau sekunder (disebabkan oleh keragaman penyakit metabolisme[129] dan ginjal, termasuk sindrom Cushing dan piometra). Kerana penyakit ini bercirikan ketidakbolehan untuk memekatkan air kencing, tanda paling biasa ialah peningkatan peminuman dan kencing.[130][131] Rawatan CDI adalah untuk menggunakan desmopresin, analog sintetik ADH. Rawatan NDI adalah untuk merawat sebab di bawah, sekiranya ada.[132]
  • Akromegali (juga dikenali sebagai hipersomatotropisme) ialah keadaan hormon disebabkan oleh perembesan berlebihan hormon pertumbuhan somatotropin[133] daripada kelenjar pituitari.[134] Hormon itu bertanggungjawab atas pertumbuhan dari kelahiran hingga zaman dewasa. Biasanya dalam zaman dewasa, lempeng pertumbuhan tulang menutup dan perembesan hormon menjadi perlahan. Kerana lempeng tulang menutup apabila apabila memasuki kematangan, pertumbuhan akromegali yang berterusan tidak berperkadaran normal.[135] Kebanyakan anjing menghidap penyakit ini ialah anjing betina yang tidak dikembiri tetapi keadaan ini boleh muncul dengan penggunaan ubat mengandungi progesteron.[135][136][137][138][139] Pesakit akromegali kerap juga mempunyai kencing manis.[140][141] Ada bentuk akromegali sementara yang boleh menjejaskan anjing betina dalam bahagian diestrus kitaran pembiakan.[129] Keadaan ini dibawa oleh kelenjar buah dada[142] merembeskan lebihan hormon pertumbuhan, yang dicetuskan oleh progesteron daripada ovari. Untuk akromegali tidak sementara, pengembirian diperlukan.[140] Gejala ini boleh termasuk pertumbuhan berlebihan atau pembesaran gusi dengan ruang luas di antara gigi,[135] peningkatan peminuman, peningkatan kencing, penebalan kulit dan lipatan kulit, pembesaran lidah dan cungap berlebihan.[143] Akromegali juga mungkin daripada adenoma somatotrof.[143] Hormon, somatostatin, boleh juga berguna dalam perawatan.[144] Sejak hipotiroidisme tersambung dengan pengeluaran lebihan hormon pertumbuhan, hipotiroidisme boleh disalah anggap sebagai acromegaly.[145]

Penyakit perut usus[sunting | sunting sumber]

  • Kerongkong besar ialah penyakit kerongkong bercirikan kemotilan dan kedilatan rendah. Kebanyakan kes pada anjing dewasa bersifat idiopati. Ini ialah sebab paling biasa regurgitasi pada anjing. Sebab lain megaesofagus termasuk miastenia gravis, keracunan plumbum, dan penyakit Addison.[146]
  • Kembung*, juga dikenali sebagai kilasan atau volvulus pendilatan perut, ialah keadaan serius yang melibatkan perut menggelembung dengan udara (pendilatan perut), kadang-kadang memulas dengan sendiri (volvulus). Baka berdada dalam berada pada risiko tinggi kembung. Faktor yang mendedahkan anjing terhadap keadaan ini ialah jasad asing, barah usus, pengintususupan, dan penyakit usus lain. Ini mempunyai prognosis lemah.[147]
  • Jasad asing ialah objek yang asing terhadap badan yang tertanam di dalam salur perut usus (atau bahagian lain anjing). Anjing terdedah terhadap sumbatan perut usus kerana kebolehannya untuk menelam objek agka besar melalui kerongkong. Jasad asing paling biasa tertanam di dalam perut kerana ketidakbolehan untuk melalui sfinkter pilorus, dan di dalam jejunum.
  • Fisula dubur*, dikenali sebagai fistula perianal pada anjing, paling biasa pada anjing gembala Jerman. Keadaan ini bercirikan salur penyaliran di dalam kulit di sekitar dubur. Sebabnya tidak diketahui. Rawatan pembedahan adalah biasa, tetapi baru-baru ini, penggunaan siklosporin dalam gabungan dengan ketokonazola ditunjukkan berkesan.[148]
  • Kekurangan pankreas ekokrin ialah ketidakbolehan untuk mencerna makanan dengan betul kerana kekurangan enzim pencernaan dibuat oleh pankreas. Penyakit ini kerap dijumpai pada anjing.[6]
  • Radang pankreas*, atau keradangan pankreas, adalah biasa pada anjing. Keradangan ini paling biasa terlihat pada anjing terlebih berat berumur pertengahan dan lebih tua. Schnauzer kecil terdedah. Faktor penyumbang termasuk kencing manis, hiperlipidemia, keobesan, dan ketidakbijaksanaan pemakanan. Tanda termasuk pemuntahan, cirit-birit, kesakitan abdomen, ketidakbermayaan, dan anoreksia.[149]
  • Penyakit usus keradangan (IBD)* ialah sekumpulan penyakit pada anjing yang bersifat idiopati dan bercirikan kehadiran sel keradangan mencerobohi perut dan/atau dinding usus. Ini ialah keadaan biasa. Tanda termasuk pemuntahan, cirit-birit, dan penurunan berat. Rawatan adalah dengan pengubahsuaian pemakanan dan penggunaan ubat seperti kortikosteroid, metronidazola, sulfasalazina, and azatioprina.[150]
  • Sindrom pemuntahan berhempedu ialah pemuntahan sebagai gerak belas terhadap keradangan cetusan hempedu perut. Garam hempedu menggangu sekatan mukus perut, membenarkan asid merengsaan lapik perut dan menyebabkan radang perut.[151]
  • Pengintususupan* bercirikan teleskop satu bahagian salur perut usus ke dalam bahagian lagi satu, membentuk sekatan. Keadaan ini paling biasa pada anjing berumur enam hingga lapan bulan. Pembedahan diperlukan untuk perawatan.[152]
  • Limfangiektasia ialah penyakit usus anjing bercirikan cirit-birit kronik dan kehilangan protein seperti serum albumin dan globulin. Keadaan ini dianggap merupakan bentuk kronik enteropati kehilangan protein. Baka biasa terjejas termasuk terier gandum berbulu lembut, anjing pufin Norway, basenji, dan terier Yorkshire.[6]
  • Radang perut usus berdarah ialah penyakit anjing bercirikan pemuntahan tiba-tiba dan cirit-birit berdarah. Gejalanya biasanya parah dan boleh membawa kematian sekiranya tidak dirawat. Keadaan ini paling biasa pada anjing dewasa muda mana-mana baka, tetapi terutamanya anjing kecil seperti pudel mainan dan schnauzer kecil.[6]

Sistem kencing dan pembiakan[sunting | sunting sumber]

Racun dan dos berlebihan[sunting | sunting sumber]

  • Asetaminofen (Tylenol) boleh menyebabkan kerosakan hati pada anjing. Dos toksik ialah 150 mg/kg.[166]
  • Ibuprofen (Advil)* boleh menyebabkan perengsaan perut usus, ulser perut, dan kerosakan ginjal pada anjing.[167]
  • Naproksen (Aleve)* mempunyai separuh hayat panjang pada anjing dan boleh menyebabkan perengsaan perut usus, anemia, melena (darah tercerna di dalam tinja), dan pemuntahan.[167]
  • Antibeku* adalah sangat berbahaya terhadap anjing dan menyebabkan kemurungan sistem saraf pusat dan kegagalan ginjal akut. Perawatan memerlukan lapan jam pengingesan untuk berjaya.[166] Lihat Keracunan glikol etilena.
  • Pengingesan racun mencit dan tikus* adalah biasa pada anjing. Kebanyakan racun rodensia di Amerika Syarikat ialah antipenggumpal dengan susutan vitamin K. Jenis ini ialah sebab paling kerap keracunan pada haiwan peliharaan. Produk generasi ketiga mengandungi brodifakum atau bromadiolona dan adalah toksik selepas pengingesan tunggal. Tanda termasuk perdarahan spontan dan berlebihan di dalam dan di luar. Rawatan adalah dengan tambahan vitamin K. Racun rodensia lain mungkin mengandungi kolekalsiferol yang menyebabkan hiperkalsemia dan membawa kepada masalah jantung dan ginjal. Racun rodensia lebih baharu mungkin mengandungi brometalin yang menyebabkan tanda sistem saraf pusat seperti sawan, penggeletaran, dan kemurungan.[168]
  • Racun serangga* digunakan pada anjing untuk pinjal dan sengkenit biasanya mengandungi sama ada organofosfat atau karbamat. Kedua-dua ini boleh meresap melalui kulit, konjunktiva, salur perut usus, dan paru-paru. Organofosfat merencatkan asetilkolinesterasa dengan tetap dan karbamat merencatkan kolinesterasa dengan tetap. Ketoksikan berlaku melalui dos berlebihan dengan produk sepatutna atau penggunaan produk pertanian. Tanda untuk kedua-dua termasuk hiperpeliuran, pemuntahan, ketidakbermayaan, penggeletaran, kesusahan untuk berjalan, kelemahan, dan kematian.[166]
  • Coklat ialah sebab biasa keracunan pada anjing. Pendirian toksik di dalam coklat ialah teobromina dan kafeina. Coklat pembuat roti ialah yang bentuk paling berbahaya kerana mengandungi kepekatan tinggi ubat ini, diikuti oleh coklat separa manis dan gelap, dan coklat susu. Tanda termasuk pemuntahan, cirit-birit, penggeletaran, kesukaran untuk berjalan, sawan, dan masalah jantung.[169]
  • Keracunan plumbum* adalah tidak biasa pada anjing. Pendedahan terhadap plumbum adalah daripada pemakanan serpihan cat daripada lukisan berdasarkan plumbum (dijumpai di dalam cat rumah sebelum 1950), dan pemakanan objek plumbum seperti penabur, batu ladung, atau pengimbang. Tanda keracukan termasuk pemuntahan, cirit-birit, kebutaan, sawan, dan penggeletaran.[166]
  • Kismis dan anggur ialah sebab berpotensi kegagalan ginjal pada anjing.[170]
  • Bawang putih dan bawang* adalah toksik terhadap anjing. Bawang, bawang putih, dan kucai boleh menyebabkan kehancuran sel darah merah dalam keadaan yang dikenali sebagai anemia badan Heinz, satu bentuk anemia hemolisis. Tidak kuantiti jelas yang diasaskan untuk onset anemia. Untuk bawang putih, sekiranya anjing memakan sejumlah bawang putih sama dengan 1 sudu teh untuk setiap 10 paun berat anjing berkenaan (1 sudu teh untuk seekor anjing 10 paun), ini boleh menghancurkan sel darah merah. Tindak balas beracun boleh disebabkan oleh bawang, baang, dan kucai mentah, masak, atau kering, termasuk yang dalam bentuk serbuk atau ternyahhidrat. Semua makanan yang mengandungi bawang atau varian bawang (seperti sos spageti) patut dihindari.

Lain-lain[sunting | sunting sumber]

  • Vertigo*, lebih dikenali sebagai penyakit vestibul* pada anjing, ialah keadaan tidak biasa pada anjing lebih tua. Kebanyakan kes bersifat idiopati, tetapi boleh juga disebabkan oleh radang telinga dalam, atau jangkitan telinga dalam, tumor, dan radang otak. Tanda termasuk nistagmus, kecondongan kepala, berpusing-pusing, pemuntahan, dan jatuh ke satu sisi. Penyakit vestibul ideopati biasanya reda dalam beberapa hari hingga beberapa minggu.[171]
  • Molera (lubang di tengkorak), lebih dikenali sebagai fontanel terbuka, mungkin merupakan tanda hidrosefalus, tetapi juga merupakan jumpaan normal pada baka mainan seperti anjing Chihuahua.[172]
  • Masalah kelenjar dubur ialah isu sangat biasa dengan anjing. Penyakit kelenjar dubut atau pundi dubur mungkin termasuk hentaman, jangkitan, atau pengabsesan. Anjing itu akan meluahkan bahan berbau seperti ikan secara berkala dari duburnya apabila terlalu penuh. Kelenjar ini dinyatakan dengan normal apabila anjing meninja.
  • Demam shar pei ialah keadaan terlihat pada shar pei bercirikan demam berulang-ulang dan pembengkakan keting. Demam shar pei boleh menyebabkan kegagalan ginjal dan hati melalui pengumpulan amiloid di dalam organ tersebut (amiloidosis).[6]
  • Kegagalan hati* adalah biasa pada anjing. Tanda termasuk pemuntahan, kehilangan selera, penurunan berat, dan penyakit kuning. Sebab termasuk jangkitan bakteria atau virus, serangan toksik, barah, penyakit penyimpanan tembaga, atau keadaan ini mungkin idiopati.[173]
  • Penyakit gigi adalah sangat biasa pada anjing. Kalkulus ialah tanda paling ketara penyakit gigi, tetapi radang gusi berkembang menjadi radang periodontium merupakan yang menyebabkan kehilangan gigi. Rawatan termasuk penyisikan dan penggilapan gigi di bawah anestesia umum dan rawatan mana-mana penyakit periodontium. Pencegahan adalah sangat penting dan boleh dicapai melalui pengamalan pemakanan atau ganjaran khas, penggosokan gigi, dan gel pencegahan plak.[174]
  • Pirau portosistemik, juga dikenali sebagai pirau hati, ialah pemintasan hati oleh sistem peredaran badan. Keadaan ini boleh sama ada bersifat kongenital atau merupakan keadaan perolehan.
  • Hernia perineum ialah keadaan terlihat pada anjing bercirikan pengherniaan kandungan abdomen melalui diafragm pelvis dan menyebabkan pembengkakan pada satu bahagian dubur.
  • Diskinesia silium primer* ialah gangguan menyebabkan disfungsi silium. Pada anjing ini menjadi nyata dengan ketidakmotilan sperma dan penyakit pernafasan. Tanda termasuk luahan hidung, pneumonia berulang-ulang, dan ketidaksuburan. Gejala berkembang kemudian selepas kelahiran.[175]
  • Sumbing bibir dan lelangit kerap terlihat pad anjing. Kesukaran dengan penyusuan ialah masalah paling biasa berkaitan dengan sumbing, tetapi pneumonia pengaspiratan mungkin terlihat dengan sumbing lelangit.[6]
  • Hernia diafragma kongenital* adalah tidak biasa pada anjing. Kebanyakan hernia diafragm disebabkan oleh trauma. Hernia diafragm kongenital biasanya merupakan komunikasi antara peritoneum dengan perikardium. Kedua-dua ini kerap merupakan jumpaan tidak sengaja.[176]
  • Hiperplasia gusi terlihat pada baka berkepala pendek, terutamanya boxer. Ini ialah keadaan benigna, sungguhpun pengimpakan makanan dan bulu adalah biasa.[177]
  • Penyakit keracunan salmon ialah penyakit anjing yang membawa kematian disebabkan oleh jangkitan dengan sejenis riketsia, sama ada Neorickettsia helminthoeca atau Neorickettsia elokominica. Keadaan ini disebabkan oleh pemakanan salmon mentah dan dijumpai di Barat Laut Lautan Pasifik.[6]
  • Tindak balas vaksin boleh dianggap sebagai mana-mana jenis kejadian buruk berpunca daripada pemvaksinan, termasuk pembentukan granuloma, tetapi paling biasa istilah tindak balas vaksin digunakan untuk menggambarkan tindak balas hiperkepekaan jenis I. Tanda paling biasa ialah pembengkakan dan kegatalan muka, tetapi tanda sangat parah lebih jarang seperti hipotensi dan keruntuhan mungkin berlaku.[178]
  • Lupus eritematosus sistemik (SLE)* ialah penyakit sistem imun bercirikan kehadiran antibodi kepada asid nukleat dan/atau antibodi kepada sel darah merah, platelet, limfosit, faktor pembekuan, dan tiroglobulin. Penyakit ini boleh menyebabkan pengendapan kompleks imun atau penyakit autoimun. Pengendapan kompleks imun boleh menyebabkan radang pembuluh darah, radang meninges, radang saraf, dan penyakit sendi dan kulit. Penyakit autoimun mungkin menyebabkan anemia hemolisis atau trombositopenia, yang merupakan pengetaraan SLE paling biasa pada anjing.[179]
  • Miastenia gravis* disebabkan oleh kehadiran antibodi terhadap reseptor asetilkolina. Tanda termasuk megaesofagus dan kelemahan otot.[180]
  • Tetanus* ialah penyakit disebabkan oleh bakteria Clostridium tetani ikutan pencemaran luka. Anjing tidak sangat terdedah terhadap tetanus. Tanda termasuk kesukaran pembukaan mulut dan pemakanan, pengecutan otot muka, dan pemanjangan anggota tegar. Anjing mungkin juga mendapat tetanus setempat, tanda yang termasuk kekejangan anggota menyelerak ke selebih badan.[181]
  • Polidaktili* secara umumnya ialah prapaksi (di bahagian kuku embun) pada anjing. Kebanyakan kes berkaitan dengan baka, dengan anjing Pyrénées besar merupakan contoh paling diketahui.[182]
  • Keruntuhan tenggorok ialah keadaan bercirikan pembentukan tidak lengkap atau pelemahan gelang rawan tenggorok. Keadaan ini paling biasa pada baka kecil dan mainan. Tanda termasuk bantuk (kerap dipanggil "batuk bunyi angsa" kerana bunyinya), terutamanya apabila teruja.[6]
  • Sindrom kepala pendek ialah keadaan terlihat pada anjing berkepala pendek (bermuncung pendek), bercirikan kehadiran lubang hidung stenotik, lelangit lembut memanjang, tenggorok sempit, larinks runtuh, dan sakulus larinks keluar masuk. Tanda termasuk kesukaran pernafasan dan pernafasan berbunyi. Pilihan pembedahan tersedia.[183]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ "Rabies: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 26 November 2006.
  2. ^ Carter, G.R.; Wise, D.J. (2005). "Parvoviridae". A Concise Review of Veterinary Virology. Dicapai pada 26 November 2006.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  3. ^ Carter, G.R.; Wise, D.J.; Flores, E.F. (2006). "Coronaviridae". A Concise Review of Veterinary Virology. Dicapai pada 26 November 2006.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  4. ^ "Canine Distemper: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 26 November 2006.
  5. ^ "Control of Canine Influenza in Dogs: Questions, Answers, and Interim Guidelines". American Veterinary Medical Association and Nichole Irish. 1 Disember 2005. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-08-13. Dicapai pada 26 November 2006.
  6. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag Ettinger, Stephen J.;Feldman, Edward C. (1995). Textbook of Veterinary Internal Medicine (ed. ke-4). W.B. Saunders Company. ISBN 0-7216-6795-3.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  7. ^ Hoskins, Johnny (1 Mei 2005). "Herpesvirus: DVMs must manage infected litters". Dvm. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-02-17. Dicapai pada 26 November 2006.
  8. ^ "Pseudorabies: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 26 November 2006.
  9. ^ Carmichael, L. (2004). "Neonatal Viral Infections of Pups: Canine Herpesvirus and Minute Virus of Canines (Canine Parvovirus-1)". Recent Advances in Canine Infectious Diseases. Dicapai pada 25 Jun 2006.
  10. ^ Heuter, Kerry J.,Langston, Cathy E. (2003). "Leptospirosis: A re-emerging zoonotic disease". The Veterinary Clinics of North America. 33 (4): 791–807. doi:10.1016/S0195-5616(03)00026-3. PMID 12910744.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  11. ^ Straubinger, R.K. (2000). "Lyme Borreliosis In Dogs". Recent Advances in Canine Infectious Diseases. Dicapai pada 26 November 2006.
  12. ^ "Rocky Mountain Spotted Fever". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 26 November 2006.
  13. ^ Marks, Stanley L. (2003). "Bacterial Gastroenteritis in Dogs & Cats--More Common Than You Think". Prosiding Kongres Dunia Ke-28 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 26 November 2006.
  14. ^ Fenwick, B.; Keil, D.J. (2000). "Canine Respiratory Bordetellosis: Keeping up with an Evolving Pathogen". Recent Advances in Canine Infectious Diseases. Dicapai pada 2 November 2006.
  15. ^ Mordecai, Adam L. "Blastomycosis In Dogs and Cats". Kolej Perubatan Veterinar di Universiti Georgia. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-09-14. Dicapai pada 26 November 2006. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  16. ^ Edison, Laura. "Canine and Feline Histoplasmosis". Kolej Perubatan Veterinar di Universiti Georgia. Dicapai pada 26 November 2006. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  17. ^ "Valley Fever Center for Excellence". Dicapai pada 6 Oktober 2013.
  18. ^ Shubitz, Lisa. "Incidence of Coccidioides infection among dogs in which the orgasm is endemic". Journal of the American Veterinary Medical Association. Dicapai pada 6 Oktober 2013. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  19. ^ Butkiewicz, Christine. "Risk factors associated with Coccidioides infection in dogs". Journal of the American Veterinary Medical Association. Dicapai pada 6 Oktober 2013. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  20. ^ Reynolds, Cecily A. "Canine and Feline Cryptococcosis". Kolej Perubatan Veterinar di Universiti Georgia. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-09-11. Dicapai pada 27 November 2006. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  21. ^ "Dermatophytosis: Cats and Dogs". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 27 November 2006.
  22. ^ "Sporotrichosis" (PDF). The Center for Food Security & Public Health. Universiti Negeri Iowa. 2006. Dicapai pada 27 November 2006.
  23. ^ "Aspergillosis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 27 November 2006.
  24. ^ Grooters, Amy M. (2003). "Pythiosis, lagenidiosis, and zygomycosis in small animals". The Veterinary Clinics of North America. 33 (4): 695–720. doi:10.1016/S0195-5616(03)00034-2. PMID 12910739.
  25. ^ "Giardiasis: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 28 November 2006.
  26. ^ "Coccidiosis of Cats and Dogs". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 28 November 2006.
  27. ^ "Leishmaniasis in Dogs". Kolej Perubatan Veterinar di Universiti Georgia. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-09-09. Dicapai pada 28 November 2006.
  28. ^ Cleveland, C. Wyatt. "An Overview of Canine Babesiosis". Kolej Perubatan Veterinar di Universiti Georgia. Dicapai pada 28 November 2006. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  29. ^ Reichel, MP; Ellis JT; Dubey JP (2007). "Neosporosis and hammondiosis in dogs". J Small Anim Pract. 48 (6): 308–312. doi:10.1111/j.1748-5827.2006.00236.x. PMID 17547641.
  30. ^ "Fleas and Flea Allergy Dermatitis: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 3 Disember 2006.
  31. ^ "Ticks: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 3 Disember 2006.
  32. ^ "Canine Heartworm Disease". Persatuan Cacing Jantung Amerika Syarikat. 2005. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-11-24. Dicapai pada 3 Disember 2006.
  33. ^ a b c d e f g Griffin, Craig E.; Miller, William H.; Scott, Danny W. (2001). Small Animal Dermatology (ed. ke-6). W.B. Saunders Company. ISBN 0-7216-7618-9.
  34. ^ Pozio, E; Darwin Murrell K (2006). "Systematics and epidemiology of trichinella". Adv Parasitol. 63: 367–439. doi:10.1016/S0065-308X(06)63005-4. PMID 17134656.
  35. ^ "Degenerative Arthritis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Disember 2006.
  36. ^ "General Patellar Luxation Information". Yayasan Ortopedik untuk Haiwan. 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-10-08. Dicapai pada 9 Disember 2006.
  37. ^ "Osteochondrosis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Disember 2006.
  38. ^ "Panosteitis". Canine Inherited Disorders Database. Universiti Pulau Putera Edward. 1998. Dicapai pada 9 Disember 2006.
  39. ^ a b "Degenerative Diseases". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Disember 2006.
  40. ^ Hazewinkel, Herman A.W. (2004). "Hereditary Skeletal Diseases in Companion Animal Practice". Prosiding Kongres Dunia Ke-29 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 9 Disember 2006.
  41. ^ Thrall, Donald E. (1994). Textbook of Veterinary Diagnostic Radiology (ed. ke-2). W.B. Saunders Company. ISBN 0-7216-3143-6.
  42. ^ "What is von Willebrand's disease?". Canine Inherited Disorders Database. Universiti Pulau Putera Edward. 1998. Dicapai pada 17 November 2014.
  43. ^ "Acquired Thrombocytopenia". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Disember 2006.
  44. ^ Rebar, A.H.; MacWilliams, P.S.; Feldman, B.F.; dll. (2005). "Platelets: Overview, Morphology, Quantity, Platelet Function Disorders (Thrombocytopathia or Thrombopathia)". A Guide to Hematology in Dogs and Cats. Dicapai pada 16 Disember 2006.
  45. ^ "Hemolytic anemia". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Disember 2006.
  46. ^ a b Plunkett, Signe J. (2000). Emergency Procedures for the Small Animal Veterinarian. Elsevier Health Sciences. m/s. 11. ISBN 0-7020-2487-2.
  47. ^ a b Feldman, Bernard F.; Joseph G. Zinkl; Nemi Chand Jain; Oscar William Schalm (2000). Schalm's Veterinary Hematology. Blackwell Publishing. m/s. 506. ISBN 0-683-30692-8.
  48. ^ Serfass P, Chetboul V, Sampedrano CC, Nicolle A, Benalloul T, Laforge H, Gau C, Hébert C, Pouchelon JL, Tissier R. Retrospective study of 942 small-sized dogs: Prevalence of left apical systolic heart murmur and left-sided heart failure, critical effects of breed and sex. J Vet Cardiol. Mei 2006;8(1):11-8.
  49. ^ a b c d e f g h i j k l Abbott, Jonathan A. (2000). Small Animal Cardiology Secrets (ed. ke-1). Hanley & Belfus, Inc. ISBN 1-56053-352-8.
  50. ^ Meurs KM1, Lahmers S, Keene BW, White SN, Oyama MA, Mauceli E, Lindblad-Toh K. A splice site mutation in a gene encoding for PDK4, a mitochondrial protein, is associated with the development of dilated cardiomyopathy in the Doberman pinscher. Hum Genet. Ogos 2012;131(8):1319-25.
  51. ^ "Heart Disease and Heart Failure: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Disember 2006.
  52. ^ "Miscellaneous Congenital Cardiac Abnormalities". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 17 Disember 2006.
  53. ^ Shearman, JR; Wilton, AN. (2007). "Elimination of neutrophil elastase and adaptor protein complex 3 subunit genes as the cause of trapped neutrophil syndrome in Border collies". Animal Genetics. 38 (2): 188–189. doi:10.1111/j.1365-2052.2007.01565.x. PMID 17302793.
  54. ^ "TNS DNA Border Collie Test Results". Dicapai pada 7 April 2008.
  55. ^ "Spinal Cord Disorders: Small Animals". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 19 Disember 2006.
  56. ^ a b c d Chrisman, Cheryl; Clemmons, Roger; Mariani, Christopher; Platt, Simon (2003). Neurology for the Small Animal Practitioner (ed. ke-1). Teton New Media. ISBN 1-893441-82-2.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  57. ^ "Cerebellar Disorders: Small Animals". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 19 Disember 2006.
  58. ^ "Diseases of the Spinal Column and Cord: Degenerative Diseases". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 19 Disember 2006.
  59. ^ "Facial Paralysis: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 19 Disember 2006.
  60. ^ Monnet, Eric (2004). "Laryngeal Paralysis". Prosiding Kongres Dunia Ke-29 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 19 Disember 2006.
  61. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y Gelatt, Kirk N. (ed.) (1999). Veterinary Ophthalmology (ed. ke-3). Lippincott, Williams & Wilkins. ISBN 0-683-30076-8.CS1 maint: extra text: authors list (link)
  62. ^ Bjerk, Ellen (2004). "Ocular Disease of the Aging Dog". Prosiding Kongres Dunia Ke-29 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  63. ^ "Cataracts". Kolej Ahli Oftamologi Veterinar Amerika Syarikat. Dicapai pada 17 Ogos 2010.
  64. ^ "Cataract Surgery in Dogs". Ophthalmology: Special Services, Technology & Information. Kolej Perubatan Veterinar Negeri Carolina Utara. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  65. ^ "Ophthalmology Clinical Trial: Medical Treatment for Cataracts in Diabetic Dogs". Sekolah Perubatan Veterinar Universiti Negeri Iowa. Dicapai pada 16 Mei 2011.
  66. ^ "Retinal Detachments". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  67. ^ "Glaucoma". Ophthalmology: Special Services, Technology & Information. Kolej Perubatan Veterinar Negeri Carolina Utara. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  68. ^ Ofri, Ron (2006). "Clinical Approach to the Dog with Red Eye(s)" (PDF). Prosiding Kongres Dunia Ke-31 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  69. ^ Gustavson, Carrie (2000). "Horner's Syndrome Causes Pet's Droopy Eye". Kolej Perubatan Veterinar Universiti Illinois. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-12-07. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  70. ^ "Optic Neuritis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  71. ^ "Anterior Uvea". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 31 Disember 2006.
  72. ^ "Otitis Externa: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  73. ^ "Deafness: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  74. ^ "Diseases of the Pinna: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  75. ^ "Allergic Inhalant Dermatitis: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  76. ^ "Canine Atopy". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  77. ^ "Fleas and Flea Allergy Dermatitis: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  78. ^ Halliwell, Richard (2002). "Diagnosing, Treating and Preventing Food Allergy". Prosiding Kongres Dunia Ke-27 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Dunia. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  79. ^ "Autoimmune Skin Disorders". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  80. ^ Linek, Monika (2008). "Sebaceous adenitis in the dog" (PDF). Veterinary Focus. 18 (1): 12–16. Dicapai pada 10 April 2011.
  81. ^ Paciello, O.; Lamagna, F.; Lamagna, B.; Papparella, S. (2003). "Ehlers-Danlos–Like Syndrome in 2 Dogs: Clinical, Histologic, and Ultrastructural Findings" (PDF). Veterinary Clinical Pathology. 32 (1): 13–18. doi:10.1111/j.1939-165X.2003.tb00306.x. PMID 12655483. Dicapai pada 1 Januari 2007.
  82. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa Morrison, Wallace B. (1998). Cancer in Dogs and Cats (ed. ke-1). Williams and Wilkins. ISBN 0-683-06105-4.
  83. ^ Moore, Anthony S. (2005). "Cutaneous Mast Cell Tumors in Dogs". Prosiding Kongres Dunia Ke-30 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 3 Disember 2006.
  84. ^ Hofmeister, Erik (1998). "Owner Documentation of Coprophagia in the Canine". Information for Pet Owners. Kolej Perubatan Veterinar Universiti Negeri Washington. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-01-06. Dicapai pada 7 Januari 2007. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)
  85. ^ Keegan, Robert D. (2006). "Your Pet is Going to be Anesthetized..." Pet Health Topics. Kolej Perubatan Veterinar Universiti Negeri Washington. Dicapai pada 7 Januari 2007.
  86. ^ Bosak, Jackie K. (Jun 2004). "Heat stroke in a Great Pyrenees dog". Canadian Veterinary Journal. 45 (6): 513–515. PMC 548637. PMID 15283523.
  87. ^ Heat Stroke in Dogs
  88. ^ Knight, A.P.; Walter, R.G. (2003). "Plants Affecting the Digestive System". A Guide to Plant Poisoning of Animals in North America. Perkhidmatan Maklumat Veterinar Antarabangsa. Dicapai pada 7 Januari 2007.
  89. ^ Vetsulin. "Difference Between Type 1 and Type 2 Diabetes". Intervet. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-03-24. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  90. ^ a b Greco, Deborah. "Ask Dr. Greco". BD Diabetes. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  91. ^ "Managing Diabetes-Better Medicine-E-Newsletter". Intervet. Jun 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-02-08. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  92. ^ Catchpole B, Ristic JM, Fleeman LM, Davison LJ. (2005). "Canine diabetes mellitus: can old dogs teach us new tricks?". Diabetologia. Diabetologica. 48 (10): 1948–56. doi:10.1007/s00125-005-1921-1. PMID 16151773.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  93. ^ a b Rand, J., Fleeman, L., dll. (2005). "Canine and Feline Diabetes Mellitus: Nature or Nurture?". Pusat untuk Kesihatan Haiwan Teman, Sekolah Sains Veterinar, Universiti Queensland, Brisbane 4072, Australia. Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  94. ^ Herrtage, Michael (2009). "New Strategies in the Management of Canine Diabetes Mellitus". Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia (WSAVA). Dicapai pada 25 Januari 2011.
  95. ^ "Hormones Which Raise or Lower Blood Glucose". Chronolab. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-03-06. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  96. ^ Davidson, Gigi (2000). "Providing Care for Veterinary Diabetic Patients-Canine Diabetes" (PDF). Jurnal Antarabangsa Pengkompaunan Farmasi. Dicapai pada 25 Januari 2011. (PDF)
  97. ^ Ruchinsky, Renee, dll. (2010). "Diabetes Management Guidelines for Dogs and Cats-page 7" (PDF). Persatuan Hospital Haiwan Amerika Syarikat (AAHA). Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)(PDF)
  98. ^ "Diabetes Mellitus". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Januari 2007.
  99. ^ Brooks, Wendy C. "Insulin Alternatives". Veterinary Partner. Dicapai pada 17 Mac 2010.
  100. ^ BD Diabetes. "Diet for Diabetic Dogs, and Exercise Tips". BD Diabetes. Dicapai pada 17 Mac 2010.
  101. ^ "When the Target Ignores the Signal". Pusat Pembelajaran Genetik Universiti Utah. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  102. ^ "Hyperthyroidism". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Januari 2007.
  103. ^ "Hypothyroidism". Hospital Haiwan Long Beach. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  104. ^ a b c "Leventa-Hypothyroidism Treatment". Intervet. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  105. ^ "Hypothyroidism-Vague, Nonspecific, but Serious" (PDF). Persidangan Veterinar Amerika Utara. 2004. Diarkibkan (PDF) daripada yang asal pada 2006-11-01. Dicapai pada 25 Januari 2011.(PDF)
  106. ^ "Thyroid-Stimulating Hormone". Kolej Perubatan Veterinar-Negeri Colorado. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  107. ^ Daminet, S. (2003). "Canine Hypothyroidism: What's New?". Prosiding Kongres Dunia Ke-28 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 9 Januari 2007.
  108. ^ Daminet, Sylvie (2010). "Canine Hypothyroidism: Update on Diagnosis and Treatment". Prosiding Kongres Dunia Ke-35 Persatuan Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  109. ^ a b Durkan, Samuel (Januari 2008). "Endocrine Emergencies". DVM 360. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  110. ^ Peterson, Mark E., Kintzer, Peter P. (2006). "Hypoadrenocorticism (Addison's Disease) in Dogs-page 20" (PDF). Simposium Endokrinologi Universiti Negeri Ohio. Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)(PDF)
  111. ^ a b "Potassium Toxicity & Addison's Disease". Pet Education.com. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  112. ^ a b "Addison's Disease". Hospital Haiwan New Hope. Diarkibkan daripada yang asal pada 2006-11-13. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  113. ^ Nussey, SS., Whitehead, SA. (2001). "Endocrinology-an Integrated Approach-Aldosterone". Institut Kesihatan Kebangsaan Amerika Syarikat. Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  114. ^ Steiner, Jörg (2001). "Chronic Diarrhea". Prosiding Kongres Dunia Ke-26 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  115. ^ a b c d Brooks, Wendy C. "Addison's Disease-Hypoadrenocorticism". Veterinary Partner. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  116. ^ Stafford, Debbie (September 1999). "The Great Mimic: Canine Addison's Disease" (PDF). Veterinary Technician. Dicapai pada 5 Mei 2011. (PDF)
  117. ^ a b c "Addison's Disease". Pusat Veterinar Southpaws. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  118. ^ "Hypoadrenocorticism". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Januari 2007.
  119. ^ Church, David B. (2009). "Management of Hypoadrenocorticism". Prosiding Kongres Dunia Ke-34 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  120. ^ a b c Brooks, Wendy C. "What Exactly is Cushings?". Veterinary Partner. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  121. ^ "Adrenocorticotropic Hormone". Sekolah Perubatan Veterinar-Negeri Colorado. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  122. ^ Di Marco, Viviani (2009). "Advances in the Diagnosis and Management of Canine Hyperadrenocorticism". Prosiding Kongres Dunia Ke-34 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  123. ^ "Vetoryl (Trilostane)". Kompendium Kesihatan Haiwan NOAH-Pejabat Kesihatan Haiwan Kebangsaan United Kingdom. Dicapai pada 8 April 2011.
  124. ^ "Dechra US Datasheet-Vetoryl" (PDF). Dechra US. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2012-03-22. Dicapai pada 3 April 2011. (PDF)
  125. ^ "Anipryl consumer information". Drugs.com Vet. Dicapai pada 3 April 2011.
  126. ^ Braddock JA, Church DB, Robertson ID, (2004). "Selegiline Treatment of Canine Pituitary-Dependent Hyperadrenocorticism" (PDF). Jurnal Veterinar Australia. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2010-11-29. Dicapai pada 8 April 2011.CS1 maint: extra punctuation (link) CS1 maint: multiple names: authors list (link) (PDF)
  127. ^ "Hyperadrenocorticism". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 9 Januari 2007.
  128. ^ Authement JM, Boudrieau RJ, Kaplan PM. (1989). "Transient, Traumatically Induced, Central Diabetes Insipidus in a Dog". Jurnal Persatuan Perubatan Veterinar Amerika Syarikat. Dicapai pada 8 April 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  129. ^ a b Schwedes CS. (1999). "Transient Diabetes Insipidus in a Dog With Acromegaly". Jurnal Gunaan Haiwan Kecil. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  130. ^ Cohen, Michelle, Post, Gerald S. (2002). "Water Transport in the Kidney and Nephrogenic Diabetes Insipidus". Journal of Veterinary Internal Medicine. Jurnal Perubatan Dalam Veterinar. 16 (5): 510–7. doi:10.1111/j.1939-1676.2002.tb02379.x. PMID 12322698.CS1 maint: multiple names: authors list (link) (PDF)
  131. ^ Church, David B. (2009). "Logical Approach to Polyuria and Polydipsia". Prosiding Kongres Dunia Ke-30 Persatuan Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 8 April 2011.
  132. ^ Nelson, Richard W. (2002). "Polyuria, Polydipsia and Diabetes Insipidus". Prosiding Kongres Dunia Ke-27 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 9 Januari 2006.
  133. ^ "Growth Hormone". Sekolah Perubatan Veterinar-Negeri Colorado. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  134. ^ Herrtage, Michael. "Pituitary Disorders" (PDF). Universiti Cambridge. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  135. ^ a b c "Acromegaly" (PDF). Persidangan Veterinar Amerika Utara: Ringkasan Klinisian. Jun 2006. Dicapai pada 25 Januari 2011.(PDF)
  136. ^ "Progestrone Use and Growth Hormone Excess" (PDF). Intervet. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2013-01-07. Dicapai pada 25 Januari 2011. (PDF)
  137. ^ Eigenmann, JE, Eigenmann, RY, Rijnberk, A, van der Gaag, I, Zapf, J, Froesch, ER. (1983). "Progesterone-controlled Growth Hormone Overproduction and Naturally Occurring Canine Diabetes and Acromegaly". Acta Endocrinologica. Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  138. ^ Rijnberk, A, Eigenmann, JE, Belshaw, BE, Hampshire, J, Altszuler, N. (1980). "Acromegaly associated with transient overproduction of growth hormone in a dog". Journal of the American Veterinary Medical Association. Jurnal Persatuan Perubatan Veterinar Amerika Syarikat. 177 (6): 534–7. PMID 7440347.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  139. ^ Brooks, Wendy C. "Explanation of Progesterone's Functions". Veterinary Partner. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-06-09. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  140. ^ a b Cook, Audrey (1 April 2010). "Identifying the reasons behind difficult-to-control diabetes in dogs". DVM 360. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  141. ^ Rijnberk, A, Kooistra, HS, Mol, JA. (2003). "Similarities in Canine/Feline Endocrine Disorders to Human Endocrine Disorders". Growth Hormone & IGF Research. Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  142. ^ Rijnberk A. (2002). "The mammary gland, an endocrine gland". Nederlands tijdschrift voor geneeskunde. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (PubMed Summary in English). 146 (51): 2457–62. PMID 12534096.
  143. ^ a b F. Fracassi, dll. (2005). "Acromegaly Due to a Somatroph Adenoma in a Dog" (PDF). Klinik Veterinar Amerika Utara. Dicapai pada 25 Januari 2011.(PDF)
  144. ^ "Introduction to Somatostatin". Sekolah Perubatan Veterinar Negeri Colorado. Dicapai pada 25 Januari 2011.
  145. ^ Lee, W M, dll. (2001). "Primary Hypothyroidism in Dogs is Connected with Growth Hormone (GH) Release" (PDF). Universiti Utrecht. Dicapai pada 25 Januari 2011.CS1 maint: multiple names: authors list (link) (PDF)
  146. ^ Washabau, Robert J. (2005). "Gastrointestinal Motility Disorders of Dogs and Cats". Prosiding Kongres Dunia Ke-30 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 14 Januari 2007.
  147. ^ Trostel, C. Todd; Dhupa, S (2004). "What's Your Diagnosis?" (PDF). Journal of the American Veterinary Medical Association. 225 (3): 361–362. doi:10.2460/javma.2004.225.361. PMID 15328709. Dicapai pada 14 Januari 2007.
  148. ^ "Perianal Fistula". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 14 Januari 2007.
  149. ^ Simpson, Kenneth W. (2006). "Update on Pancreatitis in Dogs" (PDF). Prosiding Kongres Dunia Ke-31 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 14 Januari 2007.
  150. ^ "Inflammatory Bowel Disease". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 14 Januari 2007.
  151. ^ Westermarck, Elias; Wiberg, Maria (2003). "Canine gastritis". The Veterinary Clinics of North America. 33: 978–979.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  152. ^ "Gastrointestinal Obstruction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 14 Januari 2007.
  153. ^ "Renal Dysfunction: Overview". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  154. ^ "Acute Kidney Disease". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  155. ^ "Chronic Kidney Disease". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  156. ^ "Glomerular Disease". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  157. ^ Grauer, Gregory F. (2002). "Diagnosis and Management of Canine Glomerular Disease". Prosiding Kongres Dunia Ke-27 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  158. ^ Jansen, Barbara (1987). "Samoyed hereditary glomerulopathy: serial, clinical and laboratory (urine, serum biochemistry and hematology) studies". Can. J. Vet. Res. 51 (3): 387–393. PMC 1255344. PMID 3651895. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (bantuan)CS1 maint: extra punctuation (link)
  159. ^ "Bacterial Cystitis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  160. ^ Senior, David (2006). "Urinary Tract Infection" (PDF). Prosiding Kongres Dunia Ke-31 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  161. ^ Holt, Peter E. (2004). "Urinary Incontinence in the Male and Female Dog or Does Sex Matter?". Prosiding Kongres Dunia Ke-31 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  162. ^ "Benign Prostatic Hyperplasia". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  163. ^ "Prostatitis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  164. ^ "False Pregnancy". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  165. ^ "Hernias". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  166. ^ a b c d Wingfield, Wayne E. (1997). Hanley & Belfus, Inc. (penyunting). Veterinary Emergency Medicine Secrets. Philadelphia: Hanley & Belfus. ISBN 1-56053-215-7.
  167. ^ a b "Nonsteroidal Anti-inflammatory Drugs (NSAID)". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  168. ^ "Rodenticide Poisoning: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  169. ^ "Chocolate". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Unknown parameter |maccessdate= ignored (bantuan)
  170. ^ "Raisins/Grapes". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 16 Januari 2007.
  171. ^ LeCouteur, Richard A. (2003). "Vestibular Diseases of Cats and Dogs". Prosiding Kongres Dunia Ke-28 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  172. ^ "What is hydrocephalus?". Canine Inherited Disorders Database. Universiti Pulau Putera Edward. 2001. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  173. ^ "Hepatic Disease in Small Animals: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  174. ^ "Periodontal Disease". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  175. ^ Edwards DF, Patton CS, Kennedy JR (Jun 1992). "Primary ciliary dyskinesia in the dog". Probl Vet Med. 4 (2): 291–319. PMID 1643316.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  176. ^ "Diaphragmatic Hernia: Introduction". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  177. ^ "Gingival Fibroma and Epulides". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  178. ^ Greene, Craig E. (2003). "Avoiding Vaccine Reactions in Dogs and Cats". Prosiding Kongres Dunia Ke-28 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  179. ^ "Diseases Involving Immune Complexes". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  180. ^ "Myasthenia Gravis". Buku Panduan Veterinar Merck. 2006. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  181. ^ Braund, K.G. (2003). "Neurotoxic Disorders". Braund's Clinical Neurology in Small Animals: Localization, Diagnosis and Treatment. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  182. ^ Jezyk, P.F. (1985). "Constitutional Disorders of the Skeleton in Dogs and Cats". Textbook of Small Animal Orthopaedics. Dicapai pada 21 Januari 2007.
  183. ^ Monnet, Eric (2004). "Brachycephalic Airway Syndrome". Prosiding Kongres Dunia Ke-29 Persatuan Veterinar Haiwan Kecil Sedunia. Dicapai pada 21 Januari 2007.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Senarai_penyakit_anjing&oldid=5891023"